📚زایش تنوات‌های ۱۳گانه از ریوات «ف» زایه‌های «ب، پ، ت، ث، د، ذ، ر، ل، م، ن، و، ه، ی» بر می‌آیند. ◽️زایش «ب» از «ف» تافتن: تاب، تب، روفتن: روب، شیفتن: شیب. نمونه‌های بیشتر: ریفتن: ریب (فریب) هیفتن: هیب (پرهیب)، زیفتن: زیب (زیبا)، شفتن: شب، تفتن: تب، کوفتن: کوب، خوفتن: خوب. نافتن: ناب (نفتن: نَو). ◽️زایش «پ» از «ف» تَفتن: تپـ+یدن، تاپ، توفتن: توپـ+یدن، توپ، کیفتن: کیپ چوفتن: چوپان (شبان، چپان، چپاندن). ◽️زایش «ت» از «ف» لافتن: لات (لاف زن)، گُفتن: گُت (گافتن: گات؛ گاتها همان گفت‌ها (سرودگان) دینی اند، پیفتن: پیت (پیپ: خنب، بشکه). ◽️زایش «ث» از «ف» گُفتن (گافتن): گُث، گُت، گات. سروده (گفته) دینی. گیومرت، گیومرد، کیومرث. (ث) در اینجا زاد است؛ نه واتِ زایه. ◽️زایش «د» از «ف» یافتن:یاد، سوفتن: سود (چیفتن: چید). ◽️زایش «ذ» از «ف» آفتن: آذین (آئینه)، غفتن (گَل): کاغذ، بیفتن: اِسبیذ، اسبید و اسپید (سپید)، بیفتن: «بیذ» که با معنایی کمابیش نزدیک به «بید» به کار رفته است: «اسبیذرود: سپیدرود، اسبیذرستاق: سفیدروستا، اسبیذهان: اسپیدهان. بَیذه: پیاده، بیذاره. به خود می‌پذیرد. ◽️زایش «ر» از «ف» زافتن: زار؛ مانند گلزار، زَر، سوفتن: سور (شادی و سود)، تیفتن: تیره (سیر، فشرده، متراکم، تار از تافتن)، سیفتن: سیر. ◽️زایش «ل» از «ف» گَفتن: گَل و گَله (گب، انگبین،)، گُفتن: گُل، گول، گِفتن: گِل، گِله، گیل در نارگیل و ازگیل. شیفتن: شیله. ◽️زایش «م» از «ف» نافتن: نام، سُفتن: سم (سمبه، سمباده)، چفتن: چمـ+ران. ◽️زایش «ن» از «ف» وافتن: وان (خوان)، غُفتن: «غن»ج، غنچه، چیفتن: چین (چیده). ◽️زایش «و» از «ف» نافتن: ناو (نَی، شناو، شناور)، شیفتن: شیوه. ◽️زایش «ه» از «ف» آفتن: آه (آهار)، اهرم، اهریمن، رافتن: راه، ره، زافتن: زاهو (زائو)، زه+دان، شفتن: شهر، شاه، قفتن: قهرمان، نفتن: نه، وافتن: واه (وه: بهره). ◽️زایش «ی» از «ف» جافتن: جای، چافتن: چاییدن، دافتن: دایه، رافتن: رای (رفتن: رَی)، زافتن: زایا، جوفتن: جوی، خوفتن: خوی (خوب)، سافتن: سایش، شافتن: شاید، قفتن: قیرات، لافتن: لای، مافتن: مایه (مفتن: مَی)، نافتن: نای، نَی. ◾️ آشنایی با دانش زوا و دریافت کتاب ◾️ گروه گفتگو درباره دانش «زَوا»

🔺آمیختگی بسیار زبان هندی به زبان فارسی از نگاه یک کارشناس هندی ◾️ آشنایی با دانش زوا و دریافت کتاب ◾️ گروه گفتگو درباره دانش «زَوا»

