#گپ_روز
#موضوع_روز : «وسعت جهان درون» و خلاص شدن از زیست کودکانه!
✍️ داشتم به این فکر میکردم که برای فرزند توراهیِمان که دو ماه دیگر به دنیا میآید، خدا چقدری میتواند باشد یعنی؟
او که الآن تمام دنیایش اندازهی بطن مادرش هست، خدایش چه اندازه است؟
• افکارم را به شش سال جلوتر پرت کردم، حالا من بابای یک پسربچه شش ساله بودم که دنیایش بزرگ شده بود! دیگر میدانست اسباب بازی چیست، مامان و بابا و بابابزرگ و ....
پارک و شهربازی و رستوران و جنگل و دریا و ... چیست !
• دیگر حتماً خدای او هم بزرگتر شده بود!
شاید خدای الآن او میتوانست برایش یک دوچرخه بخرد!
• کمی جلوتر رفتم، پسرم در آستانه ازدواج بود و داشت تلاش میکرد شغل و همسر و زندگی مناسبی را دست و پا کند!
باز هم حتماً خدایش بزرگتر از قبل شده بود و میتوانست برایش کاری دست و پا کند و همسر خوبی ....
✘ به خودم نگاه کردم، خدای خودت چقدری است پسر؟
تو بیش از سه دهه با این خدا زندگی کردهای، و در این سالها خدای تو اندازه نیازهای تو بزرگ شده است.
اگر خدای تو امروز از خدای بسیاری از دوستانت کوچکتر است به نگاه کوچک تو و نیازهایی برمیگردد که به تناسب این درون کوچک، کوچک مانده است!
√ با خودم فکر کردم اگر همه این سالها نگاهم را به این خدا وسیعتر کرده بودم، جهان درونم هم بزرگتر میشد!
نیازهای یک انسان با جهان بزرگ درون، خیلی فرق میکند با نیازهای یک انسان با جهان کوچک و فقیر درون !
• دیر شده بود!
اما نه آنقدر دیر که فقط حسرتش مانده باشد.
باید برای فهمم از خدای حقیقی، و وسعت جهان درون خودم، تلاش میکردم!
√ یک بابا با جهان کوچک، نمی تواند پسری با جهان بزرگ تربیت کند.
من باید قد بکشم ...
بابای قدبلند خیلی بهتر از بابای کوتولهایست که خدایش فقط اندازه نیازهای روزمرهاش بزرگ شده است.
⊰᯽⊱──╌❊╌──⊰᯽⊱ "
https://eitaa.com/zakerinahlebeyt
⊰᯽⊱──╌❊╌──⊰᯽⊱"
#گپ_روز
#موضوع_روز : توکل و اعتماد به خدا با ذکر لا حول و لا قوه الا بالله
✍️ توحید را باید از کودکان آموخت!
آنقدر حول ریسمانی بنام « مادر » موحّدند، که اگر در کنارش باشند و هیچ مخلوق دیگری نباشد، تنهایی اسیرشان نمیکند!
مینشینند گوشهای از خانه، همانجا که امتداد نگاهشان، به سایهی مستحکم مادر گره میخورد، و فقط همینجاست که دیگر برای اجرای بزرگترین نقشههای دنیایشان، آمادهاند!
هرجا گرهای به کارشان میاُفتد، نه میترسند و نه جا میزنند؛
رو میکنند به مادر ... و با نگاه عجزآلودی، باقیِ کار را ، با یقین بدو میسپارند.
یقین به اینکه؛ مادر هست و من برای ادامهی راه، تنها نیستم.
√ ماجرای همین کودک و مادر است؛ ماجرای ما و خدا !
عَبْدی که آموخته، فقط همان گوشه ای از دنیا را برای بازی انتخاب کند؛ که امتداد نگاهش، سایهی مستحکم خدا را ببیند، هرگز در هیاهوی بازیهای دنیا گم نخواهد شد.
دورترها، خطرناکند!
و او تا دایرهای میتواند، به دنیا مشغول شود؛ که چشمانش از دیدنِ حضور دائمی خدا، عاجز نشوند!
آنوقت زیر سلطنتِ نگاه چنین خدایی، نه هرگز هراسی به دلش میاُفتد و نه از گشودنِ گرههای مداومی که به کارش میاُفتند ناتوان میشود!
هرجا به بنبستی رسید، چشمانش میدود دنبال سایهی مستدامِ خدا که بر وجودش حاکمیت میکند و با نگاهی عجزآلود که بوی یقین میدهد، باقیِ کار را به خدایی میسپارد که آسان کنندهی امور است!
نه ترسی او را میدَرَد، و نه تنهایی احاطهاش میکند!
دارایی او خدای بالا بلندی است که در انتهای هر راه بندانی برای گشودن جادهای نو، ایستاده به شرط آنکه آنقدر دور نشده باشد که دیگر نبیندش.
⊰᯽⊱──╌❊╌──⊰᯽⊱ "
https://eitaa.com/zakerinahlebeyt
⊰᯽⊱──╌❊╌──⊰᯽⊱"
#گپ_روز
#موضوع_روز : به سربازی در دولت امام زمان علیهالسلام فکر نکن، به سرداری فکر کن!
✍ هفتهی پیش بود، با همان متانت و تواضع همیشگی آمد روبروی من ایستاد و گفت؛ اجازه هست یک سوال بپرسم؟
گفتم بله خواهش میکنم، بفرمایید بنشینید!
• تقریبا دو ماهی میشود که بعنوان « مدیر بخش تحقیق و توسعه دیجیتال» به ما اضافه شده و هر روز با تیزهوشی (بیش از هر کار دیگری) دنبال کشف قوانین الهی در یک تشکیلات انسانی است تا انتخابها و ارتباطاتش لبخند امامش را به دنبال داشته باشد، و این برای من از هر کاری ارزشمندتر است.
• نشست روبرویم و پرسید؛ افراد زیادی درخواست فعالیت جهادی در بخش دیجیتال دادهاند که هرکدامشان مهارتها و رزومههای متفاوت دارند!
شما برای من بگویید؛ اولویت در انتخاب همکاران افتخاری در بخشهای گوناگون چیست؟ مهارتشان یا علاقه و جدیتشان؟
• گفتم؛ آقاجان، شما دو دختر دسته گل باهوش دارید و همسری که در مادری واقعا کم نظیر است. دور از جانِ ایشان، به فرض محال تصور کنید همسرتان را امروز نداشتید و مجبور بودید بدون ایشان با این دو فرزند یتیم زندگی بگذرانید.
اگر قرار بود همسری را به این زندگی دعوت کنید، اولویت در معیارهای انتخابتان برای این همسر چه بود؟
بیدرنگ پاسخ داد؛ دخترانم!
کسی که آن دو را مادرانه بفهمد، مادرانه دوست بدارد، مادرانه مادری کند.. نه از سر وظیفه! که هر چه برای آنها مادرتر باشد؛ برای من نیز ناخودآگاه عزیزتر خواهد بود.
✘ گفتم تمام فرزندان امام، در زمان غیبت، ایتام آل محمد صلوات الله علیهم هستند، که پدر بالای سرشان نیست!
در این تشکیلات کسی مدیر موفقتری خواهد بود که برای ایتام امام دلسوزتر، مهربانتر، پدرتر، و برای رساندنشان به آغوش امام، و برای رشدشان و اثرگذاریشان در خیمهی امام صبورتر باشد!
• گاهی کسی در مهارت و علم در رتبه پایینتری است، اما جدیت و دغدغهاش حاکی از عشق و بیتابی اوست! یقین بدان که او در مقایسه با کسی که در مهارت و علم یک نخبهی کمنظیر است، اما در دغدغه و جدیت هنوز عقبتر است، حمایت بیشتری از غیب دریافت خواهد کرد و تاثیری که او برجای خواهد گذاشت بسیار بیشتر از متخصصانی است که هنوز عاشق نشدهاند!
✘ گفتم : در دولت کریمه، «خود انسان» ها محورند برای اجتماع،
رشد انسانی شان است که علت هر تشکیلاتی است، و کار و معاش فقط بهانهای برای اجتماعات خواهد بود درست برخلاف امروز...
※ سعی کنید با همین نگاه مدیریت کنید؛
اگر نتیجه مدیریت شما رشد خودتان و زیر مجموعهتان #باهم در جهت آمادگی روحی برای حضور در دولت کریمه بود؛ که برندهاید! حتی اگر خروجیهایتان ضعیف باشد، که محال است یک جمعِ در حال رشد موفق به اثرگذاری نشود.
