🎥 وزیر ارتباطات: دادگاه تیک‌تاک در آمریکا دوره حکمرانی فضای مجازی برای مسئولان کشورمان است و باید آن را چند بار ببینند. همین ۲ روز پیش فرانسه اعلام کرد مسئولان باید در پلتفرم‌های داخلی فعالیت کنند #خبر @zandahlm1357

🔴 کارخونه بچه های مقاومت😁 #طوفان_الاقصی #خبر @zandahlm1357

♦️رژیم صهیونیستی ناچار به عذرخواهی از ارتش لبنان شد 🔹️در اولین حادثه جنگی برای ارتش لبنان از زمان تشدید تنش‌ها در جبهه شمالی رژیم صهیونیستی، ارتش این رژیم با صدور بیانیه‌ای نادر و بی سابقه از ارتش لبنان بخاطر جان باختن یک سرباز لبنانی عذرخواهی کرده است. 🔹️ارتش رژیم صهیونیستی در بیانیه خود مدعی شد که نیروها بدنبال خنثی کردن یک تهدید ملموس در پست متعلق به حزب‌الله بوده‌اند و نیروهای لبنانی هدف این حملات نبودند. #خبر @zandahlm1357

🔸 استقرار یگان‌های موشکی و پهپادی نیروی زمینی ارتش در مرزهای شمال شرق کشور 🔹 فرمانده نیروی زمینی ارتش: منطقه شمال‌شرق و منطقه خراسان جنوبی مرزهای حساسی دارند و بخشی از امنیت پایدار کشور ایران در این منطقه رقم می‌خورد لذا نیروی زمینی ارتش نگاه ویژه‌ای به این منطقه دارد. 🔹️ در آینده نزدیک یگان‌های توپخانه، موشکی، پهپادی و متحرک هجومی را در مناطق مرزی شمال‌شرق و خراسان جنوبی مستقر خواهیم کرد. #خبر @zandahlm1357

🎦حامیان فلسطین در دبی پس از پانزده سال، تجمعی را در حمایت از مردم غزه برگزار کردند 🔹این تجمع در حاشیه اجلاس تغییرات آب و هوایی در حالی که اسحاق هرتزوگ، رئیس رژیم صهیونیستی در این اجلاس حضور داشت، برگزار شد. 📌 #حمایت_از_غزه #خبر @zandahlm1357

🔸 اینستاگرام به فراهم‌سازی بستر برای آزار جنسی کودکان متهم شد 🔹 به گزارش وال‌استریت ژورنال، شکایت جدیدی از سوی دادستان کل نیومکزیکو علیه متا ثبت شده است. این دادخواست ادعا می‌کند که متا و مدیر عامل آن، مارک زاکربرگ، به فیسبوک و اینستاگرام اجازه داده‌اند تا به «بستری برای آزارگران جنسی کودکان» تبدیل شوند. طبق این شکایت الگوریتم‌های متا محتوای جنسی را به کودکان توصیه می‌کنند. 🔹 دادستان کل نیومکزیکو، مدعی شد که متا خطراتی که کودکان در این پلتفرم با آن مواجه هستند را کم‌اهمیت جلوه می‌دهد و همچنان تعامل و درآمدهای تبلیغاتی خود را به امنیت آسیب‌پذیرترین اعضای جامعه‌ ترجیح می‌دهد. 📌 #مجازی #خبر @zandahlm1357

#خواجه_عبد_الله_انصاری 🔹الهی ای گشایندهٔ زبان مناجات گویان و انس افزای خلوتهای ذاکران و حاضر نفسهای راز داران. خداوندا در حاجت کسی نظر کن که او تو را یک حاجت بیش نیست 🔹الهی دعوی صاقانی، فرزندهٔ نفسهای دوستانی، آرام دل غریبانی، چون در میان جان حاضری از بیدلی میگویم که کُجایی، زندگانی را جانی و آیین زیاد به خود از خود ترجمانی، به حق تو بر توت که ما در سایهٔ غرور ننشانی و بوصال خود رسانی. 🔹الهی بهر صفت که هستم بر خواست تو موقوفم، به هر نام که مرا خوانند به بندگی تو معروفم، تا جان دارم رخت از این کوی بر ندارم، هر کس که تو آن ادیی بهشت او را بنده است و آن کس که تو در زند گانی او هستی زنده جاوید است. @zandahlm1357

