باریکه‌ای میان انتقاد و تخریب هر چی بنده به برخی از دوستان انقلابی گفتم بابا بی‌خیال تخریب کاندیداهای دیگه بشید و مشغول تبلیغ کاندیدای خودتون باشید، به گوششون نرفت که نرفت بعضی‌ها در توجیه، گفتن که ما تخریب نمی‌کنیم؛ ما واقعیتها رو می‌گیم گویا فکر کردن فقط دروغ باعث تخریبه و با حرف راست نمی‌شه کسی رو تخریب کرد چرا برادران عزیز با حرف راست هم می‌شه تخریب کرد بعضی‌ها هم می‌گن ما تخریب نمی‌کنیم؛ ما انتقاد می‌کنیم به جرئت می‌تونم بگم که انتقاد در ایام انتخابات، تخریبه چرا؟ به این تعریف حضرت آقا از انتقاد دقت بفرمایید انتقاد اشکالی ندارد، بلکه لازم است؛ انتقاد برای اصلاح لازم است، انتقاد یک عمل دوستانه است، عمل خصمانه نیست اگر ما واقعا طبق این تعریف، قصد انتقاد دوستانه داریم، می‌بایست از کاندیدای مدنظر خودمون انتقاد می‌کردیم تا ضعفهای خودش رو اصلاح کنه نه از کاندیدای رقیب وقتی برخوردها و نگاه ما به کاندیدای رقیب خصمانه و غیر دوستانه باشه، چطور می‌تونیم اسمِ پریدن به اون و گفتن از اشکالاتش رو انتقاد بذاریم؟ در جای دیگه‌ای حضرت آقا می فرمایند: انتقاد، به معنای ارائهٔ نقاط مشکل و راه حلّ آن نقاط و گشودن آن گره‌ها است واقعا ما توی انتقادمون از کاندیدای رقیب، داریم نقاط مشکل و راه‌حل اونها و گشودن گره‌ها رو ارائه می‌دیم؟ داریم خودمون رو گول می‌زنیم یا دیگران رو؟ دوستان ولایت‌مدار انتقاد به کاندیداهای رقیب طبق استدلال فوق، تخریبه و حضرت آقا ما رو از تخریب کردن #نهی کردن ولایتمداری خودمون رو با دست برداشتن از تخریب کاندیداهای دیگه نشون بدیم یا علی @yousofnaseri