در غیر اینصورت نه تنها به خروجی موفقی نمیرسید که اصل سرمایه را هم از دست دادهاید...
• با رضایت نگاهم کرد و با اندکی مکث تشکر کرد و حال من از حال خوبش، خوب شد...
چقدر این دولت کریمه شوق دارد رسیدنش!
باید با قوانین حاکم بر آن آشنا شد و خود را برای سرداری در این حکومت آماده کرد!
حکومتی که محورش روح الهی انسانهاست، نه معاش حیوانی و گیاهیشان.
⊰᯽⊱──╌❊╌──⊰᯽⊱ "
https://eitaa.com/zakerinahlebeyt
⊰᯽⊱──╌❊╌──⊰᯽⊱"
#گپ_روز
#موضوع_روز : بهشتیهایی که نمیتوانند از بهشت لذت ببرنـــد!
✍ بعد از کلّی برنامهریزی و اشتیاق بالاخره مرخصیام جور شد و آمدیم دو سه روزی شمال.
مهمان یک ویلای عالی لب ساحل و با فاصلهی کمی از جنگل شدیم و همه چیز برای چند روز استراحت و لذت آماده بود!
• دیروقت رسیدیم و مستقیم زدیم به رختخواب تا سحر برای طلوع آفتاب، دم دریا حاضر باشیم و چای هیزمی درست کنیم و صبحانه را همانجا بخوریم.
• با صدای اذان بیدار شدم، انگار تریلی از روی من رد شده بود!
تا مغز استخوانم درد میکرد، آبریزش بینی و سردرد و تنگی نفس و ..... خبر از یک آنفلانزای شدید میداد!
آنقدر این بیماری در زمان کمی اوج گرفت که تا شب من کاملاً زمینگیر شدم.
همه مشغول تفریح و لذت بودند و من در بهترین طبیعت زیر یک لحاف ضخیم با تب و لرزم میساختم.
این چند روز خیلی با خودم فکر کردم :
تو بیماری و از این بهشت نمیتوانی لذت ببری!
اما چقدر بهشتها در دنیا هست که خیلیها میتوانند از آن لذت ببرند و تو نمیتوانی!
خیلیها میتوانند از سجادهشان پرواز کنند،
خیلیها میتوانند از ذکرشان به لذت برسند،
خیلیها میتوانند ساعتها در حرم بنشینند و سرشار شوند،
خیلیها با هر نعمت، خدا را میبینند و میبوسند ولی تو نمیتوانی ...
✘ آیا این نشانهی بیماری روح تو نیست که از حقیقیترین نعمتها هم قادر به بهرهگیری و لذت نیستی؟
⊰᯽⊱──╌❊╌──⊰᯽⊱ "
https://eitaa.com/zakerinahlebeyt
⊰᯽⊱──╌❊╌──⊰᯽⊱"
#گپ_روز
موضوع: زینب سلاماللهعلیها زینت بود برای پدر و امامش... من چه؟
✍ بعضی وقتها فکر میکنم شاید اینکه روز تولد شما شده روز پرستار، حکیمانهترین انتخابِ ممکن بوده برای این مقام!
و شما نمیتوانستید «شریکه الحسین» باشید مگر اینکه روح ترمیم، روح مدارا، روح التیام، روح تیمارگری، روح غالب وجودتان باشد!
• نمیشود شریک کسی شد،
• نمیشود سپر کسی شد،
• نمیشود مراقب کسی بود،
• نمیشود کامل کنندهی راه کسی بود،
مگر آنکه آنقدر وسیع باشی که تمام غمهای امامت و فرزندان امامت در تو جا شوند!
√ لازمهی شریک کسی شدن، شبیه شدن به اوست!
√ لازمهی مراقبت کردن از کسی، ذبح تمام توقعات از اوست! چیزی شبیه حل شدن، یا تمام شدن در یک وجود!
« تمامِ من برای او » ....
و این بود علّت شهادت تمام انبیاء و معصومین: «نبودند کسانی که تمامشان برای امام باشد»
نمیشود که او «زینب» امامش باشد،
و پارههای جان امام، پارههای جان او نباشند.
یتیمان امام، نگرانیهای او نباشند!
او آمده که فقط آغوش باشد برای امام و فرزندانش... همین،
این راه به ارادهی خدا به مقصدش خواهد رسید اما... کسانی به «امام داری» میرسند که: هر آدمی را فرزند امام، و درد هر کسی را درد امام بدانند!
زِیْن (زینت) + أَبْ (پدر) = زینب (سلاماللهعلیها)
چه استراتژی دقیقی داشته خدا برای انتخاب نام تو!
امام، قبل از آنکه امام باشد برای ما (رابطهیحقوقی) ؛ پدر است برای ما (رابطهی حقیقی)
و محال است کسی در رابطهی حقیقی به بالاترین عشقها نرسیده باشد: ولی بتواند «امام دارِ خوبی» باشد!
√ عشق است که همه توقع ها را در خود ذوب میکند!
عشق است که تمام تو را در امام حل میکند!
آنوقت تو هم میشوی مثل سلمان، مثل عبدالعظیم حسنی «ولیّ امام» «تکهای از جان امام» ....
خداوندا میشود روزی ما هم مایهی زینت اماممان باشیم یعنی؟
⊰᯽⊱──╌❊╌──⊰᯽⊱ "
https://eitaa.com/zakerinahlebeyt
⊰᯽⊱──╌❊╌──⊰᯽⊱"
#گپ_روز
#موضوع : کفشهایمان را دربیاوریم!
فخلع نعلیک، إنّکَ بالواد المقدّس طویٰ....
✍️ آمده بود دم در، میخواست با بچهها برود اردوی جهادی برای بستهبندی و توزیع پکهای معیشتی برای خانوادههای کمدرآمد.
• من برای بدرقهی یک مهمان از اتاق بیرون رفتم که چشمانم به چشمانش افتاد!
دو سه ماهی بود که ندیده بودمش! دلم برایش تنگ شده بود!
گفتم : از این طرفها آقاجان؟ ذکر خیرتان زیاد بود.
گفت : حلالم کنید، میشود بیایم داخل ؟
گفتم بفرمایید و با من به اتاق جلسات وارد شد.
• تا آمدم حال و احوال کنم، بیمقدمه گفت؛ من مامور شیطان شده بودم و نمیدانستم.
دیدم کوهی حرف دارد، هیچ نگفتم و آرام به صندلی تکیه دادم و گذاشتم که ببارد!
• گفت : بعد از سالها همکاری جهادی و حضور در جمع عاشقانه و صمیمی بچهها و نوش کردن محبتهای بسیار از این جمع، خدا از من هم امتحان وفاداری و استقامت گرفت!
یکی پیدا شد که اتفاقا از قبل میشناختمش!
و با تکیه بر این آشنایی و اعتماد شروع کرد یکی یکی دانههای شک و تردید را در دلم کاشت! برای هر چیز مثبتی که برای من اینجا مایهی دلگرمی و آرامش بود یک تحلیل منفی داشت تا ذهن و قلبم را نسبت به آن بدبین و آلوده کند!
و بعد از این موفقیت از من خواست تا این شبهات و آلودگیها را در میان دیگر اعضا نیز آرام آرام نفوذ دهم.... و اینجا بود که من «بوی شیطان» را شنیدم!
با خودم فکر کردم : من این را در مکتب اهل بیت علیهالسلام آموختم:
« محال است کسی یا جایی بخواهد برای خدا و اهل بیت علیهمالسلام قدمی بردارد و بتواند، مگر آنکه به اذن خدا باشد! و خداوند در قرآن تذکر داده که به آنچه برای خدا باشد، برکت داده و آنرا به رشد میرساند، و نیتها و اعمال ناپاک را در نطفه خفه خواهد کرد.»
و من رشد را در سایه سادگی و مهربانی و تلاش این بچه ها شاهد بودم.
این حکمت آن روز به داد من رسید و من توانستم با دست خدا از این مرداب، جانم را بالا بکشم....
او همچنان میگفت و حرفهایش شبیه نیزههای پیاپی در جان من فرو میرفتند! اما مکالمه ما زیاد طول نکشید و بچههای اردو منتظرش بودند و رفت !
✘ برایم تجربهی این حجم از «مکر» از نزدیک، آنهم برای جمع جوان نوپایی که سعی کرده بودند روی پای امامشان بایستند و قد بلند کنند، دردناک بود! اما پدرم گفت؛ سعی کن از این میدان، نورش را دریافت کنی و آتشش را برای خود گلستان کنی... شبیه ابراهیم.!
