صفحه پرسش و پاسخ https://eitaa.com/zandahlm1357

❓سوال: آیا خدای متعال هم مانند انسان دارای شهوت است؟! ✅ پاسخ : 🔸خداوند تبارک و تعالی، وجود مطلق و کمال مطلق است که هیچ‌گونه عیب و نقصی در آن نیست. به بیان دیگر، به طور کلی هر گونه مفهومی که دلالت بر نوعی نقص و محدودیت و نیاز داشته باشد، از خدا نفی می‌شود. و این معنای صفات سلبی است 🔸بنابراین شهوت به معنایی که در انسان وجود دارد از نواقص است؛ زیرا شهوت در انسان به این معنا است که انسان در درون خود چیزی را ندارد و میل نفسانی برای به‌دست آوردن آن دارد، و از بیرون چیزی باید این نیاز را تأمین کند. در حالی‌که نداری و نیاز با وجوب ذاتی خداوند سازگار نیست. 🔸 در نتیجه محال است خداوند مثل انسان‌ها دارای شهوت باشد. رسانه باشید و نشردهید📢 ☑️پاسخ به شبهات وشایعات https://eitaa.com/zandahlm1357

❓سوال: چرا حضرت آدم (علی نبینا وآله وعلیه السلام ) با خوردن درخت ممنوعه لخت شد؟ چه ارتباطی بین این غذا و آشکار شدن جایی از عضو بدن آنهاست ؟ حضرت آدم و حوا ، چه نوع پوششی داشتند؟ ✅پاسخ: خوردن درخت ممنوعه ، باعث شد از بهشت رانده شوند و لباس های بهشتی از اندامشان فرو ریخت و اعضایشان آشکار شد ; بنابراین پوشش آنها لباس بهشتی بود و طبیعی است وقتی از بهشت رانده شدند ، نعمت های بهشتی از جمله لباس های بهشتی از آنها گرفته شود .۱ وانگهی از آیات مربوط به سرگذشت حضرت آدم (علی نبینا وآله وعلیه السلام ) (بقره ، ۳۵ / اعراف ، ۲۰ـ۱۹ / طه ، ۱۱۷ـ۱۱۹ / طه ، ۱۲۱) استفاده می شود که خروج از بهشت ، ریختن لباس ها هبوط به دنیا و ابتلا به زحمات و مشقات از لوازم طبیعی و آثار خارجی امرار شادی بوده است ; در این صورت ، نهی از اکل شجره ، از آن نظر نبود که خداوند مولی است و آدم و حوا بندگان وی هستند و بنده باید از دستوری که به او داده می شود ، بدون چون و چرا اطاعت کند ; بلکه از این نظر بوده که خوردن میوه درخت معهود ، پیامدهای ناگواری دارد و چون به بنده اش علاقه داشته او را نهی کرده است . خداوندمتعال نیز مانند هر طبیب و ناصح مشفق به حضرت آدم (علی نبینا وآله وعلیه السلام ) و حوا فرمود : «هرگاه از این شجره نخورید ، همواره در بهشت باقی می مانید و در نتیجه گرسنگی و تشنگی ، آفتاب زدگی و عریانی نخواهید دید و اگر بخورید دچار عکس آنها خواهید شد .» بنابراین ، خوردن درخت ممنوعه دارای عوارض طبیعی مختلفی بوده که از جمله آنها عریانی بدن آنها بوده است . پرسشگر محترم ، عریانی بدن ممکن است به جهت حکمت های دیگری باشد که آیه شریفه به آن تصریحی ندارد .۲ +============= ۱. ر.ک: تفسیر نمونه، آیت‏اللّه مکارم شیرازی و دیگران، ج ۱۳،، ص ۳۲۲، دارالکتب الاسلامیة / حیوة القلوب، تاریخ پیامبران علیهم‏السلام، علامه مجلسی رحمه‏الله، ج ۱، ص ۱۴۶، انتشارات سرور. ۲. ر.ک: منشور جاوید، آیت‏اللّه‏ جعفر سبحانی، ج ۵، ص ۷۵ـ۷۶، دفتر نشر اسلامی. رسانه باشید و نشردهید📢 ☑️ پاسخ به شبهات https://eitaa.com/zandahlm1357

♨️وهابیت ساختن مقبره و مسجد بر روی قبور را شرک می‌داند، این در حالی است که صحابه پیامبر اکرم(ص) این کار را انجام داده‌اند. 👈به عنوان نمونه «صلاح‌الدین صفدی» در کتاب «الوافی بالوفیات» نقل می‌کند: 🔹«در زمان حیات #رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) «ابوبصر» از صحابه فوت می‌کند و بعد از دفن وی، «ابنکانون دیگرصحابه رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله)بر روی قبر وی مسجدی بنا می‌کند». ❓اکنون این سوال را باید از وهابیت پرسید، که آیا صحابه #مشرک بوده‌اند!؟ رسانه باشید و نشردهید📢 ☑️ پاسخ به شبهات وشایعات https://eitaa.com/zandahlm1357

✅ پاسخ دکتر الهی قمشه ای به این سوال که آیا ایرانیان قبل از اسلام آتش پرست بودند ؟ ♦️ایرانیان هرگز آتش پرست نبودند. رسانه باشید و نشردهید📢 ☑️ پاسخ به شبهات وشایعات https://eitaa.com/zandahlm1357

