‌ ‌ ✨🍃🍂🌺🍃🍂🌺🍃🍂🌺 🍃🍂🌺🍃🍂🌺 🍂🌺🍂 🌺 اگر تو فارغی از حال دوستان یارا فراغت از تو میسر نمی‌شود ما را تو را در آینه دیدن جمال طلعت خویش بیان کند که چه بودست ناشکیبا را بیا که وقت بهارست تا من و تو به هم به دیگران بگذاریم باغ و صحرا را به جای سرو بلند ایستاده بر لب جوی چرا نظر نکنی یار سروبالا را که گفت در رخ زیبا نظر خطا باشد خطا بود که نبینند روی زیبا را کسی ملامت وامق کند به نادانی حبیب من که ندیدست روی عذرا را نگفتمت که به یغما رود دلت سعدی چو دل به عشق دهی دلبران یغما را #سعدی 🌺 🍂🌺🍂 🍃🍂🌺🍃🍂🌺 ✨🍃🍂🌺🍃🍂🌺🍃🍂🌺 🆔 https://eitaa.com/zandahlm1357

۱۰. مسجدهای آن زمان (آخر الزمان) آباد و زیباست؛ ولی از هدایت و ارشاد در آن خبری نیست. بحار الانوار ۱۱. یا علی! می‌دانی چرا مردان خالص و کامل و صالح روی زمین، ابدال شدند؟ چون سخاوتمندانه از سر سفره دنیا برخاستند. بحار الانوار https://eitaa.com/zandahlm1357