📚بروا؛ واهای برآمده از تنوا از حرف «خ» ۹ واج به دست می آید که آن را تنواج نامیدیم و از حرف «ف» ۱۳ وات به دست می آید که آن را تنوات نامیدیم. برخی از تنواها، «بر» می‌دهند. تنوای خئی (تنواج) «ش» برواج «ر» می‌دهد و «تنواج «س» برواج «ه» می‌دهد. و تنوات «ـو» بروات «ا» می‌دهد. ◾️زایش بروای «ه» از تنواج «س» تا کنون بروای «ه» را از سرکشوای سئی یافتم و درباره برکشوا و زیرکشوای سئی باید بیشتر کاوید. راستن: راه (رستن: ره)، کاستن، کاه، (کَستن: کَه)، خواستن: خواه، جَستن: جَه. راستن: پادافراه، یاستن: گـ+یاه (گیاغ)، برای ریستن که سرکشوا نیست، همان «ریس» به کار می‌رود؛ می‌ریستم و می‌ریسم، ب ◾️زایش بروای «ر» از تنواج «ش» گویا بروای «ر» از همه کشواهای تنواج «ش» (سرکشوا، برکشوا، زیرکشوا) بر می‌آید: داشتن (داختن): دار (دَشنه: دَر، دریدن، دشت: درآمد، دستاورد، دارایی)، کاشتن: کار. تاشتن (تاختن): «تار»اندن، توشتن، (توختن، توز): توران، تُرک. تیختن: تیشه، تیر (زاگه تیش). زاشتن (زاختن): زار (زخم)، خاشتن (خاختن، خاستن، خستن): خار (خیز)، گذاشتن: گذار، هاشتن (هاختن): هار. شوختن: شوشتن: شور+اندن. کاختن: کاشتن (کاشانه)، کار (تونل).نختن: نشتن (نشتر): نَر. ویختن: ویشتن: ویرایش (ویر)، یوختن: یوشتن: یور، یورش، خاختن (خاستن): خاشتن: خار، خَر (خرگه: تخت بلند و برخاسته)، گشتن: گرد (د برای چیست؟) و گاشتن (گار: پرگار؛ گشتن: گه+واره)، کشتن (کر+ت): کاشتن (کار): کشت و کار. ناختن: (ناز) ناشتن: ا+نار. ◾️زایش بروای «ا» از تنوات «ـو» ربودن: ربا، زدودن: زدا، ستودن، ستا، سرودن، سرا، گشودن: گشا، نمودن: نما، «موفتن: «مود»: آز+«مود»ن: آز+«ما»، «لوفتن: لود: آ+«لود»ن، آ+«لا»ینده، «دوفتن: دودن»: ان+«دود»ن: ان+«دا»، «بوفتن: بود»ن: «با»ید، «لوفتن: پا+«لود»ن: پا+«لا». ◾️ آشنایی با دانش زوا و دریافت کتاب ◾️ گروه گفتگو درباره دانش «زَوا»

کاسه داغ تر از آش، ایرانی هایی هستن وطن پرست تر از انگلیسی ها و انگلوساکسون ها که به کاروان میگن کمپر چون میخوان با کلاس تر باشن😶‍🌫️ تفاوتی بین کاروان و کمپر نیست، هر دو اصطلاح در دنیا رایجه اما برای ایرانی ها استفاده از واژه ی کمپر، با وجود نشأت گرفتن نام کاروان از تمدن ایرانی، واقعا عجیبه! 🔴 #بیداری_ملت 👇 @bidariymelat

ترسم که زوا ز جا کَند بنیادم زایایی واژه‌ها دهد بر بادم چندی‌ست به کار زفتن و زوفتنم رفته‌ست زبان مادری از یادم