من این حرف را بارها از او شنیده بودم، به خیال خودم هم فهمیده بودم، به خیال خودم هم با آن تمرین کرده بودم، ولی آن موقع، در این میدان...
وای که میدان بزرگی بود برای منِ کوچکترین!
※ دیدم دنیا هر لحظه دارد برایم ناامنتر میشود، خودم را رساندم به حرم و سرم را تکیه دادم به سینهی پسر موسی بن جعفر (ع) و تمام دردم را آنجا باریدم!
همانجا بود که ماجرای زینب (س) جلوی چشمانم زندهترین ماجرای تاریخ شد!
✘ تحقیرها و تمسخرهایی که نتوانست این زن را بشکند و دست هیچ کدام از این آزارها به قلبش نرسید آنقدر که از همهی آن آتشها جز نور دریافت، و جز زیبایی اعلام نکرد!
با خودم گفتم : هنوز خیلی مانده که دردهای تو شبیه دردهای این خانواده شود! هنوز خیلی دردهای بزرگتر مانده که این پیشدردها میآیند تو را برای آنها آماده کنند.
کمر راست کن ... که «در زیر ولایت خدا، تنها دشمن واقعی انسان خود او و نیتهای ناپاک اوست». تو مراقب سرزمین درونت باش، و بیرون را به وکیلت بسپار!
در کسری از ثانیه آرامش تمام جانم را گرفت! و من این نشانهی اجابت را سالهاست که میشناسم.
✘ یادم آمد از آیهی «فخلع نعلیک»
با خودم گفتم؛ کفشهایت را درآر و همینجا بگذار! آن حجم از آبرویت که نشانه رفته، همان نعلینی بود که باید درمیآوردیاش... امام در سرزمین طویِ خودش، آدمها را پابرهنه میخواهد... بی هیچ شان و آبرو و عزت و جایگاهی!
نعلینهایت را بگذار و شاد و رها برو ... کلی کار انتظار تو را میکشد! امروز وقت ایستادن و مشغولِ نعلین شدن نیست.
این خاصیت سینهی اهل بیت علیهمالسلام است، دردهای کوچک را میخرند، دغدغههای بزرگ میدهند.
⊰᯽⊱──╌❊╌──⊰᯽⊱ "
https://eitaa.com/zakerinahlebeyt
⊰᯽⊱──╌❊╌──⊰᯽⊱"
#گپ_روز
موضوع : آدمهایی که از نظر باطنی باشخصیت محسوب میشوند، چگونهاند و چگونه به این شخصیت رسیدند؟
✍️ سحر بود و چند ساعتی تا اذان صبح وقت باقی بود!
نشسته بودم در مسجد شجره و سعی میکردم از زمان استفاده کنم، قرار بود صبح مُحرم شویم و عازم خانه خدا.
• پیرمردی کنار من نشسته بود. آنقدر بار انرژی و معنویتش بالا و وزین بود که ناخودآگاه مرا جذب کرد.
• من مشغول تلاوت قرآن بودم که انگشتان لاغر دست چپش را گذاشت روی زانوی من، و چند مرتبه روی پای من آنها را حرکت داد... چیزی شبیه نوازش!
اما خیلی دلچسبتر از یک نوازش معمولی آنهم از یک آدم غریبه.
• دست راستم را گذاشتم روی دستش و سرم را به سمت او چرخاندم و نگاه مشتاقم را به چشمانش گیر دادم.
لبخند مهربانش دلم را برد؛
گفت: امشب میخواهم یک شاه کلید یادت بدهم که اگر بدان عمل کنی، تمام دنیا و آخرت به تو رو میکنند.
و ادامه داد : من سالهاست که سحر از خواب بیدار میشوم و تا صبح صدها بار همین یک کار را تکرار میکنم.
• گفتم : با کمال میل گوش میکنم.
دیدم دست گذاشت روی سینه و شروع کرد به سلام دادن....
السلام علی آدم صفوه الله / السلام علی نوح نبی الله / السلام علی ابراهیم خلیل الله و ....
• بترتیب به بسیاری از پیامبران و سپس به چهارده معصوم و امامزادگان و فرشتگان و شهداء و مؤمنین علیهمالسلام و ..... سلام داد!
لیست ذهنی اش که تمام شد دوباره برگشت از اول!
✘ و ... خدا در آن لحظه حجتش را بر من کامل کرد! دارایی و شخصیت باطن به کلاس اجتماعی و درس و بحث نیست!
او از اولیاءالله بود، چنان سلاام میداد که گویی آنها را میبیند و جواب سلامشان را میشنود.
✘ و دوم: همینکه از این ملاقات و سلام علیکها سیری نداشت و دائماً در مراوده و رفت و آمد بود، خودش گواه عظمت درون این مرد بود.
رو کرد به من و گفت؛ این کار تو را از تمام غمها و دردها رها میکند و تو را «باشخصیت» بار میآورد!
حکمتهای سرشاری را در گفتار این پیرمرد یافتم که مرا مست کرده بود.
او کسی بود که در سایه این رفاقت و انس به «شخصیت» رسیده بود!
و عنصر وجودیِ ابرار و نیکان جهان، در درون او تثبیت شده بود!
※ او هر جا که بود دارا بود، و داراییاش همان عنصر درونی است که او را تمام شب به اشتیاق همآغوشی با صاحبان آن عنصر «عناصر الابرار» بیدار نگه میداشت!
آدم عاشق که بشود، دارا که بشود، هر کجا که باشد، نه عشقش یادش میرود نه داراییهایش را جا میگذارد.
⊰᯽⊱──╌❊╌──⊰᯽⊱ "
https://eitaa.com/zakerinahlebeyt
⊰᯽⊱──╌❊╌──⊰᯽⊱"
#گپ_روز
#موضوع : عزیزِ مادرت باش!
✍️ تقریبا ده سال پیش یک هفتهای مهمان ما بود در ccu.
نارسایی قلبی داشت! آنقدر مهربان و آرام بود که مرکز توجه تمام پرسنل قرار گرفته بود. با اینکه بسیار مورد توجه همه ما بود و بچههایش هم دائماً میآمدند و به او سر میزدند، هر که میآمد از او سراغ «محمدش» را میگرفت!
محمد روزی چند بار تلفنی با بابا - که حالا عزیزکردهی تمام پرستارها بود - صحبت میکرد، اما او دائماً چشمانتظار محمد بود.
• میگفت «محمد» و انگار هزار تا محمد با اشتیاق از دلش بیرون میآمد. کم کم داشت برایم جالب میشد این محمد چرا اینگونه محل عشق باباست که ...
آمد، و پدر چنان در آغوشش کشید که گویی میخواهد او را در جانش حل کند.
میبوییدش و به سینه میفشردش... و من میدیدم که هر لحظه آرام و آرامتر میشود تا جاییکه دیگر از آن بیتابی خبری نبود.
• ساعت هفت بود و من برای نوبت داروهایش بالای تختش رفتم، دیدم چشمانش اشکی است، پرسیدم بابا محمد هم که آمد امروز، چرا دلتنگی باز؟
نگاهم کرد و گفت : خدا از این محمدها به تو عطا کند بابا ...
• دیدم فرصت مناسبی است از او سؤالم را بپرسم؛
گفتم این محمد چه کرده که جای عاشق و معشوق عوض شده و اینگونه مشتاقش هستید؟
گفت : جان پدر و مادر فرزندانش هستند!
روحشان میرود برای دردهای آنها، برای بلاها و گرفتاریهای آنها،
نکند جایی گرفتار شوند، جایی اشتباه بروند، جایی بلد نباشند در دوراهیهای خطرناک مسیرشان را پیدا کنند...
• باباجان میدانی؟ وقتی آدم پیر میشود دیگر توان ندارد به داد بچهها برسدو اینجور وقتها بعضیها میشوند «ام ابیها»ی پدر و مادرشان... فرقی نمیکند دختر باشند یا پسر! نه فقط درد پدر و مادر را به جان میخرند، که برای بقیه بچهها هم مادری میکنند و مراقبشان هستند تا گمکرده راه نشوند و جایی در تلاطم مشکلات گیر نکنند. محمد من، مادر است انگار برای همهی خانواده.
✘ من شبیه کسی که تازه معنای «ام ابیها» را درک کرده باشد، از کنارش بلند شدم و سراغ بیمار بعدی رفتم اما قلبم همانجا جا مانده بود...
بیخود نبود که لقب «ام ابیها» مال بزرگترین بانوی عالم است.
کسی که آنقدر وسیع است که میتواند برای «حبیب خدا» مادری کند.
