💕 پدران سرزمین مادری پدر ، فقیر منم که ندارمت.... 〰〰〰〰〰〰〰〰 مرحوم مغفور #حاج_ابوالقاسم_وفایی_نژاد مرحوم مغفور #حاج_علی_بابا_وفایی_نژاد 〰〰〰〰〰〰〰〰 📷 #حاج_حسین_حسنی_نژاد روحشان شاد و قرین رحمت الهی... @zadgahamtuyehdarvar

#کاروانسرای_فیروزگانی محل #فیروزگانی اِز بواِشمی سر که پَل بَخوردی سمت سیاکوه ، اول کمِر کش ، سرازیری در سمت راست که ایسا یک خرابه اِه . فیروزگانی یک سرپِناه چاروادارهایی واسِری به که معمولا زُمِستانها از اون استفاده کِردِن . روبرویش یک چاه اُویی دَبه با یک وی دار ، یک دول (سطل لاستیکی که از چرخ اتومبیلها می ساختند) که با لیفی (طنابی که از کناف درست شد بود) بلِند اِز چاه اُوو کشییِن. با توجه به نیاز و تردد زیاد اهالی به خاطر کشت دیم در سیاه کوه این چاه سر راه قِرار داشت و اُوو خانِک و وی داری که داشت محل خوبی به تا مردم هِلاکیشانا در بَکُنن. متاسفانه بعد اِز انقلاب ، آخِرای دهه ۶۰ کِسی به این چاه توجه نکِرد و به مرور زمان خشک بَبه . ( چِکا که قبلا هر ساله افراد خیِّر چاه را لایه روبی کِردِن) حتی وی دارش آتِش بِگِت و خشک هابه. 📝 #حاج_حسین_حسنی_نژاد @zadgahamtuyehdarvar

سلام ، یادش بخیر ... گَت ننم #حاجیه_زبیده (خدا بیامرز) سورِک انگور را بند دَموِست و خانه ای دِله اُوزان کِرد ! تعجبُم این به چه جوری تا عید انگور سالُم مانه ؟ یک روز از او بَپُرسیُم ، گَت ننه چُمکنی که انگور را تا عید داری ؟ بَگُت وَچه جان یک فن داره ، هزار کرشمه ! بَگُتُم یعنی چه ؟ بَگُت اولا انگور را شهریور که بَرِسی کیسه کِشیم ! دوما وقتی میزان بَخورد ومچینیم ! سوما خُجیراشا (خوبهایش را) بندی دیم اُوزان کنیم ! مهم این کار اِه که یک دانه سالُم را چینیم و تُک (نوکِ) خوشه فرو کنیم تا اُو (آب) که کِشه از همین دانه بَکِشه !! و انگوری خوشه خشک نَمبو ! روحشان شاد که همه اینها با تجربه تُمام بَبین عمرشان به ! ✍ #حاج_حسین_حسنی_نژاد @zadgahamtuyehdarvar 📸 #علی_اصغر_وفایی_نژاد

🔰خاطرات شبهای اَکابِر ( نهضت سواد آموزی) حدود ۵ الی ۶ سالُم (۱۳۴۹ ، ۱۳۴۹) به که در تویه کلاس اکابر  اجباری به و همه خانُمهای خانه دار باید در کلاس درس حاضر بیین! بعضی وقتها چون تنار (تنها) بیم اومیجا بردن مدرسه کلاسی دله. هر روز ناماشان ( عصر) کلاس در مدرسه صاحب تویه توسط آقای شیرمحمد رستمیان برگزار به. کلاس تقریبا پر از زنان روستا به. در کلاس اتفاقات زیادی دمکُفت که چند مورد را اشاره کنم: یک روز یک میش با وره آقا معلم گم بئی به که معلم یک کم دیر بیامه مدرسه! خاب با توجه به آشنا بیِّن معلُم و دانش آموزان، بعضی از خانم ها سوال هاکردن چکا دیر بیامی آقا رستمیان؟ اویج شرح هادا که گوسفندام در بشی بین، بشیوم گوسفند گردی! متاسفانه پیدا نکردُم! بعضی از زنان کلاس دستهاشان را به بالا بگتن و بلند دعا بکردن که خدایا به حق همین صاحب کلاس میش و وره آقا رستمیان پیدا ببو! موقع بدین مشق دانش آموزها بعضی اصرار داشتن قشنگ بنوشتین یا نه! جالب این به که گُتِن اگه بد بنوشتیم وچامان بنوشتین! خودت به بزرگواریت بُبَخش!. آرزو سلامتی و تندرستی برای آقایان شیرمحمد رستمیان و محمد باقر رستمیان را از خداوند دارُم. ✍ #حاج_حسین_حسنی_نژاد پاییز 1402 @zadgahamtuyehdarvar