سروده استاد زکریا اخلاقی

سروده استاد زکریا اخلاقی درباره دانش «زوا»: ترسم که زوا ز جا کَند بنیادم زایایی واژه‌ها دهد بر بادم چندی‌ست به کار زفتن و زوفتنم رفته‌ست زبان مادری از یادم سپاس از سروده زیبای استاد زکریا اخلاقی، سراینده گرانمایه کشورمان بویژه این که بی هیچ لکنتی، همه واژگان را فارسی آورده اند. شـیرینی این ســــروده را فـرهــادم از شور «زوا» به بیستون، فریادم مـژده «بغلامٍ اسمه یحیی» داد: زایــایـی «عـــاقـــر» آورد در یــادم! 🔺زوای دو واژه «زیبا» و «زشت» دانستیم که واژگان فارسی دو دسته مردانه (خئی) و زنانه (فئی) دارند. واژگان مردانه برونشی هستند و واتگان زنانه درونشی برای نمونه دو ریشه «ز+خ» با «ز+ف» معنایی دژگون دارند، یکی برونش و دیگری درونش را نشان می دهد؛ به نمونه های زیر بنگرید: ◽️از ریشه «زخ»ـتن چ زایشهایی داریم: «زشـ»ـت یعنی بیرون زده از جای خود، خارج از عدل و تعادل که با پیشوند دژسازِ «پـ» معنای پـ«زش»ک می دهد. پزشک یعنی ضد برونش از جای خود و ضد زشتی و نادرستی. کسی که چیزها را به جای خود و به تعادل و زیبایی بر می گرداند. «زگ» زایه دیگر «زختن» است که «زگیل» هم از همان درست شده است. «زخ» نیز زایه دیگر «زختن» است که «زخـ»ـم را می سازد؛ زخم یعنی واشدگی و شکافتگی «زار» نیز از ریشه «ز+خ» است: زاختن: زاشتن: زار؛ مانند داختن: داشتن: دار پس زخم و زار، از اتباع نیست، بلکه دو زایه از ریشه «ز+خ» هستند. ◽️ ریشه زفتن در برابر زختن در برابر «زختن»، «زفتن» است. زفتن یعنی چیزها در جای خود گذاشتن. در میبدی می گوییم خونه را زف (زفت) بده. واژه «زیبا» از ریشه «زف» (زیفتن) است. که به نیکی در برابر «زشت» (از ریشه زخ) است. زایه دیگر زفتن، «زب» است که زبان را می سازد، زبان یعنی چیزی که خوراک را به خوبی می چرخاند و در جای خود برای جویدن می نهد یا آواها را در جای خود برای زایش «وات»ها و «واج»ها می گذارد. زایه دیگر زفتن، «زو» است که زوان هم معنایی مانند زبان دارد. زایه دیگر «زف»، «زا» است که زاییدن می دهد. زایه دیگر «زف»، «زار» (از زافتن) است که معنای زایش دارد، لاله زار یعنی زایش لاله ولی زار در گریه و زاری یا زخم و زار یا قیافه زار از ریشه زختن و زشتی و زخم بودن است. زایه دیگر «زف»، زه است که در زهدان یعنی زایش دان یا جای قرار گرفتن (نطفه یا فرزند) است؛ هم چنین زهوار که چیزی نگهدارنده و درخودگیرنده است. خود زن نیز زایشه «زف» است که معنای زندگی و زایش دارد؛ یعنی جای نهادن نطفه یا فرزند. زندان نیز از زیفتن است، یعنی جای (دان) درونش (اصل معنای زف) زین نیز یعنی جای نهادن (درونش) نه برون جهیدن زیلو نیز برای اولین بار در تاریخ زبان، معناشناسی می شود: زیل معنای در همیدگی (تنیدگی، بافتن) دارد و در عین حال، معنای «زین» و «زیبـ+ـا نیز دارد. از معنای در هم شدگی آن، کلفتی هم دانسته می شود؛ چنانکه سنگ زفت را سنگ بزرگ می دانند. زیلو یعنی چیزی که از در هم تنیدگی و در هم شدگی و بافته شدن درست می شود و زیبا و نشستنگاه (زین) است و کلفتی نیز دارد و زندگی و زایایی هم در معنای آن است. در برابرش از ریشه «زخ»، زایه «زهـ+ـر» می آید که یعنی ضد زندگی و کشنده و برون کننده. ولی واژه «زهره» شاید از ریشه زفتن باشد. زهره ندارم؛ یعنی مایه زندگی (در اینجا دلیری) ندارم. یعنی توان و حیات و تاب ندارم. باور کنید «دانش زوا» آنقدر شگفتانه دارد که اندازه ندارد. 📚با سپاس از استاد زکریا اخلاقی که رباعی های بسیار درباره زیلو سروده اند و به خجستگی سروده ایشان درباره زوا، دو واژه «زختن» و «زفتن» را کمی زواییدم. ◾️ آشنایی با دانش زوا و دریافت کتاب ◾️ گروه گفتگو درباره دانش «زَوا»

🚨سروده حجت الاسلام دکتر مصطفی محسنی درباره دانش «زوا» تعقیب نماز عصر را باز بخوان از حق طلبیم ترک یک علم در آن قیدی که در آن آمده«لا ینفع» است این علم «زوا» تو علم لاینفع دان ◾️ آشنایی با دانش زوا و دریافت کتاب ◾️ گروه گفتگو درباره دانش «زَوا»