• با خودم فکر کردم، آیا میشود «ام ابیها»ی اهل بیت علیهمالسلام شد؟
آیا ممکن است کسی «ام ابیها»ی امام زمانش باشد؟
حتماً میشود، حتماًااا...
کسی که بیتوقع میدود تا دغدغههای آنان را به ثمر برساند و در این راه برای تمام فرزندان اهل بیت علیهمالسلام هم نگران است و هو بقدر وسعش گره از کارشان باز میکند!
•چه مرد عجیبی بود این بابای عزیزکردهی بخش ما،
همهی حرفهایش برایم روزنهای بود به سمت نور... اما این حرفش نورٌ علیٰ نور بود.
⊰᯽⊱──╌❊╌──⊰᯽⊱ "
https://eitaa.com/zakerinahlebeyt
⊰᯽⊱──╌❊╌──⊰᯽⊱"
گپ_روز
#موضوع : «زمان شناسی و فهم رسالت تاریخی»
✍️ داشتم #گپ_روز مینوشتم که پیام داد سوالی دارم، میشود بیایم و بپرسم!
تمام که شد، گفتم بفرمایید!
آمد و نشست روبروی من و مثل همیشه متین و متواضع سوالش را پرسید.
در جواب سوالش، سوالی پرسیدم که بتوانم بهتر متوجه نقطهای که ذهنش در آن به علامت سوال رسیده را پیدا کنم!
دقیقاً همانجایی که کامل متوجه منظورم شده و چشمانش برق زده بود و میخواست توضیح بدهد.... در باز شد و یکی از بچهها سراسیمه آمد داخل!
گفتم : صحبت مهمی بود...
گفت : میشود من اول حرفم را بزنم؟ اتفاقی آشفتهام کرده!
گفتم: بله حتماً !
مشکل را خیلی کوتاه مطرح کرد، کمی فکر کردم و راهکارش را دادم و آرام شد و رفت!
※ نگاهش کردم، حق داشت اگر این رفتار همکارش آزارش داده باشد!
لبخندی زد و بدون آنکه اعتراضی یا قضاوتی کند خواست به حرفش ادامه دهد!
قبل از آنکه شروع کند گفتم : این که بچهها اینقدر اَمنند، که آشفتگیشان را - که ممکن است آسیبی به سیستم برساند - بیمعطلی انتقال میدهند، خیلی خوب است!
ولی اینکه شما اینقدر زمان را میشناسید و میدانید که «این آتش باید همینجا سرد میشد» - ولو در اوج نیاز شما به طرح آن سوال و نقطهای که داشتید به جواب میرسیدید - مسئلهی ارزشمندتریست!
✘ « فهم زمان » همه جا سوپاپ اطمینان است و مانع هرز رفتن انرژیها و تلف شدن پتانسیلها میشود. اما در یک تشکیلات الهی که «شیطان دشمن قسم خوردهی آن است، «فهم زمان» یک ابزار مهم است و کسی که بتواند آنرا از مسائل ریز اینچنینی تا مدیریتهای کلان و راهبردی محور اصلی انتخابها و رفتارهایش قرار دهد، امنیت بیشتری را برای دیگر اعضا و درنهایت برای یک مجموعه یا .... خواهد داشت.
پرسید : چرا ؟
گفتم : زیرا فهم زمان است که به انسان جرأت قربانی کردن منافع خودش را برای بهشت نگهداشتن فضای یک مجموعه میدهد! اگر شما آتش این مسئله را درک نمیکردید، و برایتان «حفظ آرامشِ تیم و حذف عوامل تشنج در کمترین زمان» مهمتر از شرایط لحظهی خودتان نبود، آیا اینقدر راحت با این واکنش کنار میآمدید؟
گفت : درست میگویید من دقیقاً در آن لحظه به کنترل و حذف موانع در کمترین زمان فکر میکردم، نه به خودم ...!
※ این حرف یعنی خیلی نویدها... الحمدللّه!
⊰᯽⊱──╌❊╌──⊰᯽⊱ "
https://eitaa.com/zakerinahlebeyt
⊰᯽⊱──╌❊╌──⊰᯽⊱"
#گپ_روز
#موضوع: وسواس دِق میدهد!
اول شخص وسواسی را، بعد بقیه را !
✍️ فروردین چند سال پیش بود، رفته بودیم اردو!
نمیشناختمش، از شهر دیگری آمده بود، اما در این اردو با ما هماتاق شده بود!
• از همان روز اول متوجه مراقبتهای بیش از حدش در رعایت بهداشت ملحفهها و بشقاب و لیوانش و ساعت ماندنش در سرویس بهداشتی و حمام شدم.
• آنقدر روند آماده شدنش برای نماز و وضوگرفتنش طول میکشید که در تمام آن یکهفته به هیچ کدام از نمازهای جماعت نرسید.
یک ملحفه بزرگ میانداخت کف اتاق و یک سجاده هم رویش، به نماز می ایستاد! گاهی بعضی از عبارات نماز را چندین بار تکرار میکرد تا بالاخره تجویدش درست دربیاید.
• روزی که میخواستیم حرم برویم دستهجمعی، اتوبوسهای هماهنگ شده پشت درِ اردوگاه منتظر بودند که باران، رگباری شروع کرد به باریدن.
نزدیک به یکساعت طول کشیده بود تا آمادهی زیارت شود، صدای باران را که شنید گفت: من از اینکه لباسهایم خیس شود و بعد بخواهم جایی با لباس خیس بنشینم دیوانه میشم، شما بروید من نمیآیم😖!
• روز آخر اردو میخواستیم از هم جدا شویم؛ گفت شماره موبایلت را اگر صلاح میدانی بگو باهم تماس داشته باشیم. شمارهام را نوشتم و دو تا شماره آخرش را ننوشتم.
گفت چرا دو تا شماره کم دارد؟
گفتم این دو شماره صفر هستند، زیاد مهم نیستند!
خندید با صدای بلند...
گفت مگر میشود مهم نباشد اگر این دو شماره را نگیری اتصال برقرار نمیشود حالا میخواهد صفر باشد یا هر شماره دیگری!
گفتم درست است!
برهم زدن ریاضیات، هرجا که باشد نتیجه را مختل میکند، حالا میخواهد شماره موبایل باشد، یا هر ریاضیاتی که خدا وضع کرده!
نباید ریاضیات خالق عالم را برهم ریخت، هیچ چیز بیحکمت عدددار نشده است، از کم و زیاد کردن شمارههای تلفن گرفته تا تعداد دفعات آب ریختن برای وضو و غسل!
✘ وسواس انسان را وادار به برهم زدن ریاضیات عالم میکند!
زندگی که زهرمار میشود هیچ ... ته این ماجرا جز بیزاری از همه مظاهر لذت بخش عالم نیست! مثل بیزاری از باران که زیباترین جلوه از رحمت خداست.
• کارگاه وسوسه و وسواس را به او هدیه دادم و شماره موبایلم را تکمیل کردم و کلّی هم عذرخواهی کردم و باهم خداحافظی کردیم.
⊰᯽⊱──╌❊╌──⊰᯽⊱ "
https://eitaa.com/zakerinahlebeyt
⊰᯽⊱──╌❊╌──⊰᯽⊱"
#گپ_روز
#موضوع : برآشفتگیها و بهمخوردنهای تعادل روحی با روشها و ابزارهای شیطانی!
✍️ اوایل آذر بود.
مشغول بررسی اکسلِ تعاملات مخاطبان در آبان ماه بودم و دستهبندی اولویتهایشان برای مسیر حرکتمان در ماه آذر و بعد از آن.
آخرای جمعبندی بود و سرفصلنویسی، که دیدم بیصدا آمد کنارم نشست!
از اینگونه آمدنش متوجه شدم نیاز دارد همین الآن وقتی برایش خالی کنم تا بتواند حرف بزند.
نگاهش کردم و بیهیچ حرفی گفتم میتوانی ده دقیقه کنارم بنشینی؟ تا من آنچه در ذهنم نقش بسته را روی کاغذ پیاده کنم و بعد با ذهن خالی، به حرفهایت گوش کنم؟
• گفت : حتماً، فقط من احتیاج دارم که در مورد چند مسئله با شما حرف بزنم که فشار روانی شدیدی بر من وارد کرده است.
دستم را روی دستش گذاشتم و گفتم حتماً. ده دقیقه کنارم بنشین من این جدول را تکمیل میکنم و باهم حرف میزنیم.
