صفحه اولیاء الله .......: @zandahlm1357

مرد خدا حضرت ( (آية الله ناصرى) ) كه در مسجد كمر زرى اصفهان نماز مى خوانند و در اصفهان معروف هستند براى حقير تعريف كردند ( (كه آقاى مرتضوى لنگرودى) ) براى بنده تعريف كرده بودند يك روز در خانه زده شد. بلند شدم آمدم در خانه را باز كردم، ديدم يك پيرمرد ژوليده ووليده اى است. گفتم: چه كار داريد؟! گفت: مى خواهم داخل خانه شما بيايم. من اول خيال كردم يك مرد سائل و فقير است يك چيزى مى خواهد، با اكراه او را به خانه‌ام راه دادم. وقتى كه داخل آمد، گفت: مى خواهم نماز بخوانم. گفتم: خُب اين اطاق واين آب. وقتى كه داخل اطاق شد ديدم يك شيشه از توى جيبش در آورد و از آب توى آن شيشه وضو گرفت. و فرش را برچيد و روى زمين ايستاد نماز خواند. متحير شدم، يعنى چه اين كيه ديگه اين چطور فقيرى است؟! نمازش كه تمام شد. گفتم: آقا از همان پولى كه فرش را خريدم از همان پول هم خانه را خريدم اگر اشكالى داشته باشد خانه هم اشكال دارد. گفت: كى گفته؟ گفتم: آخه شما فرش را پس كرديد. گفت: تابه حال من روى قالى نماز نخوانده ام. من چيزى نگفتم و آمدم به خانواده‌ام گفتم كه يك ناهار پاكيزه اى درست كند و اين بنده خدا را نگهش داشتم و ظهر سفره را انداختم. يك نگاهى به سفره كرد و گفت: اينها بدرد من نمى خورد. دست توى جيبش كرد و يك پياله و يك كيسه و يك مقدار نمك درآورد، يك مقدار آب توى آن پياله ريخت و دست توى كيسه كرد يك مقدار نان در آورد و توى پياله خُرد كرد، هر چه به او اصرار كردم كه آقا يك مقدار از اين غذاها ميل بفرمائيد مگر شما از اين غذاها نمى خوريد؟! گفت: چرا امّا دور دست اينجاها مى خورم. خلاصه من چيزى نگفتم تا ناهارش را خورد. در اين هنگام يك طلبه اى كه رفيق ما بود و آمده بود يك سرى به من بزند او داخل خانه شد، تا داخل اطاق آمد، يك وقت پيرمرد گفت: يا جاى من است يا جاى اين. گفتم: اين طلبه آمده سرى به من بزند. گفت: نه. رفيق طلبه‌ام اين حرف را تا شنيد گفت: آقا من رفتم ولى بر

مى گردم. من ناراحت شدم كه اين چرا با او اينطور برخورد كرد، خلاصه باز چيزى نگفتم. بعد رو به او كردم و گفتم: آقا شما تا به حال كربلا رفته ايد؟ گفت: بله. گفتم: تابه حال خدمت ( (حضرت حجة عليه السلام) ) رسيده ايد؟ گفت: بله. گفتم: چه طورى؟! گفت: ما سه نفريم يك آيه از قرآن مى خوانيم هر جا كه مى خواهيم برويم بلند مى شويم و به آنجا پائين مى آييم. گفتم: مى شود من ببينم؟! گفت: برو بيرون پشت شيشه بايست نگاه كن. من رفتم پشت شيشه ايستادم، ديدم اين بنده خدا خوابيد و يك چيزهايى گفت كه من نمى شنيدم. يك وقت ديدم همينطورى كه خوابيده بدنش بلند شد و تا پاى پانكه رفت و بعد گفت: بروم بالا و طاق را خراب كنم يا برگردم؟ گفتم: نَه نَه برگرد، ما پول نداريم طاق را بسازيم تا همينجا كه رفتى فهميدم بيا پائين. آمد پايين و يك مقدار نشست و بعد گفت: مى خواهم بروم. گفتم: كجا ميروى؟ گفت: من الآن به هندوستان مى روم و بعد خداحافظى كرد و رفت. طلبه آمد و گفت: اين بنده خداكو؟! گفتم: رفت. گفت: اى واى. گفتم: چه طور مگه؟! گفت: من صبح بعد از نماز خوابيدم وقتى كه بيدار شدم ديدم محتلم شده ام، گفتم: چون وقت درس دير شده اول سر درس مى روم بعد بحمام. ولى وقتى از درس بيرون آمدم يادم رفت و نماز ظهر و عصرم را هم خوانده بودم اينجا آمدم ولى تا اين بنده خدا گفت، يادم آمد كه اى واى من غسل نكرده‌ام و چون او اين حرف را زد من يادم افتاد و رفتم تطهير كردم و برگشتم حالا آمده‌ام او را ببينم چون او يكى از مردان خدا بود. https://eitaa.com/zandahlm1357