کوچکنوازی استاد زکریا اخلاقی به پاسُرای بنده: ◽️«چارانه‌ی پاسخ شما هم بسیار به‌جا و زیباست.» برابر بسیار زیبای «چارانه» برای قالب «رُباعی» از استاد زکریا اخلاقی

🔺سروده فلسطینی_ امام زمانی عج استاد زکریا اخلاقی ◾️ آشنایی با دانش زوا و دریافت کتاب ◾️ گروه گفتگو درباره دانش «زَوا»

🔺نشست رونمایی از کتاب زوا در میبد؛ با سخنرانی استاد زکریا اخلاقی ◾️ آشنایی با دانش زوا و دریافت کتاب ◾️ گروه گفتگو درباره دانش «زَوا»

فارسی‌ ایشان‌ هم مثل‌ عربی‌ ما‌‌ بود😁 #امام_خامنه_ای حفظکم الله 🔰 "صبح میبد"؛ پرمخاطب‌ترین کانال رسمی خبری میبد @sobhemeybod

⁉️ زواپرس ۱؛ پرسش زوایی چرا واژه «در» دو تا معنا دارد؟ شگفت این که این دو معنا، دُژادژ و در برابر هم هستند: «در: بیرون» و «در: درون». آیا دو واژه «در» داریم؟ آ. معنای بیرون: بزهکار از دست گزمه در رفت. سیزده به «در» ب. معنای درون: «علی (ع) خار در چشم و استخان در گلو شکیب کرد» و «علی (ع) در خانه کعبه زاده شد» 📚راهنمایی؛ به زایه های «خ» و «ف» بنگرید. پرسش بیشتر: «در و دشت» چه پیوندی با هم دارند؟ «در»آمد یعنی چه و چه پیواندی با «دار»ایی دارد؟ واژه «درآمد» در «درآمدی بر دانش زوا» با واژه «درآمد» در «درآمد شما چه قد است»؟ چه پیوندی دارد؟ واژه «دشت کردن» با «درآمد» چه پیوندی دارد؟ 🕌جایزه یک صلوات ◾️ آشنایی با دانش زوا با دریافت کتاب ◾️ گروه زوا؛ گروهدار: امامی کاشف زَوا

🎥 انتقاد رهبر انقلاب از کسانی‌که به استفاده از یک لغت فرنگی در حرف یا نوشتۀ خود افتخار می‌کنند ✅️ @Rajanews_com

🇮🇷 🌷شهید ابومهدی المهندس 💠 فارسی زبان انقلاب است فارسی شیرین است؛ زبان شیرینی است... فارسی صحبت کردن افتخار است. #فارسی_زبان_انقلاب #فارسی_را_پاس_بداریم #روز_پاسداشت_زبان_فارسی @Enghelabe_Islami

🔺سروده فلسطینی_ امام زمانی عج استاد زکریا اخلاقی ◾️ آشنایی با دانش زوا و دریافت کتاب ◾️ گروه گفتگو درباره دانش «زَوا»

🎥استاد شفیعی کدکنی: استعمار بریتانیا برای جدایی پاکستان و هند از هم ابتدا زبان اصلی آنها رو زیر سوال برد و بعد با تفکیک زبان ملیت آنها رو هم از هم جدا کرد اتفاقی که پان‌‌کردها دارند در ایران رقم می‌زنند 🔴 #بیداری_ملت 👇 @bidariymelat

💠 #حدیث روز 💠 💎 توصیف پیامبر (ص) از شاعران 🔻پيامبر خدا صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم: إنّ المُؤمِنَ مُجاهِدٌ بِسَيفِهِ و لِسانِهِ والذي نَفسي بيدِهِ لَكأنّما يَنضِحُونَهم بِالنَّبلِ ❇️ همانا مؤمن با شمشير و زبان خود جهاد مى كند؛ سوگند به آن كه جانم در دست اوست، شاعران [مؤمن] با شعر خود گويى به دشمن تير مى اندازند. 📚 مجمع البيان : ۷/۳۲۶ ‌ ‌ •┈┈••✾••┈┈• @HawzahNews

🔺«شناساندن دانش «زَوا؛ زایایی زبان فارسی» در پایگاه «ابرنگار» به خواست خدا و یاری خاندان پیغمبر (ص)، در روشنای جمهوری گل نرگس (عج) و در پاسخ به نگرانی بسیار امام خامنه‌ای از نبود «کارِ درستی» درباره زبان فارسی، «ابَرفقه» توانست دانش «زَوا» را کشف کند: 🌹درآمد ۵۰ هزار تومانی هر کتاب «زوا» برپایه ۶۷٪ بهاکاه، نذر جبهه انقلاب اسلامی در فضای مجازی ◾️گروه زوا؛ با گروهداری ا. امامی ◾️گروه ابرفقه؛ با گروهداری امامی