• آمدم مشغول ادامهی نوشتن شوم که چشمانم افتاد به کتاب «صحیفه جامعه سجادیه» روی میز، بازش کردم و چند دعای پشت سر هم کوتاه (دعای ۱۵۴ به بعد) را که حول محور دفع حملات شیطان و در امان ماندن از آنها بود را پیدا کردم و دادم دستش.
گفتم تا من این چند خط را بنویسم تو این چند دعای کوتاه را مرور کن!
• چند دقیقه بعد، کارم تمام شد و از صفحه مربوطه روی لپتاپ بیرون آمدم و رو کردم به او و گفتم: جانم؟
• به چشمانم نگاه کرد و یک نفس عمیق کشید و گفت: هیچی!
چیزی نگفتم و با لبخندی منتظر ادامهی حرفش شدم!
• گفت : مراحل مجوز یکی از کتابها دچار مشکل شده! آنهم کتابی که در اصلاح تفکرات خودشناسی نوجوانان در این بازهی زمانی حساس میتواند کولاک کند.
آنهم کتابی که یک تیم متخصص ماهها پایش زمان گذاشتند...
آنهم با ایرادهای بنیاسرائیلی که امتداد همین سیستم آموزشی دردناک حاکم بر کشور است.
خشم از نافهمیهای سیستمی از سوئی، و ترس از هدر رفتن تمام زحمتهایمان از سوی دیگر، و از همه بدتر فقر محتوایِ مناسب برای نوجوان در کشور و جهان آنقدر حالم را آشفته کرد، که نتوانستم تمرکز کنم و فکرم را رها کنم و به بقیه کارها برسم.
آمدم فقط برایتان بگویم و شما را در جریان بگذارم.
این دعاها را که دادید دستم، شبیه آبی بود که روی آتش جانم نشاندید، هم خشمم را و هم ترسم را ذره ذره فرونشاند!
حالا میتوانیم برای بررسی و گفتگوی جدی وارد عمل شویم و مسیر دفاع از کتاب را تا رسیدنش به انتشار طی کنیم.
✘ گفتم: مشکلات، مصائب، فتنهها، گرهها میآیند و هر کدام اندازهای و قدرت و ارزشی دارند در حد خودشان!
اما آنچه به آنها ضریب داده و ما را از حالت تعادل خارج کرده و توان تصمیمگیری معقول و حفظ آرامشمان را از ما میگیرد، موجسواری شیطان بر روی موضوع است.
✘ شیطان از طریق «قوه وهم» آن مشکل را بزرگ و بزرگتر کرده و با کمرنگ و کمرنگتر نمودن پناهگاههای مستحکم و الهیمان، احساس ترس و ضعف را در برابر آن مشکل بر ما غالب میکند.
برای چنین مواقعی دهها دعا و حرز در صحیفهی جامعه سجادیه هست که میتواند ضریب وهم و تأثیرات شیطان را از روی انسان بردارد، و او را در آغوش امن تکیهگاههای الهیاش امنیت ببخشد.
آنوقت است که ترس و خشم و ناامیدی و غرور حاصل از آن اتفاق بسرعت ذبح میشود، چون با شمشیر توحید سرشان را بریدهای!
• گفت : من این سر بریدن را با درک هر فراز از این دعا در درونم حس میکردم.
• گفتم: آرام کردن ساختار ریاضی نفس، یک مهندس میخواهد که به ریزترین و عمیقترین ابعاد این ساختار آگاه باشد و بداند که کدام کلمات و چه سیری از آن میتواند این نفس برآشفته را رام کند.
و خداوند چهارده معصوم را مهندسان عالیرتبهی نفس قرار داد... کافیست اعتماد کنیم و در چنین مواقعی گمشان نکنیم.
⊰᯽⊱──╌❊╌──⊰᯽⊱ "
https://eitaa.com/zakerinahlebeyt
⊰᯽⊱──╌❊╌──⊰᯽⊱"
#گپ_روز
#موضوع : عاشقها چه شکلیاند؟
✍️ عاشق که میشوی؛ آهنگ ضربان قلبت، تغییر میکند!
انگار پُرتر میتپد، مصممتر، مُشتاقتر!
• عاشق که میشوی، انگار چهرههایی که به محبوب تو شبیهند، بیشتر میشوند،
یا صداهایی که به طنین صدای او نزدیکند، بیشتر به گوشِ تو، میآیند.
• عاشق که میشوی، دیگر سرعتِ عبور زمان، برای تو یکسان نیست !
وقتی با اویی؛ بسرعت میگذرد، و وقتی به انتظارش میمانی، آنقدر جان میکَند تا بیاید و بگذرد.
• عاشق که میشوی؛ بیشتر به ساعت نگاه میکنی؛
تا وقت خلوت، از راه برسد و در کنارش، در لمس حرارت دستانش،
در خیره شدنِ عاشقانه به چشمانش، در شنیدن طنین صدایش، آرام بگیری و رها شوی.
و این شرح حالِ اندکیست از دلی که یک محبوب، از جنسِ زمین گرفتارش کرده است.
• سالهاست که عادتِ روزانهی ما شده اذان و اقامه میخوانیم «أشهد أن لا #اله الّا الله»
ولی، نه آهنگ ضربان قلبمان، نزدیک اذان فرق میکند،
و نه در انتظار خلوت، زمان برایمان کُند میگذرد!
• خنده دار نیست؟
چه الهه ای، که هوش از سرمان نبرده است؟
چه الهه ای، که برای لمسِ آغوشش به هیجان دچار نمیشویم؟
چه الهه ای، که حوصله اش را در خلوتیِ نیمه های شب نداریم؟
• به گمانم خیلی وقت است که زمانِ توبه رسیده و خبر نداریم!
توبه از تمام «لا #اله الّا الله» هایِ از سر عادت.
توبه از تمام نمازهای پُر از رخوت.
توبه از همهی سجادههایی که قرار بود حجلهی عاشقی باشد و در خلوت پهن شود اما در شلوغترین جایِ خانه افتاد، آنهم با هزار فکرِ و خیال دیگر که چاشنی کثیف خلوتهایمان شده بود ....
• شب و روز جمعه کمی تمرینِ عاشقی کنیـــم،
برای همان #اله ای که جز او دلبر دیگری نبود و نیست و نخواهد بود.
⊰᯽⊱──╌❊╌──⊰᯽⊱ "
https://eitaa.com/zakerinahlebeyt
⊰᯽⊱──╌❊╌──⊰᯽⊱"
#گپ_روز
#موضوع: چرا چشمان ما برای دیدن هنر خدا باز نیست؟
✍️ هنر نقاش، به ادعایش بند نیست!
از آنچه نقش میزند، توانِ سرانگشتانش را میتوان فهمید!
• هنر نقاش، را نقش شناسان میفهمند!
آنانکه چشمانشان به رنگ،
به خطوط ،
و به روحِ ایستاده پشت این رنگها و خطوط، گیر میکند!
• هنر نقاش را هنر ندیدهها نمیفهمند!
آنانکه از کنار نقوش حیرتانگیز نیز آسان رد میشوند و سختیِ روحشان اجازهی دیدنِ لطافت نقشها را نمیدهد!
• نقاش نقش میزند؛ تا تو ببینیاش!
بشکافیاش!
و تا عمقِ جهانِ او
تا عمقِ جهانبینیِ او سیر کنی!
• ماجرای همین آدمها و نقاش است؛ ماجرای ما و خدا!
وَ إِنْ تَعُدُّوا نِعْمَةَ اللَّهِ لا تُحْصُوها...
(نحل/ ۱۸ ) !
بر سفرهی بیانتهایی که گسترده، آنقدر نقوشِ رنگ رنگ خلق نموده که شمارشش ممکن نیست!
و فهم بشر، هنوز بر ریزترین تا عظیمترینش احاطه نیافته است.
• از سلولی، که کوچکترین جامعهی وجود ماست، تا دریایی که کنارش میایستیم و از حیرت هیبت امواجش جا میخوریم؛ چرا زمینگیرمان نمیکنند؟
• باغچهی کوچکی که تنوع برگهایش قابل شمارش نیست، چرا ترمزِ چشمانمان را نمیکِشد و ذهنمان را برای ثانیهای بر خود، متوقف نمیکند؟
• همین نسیم سحرگاهی، که اهل دل، با لمس لطافتش، ساعتها به نشئگی میافتند؛ چرا حالمان را خراب نمیکند؟
• ما را چه شده، که چشمانمان، در پسِ اینهمه صورت، صورتگری هنرمند را که عاشقانه برای چشمانمان نقش آفریده، نمیبیند؟
✘ هنر نقاش را، هنر ندیدهها نمیفهمند!