#اندڪی_تأمل🇮🇷👇 eitaa.com/joinchat/3717922818Ca7721d8525

.......: پيام به سومين كنگره ى جهانى حضرت امام رضا (ع) پيام به سومين كنگره ي جهاني حضرت امام رضا (ع) بسم اللَّه الرّحمن الرّحيم خداوند را با همه ي وجود سپاسگزارم كه بار ديگر مجمعي از انديشمندان و صاحبنظران به بحث و فحص در تاريخ مظلوم حيات اهل بيت (عليهم السّلام) قيام كرده و مقطعي از زندگينامه ي مشعشعِ دويست وپنجاه ساله ي ائمه ي هدي و مُثُل عُليا را مطمح انظار كاوشگرانه ي محققان و دانشمندان ساخته است. اين مقطع سي وپنج ساله (از ۱۴۸ تا ۱۸۳ هجري) يعني دوران امامت حضرت ابي الحسن موسي بن جعفر (عليهماالسّلام) يكي از مهمترين مقاطع زندگينامه ي ائمه (عليهم السّلام) است. دو تن مقتدرترين سلاطين بني عباس - منصور و هارون - و دو تن از جبّارترين آنان - مهدي و هادي - در آن حكومت مي‌كردند. بسي از قيامها و شورشها و شورشگرها در خراسان، در افريقيه، در جزيره ي موصل، در ديلمان و جرجان، در شام، در نصيبين، در مصر، در آذربايجان و ارمنستان و در اقطاري ديگر، سركوب و منقاد گرديده و در ناحيه ي شرق و غرب و شمال قلمرو وسيع اسلامي، فتوحات تازه و غنايم و اموال وافر، بر قدرت و استحكام تخت عباسيان افزوده بود. جريانهاي فكري و عقيدتي در اين دوران، برخي به اوج رسيده و برخي زاده شده و فضاي ذهني را از تعارضات، انباشته و حربه يي در دست قدرتمداران و آفتي در هوشياري اسلامي و سياسي مردم گشته و ميدان را بر عَلَم دارانِ صحنه ي معارف اصيل اسلامي و صاحبان دعوت علوي، تنگ و دشوار ساخته بود. شعر و هنر، فقه و حديث و حتّي زهد و ورع، در خدمت ارباب قدرت درآمده و مكمل ابزار زر و زور آنان گشته بود. در اين دوران، ديگر نه مانند اواخر دوران بني اميه و نه همچون دهساله ي اول دوران بني عباس و نه شبيه دوران پس از مرگ هارون كه در هر يك، حكومت مسلط وقت، به نحوي تهديد مي‌شد؛ تهديدي جدي دستگاه خلافت را نمي لرزاند و خليفه را از جريان عميق و مستمر دعوت اهل بيت (عليهم السّلام) غافل نمي ساخت. در اين دوران، تنها چيزي كه مي‌توانست مبارزه و حركت فكري و سياسي اهل بيت (عليهم السّلام) و ياران صديق آنان را مجال رشد و استمرار بخشد، تلاش خستگي ناپذير و جهاد خطير آن بزرگواران بود و توسل به شيوه ي الهي «تقيه». و بدين ترتيب است كه عظمت حيرت آور و دهشت انگيز جهاد حضرت موسي بن جعفر (عليه وعلي ابائه التحيّةوالسّلام) آشكار مي‌گردد. بايد عرض كنم كه كاوشگران تاريخ اسلام، آنگاه كه به فحص و شرح زندگي امام موسي بن جعفر (عليهماالسّلام) پرداخته اند، سهم شايسته يي از توجه و تفطن را كه بايد به حادثه ي عظيم و بي نظير «حبس طويل المدّة»ي اين امام هُمام اختصاص مي‌يافت، بدان اختصاص نداده و در نتيجه از جهاد خطير آن بزرگوار غافل مانده اند. در زندگينامه ي آن امام عالي مقام، سخن از حوادث گوناگون و بي ارتباط با يكديگر و تأكيد بر مقام علمي و معنوي و قدسي آن سلاله ي پيامبر (صلّي اللَّه عليه واله وسلّم) و نقل قضاياي خاندان و اصحاب و شاگردان و مباحثات علمي و كلامي و امثال آن، بدون توجه به خط جهاد مستمري كه همه ي عمر سي وپنج ساله ي امامت آن بزرگوار را فراگرفته بوده است، ناقص و ناتمام مي‌ماند. تشريح و تبيين اين خط است كه همه ي اجزاي اين زندگي پرفيض را به يكديگر مرتبط مي‌سازد و تصويري واضح و متكامل و جهت دار كه در آن هر پديده يي و هر حادثه يي و هر حركتي، داراي معنايي است، ارايه مي‌كند. چرا حضرت امام صادق (عليه السّلام) به «مفضّل» مي‌فرمايد: امر امامت اين جوانك را فقط به اشخاص مورد وثوق بگو؟ و به «عبدالرحمن بن حجاج» به جاي تصريح به كنايه مي‌گويد: زره بر تن او راست آمده است؟ و به ياران نزديك چون «صفوان جمّال» او را به علامت و نشانه معرفي مي‌كند؟ .... https://eitaa.com/zandahlm1357

ديدارها و توصيه ها مردي و كاري! مردي و كاري! من يك وقت زمان رياست جمهوري، در شوراي عالي انقلاب فرهنگي جمله اي را از كتاب "سياست نامه"ي خواجه نظام الملك نقل كردم. اين كتاب، يكي از متون بسيار زيبا و فاخرِ ادبي ماست. با اين كه هفتصد، هشتصد سال از آن زمان مي‌گذرد- دوره ي سلطان سنجر يا ملكشاه- در عين حال انصافاً مطالبش همچنان تازه است و انسان وقتي آن را مي‌خواند، لذت مي‌برد. به هرحال، يكي از توصيه‌هايي كه به شاهِ زمان خودش مي‌كند، اين است: "زنهار! مردي را دو كار مفرمايي؛ مردي و كاري! " راست مي‌گويد؛ يك مرد، يك كار. البته خود خواجه نظام الملك ده تا كار داشته! ولي به قول سعدي: جز به خردمند مفرما عمل گرچه عمل كار خردمند نيست خردمند مديريت مي‌كند؛ اما عمل را به عهده ي ديگران مي‌گذارد. به هرحال، "مردي و كاري". به اين نكته هم اهميت بدهيد؛ خيلي مهم است. ديدار با رئيس و مديران سازمان صدا و سيما ۱۱/۰۹/۱۳۸۳ https://eitaa.com/zandahlm1357