امشب دلم انبار باروت است آتش‌فشان داغ ‎#بيروت است افتاده یک‌سو شاخهٔ زیتون یک‌سو در آتش، ساقهٔ توت است تور عروس شرق، گلدوزی با دانه‌های سرخ یاقوت است مانند قایق‌های سرگردان جاری به هر سو خیل تابوت است‌ ای خطه‌ی زیبا! شکیبا باش جان جهانی با تو مبهوت است آیندهٔ لبنان و اسراییل چون قصهٔ طالوت و جالوت است این زخم چرکین، رو به نابودی‌ست این غدهٔ بدخیم، فرتوت است طاقت بیاور باز هم لبنان! دیگر زمان محو طاغوت است شعر از ‎افشین علا ➕️ @yaminpour

🖤فارسی سخن گفتن سید حسن نصرالله؛ بدون لهجه عربی 🌹شهادتش سوگناک و خجسته؛ تبریک و تسلیت! ◾️ آشنایی با دانش زوا و دریافت کتاب ◾️ گروه گفتگو درباره دانش «زَوا»

💫 اینجا شراب، آنجا شراب! ⭐️ به همین خیال باش! 📚 رهبر معظم انقلاب #امام_خامنه_ای حفظه الله 🔰 "صبح میبد"؛ پرمخاطب‌ترین کانال رسمی خبری میبد @sobhemeybod

📚زوای واژه «افشین» به پاس سروده افشین علا برای جمعه نصر آفرین به افشین واژه «افـ+ـشین» در زبان فارسی، برابر واژه عشق در زبان عربی است؛ البته واژه «دوست» برابری است که اینک به کار می رود. عشق یعنی در چیزی تنیدن و بر چیزی پیچیدن و در هم پیچیدگی. درخت «عشقة» نیز یعنی همان چیزی که در فارسی «داردوست» می گویند. «دار» یعنی درخت (مانند دار+کوب) و دوست از ریشه دوختن است که با «دوز» همزایه هستند. داردوست یعنی گیاهی که خود را به درخت می دوزد (می دوسد). ولی زوای «افشین» این است: شین زاده شیفتن است که هم تبار واژه چفت و سفت و جفت است. واژه شیوه یعنی چیز چفت شده به کسی یا کاری یا ...، واژه پـ+شیمـ+ان» یعنی ضد شیفتگی و پیوند (رها کردن)، «شیره» خواب و ... همگی همزایه شیفتن هستند. پس «شین» یعنی شفتگی و چفت و سفت شدن (چیزی مانند کار درخت عشقه و داردوست) «افـ» نیز زاده افتن و به معنای پیوندخورده و افزوده شده است و با «اَبـ+ریشم، اهـ+رم، اهـ+ریمن، اپـ+یون، او+رنگ و ... همزایه است. ابریشم یعنی خوب رشته شده، افـ+روغ یعنی خیلی روشن (روغ، همزایه روشـ+ن، سـ+روش، روز، روج، روچ و ... است). 📌پس افشین یعنی بسیار شیفته که همان «عاشق» می شود. قلم افشین علا برای سروده«جمعه نصر» را می‌بوسم کاش توی ایتا کانالشو پیدا میکردم 📚«شناساندن دانش «زَوا؛ زایایی زبان فارسی» در پایگاه «ابرنگار» به خواست خدا و یاری خاندان پیغمبر (ص)، در روشنای جمهوری گل نرگس (عج) و در پاسخ به نگرانی بسیار امام خامنه‌ای از نبود «کارِ درستی» درباره زبان فارسی، «ابَرفقه» توانست دانش «زَوا» را کشف کند: 🌹درآمد ۵۰ هزار تومانی هر کتاب «زوا» برپایه ۶۷٪ بهاکاه، نذر جبهه انقلاب اسلامی در فضای مجازی ◾️گروه زوا؛ با گروهداری ا. امامی ◾️گروه ابرفقه؛ با گروهداری امامی