اینکه از کنار نقوش حیرتانگیز این نقاش، آسان رد میشویم، حکایت از سختیِ روحمان دارد، که فرصت دیدنِ لطافت نقشها را،
فرصت دیدنِ صاحبِ این نقشها را،
از ما گرفته است.
• برای لمس رقّت صدای آب،
برای ادراک لطافت نسیم،
و برای دیدن صورتگر این لطافت و رقت، باید رقیق شـد.
تا چشمانمان به هر لطافت مست کنندهای، گیر کند و تا انتهای صورت صورتگرش را ببیند!
⊰᯽⊱──╌❊╌──⊰᯽⊱ "
https://eitaa.com/zakerinahlebeyt
⊰᯽⊱──╌❊╌──⊰᯽⊱"
#گپ_روز
#موضوع : مدیریت ارتباط دونفرهمان با خدا !
✍ آغاز میکنم تکرار عاشقترین اسماء تو را به نام نامیِ «رحمان»اَت، که آنچه در زمین و زمان بر محور ثبوت ایستاده، از خزینه ی رحمانیت توست!
• نه فرقی است برایت؛
میان آنان که با دو دست خویش گِل وجودشان را پرورانیده ای،
و نه خوب و بد، از میانشان سَوا میکنی!
یکسان میباری بر آنان که دوستت میدارند و نمیدارند!
• رحمان شدهای،
تا همه جرأت کنند برهنه زیر بارانِ مهر تو بایستند و تازه شوند.
• رحمان شده ای،
تا آنکه عمری نمک خورد و نمکدانت شکست؛ پای سفره تو شرمسار نباشــد.
• رحمان خواندهای خود را، قبل از آنکه پرده از اسماء دیگرت برداری، تا ترسِ ملاقاتِ دیگر چهره های دلبرت، از روسیاه و روسپید بریزد.
درست شبیه همان پدری که خلف و ناخلفِ فرزندانش تکه هایی از جانِ اویند و آغوشش برای هیچ کدامشان طعم متفاوتی ندارد.
• رحمان شده ای که بگویی؛ هر که بودی و هستی؛ «مَـــــن ؛ برای تو جا دارم»!
✘ ترسِ تکرار اسماء تو و افتادن در ماجرای خلوتها و عاشقیها، برای چو منی که به آسمان خو نداشته، عمق قلبِ ناتوانم را میلرزاند.
• اما من یادم هست که تو تمام رحمتت را یکجا در کسی جمع کردی و بعد خودت عاشقش شده ای!
محمّد، برای مهربانیاش بود؛ که شد حبیب تو و محبوب ما،
و من این شب جمعه را به نام نامیِ «رحمان»اَت، و به اعتماد شانه های پیامبر رحمتت، جرأت میکنم و میایستم و ماجرایِ پرتپشِ اسماء تو را یکی یکی دنبال میکنم.
یا رحمانُ / یا رحمانُ / یا رحمانُ ...
مرا در حریم اولیاء خویش قبول کن!
⊰᯽⊱──╌❊╌──⊰᯽⊱ "
https://eitaa.com/zakerinahlebeyt
⊰᯽⊱──╌❊╌──⊰᯽⊱"
#گپ_روز
#موضوع : چرا برای ارتباط با حضرت زهرا سلاماللهعلیها هنوز موفق نشدم و احساس نزدیکیِ زیادی ندارم ؟
✍ اتاق جلسات خالی بود!
از بالای پلهها که پایین میآمدم دیدم نشسته گوشهای و عمیق در فکر است!
متوجه عمق این سکوت و تفکرش شدم، میخواستم داخل اتاق نشوم که حضور مرا حس کرد و نگاهش را به سمت من برگرداند و گفت : شما وقت دارید چند دقیقه باهم صحبت کنیم؟
با نشستن روبرویش و نشان دادن انتظارم برای شنیدن جملاتش، خیالش را راحت کردم که وقت به اندازه کافی دارم!
گفت: یادتان هست نگران مسئله تعامل با مخاطبان و ارتقاء سیستم پشتیبانی آنان و ساماندهی باشگاه مخاطبان بودید بصورتیکه در رساندن محتوای مورد نیازشان بصورت نقطه زن و فردی عمل کنیم، تا این تعامل بیش از پیش اثربخش، عمیق و رساننده باشد؟
گفتم : بله یادم هست!
گفت : از لحظهای که شما این نگرانی را مطرح کردید، من بیتاب شدم انگار!
خواب از چشمانم پرید، صبح و شب در فکر طراحی مدلی بودم که بتواند بر اساس چشمانداز و همینطور بسته محتوای آماده ما، این مسیر را بصورت اتوماتیک هموار کند.
• با چند تا از دوستانم و متخصصان این حوزه ساعتها مشورت کردم و به کمک بچههای تیم، مدلی را طراحی و تست کردیم که الآن اگر اجازه بدهید پنل آن را برایتان شرح میدهم.
• با هر کلمهای که میگفت من از اتاق جلسات بیشتر جدا میشدم و انگار طعم شیرینی از جنس تاریخ را تجربه میکردم!
✘ قرنها پیش وقتی قرار شد آخرین نبی خدا زمین را به سمت مقصدِ باقی ترک کند و دیگر زمین نبیّ جدیدی به خود نبیند، مادری شروع کرد دلواپسیها و نگرانیهایش را باریدن !
جنس نگرانی و دردش را آنان که نمیفهمیدند اعتراض میکردند که «یا شب گریه کن یا روز یا زهرا سلاماللهعلیها »
و این درحالی بود که در دایره این نگرانی و دلواپسی خودشان هم جا میشدند!
• کسی این درد را نفهمید و این درد ادامه داشت!
تا فرشتهی وحی بر ایشان نازل شد و «اخبار مصحف فاطمه» را بر ایشان وحی کرد و امیرالمومنین علیهالسلام آنرا انشاء نمود!
در این اخبار آمده بود که روزی فرزندانی قد خواهند کشید که جنس دردت را میفهمند و برایش میدوند، و برایش سختکوشند، و برایش شبها نقشه میریزند و روزها اجرا میکنند تا روزی که تمام جهان را به بستری برای حاکمیت توحید تبدیل میکنند.
• برگشتم به اتاق جلسات انگار!
او هنوز داشت برای من این پنل را توضیح میداد...
گفتم: کمی صبر میکنید؟
گفت: بله
گفتم: اینکه این مدل ما را به هدف برساند یا نرساند، (که حتما میرساند) مهم نیست! اینکه دلواپسیهایمان همرنگ و همجنس باشد، از جنس همان دلواپسی که روزی نفهمیده شد و مورد طعن قرار گرفت، در دستگاه اهل بیت علیهمالسلام صاحب ارزش است!
و اینکه من آنقدر جنس دلواپسیهایمان را به هم نزدیک میبینم که امنیت مطرح کردن آنرا با شما دارم و هر لحظه منتظر یک «طفره رفتن» و «ان قلت» و ... نیستم و بعد از چند وقتی میبینم تمام خودتان را پای این دلواپسی آوردهاید یعنی خداوند نعمت را بر من تمام کرده است!
• فرشته وحی به مادر ما این نوید را داده بود؛
که روزی فرزندانت «باهم» در جهت رفع دلواپسیهای تو تلاش خواهند کرد و زمینهی سلطنت آخرین باقیمانده خدا را فراهم خواهند کرد!
✘ همدغدغه شدن، همنگاه شدن، همجنس شدن، همحرف شدن در راستای «تنها دغدغهی اهل بیت علیهمالسلام» تنها مسیری است که ما را با آنان مَحرَم میکند!
تنها مسیری که از هر کسی «سَلمانُ مِنّا أهلَ البَیْت» میسازد.
⊰᯽⊱──╌❊╌──⊰᯽⊱ "
https://eitaa.com/zakerinahlebeyt
⊰᯽⊱──╌❊╌──⊰᯽⊱"
#گپ_روز
#موضوع : « برکات یلدا کمتر از جمعهای معنوی و روضهها نیست »
✍️ چند سال پیش بود، شب یلدا !
همه خانهی مامان و باباحاجی بودیم.
همه که میگویم یعنی همه ها... همهی خواهر برادرها با تمام اعضای خانوادههایشان. حتی یک نفر هم کم نبود.
• همه چیز خیلی خوب بود و صدای خندهها، آرامی قلبها، و سبکی نشاط تک تکمان، هوای خانه را خوشبو کرده بود!
• مامان شام سبزی پلو درست کرده بود با ماهی!