سِلام ، شو بخیر. 🔰خاطره از تیر شَلمان : قِرار به برق بیا تویه ؛ چون تریلی محلی دِله نِمتانِست بَشو و جای وسیع دَنیبه ، تیر شلمانها را دشتِرخان از تریلی پیاده هاکردن . یک چهار چرخ خُردِی ای(کوچکی) دَبه که تیر شلمانها را سرش وامشتیم و چندتا از وچا(بچه ها) ریسمانی که چرخی دیم دَوِستِه بیم را از جلو گِتن کشیِّن و چند تا دیگه از پشت تیر شلمان را دُمّاسیین(می چسبیدن) تا می یِردیم محلی دله. ایسا یا گلر(گل آرا) یا پارچاه ( پاشاه) و هر چالی که بکندی بیِّن(کند بودن) پیاده کردیم ! چون تا اون موقع این تیر برق دهی دله دنیبه ، اسم محلی نِداشت و از اون موقع تقلید از مازندرانی ها اسم شلمان واشتِن ! ✍ #حاج_حسین_حسنی_نژاد دیماه 1402 #کانال_زادگاهم_تویه_دروار @zadgahamtuyehdarvar

سلام علیکم ، #خاطره_قیز_قیزانی(۱) 🔰یادُم اِه در اوایل دهه پنجاه ورفهای (۲) زیادی (تویه) میامه. با توجه به باد زیاد در منطقه، باد ‌ورفا را خره کرد (۳) تنگه هایی (۴) دِله ، طوری که بعضی جاها طول برف به دو الی سه متر یا بیشتر رسی! تُمام چکل و چکوها اِسبی (۵) به ! وچای همسن و سال جمع بیم تا بشیم قیز قیزانی بازی! خانه های دله دنبال کُوشایی(۶) گردیم که کفش صاف بو و بتانیم بهتر قیز بگیریم و سریع بیم پایین! ♻️همه وچا قِرار وامشتیم شیم یک حوزی بالا، اون چکلی تُک از اون تُک قیز گتیم میامیم پایین! چه لذتی داشت. کیف کردیم اما پاهامان بخاطر تِکِه و سوراخ بین کوشهامان یخ کرد و یخ به! ولی از رو نمشیم دوباره سه باره شیم از بالا قیز گتیم میامیم پایین! سرما و درد پاهامان اینقدر زیاد به که دیگه تحمل درد سخت به! ♻️آتِشی روشن کردیم البته یک تَلِ جاج(۷) را آتش زیم تا پاهامان را گرم هاکنیم! با گرم ببین پاهامان تازه درد پا شروع به! درد سرما و گرما ! طوری که طاقت نمیردیم و گریه مان در میامه! اما از بس پوست کلفت بیم و شوق بازی داشتیم‌ بعد از گرم هاکردن پا و خشک ببین کُوشمان دوباره قزقیزانی ادامه داشت!  یادش بخیر خیلی خوش بیم. دوره همان دوره وچگی ، یادش بخیر. ۱. سر سره بازی روی ورف ۲. برفهای ۳. انباشته،جمع کردن در یک جا ۴. دره ۵. کوه و دشت سفید ۶. کفش ۷. بوته صحرایی بزرگ ✍ #حاج_حسین_حسنی_نژاد دیماه 1402 #کانال_زادگاهم_تویه_دروار @zadgahamtuyehdarvar