شبی انس با قران ..... @zandahlm1357

در ادامه.....👇👇👇👇

#لالایی_خدا ۲۱۸ #سوره_آل_عمران آیات ۱۶۷ - ۱۶۵ #محسن_عباسی_ولدی #نمایشنامه (درس های جنگ احد)

داستان شب @zandahlm1357

📖 رمان «جان شیعه، اهل سنت... عاشقانه ای برای مسلمانان» 🖋 قسمت صد و شصت و پنجم و منتظر پاسخم نشد و به سمت خیابان رفت، ولی من تمایلی به رفتن نداشتم که بوی دل و جگر کباب شده از چند مغازه آنطرف‌تر، فضای پیاده رو را پُر کرده و دلم را بُرده بود که آهسته صدایش کردم: «مجید!» هنوز از پل روی جوی کنار خیابان رَد نشده بود که از صدایم برگشت و به سمتم آمد. به چراغ‌های زرد و سفیدی که مقابل مغازه جگرکی آویخته شده بود، نگاهی کردم و زیر لب گفتم: «خیلی ضعف کردم...» و نگذاشت حرفم تمام شود و با محبتی شیرین پاسخم را داد: «اگه می‌تونی چند قدم بیای، با هم بریم، وگرنه همینجا وایسا، برم برات بگیرم.» قدمی برداشتم و آهسته پاسخ دادم: «نه، می‌تونم بیام.» و به سختی مسیر چند متری مانده تا مغازه را طی کردم و همین که مقابل درِ شیشه‌ای جگرکی رسیدم، بوی غلیظ جگر کباب شده حالم را به هم زد. چه لحظات سختی بود که تنم از گرسنگی ضعف می‌رفت و نمی‌توانستم حتی بوی غذا را تحمل کنم و مجید با چه صبر و محبتی پا به پایم می‌آمد که برایم دل و قلوه خام خرید تا خودش در خانه کباب کند. به خانه که رسیدیم، به بالکن رفته و در را هم پشت سرم بستم تا در خنکای لطیفِ شب زمستانی بندر، بوی کباب کردن دل و قلوه‌ای که مجید در آشپزخانه برایم تدارک می‌دید، حالم را به هم نزند. به توصیه لعیا، لیمو ترش تازه‌ای را مقابل صورتم گرفته و می‌بوییدم تا حالت تهوعم فروکش کند که مجید درِ بالکن را باز کرد و با سیخ‌های دل و قلوه‌ای که زیر لایه‌ای از نان و نعنا پنهان‌شان کرده بود تا بوی تندش حالم را بدتر نکند، قدم به بالکن گذاشت، کنارم نشست و با چه صبر و حوصله‌ای برایم لقمه می‌گرفت تا بلاخره توانستم شام مقوی و خوشمزه‌ای را که برایم تهیه کرده بود، نوش جان کنم و قدری جان بگیرم و در نخستین شبی که چشمانمان به مژدگانی آمدن حوریه روشن شده بود، چه شب زیبا و دل¬انگیزی را در بالکن کوچک و باصفای خانه‌مان سپری کردیم. https://eitaa.com/zandahlm1357 با ما همراه باشید🌹

#ارتباط_موفق ۲۵ ✿ دایره‌ی ارتباطات شما، میزان جذبهای بعدی شما را تعیین می‌کنند! دایره‌ی ارتباطات سالم و تطهیر شده، انرژیِ جذبِ شما را برای ارتباط با دایره‌های بعدی، افزایش می‌دهند. #استاد_شجاعی 🎤 #آیت‌الله_مشکینی