کمی بعد از شام، احساس کردم هر لحظه درونم یختر میشود و بدنم شلتر. حتی لرزشی خفیف در دست و پاهایم حس میکردم. حالت تهوع و سرگیجه هر لحظه بر من غالبتر میشد.
با اینکه سعی کردم کسی چیزی نفهمد اما تغییر رنگ چهره و ضعف و بیحالیام را بقیه درک کرده بودند.
• رفتم گوشهای از اتاقِ کناری تا کمی استراحت کنم اما سعی کردم حواسم با جمع همراه باشد!
مامان که استادِ آمپولهای تقویتی است، سریع یک آمپول از جعبه داروهایش درآورد و خواست معجزهوار روبراهم کند.
• خوراکیهای شب یلدا بود که یکی یکی خورده میشد و من جا میماندم!
بازیهای مختلف بود که یکی یکی انجام میشد و من توان نداشتم شرکت کنم.
حتی حوصله گوش کردن به فال حافظهایی که رضا مثل هر سال میخواند را نداشتم!
✘ در همین احوالات بودم که حس کردم همه جمع شدهاند و آمادهی یک عکس دستهجمعیاند، این را از کلماتشان میفهمیدم!
اولش چند تا عکس تکی گرفتند و چند بار صدایم کردند و منتظر ماندند تا من خودم را جمع و جور کنم و به جمعشان اضافه شوم. اما من .... نرفتم!
نه اینکه از شدت بدحالی نتوانمها ... میتوانستم که بروم!
اما نمیدانم چرا آن لحظه را جدی نگرفتم.
نرفتم و آن عکس گرفته شد و تمام!
✘ فقط چند ماه بعد، این لحظه تعللِ من، تبدیل شد به یک حسرت همیشگی!
چون دیگر ممکن نبود همهی ما بتوانیم در یک قاب باز هم جمع شویم.
از هر طرف میشمردیم باز «خواهرم» کم بود!
کرونا از آن قاب عکس آخر خانهی ما، «خواهرم» را انتخاب کرده بود.
• و ما دیگر هیچ وقت در خانهی باباحاجی همه باهم جمع نشدیم...
همه که میگویم؛ یعنی همه !
⊰᯽⊱──╌❊╌──⊰᯽⊱ "
https://eitaa.com/zakerinahlebeyt
⊰᯽⊱──╌❊╌──⊰᯽⊱"
#گپ_روز
#موضوع: اوضاع نگران کنندهی آینده
✍ هنوز آفتاب کامل طلوع نکرده بود، و چراغهای حیاط حرم هنوز روشن بودند.
نور طلایی رنگی هم مثل همیشه روی گنبد افتاده بود و درخشش را چندبرابر کرده بود.
• نشسته بودم روبروی گنبد، گوشهی انتهایی حیاط حرم که دیدم از رواق اصلی آمد بیرون.
من از دور میدیدمش اما او نه !
جلوتر که آمد دستم را به علامت سلام بلند کردم.
نزدیک آمد و پرسید او هم میتواند کنارم بنشیند؟
با لبخند اشتیاقم را نشان دادم. آرام و باادب مثل همیشه نشست و گفت: چند وقتی است از یک اتفاقِ جهانی باشکوه حرف میزنید، اینکه ما قادر خواهیم بود معارف اهل بیت علیهمالسلام را جهانی کنیم. اینکه عالَم به زودی یک تمدن خواهد داشت بنام تمدن الهی، و حاکمیت جهان با «الله» خواهد بود.
ولی من چند روز است که در همین موضوع گیر کردهام!
ما خیلی کمیم ... نه؟ چطور با این تعداد کم قادر خواهیم بود چنین تمدن عمیق و ناشناختهای را به جهان معرفی کنیم.
• گفتم : در اینکه تمدن الهی، تمدن عمیق و ذوابعادی است که در تمام پنج بخش وجود انسان صاحب تعریف، برنامه و هدف است، شکی نیست. و اینکه شناساندن این تمدن و ایجاد طلب همگانی در جهان نیاز دارد به عناصری خاص، هم درست!
اما ما کم نیستیم آقاجان!
از حرم حضرت عبدالعظیم علیهالسلام بلند شویم برویم بالا،
بالای تهران
بالای ایران
بالای منطقه
بالای آسیا
بالای تمام دنیا ....
حالا فکر کن در تمام این نقاطی که یکی یکی بالاتر رفتیم چند تشکیلات، چند گروه هدفمند، چند فرماندهی نخبه و درست، چند سرباز آماده و نورانی تربیت شدهاند؟
اینها همه جزو سازمانی بنام سازمان تمدن نوین الهیاند که به ربوبیت حضرت زهرا سلاماللهعلیها در تمام تاریخ نسل به نسل قدرت گرفته و گسترش یافتهاند و بزودی و در وقت معلومش به هم خواهند رسید و از این اتفاق باشکوه آخر که البته من معتقدم همین الآن هم رخ داده است رونمایی خواهد شد.
• لبخند آمد به لبش، یک «آخیش» از ته دلی گفت و ادامه داد:
همین یک توضیح کوتاه جهان مرا چندین و چند برابر کرد، و تمام نگرانیهایم ریخت!
حالا میفهمم که «حزب الله هم الغالبون» یعنی چه؟
حالا میفهمم من عضو یک تشکیلات کوچک نیستم، عضو یک تشکیلات بسیار عظیم به وسعت جهان هستم که قدرتش علاوه بر تجمیع تمام جبهههای حق، با ضریب امداد اهل بیت علیهمالسلام و ارادهی خدا، به یک منبع بینهایت شکست ناپذیر وصل است.
✘ حالا میفهمم جهانی شدن، اول در جهان درون اتفاق میافتد! جایی که تو اول در جهان درونت عضو جبهه جهانی تمدن نو میشوی و سپس در جهان بیرونت نقشآفرینی میکنی.
• نگاه کردم به گنبد، آفتاب طلوع کرده بود و چراغهای حیاط خاموش شده بودند.
با خودم گفتم: آفتاب ما هم طلوع کرده، فقط تا بیدار شدن همه و ادارک آفتاب و تکاپوی شهر، اندک زمانی باقی مانده است.
⊰᯽⊱──╌❊╌──⊰᯽⊱ "
https://eitaa.com/zakerinahlebeyt
⊰᯽⊱──╌❊╌──⊰᯽⊱"
#گپ_روز
#موضوع: کاملترین مدل برای محبت مادرانه بدون رابطهی وراثتی!
✍️ از من زاده نشده بود!
ولی کودکیاش که تمام شد، دیگر صدایم میکرد مامان.
• سخت میشود آدم به کسی بگوید بابا،
یا بگوید مامان،
وقتی میشود که دیگر این مهِر ثبت شده باشد در جان هر دو!
• دیروز یکی از من پرسید، من اشتیاق تو را، تراوش مهر تو را، و دلنگرانیات برای خطری که تو میبینی و او نمیبیند را میبینم، اما برایم ملموس نیست، چطور میتوانی کسی را اندازهی فرزندانت دوست بداری؟
لبخند زدم و گفتم: نمیدانم، این محبت انگار ارادی نیست.
ولی من میدانستم ....
• میدانستم که خدا آنقدر مدل موفق خلق کرده در عالم، که هیچ سؤالی جوابش «نمیدانم» نیست!
√ فقط باید این مدلها را شناخت و کشف کرد.
• لازم نیست همه چیز را بدانی، کافیست جهان درونت را بشناسی و کم کم در جهان بیرون برای مجهولهایش معادل پیدا کنی.
√ داشتم فکر میکردم میشود محبتهایی بیایند و بر محبت مادری یا پدری نیز غالب شوند. به این شرط که قیمتشان، که جنسشان فراتر از محبت یک رابطهی وراثتی (مثل همین مادریها یا پدریهایی که البته در تفکر عام فعلاً بالاترین جنس محبت است) قرار گرفته باشد.
اگر نمیشد خداوند مدلش را در خانهی اولین متخصص معصوم خلق و رونمایی نمیکرد.
✘ پس میشود آنقدر مادر بود برای کسی
یا آنقدر پدر بود برای کسی، که این محبت فراتر از یک محبت پدرانه یا مادرانه از جنس وراثت باشد. نمیشود؟
محبت امالبنین سلاماللهعلیها به فرزندان سیدهی زنان عالم، آیا کاملترین نوع محبت مادرانه بدون یک رابطهی وراثتی نیست؟
✘ خداوند فقط یکبار این جنس محبتها را خلق نکرده است که دیگر مثلش به دنیا عرضه نشود! نه ...
