ابن عربی، معتقد است که فاطمه زهرا، شاخص و میزان درستی و نادرستی معارف عرفانی است. وقتی ابن عربی در فتوحات می نویسد که دشمنی با اهل بیت، دشمنی با پیامبر است و همانطور که پیامبر را دوست داریم باید اهل بیت را دوست بداریم بعد از اهلبیت، نوبت به سادات و بقیه نسل فاطمه می رسد ابن عربی برای این دوست داشتن سادات و حتی ساداتی که مرتکب خطا می شوند، به خواب یکی از دوست مورد اطمینانش استناد می کند. می نویسد که شخص بااطمینانی به من گفت: من از کارهای سادات نسل فاطمه در مکه ناراحت و غمگین بودم. شبی فاطمه زهرا را خواب دیدم که از من روی برگردانده بود ‏سلام کردم و از حضرت علت رویگردانی را پرسیدم، حضرت گفت: تو نسبت به سادات بدگویی می کنی. گفتم ای بانوی من، آیا کارهایشان را نمی بینی؟ حضرت گفت: آیا آنها فرزندان من نیستند؟ من از کارم توبه کردم و حضرت رویش را به من برگرداند و از خواب بیدار شدم ‏ابن عربی پس از تعریف این خواب، می نویسد که سادات را دوست داشته باش و در صورت دیدن خطای آنها، از اعمال بدشان را نبین و به اصل یعنی نسب آنها به پیامبر و فاطمه توجه کن، اگر از سادات حقی برگردن داری، بین دریافت و گذشت مخیر هستی ولی بهتر است گذشت کنی، چون در صورت گذشت ‏پیامبر در قیامت، برایت جبران می کند و چه بهتر از این؟! این همه تاکید و اهمیت دادن ابن عربی به سادات حتی خطاکار، بخاطر آن رویای صادقه از فاطمه زهرا ست. و مشخص می گردد که ابن عربی رویای فاطمه زهرا را ملاک و میزان درستی و نادرستی معارف می داند #مجتبی