📚 به یاد قصه گوهای تویه دروار (خدا همیشانا بیامرزه ، روحشان شاد) 💫شُوهای دراز زُمِستان،کرسی جیر💫 خالی گلابی، مشهدی گل بابا، کربلایی علی حسین ، عمو قربان، حاج احمد ابوالقاسم و... 🔶قربان بند کیفتُم، تا پول داری رفیقتُم 🔸قدیما یک مردِی دَبه که ثروت زیادی داشت. او یک پِسر وِلکی بی غیرتی داشت و همیش با رفیق های نااهلُ و بیخود دَبه خوشگذرانی کِرد! هرچی چِرِش(۱) گُتِش با این رفیقهای نااهل و بی غیرِت نگِردیا ! ولخرجی نکنیا ! اینا تِی عاشُق نین! اینا عاشُق جوفِتِن(۲) گوشش بدهکار نَبه و دائم دنبال خوشگذرانی با رفقا دبه! تا اینکه چرش احساس هاکرد وقت مرگش اه! پسِرش را بِخواست و بَگُت پسر بیو مُن دگه دَرُمُ میرُم، اینان آخر عمری با تو وصیِتی دارُم!  اینان مُدبُقی(۳) کِلی(۴) را بیگیر،هر وقت از زندگی ناامید بَبِی و چاره ای نِداشتی بَرو مُدبُقی دله، مُن یک طنابی از بالا اوزان هاکردیُّم اونجه خودتا دار بَزِن! تا از دنیا راحت بَبی! پسِری ناراحِت بَبه و با اَخم و تَخم بَگُت خا(۵) تو بَمیر مُن یک کاری کنُم! 🔸چِره بَمُرد! پسرش رفیقاشا ول نکرد تا داراییش تُمام بَبه! رفیقاش یاواش یاواش او را ترک هاکردن! و از پیشش بَشین و او را تحویل نِگِتِن! دگه هیچی نِداشت بَخوره ؛ یک روز نون خالی گیرش بیّامه تا بِگِت داهانشی وَری بَبُره یک کِلاغ اِز آسُمان بَرِسی و نونا تب بزه بَبُرد!(۶) پسری بماندُ گُسنِگی! ناراحت و افسرده با اُشکُمی گُسنِه راه هُکُفت، بین راه دوست و رفقای قدیمی را بَدی که مشغول خنده، خوشحالی خوشگذرانی بیِّن! بَشه جلو سِلام بَکِرد،هیچکِس تحویلش نِگِت! یکی دو نفر به سردی سِلامِشا علیک بگِتِن. خودش سر صحبتا باز هاکرد بَگُت چند وقت اه که گسنه و تشنه اُم ، راستش اَمرو یک نون گیرُم بیامه تا بشیُم بخورم یک کلاغ از هُوا  بیامه از دستُم بگت بَبرد! ایسا که شما را بدییُم پس امرو را شُمی پیش سر هاکُنُم! اونا همگی به مسخره خنده ای بکردن و او را از خودشان دور هاکردن! 🔸اینجه به که دنیا سرش خِراب بَبه و از زندگی سیر ببه. یاد چرشی نصیِّتها(۷) دَکُفت، او را چقدر منع بکرد با اینها نگِردیا ... اما اوی گوش بدهکار نبه! خودشا بیاقُتی (۸) بِدا ! خیلی پشیمان به ، اما دیگه سودی نِداشت . همین موقع یاد چرشی آخرین حرف دَکُفت و راست هابه مُدبُقی کلیا بِگِت و بَشه درا واج هاکِرد! چشمش دَکُفت به طِنابی که از سقف اُوزان(۹) به! چهارپایه ای پیدا بکرد واشت طِنابی جیر بَشه چهارپایه ای سر و طنابا دِندات گِردِنی شی دله و از طناب اُوزان هابه! 🔸هَمطُو(۱۰) اُوزان بَبِه سقف خِراب ببه و پِسِرِی زِمینی سر هُکُفت یک کیسه از سقف بیامه پایین! با تعجب کیسه را بِگِت ، سرشا واج هاکرد ، بَدی دلیش ‌کلی جواهر، سکه طلا و اشرُفی دَره! روح چرش رحمِت و صِلوات بَرِستی. فِردا لُباس شیک و گرانقیمت تنش دکرد و بَشه بُروم ، رفیقای قدیمیِّش بدیِّنش و همدگه(۱۱) را خبِر هاکردن، همگی بشیِّن اویی پیش و شروع به تعریف و هاجر خاتونی(۱۲) از او! اویج همه را نهار خانیِّش(۱۳) دعوت هاکرد! همین حین چنتا گردن کلفت با چو دستی را بیِرد خانیِّش و یک جا جاشان(۱۴) بِدا. 🔸وقتی تُمام رفیقاش جمع ببیِّن و موقع نهار بَبه بَگُت راستش یک بزغاله بگتی بیُّم که کلاغ بیامه بگت بَبُردِش! الان غِذا نِدارُم و شُمِی شرمندیُّم! رفیقاش ضمن تاییدش برای دلداری او بَگُتِن عیبی نِداره بَبُرد که بَبُرد! فدای سرت! ایسا شیم بُروم (۱۵) کُبابی ، کُباب خوریم! یک دفعه پسری با صدای بلِند بگُت عوضی ها، قرامساقا، پدرسگا اونموقع که فقیر بیُّم و شُمِی مِحنِتا بکشیُّم مُنا خِنده بزین که کلاغ مونی نونا ببرده! ایسا باوِر کنین که کلاغ بزغاله را بَبُرده! همین موقع چماق دارهایی که جا بِدایی به را صدا هاکرد و بگُت بَزِنین اینان پدرسوخته ها را...!! اُنهایجِّه بیامین بروم(۱۶)  و رفیقهای ناباب را تا خورد داشت بزیِّن...! پسری از اون به بعد بَشه پی کار خودش تا پایان عمرش رفیق بازی و ولخرجی نکِرد و درست زندگی بکرد. 🔸پایین بَشیُّم (۱۷) دوغ به بالا بیامیُّم (۱۸) ماست به قصه ما راست به. 💐روح همه سفر کردگان آن دیار یاد و روحشان شاد، سِلامتی همه خوانندگان و حاضرین گروه با ذکر صلوات💐 ۱.پدرش ۲. جیب ۳. آشپزخانه ۴. کلید ۵. بله، باشه ۶. دزدید و برد، گرفت و رفت ۷. نصیحت ۸. فحش و ناسزا ۹. آویزان ۱۰. همینکه ۱۱. همدیگر ۱۲. خودشیرینی ۱۳. خانه اش ۱۴. پنهان ۱۵. حالا میرویم بیرون ۱۶. آنها آمدند بیرون ۱۷. رفتم ۱۸. آمدم ✍ #حاج_حسین_حسنی_نژاد دیماه 1402 #کانال_زادگاهم_تویه_دروار @zadgahamtuyehdarvar