🎙تلاوت بسیار گرم و دلنشین استاد #عبدالباسط سوره مبارکه #حضرت_مریم سلام الله علیها https://eitaa.com/zandahlm1357

#اذکار هفته https://eitaa.com/zandahlm1357

دعاے #الهی‌عظم‌البلاء...🥀👆👆 #علی‌فانی كفعمى در بلد الامين فرموده: اين دعاء حضرت صاحب الامر عَلَيْهِ السَّلام است كه تعليم فرمود آن را به شخصى كه محبوس بود، پس خلاص شد: اِلهى عَظُمَ الْبَلاءُ وَ بَرِحَ الْخَفآءُ وَ انْكَشَفَ الْغِطآءُ وَ انْقَطَعَ الرَّجآءُ وَ ضاقَتِ الاَْرْضُ وَ مُنِعَتِ السَّمآءُ وَ اَنْتَ الْمُسْتَعانُ وَ اِلَيْكَ الْمُشْتَكى وَ عَلَيْكَ الْمُعَوَّلُ فِى الشِّدَّةِ وَ الرَّخآءِ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ الِ مُحَمَّد اُولِى الاَْمْرِ الَّذينَ فَرَضْتَ عَلَيْنا طاعَتَهُمْ وَ عَرَّفْتَنا بِذلِكَ مَنْزِلَتَهُمْ فَفَرِّجْ عَنّا بِحَقِّهِمْ فَرَجاً عاجِلا قَريباً كَلَمْحِ الْبَصَرِ اَوْ هُوَ اَقْرَبُ يا مُحَمَّدُ يا عَلِىُّ يا عَلِىُّ يا مُحَمَّدُ اِكْفِيانى فَاِنَّكُما كافِيانِ وَ انْصُرانى فَاِنَّكُما ناصِرانِ يا مَوْلانا يا صاحِبَ الزَّمانِ الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ اَدْرِكْنى اَدْرِكْنى اَدْرِكْنى السّاعَةَ السّاعَةَ السّاعَةَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ بِحَقِّ مُحَمَّد وَ الِهِ الطّاهِرينَ. #امام_زمان(عج)🌼 @zandahlm1357