بلکه یکبار از کاملترین مدلش رونمایی کرده و بقیه مسیر را به ما سپرده تا خود را به آن کاملترین جلوه نزدیک کنیم.
√ میشود «امالبنین شد هنوز» میشود ...
باید باور کرد و به سمتش حرکت کرد.
⊰᯽⊱──╌❊╌──⊰᯽⊱ "
https://eitaa.com/zakerinahlebeyt
⊰᯽⊱──╌❊╌──⊰᯽⊱"
#گپ_روز
#موضوع : «میشود حاج قاسم شد، راه بسته نیست که! »
✍️ یکشنه هفته پیش جلسهی طرح درس نویسی بود برای کارگاه انسانشناسی نوجوان.
سیر ده کارگاه اول (دوره مقدماتی) با همهی حساسیتی که داشت بالاخره بعد از یکسال بسته شد، و سرفصلها استخراج شدند و الآن نوبت این بود که تمام مراحل کارگاه از جمله بازنویسی متن طرح درس، بازیهای جمعی هر درس، موسیقی مربوط به هر درس، تئاتر مربوط به هر درس بطور جزئی روی کاغذ پیاده شود و برود برای اجرای نهایی در استدیوهای مختلف انسان تمام، و تولید و تمرین و آماده اجرا شوند.
• قرار بود جلسهی تایید نهایی همهی اینها و تحویلش به استدیوها بیفتد روز جمعهی گذشته.
اما جمعه، هم آخرین روز نمایشگاه صنعت موسیقی بود و هم ما یکشنبه همایش «روشهای صحیح انتقال مفاهیم انسانی به کودک و نوجوان» را درپیش داشتیم و درگیر تولیدات و برنامه ریزی و تمرین برای اجرای آن روز بودیم.
برای اینکه به بچهها فشار نیاید جلسه را کنسل کردم و قرار شد عصر روز یکشنبه این جلسه را برگزار کنیم یعنی وقتی که همایش تمام شد و برگشتیم.
• لذا از دو تا از اساتید دانشگاه که در این جلسات نقش کلیدی را داشتند و از روز اول با ما همراه بودند، خواهش کردم روز یکشنبه تشریف بیاورند.
✘ غروب جمعه یکی از بچههای تیمِ کارگاه پیام داد و گفت؛ من تمام کارها را کامل و مرتب ریز به ریز پیاده کردم و منتظر جلسه نهایی بودم که تایید شود و برود بدست استدیوهای مربوط برسد و نهایتا تا اواسط بهمن به اجرای کارگاه اول برسیم.
و از طرفی ما هم تمرکز کنیم روی محتوانویسی کارگاه های دوم و سوم !
کنسل شدن جلسه نهایی در روز جمعه ممکن است کار را بخواباند و من نگرانم که دلسرد شوم، شل شوم، و حرکت قدرتمندمان فشل شود. شما باید از ما تند تند کار بخواهید و هلمان بدهید.
• گفتم: حق با شماست و کنسلی جلسه برای ما خسارت است آن هم در این برهه حساس. اما این جلسه حساسیتی داشت که با شلوغیهای کارهای همایش نمیشد روی آن کامل تمرکز کرد.
✘ ولی مسئله مهمتر این است که:
در مسیر این حرکت جهانی به سمت تمدن نوین ایستادنها، شل شدنها، فشل شدنها را هیچ هل دادنی نمیتواند ممانعت کند.
موتور محرک در این حرکت فقط یک چیز است :«عشق»
آدم هر چه عاشقتر بیتابتر، دغدغهمندتر، محکمتر و بااستقامتتر!
اگر نگرانیم، این نگرانی برمیگردد به «قدرت عشق»مان.
باید در بخشهای بالاتر بیشتر برای تغذیه بخش الهی و معنویمان اهمیت و جدیت به خرج دهیم تا از آفتهای حرکت به سمت قله در امان بمانیم.
※ فشل شدن، قفل شدن، بیایده شدن، سرد شدن، شرح حال یک آفت در روح انسان است که از حالت تعادل خارج شده و به «فسق» مبتلا شده است.
✘ گفت: دقیق و مهندسی است... میدانستم همه اینها را اما انگار الآن برایم شهودی شد که علّت حرکت و استقامت انسان چیست.
• گفتم: آدمها به میزان کارشان در تمدن الهی موثر نمیشوند،
به میزان عشقشان و سعه وجودیشان است که موثر و موفق میشوند، مثل «سلیمانی و سلیمانیها»
باید بدنبال این اَبَرمرد رفت تا حاج قاسمها شد برای جبهه نبرد فرهنگی....
⊰᯽⊱──╌❊╌──⊰᯽⊱ "
https://eitaa.com/zakerinahlebeyt
⊰᯽⊱──╌❊╌──⊰᯽⊱"
#گپ_روز
#موضوع : استفاده حداکثری از ظرفیت ماه رجب
✍️ قرآنم باز بود جلوی چشمانم،
بیشتر از آنکه بخوانمش نیاز داشتم لمس کنم کلماتش را و با انگشتانم روی آیاتش چرخ بزنم.
انگشت اشاره ام ایستاد روی یک آیه، و با آن، قلبم انگار ایستاد!
«مَا نَنْسَخْ مِنْ آيَةٍ أَوْ نُنْسِهَا نَأْتِ بِخَيْرٍ مِنْهَا أَوْ مِثْلِهَا أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ»
هیچ آیهای نسخ نشد یا فراموش نشد مگر آنکه بهتر از آن یا مثلش آمد، آیا نمی دانی خدا بر همه چیز تواناست؟
• با خودم گفتم؛ قرآن فقط یک آیهاش هم از سرت زیاد است برای اینکه بنشاندت جای خودت و بفهمی که فقر محضی و نعمتها بی حساب و کتاب بر تو باریدهاند، اگر نتوانی نگهشان داری، خدا بهتر از تو دارد که رو کند، که جایت بگذارد، که کارش را پیش ببرد!
• آخرِ آیه را که حجت تمام کرده است، نمیبینی آیا؟ «خدا به «كُلِّ شَيْءٍ» قادر نیست مگر؟
• با خودم گفتم: هر وقت شل شدی، فشل شدی، خواب رفتی، بیانگیزه شدی، بیایده شدی ، مغزت درست و غلط را تشخیص نداد و مکرر به اشتباه افتادی و کار خدا برای ضعف تو لنگ شد، خدا «برگ برنده اش» را بعد از مدتی مهلت دادن، حتماً رو می کند تا بدانی «کار خدا لنگ تو نمی ماند».
تا بدانی کار خدا را اگر به تو سپردند، «همان کار پاداش توست» و درست و با تمام وُسع انجام دادنش، علّت دریافتِ توفیقات بعدی...
• سرم را برگرداندم و به آدمهایی که دور و برم رفت و آمد میکردند خیره شدم!
انگار نمیدیدمشان، چیزی که میدیدم خودِ درمانده و عاجزم بود که در یک معدن طلا ایستاده و توان استخراج و رساندنش به کسانی که دو تا کوچه آنطرف تر از فقر در حال احتضارند ندارد.
خیز برداشتم و رفتم سمت ضریح؛
باباجانم میگفت بغل کردن ضریح، بغل کردن معصوم است! فرقی ندارد که.. تو را از پایین ترین مرتبه حس به بالاترین هم آغوشی در بالاترین ادراکات روحی سوق می دهد و چه راست میگفت باباجانم.
√ در گوشش گفتم؛ من میدانم اضافیام، میدانم کاری از دستم برنمیآید، میدانم این کوه طلا باید برسد به دست فرزندان و یتیمان شما و از غم برهاندشان، و من توانش را ندارم!
معجزه کن آقا ... همه ی تاریخ اسلام با همه ی زحمات و خون دل هایی که برایش خورده شده، جز به حول و قوه خودتان نبوده!
• همینکه بمانیم در خیمه شما و بفهمیم کجاییم و چقدر تلاش لازم است که دستمان از دستتان جدا نشود خودش معجزه می خواهد برای آدمی مثل من.
چه برسد کاری بخواهد پیش برود.
• چند ساعت گذشت و آمدم گپ روزِ امروز را بنویسم؛
دیدم خدا مزایده گذاشته ... برای دریافت معجزه ها!
شنبه ۲۳ دی، اول #رجب است.. و معجزه ها به زمین نزدیک ترند😊🙏🏻
⊰᯽⊱──╌❊╌──⊰᯽⊱ "
https://eitaa.com/zakerinahlebeyt
⊰᯽⊱──╌❊╌──⊰᯽⊱"