#فزا: فارسی زبان انقلاب ۱. خدا آدم را عاقل و بالغ آفرید و نعمت سخن را به وی داد: «خَلَقَ الإنسانَ عَلَّمَهُ البيانَ» رحمن، ۳ و ۴. ۲. همانگونه که خدا در رنگ پوست آدم و حوا، استعداد گوناگونی آفرید و آسمان و زمین گوناگون را بر رنگ پوست فرزندان آنان، کارا آفرید، زبان حضرت آدم و حوا را نیز دارای استعداد گوناگون آفرید؛ که آسمان و زمین گوناگون، بر شکوفایی گونه‌های زبان، کارا آفرید. و اختلاف رنگ و زبان را، از نشان‌های خدا برشمرد: «و مِن آياتِه خَلقُ السَّماواتِ و الأَرضِ و اختلافُ أَلسِنَتِكُمْ وَ أَلوانِكُم» روم ۲۲. ۳. اگر اختلاط زبان‌ها آیه خدا است، اختلاط و روابط نامشروع زبان‌ها در راستای خیانت‌های زبانی گلوبالی، همانا جنگ با آیات خدا است! آری جنگ! ۴. قرآن، قوم موعود و ستوده خود را، ایرانیان می‌داند: «و إِن تَتَوَلَّوْا يَستَبدِلْ قَومًا غَيرَكُم ثُمَّ لايَكونوا أَمثالَكُم» محمد، ۳۸. ۵. بنابراین زبان فارسی، زبان قوم موعود و برگزیده‌ی روزگار پیشاظهور است و پاسداری از نژادگی و نابی آن، در راستای «اختلاف ألسنتکم» و «لسان مُبین» بودنش در ترویج ارزش‌های انقلاب، پاسداری دو چندان از « از آیات خدا است. ۶. امام خامنه‌ای: «اگرچه به زبان عربی ارادت داریم؛ اما زبانی که می‌تواند مفاهیم انقلاب اسلامی ما را در دنیا گسترش دهد فارسی است.» ۱۷ اسفند ۹۵ 🌹شهید عراقی، ابومهدی مهندس «فارسی» را زبان انقلاب دانست. پس باید از نژادگی و نابی فارسی در برابر استعمار داعشوار زبان انگلیسی، سلیمانی‌تر از فردوسی، جانفشانی کنیم!

🔺زوای واژه مغز و نماز و میز و موزه و ... 📚زوا یعنی بررسی زایشها؛ چیزی نزدیک به ساخت و صیغه واژگان فارسی که به خو است خدا، دانش آن کاویده و چاپ شده است. به نام خدای مهرای ویژامهر ⬛️ دلارامی و تسلیت سوگ شهادت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها در سدایی که می شنوید، زوای ریشه «مـ+ـخ» آمده است؛ واژگانی مانند، مشتی، مرد، آموزش، فراموش، مغز، دماغ، مژگان، مژده، مغ، میغ، میز، تمیز، موزه و ... . مَرد از مختن و مشتن است و نامرد یعنی نا مَشتی. مک که زایه دیگر مختن است؛ یعن مکیدن و ماکیان یعنی مکندگان و خود مُر+غ هم گویا از مُختن+ غ است که همریشه ماکیان است که چیزی را به درون می مکند و در چینه دان، نرم می کنند. به گمانم «مَشـ+ق» به معنای آموزش و یادگیری از همین ریشه آموزش (مـ+خ) است و نیازی نیست که آن را عربی بگیریم. ما دو ریشه مـ+ـخ داریم؛ یکی از «مفتن+ اختن» که معنای درون یک چیز نیک دارد و یکی از افتن+ اختن که معنای برونش نسبی دارد. در اینجا به بخش نخست (مفتن+ اختن) پرداخته ایم. خیلی زیبا و آموزشی 📚«شناساندن دانش «زَوا؛ زایایی زبان فارسی» در پایگاه «ابرنگار» به خواست خدا و یاری خاندان پیغمبر (ص)، در روشنای جمهوری گل نرگس (عج) و در پاسخ به نگرانی بسیار امام خامنه‌ای از نبود «کارِ درستی» درباره زبان فارسی، «ابَرفقه» توانست دانش «زَوا» را کشف کند: 🌹درآمد ۵۰ هزار تومانی هر کتاب «زوا» برپایه ۶۷٪ بهاکاه، نذر جبهه انقلاب اسلامی در فضای مجازی ◾️گروه زوا؛ با گروهداری امامی ◾️گروه ابرفقه؛ با گروهداری امامی