با وجود اين، پس از آزادي، اولين اقدام ايشان كه نشاندهنده شجاعت معظم له است، رفتن به ديدار امام در منزلي واقع در «قيطريه »، كه زندان محترمانه!! ايشان بود، مي‌باشد. امام در اين ديدار، با ايشان خيلي ملاطفت مي‌كنند. ديدار مقتدا و رهبر، آقا سيد علي را ذوق زده مي‌كند، به طوري كه از شادي گريستند و خستگي از تنشان بيرون شد. (۱۶) فعاليتهاي مبارزاتي آقا سيد علي جوان به صورتهاي مختلف ادامه يافت. از جمله نوشتن نامه به مسؤولان وقت دولت طاغوت، همراه با ساير مبارزان بود، كه نمونه آن كه به نخست وزير، هويدا نوشته شده است، در پيوست ملاحظه مي‌فرماييد. آقا سيد علي، كه اينك ۲۵ سال از سن مباركش مي‌گذرد، در سال ۴۳ به مشهد باز مي‌گردند. دليل بازگشت معظم له، به رغم توصيه‌هاي اساتيد و دوستان مبني بر ماندن در قم و آتيه درخشان تحصيل در اين شهر مقدس، بيماري پدر بزرگوارشان بود. مقام معظم رهبري ضمن بيان اين مساله، تمام توفيقاتي را كه خداي متعال در زندگي به ايشان عنايت فرموده است، حاصل اين تصميم مي‌دانند و اين يك درس بزرگ است براي تمامي كساني كه پيروي از ولايت را در همه ابعاد مد نظر خود قرار داده اند. به خاطره معظم له توجه مي‌كنيم: بد نيست من مطلبي را از خودم براي شما نقل كنم. بنده اگر در زندگي خود در هر زمينه اي توفيقاتي داشته ام، وقتي محاسبه مي‌كنم، به نظرم مي‌رسد كه اين توفيقات بايد از يك كار نيكي كه من به يكي از والدينم كرده ام، باشد. مرحوم پدرم در سنين پيري، تقريبا بيست و چند سال قبل از فوتش (كه مرد ۷۰ ساله اي بود) به بيماري آب چشم، كه چشم انسان نابينا مي‌شود، دچار شد. بنده آن وقت در قم بودم. تدريجا در نامه‌هايي كه ايشان براي ما مي‌نوشت، اين روشن شد كه ايشان چشمش درست نمي بيند. من به مشهد آمدم و ديدم چشم ايشان محتاج دكتر است. قدري به دكتر مراجعه كردم و بعد براي تحصيل به قم برگشتم، چون من از قبل ساكن قم بودم. باز ايام تعطيل شد و من مجددا به مشهد رفتم و كمي به ايشان رسيدگي كردم و دوباره براي تحصيلات به قم برگشتم. معالجه پيشرفتي نمي كرد. در سال ۴۳ بود كه من ناچار شدم ايشان را به تهران بياورم، چون معالجات در مشهد جواب نمي داد. اميدوار بودم كه دكترهاي تهران، چشم ايشان را خوب خواهند كرد. به چند دكتر كه مراجعه كردم، ما را مايوس كردند. گفتند: «هر دو چشم ايشان معيوب شده و قابل معالجه و قابل اصلاح نيست. » البته بعد از دو، سه سال، يك چشم ايشان معالجه شد و تا آخر عمر هم چشمشان مي‌ديد. اما در آن زمان مطلقا نمي ديد و بايد دستشان را مي‌گرفتيم و راه مي‌برديم. لذا براي من غصه درست شده بود. اگر پدرم را رها مي‌كردم و به قم مي‌آمدم، ايشان مجبور بود گوشه اي در خانه بنشيند و قادر به مطالعه و معاشرت و هيچ كاري نبود و اين براي من، خيلي سخت بود. ايشان با من هم يك انس بخصوصي داشت، با برادرهاي ديگر اين قدر انس نداشت. با من دكتر مي‌رفت و برايش آسان نبود كه با ديگران به دكتر برود. بنده وقتي نزد ايشان بودم، برايشان كتاب مي‌خواندم و با هم بحث علمي مي‌كرديم، و از اين رو با من مانوس بود، برادرهاي ديگر اين فرصت را نداشتند و يا نمي شد. به هرحال، من احساس كردم كه اگر ايشان را در مشهد تنها رها كنم و خودم برگردم و به قم بروم، ايشان به يك موجود معطل و از كار افتاده تبديل مي‌شود، و اين مساله براي ايشان بسيار سخت بود. براي من هم خيلي ناگوار بود. از طرف ديگر، اگر مي‌خواستم ايشان را همراهي كنم و از قم دست بردارم، اين هم براي من غير قابل تحمل بود، زيرا كه با قم انس گرفته بودم و تصميم گرفته بودم تا آخر عمر در قم بمانم و از قم خارج نشوم. اساتيدي كه من از آن زمان داشتم - بخصوص بعضي از آنها - اصرار داشتند كه من از قم نروم. مي‌گفتند اگر تو در قم بماني، ممكن است كه براي آينده مفيد باشي. خود من هم خيلي دلبسته بودم كه در قم بمانم. بر سر يك دو راهي گير كرده بودم. اين مساله در اوقاتي بود كه ما براي معالجه ي ايشان به تهران آمده بوديم. روزهاي سختي را من در حال ترديد گذراندم. يك روز خيلي ناراحت بودم و شديدا در حال ترديد و نگراني و اضطراب به سر مي‌بردم. البته تصميم من بيشتر بر اين بود كه ايشان را مشهد ببرم و در آن جا بگذارم و به قم برگردم. اما چون برايم خيلي سخت و ناگوار بود، به سراغ يكي از دوستانم كه در همين چهارراه حسن آباد تهران منزلي داشت، رفتم. مرد اهل معنا و آدم با معرفتي بود. ديدم خيلي دلم تنگ شده، تلفن كردم و گفتم: «شما وقت داريد كه من پيش شما بيايم » گفت: «بله. » عصر تابستاني بود كه من به منزل ايشان رفتم و قضيه را گفتم. گفتم كه من خيلي دلم گرفته و ناراحتم و علت ناراحتي من هم همين است، از طرفي نمي توانم پدرم را با اين چشم نابينا تنها بگذارم، برايم سخت است.