🏴🏴🏴 #روز_سیزدهم #ویژه #محرم #زنان_عاشورایی سرّ حضور زنان بسیاری از شخصیت های بزرگ و دوستداران امام علیه السلام با بردن اهل بیت موافق نبودند. ابن عباس، محمد بن حنفیه، عبد الله بن جعفر، امّ سلمه وگروهی از زنان بنی هاشم جزء این افراد به شمار می آمدند. این بزرگواران سفر به عراق به ویژه همراه بردن اهل بیت را، امری بزرگ و خطرناک تلقی می کردند و حتی گروهی از زنان هاشمی می خواستند با گریه و ناله جلو امام را بگیرند و او را از رفتن باز دارند. بنا به گزارشی، آنان مجلسی تشکیل دادند و در آن عظمت حادثه را یادآور شدند. امام به مجلس شان رفت و آنان را آرام کرد. یکی از عمّه های امام عرض کرد: صدای هاتفی را شنیده است که از مرگ کاروانیان خبر داده و گفته است: مرگ از آنان استقبال می کند. امام سخن او را نیز شنید و بدون تأیید یا رد، او را تسکین داد . اصرار زنان هاشمی بر نرفتن به عراق و گریه آنان برای آن بود که می گفتند او ودیعه الهی است و نباید کشته شود. آنان می خواستند امام زنده بماند، تا مردم از وجودش بیشتر بهره برند و این نوعی خدمت به دین و معرفت بالای آنان بود. اما امام، همه تقاضاها را رد کردند واهل بیت خود را همراه بردند. کتاب نقش زنان در حماسه عاشورا، صص ۹۴ و ۹۵ @zananetamadonsaz