🌷 #شهید_محمد_حسین_محمد_خانی 🌷 🌸 💌 💠 یادم می آید از قبل به مادرم گفته بودم که من پذیرایی نمی کنم. مادرم در زد و چای و میوه آورد و گفت: «حرفتون که تموم شد، کارتون دارم!» از بس دل شوره داشتم، دست و دلم به هیچ چیز نمی رفت. یک ریز حرف می زد و لابه لایش میوه پوست می کند و می خورد. گاهی با خنده به من تعارف می کرد: «خونۀ خودتونه، بفرمایین!» زیاد سؤال می پرسید. بعضی هایش سخت بود، بعضی هم خنده دار. خاطرم هست که پرسید: «نظر شما دربارۀ #حضرت_آقا چیه؟» گفتم: «ایشون رو قبول دارم و هرچی بگن اطاعت می کنم!» گیر داد که «چقدر قبولشون دارید؟» در آن لحظه مضطرب بودم و چیزی به ذهنم نمی رسید، گفتم: «خیلی!» خودم را راحت کردم که نمی توانم بگویم چقدر. زیرکی به خرج داد و گفت: «اگه آقا بگن من رو بُکشید، می کشید؟» بی معطلی گفتم: «اگه آقا بگن، بله!» نتوانست جلوی خنده اش را بگیرد. او که انگار از اول #بله را شنیده بود، شروع کرد دربارۀ آیندۀ شغلی اش حرف زد. گفت دوست دارد برود در تشکیلات #سپاه ، فقط هم #سپاه_قدس . روی گزینه های بعدی فکر کرده بود؛ طلبگی یا معلمی. هنوز #دانشجو بود. خندید و گفت که از دار دنیا فقط یک #موتور_تریل دارد که آن را هم پلیس از رفیقش گرفته و فعلاً توقیف شده است. پرو پرو گفت: «اسم بچه هامونم انتخاب کردم: امیرحسین، امیرعباس، زینب و زهرا.» انگار کتری آبجوش ریختند روی سرم. کسی نبود بهش بگوید: «هنوز نه به باره، نه به داره!» 🌸 📚 برگرفته از کتاب درخشان و جذاب #قصه_دلبری به نقل از خانم «مرجان دُرّعلی» همسر شهید #مدافع_حرم محمدحسین محمدخانی این مطلب برای مراسم خواستگاری است که محمدحسین ۴۰ روز برای بدست آوردن مرجان در حرم امام رضا علیه السلام دخیل بسته بود.📄 @yousof_e_moghavemat