eitaa logo
زبان مادری
37 دنبال‌کننده
13 عکس
1 ویدیو
1 فایل
الهی! شکرت که زنگ تفریح من، گشت‌وگذار در کتب و دفاتر علمی و تماشای آنهاست؛ چنان‌که ولیّ تو، امام علی وصیّ(ع) فرمود: «اَلْکُتُبُ بَساتینُ العُلماء». (الهی‌نامهٔ آیت‌اللّه حسن‌زادهٔ آملی"ره") ارتباط با ما: @SafirAD
مشاهده در ایتا
دانلود
۱. نباید بین جملهٔ «پایه» و «پیرو»‌ فاصله انداخت. ۲. جملهٔ آغازین یادداشت، مدّعای نویسنده است که به اصطلاح «جملهٔ موضوع» نامیده می‌شود. جملهٔ موضوع باید بادقت و وسواس نوشته شود تا قابل دفاع و خدشه‌ناپذیر باشد. پیروزی نیروهای نظامی در گرو «ولایت‌پذیری» و یا «اطاعت‌پذیری» و یا چیزی شبیه این دو است. به‌نظر می‌رسد همین در نگاه نویسنده بوده؛ اما با عبارات مناسبی نگاشته نشده است. نکته: افزون بر آنچه گفته شد، باید علائم سجاوندی را درست به‌کار برد. سه‌نقطه (...) کاربردی مشخص دارد. 🆔 eitaa.com/zabanmadari
🍃 متکلّم را تا کسی عیب نگیرد، سخنش صلاح نپذیرد. مشو غرّه بر حُسن گفتار خویش به تحسین نادان و پندار خویش گلستان سعدی، باب هشتم (آداب صحبت)، حکمت شمارهٔ ۲۹. 🆔 eitaa.com/zabanmadari
🔹 نباید به صفت تفضیل «تر» و «ترین» اضافه کرد. ابلغ یعنی بلیغ‌تر، اعلم یعنی عالم‌تر، افصح یعنی فصیح‌تر. به عبارت دیگر، صفت تفضیل در دل خود، «تر» و «ترین» دارد. با این توضیح، ابلغ‌تر یعنی بلیغ‌ترتر. 🆔 eitaa.com/zabanmadari
🍃 «حشو» و «تکرار» از اشکالات رایج نوشته‌ها است. به قسمت‌های غیر لازم نوشته حشو می‌گویند. تفاوت حشو با تکرار این است که در تکرار، عین کلمه یا تعبیر دوباره می‌آید؛ اما در حشو همان مفهوم به شکل دیگر تکرار می‌شود. جملۀ اوّل را به‌راحتی می‌توان حذف کرد (مستطیل قرمز). با حذف این جمله: ۱. پاراگراف کوتاه‌ و چابک می‌شود. ۲. خواننده در آغاز یادداشت قرار می‌گیرد. 🍃 سؤال، یکی از این روش‌های آغاز کردن یادداشت است. از این‌رو، بهتر است سؤال در مطلع یادداشت قرار گیرد. با این کار، هم اشکال پیش‌گفته مطرح نمی‌گردد، هم به اصطلاح نویسندگان، قلّاب جذاب‌تری برای نوشته ایجاد می‌شود. (خط آبی) 🍃 جملۀ‌ انتهایی بند نیز، مخاطب را از جملۀ ابتدایی بی‌نیاز می‌کند؛ هرچند این جمله را نیز می‌توان حذف کرد! (خط زرد) 🆔 eitaa.com/zabanmadari
🔹 جملهٔ بالا را ویرایش کنید. 🔸 اگر دوست داشتید، جملهٔ ویرایش شده را به «زبان مادری» بفرستید: @SafirAD 🆔 eitaa.com/zabanmadari
🔹 گاه در جملهٔ مرکّب، دو فعل کنار هم می‌آیند و خوانش متن را دشوار می‌کنند. برای رفع این مشکل، می‌توان یکی از دو فعل را به تأویل برد. سالی که گذشت = سال گذشته 📌 پیشنهاد: دوازدهمین دورهٔ انتخابات مجلس شورای اسلامی در حالی یازده اسفند سال گذشته برگذار شد ... . 🆔 eitaa.com/zabanmadari
💬 طلبه باید دستش از کتاب رها نشود؛ کتاب بخواند؛ همه جورش را بخواند؛ در دورهٔ جوانی بخواند. این ذخیرهٔ حافظه را که بی‌نهایت دارای ظرفیت است، هرچه می‌توانید، در دورهٔ جوانی پر کنید. رهبر انقلاب، ۹۱/۷/۱۹ 🆔 eitaa.com/zabanmadari
💬 غصّه در غصّه! 🔹 این پیام در کانالی منتشر شده بود! 🆔 eitaa.com/zabanmadari
🔹 «اغنا» یعنی بی‌نیاز کردن. 🔹 «اقناع» یعنی قانع کردن، راضی کردن، خشنود ساختن. 🔸 جامعه را باید «اغنا» کرد یا «اقناع»؟ 🔸 اغناسازی جامعه در این جمله درست است؟! 🆔 eitaa.com/zabanmadari
💬 اگر متن بی‌اشکالی را به ویراستاری بدهند و از او بخواهند بلایی به سر متن بیاورد که اشتهای مخاطب کور شود، بی‌تردید چیزی می‌شود شبیه متن بالا! 🔹 نشانه‌های ویرایشی را درست به‌کار بگیریم. با ترکیب بی‌‌قاعدهٔ نخود و لوبیا و ادویه و ... غذای خوشمزه پخته نمی‌شود! 🔸 برای استفادهٔ بجا از نشانه‌ها باید کاربرد هر یک از آنها را شناخت. خال کنار لب زیبا است، نه روی دماغ! 🆔 eitaa.com/zabanmadari