💕 پدران سرزمین مادری پدر ، فقیر منم که ندارمت.... 〰〰〰〰〰〰〰〰 مرحوم مغفور #حاج_ابوالقاسم_وفایی_نژاد مرحوم مغفور #حاج_علی_بابا_وفایی_نژاد 〰〰〰〰〰〰〰〰 📷 #حاج_حسین_حسنی_نژاد روحشان شاد و قرین رحمت الهی... @zadgahamtuyehdarvar

🏴السلام علیک یا رسول الله 🏴السلام علیک یا کریم اهل البیت ▪️مراسم عزاداری صبح ۲۸ صفر / روستای تویه منزل #حاج_شعبانعلی_رستمیان #باغستان سفره امام حسن ع ، به رسم هرساله 📸 #حاج_حسین_حسنی_نژاد #شهریور1403 #کانال_زادگاهم_تویه_دروار @zadgahamtuyehdarvar

🏴السلام علیک یا رسول الله 🏴السلام علیک یا کریم اهل البیت ▪️مراسم عزاداری ۲۸ صفر / روستای تویه منزل مادر بزرگوار "شهید شیر محمد رستمیان (ره)" 📸 #حاج_حسین_حسنی_نژاد #شهریور1403 #کانال_زادگاهم_تویه_دروار @zadgahamtuyehdarvar

سلام علیکم ، #خاطره_قیز_قیزانی(۱) 🔰یادُم اِه در اوایل دهه پنجاه ورفهای (۲) زیادی (تویه) میامه. با توجه به باد زیاد در منطقه، باد ‌ورفا را خره کرد (۳) تنگه هایی (۴) دِله ، طوری که بعضی جاها طول برف به دو الی سه متر یا بیشتر رسی! تُمام چکل و چکوها اِسبی (۵) به ! وچای همسن و سال جمع بیم تا بشیم قیز قیزانی بازی! خانه های دله دنبال کُوشایی(۶) گردیم که کفش صاف بو و بتانیم بهتر قیز بگیریم و سریع بیم پایین! ♻️همه وچا قِرار وامشتیم شیم یک حوزی بالا، اون چکلی تُک از اون تُک قیز گتیم میامیم پایین! چه لذتی داشت. کیف کردیم اما پاهامان بخاطر تِکِه و سوراخ بین کوشهامان یخ کرد و یخ به! ولی از رو نمشیم دوباره سه باره شیم از بالا قیز گتیم میامیم پایین! سرما و درد پاهامان اینقدر زیاد به که دیگه تحمل درد سخت به! ♻️آتِشی روشن کردیم البته یک تَلِ جاج(۷) را آتش زیم تا پاهامان را گرم هاکنیم! با گرم ببین پاهامان تازه درد پا شروع به! درد سرما و گرما ! طوری که طاقت نمیردیم و گریه مان در میامه! اما از بس پوست کلفت بیم و شوق بازی داشتیم‌ بعد از گرم هاکردن پا و خشک ببین کُوشمان دوباره قزقیزانی ادامه داشت!  یادش بخیر خیلی خوش بیم. دوره همان دوره وچگی ، یادش بخیر. ۱. سر سره بازی روی ورف ۲. برفهای ۳. انباشته،جمع کردن در یک جا ۴. دره ۵. کوه و دشت سفید ۶. کفش ۷. بوته صحرایی بزرگ ✍ #حاج_حسین_حسنی_نژاد دیماه 1402 #کانال_زادگاهم_تویه_دروار @zadgahamtuyehdarvar