🔶 سوال: آیا هر #غیرمسلمان #جهنمی است؟!! 🔷 آیا طبق #قرآن، ما مجازیم هر #کافر را بکشیم؟! 🤔 🔶 آیات #جهاد برای چه کفاری است؟👆 https://eitaa.com/zandahlm1357

صفحه #حکایت... https://eitaa.com/zandahlm1357

.......: در زمان خلافت امیرالمومنین علیه السلام مردي کوهستانی با غلام خود به حج می رفتند، در بین راه غلام مرتکب تقصیري شده مولایش او را کتک زد. غلام بر آشفته، به مولاي خود گفت: تو مولاي من نیستی بلکه من مولا و تو غلام من می باشی. و پیوسته یکدیگر را تهدید نموده به هم می گفتند: اي دشمن خدا! بر سخنت ثابت باش تا به کوفه رفته تو را به نزد امیرالمومنین علیه السلام ببرم. چون به کوفه آمدند هر دو با هم نزد علی رفتند و مولا (ضارب) گفت: این شخص، غلام من است و مرتکب خلافی شده او را زده ام و بدین سبب از اطاعت من سر برتافته، مرا غلام خود می خواند. دیگري گفت: به خدا سوگند دروغ می گوید و او غلام من می باشد و پدرم وي را به منظور راهنمایی و تعلیم مسائل حج با من فرستاده و او به مال من طمع کرده مرا غلام خود می خواند تا از این راه اموالم را تصرف نماید. امیرالمومنین علیه السلام به آنان فرمود: بروید و امشب با هم صلح و سازش کنید و بامدادان به نزد من بیایید و خودتان حقیقت حال را بیان نمایید.چون صبح شد، امیرالمومنین علیه السلام به قنبر فرمود: دو سوراخ در دیوار آماده کن! و آن حضرت علیه السلام عادت داشت همه روزه پس از اداي فریضه صبح به خواندن دعا و تعقیب مشغول می شد تا خورشید به اندازه نیز هاي در افق بالا می آمد. آن روز هنوز از تعقیب نماز صبح فارغ نشده بود که آن دو مرد آمدند و مردم نیز در اطرافشان ازدحام کرده می گفتند: امروز مشکل تازه اي براي امیرالمومنین روي داده که از عهده حل آن بر نمی آید! تا اینکه امام علیه السلام پس از فراغ از عبادت به آن دو مرد رو کرده، فرمود: چه می گویید؟ آنان شروع کردند به قسم خوردن که من مولا هستم و دیگري غلام.علی علیه السلام به آنان فرمود: برخیزید که می دانم راست نمی گویید، و آنگاه به آنان فرمود: سرتان را در سوراخ داخل کنید، و به قنبر فرمود: زود باش شمشیر رسول خدا صلی الله علیه و آله را برایم بیاور تا گردن غلام را بزنم، غلام از شنیدن این سخن بر خود لرزید و بدون اختیار سر را بیرون کشید، و آن دیگر همچنان سرش را نگهداشت. 9 امیرالمومنین (ع) به غلام رو کرده، فرمود: مگر تو ادعا نمی کردي من غلام نیستم؟ گفت: آري، ولیکن این مرد بر من ستم نمود و من مرتکب چنین خطایی شدم. پس آن حضرت علیه السلام از مولایش تعهد گرفت که دیگر او را آزار ندهد و غلام را به وي تسلیم نمود. و نظیر همین داستان را شیخ کلینی وصدوق و طوسی ازامام صادق علیه السلام نقل کرده اندکه مناسب است دراینجا بیان شود. راوي می گوید:درمسجدالحرام ایستاده بودم ونگاه می کردم که دیدم مردي از منصور دوانیقی خلیفه عباسی که به طواف مشغول بود استمداد طلبیده به وي می گفت:اي خلیفه! این دو مرد برادرم را شبانه از خانه بیرون برده و باز نیاورده اند، به خدا سوگند نمی دانم با او چکار کرده اند. منصور به آنان گفت: فردا به هنگام نماز عصر همین جا بیایید تا بین شما حکم کنم. طرفین دعوي در موقع مقرر حاضر شده و آماده حل و فصل گردیدند، اتفاقا امام صادق علیه السلام حاضر و به دست مبارك تکیه زده بود. منصور به آن حضرت رو کرده و گفت: اي جعفر! بین ایشان داوري کن. امام صادق علیه السلام فرمود: خودت بین آنان حکم کن! منصور اصرار کرد، و آن حضرت را سوگند داد تا حکم آنان را روشن سازد. امام علیه السلام پذیرفت. پس فرشی از نی براي آن حضرت انداختند و روي آن نشست و متخاصمین نیز در مقابلش نشستند، و آنگاه به مدعی رو کرده و فرمود: چه می گویی؟ مرد گفت: اي پسر رسول خدا! این دو نفر برادرم را شبانه از منزل بیرون برده و قسم به خدا باز نیاورده اند و نمی دانم با او چکار کرده اند. امام علیه السلام به آن دو مرد رو کرده، فرمود: شما چه می گویید؟ گفتند: ما برادر این شخص را جهت گفتگویی از خانه اش بیرون برده ایم و پس از پایان گفتگو به خانه اش بازگشته است. امام علیه السلام به مردي که آنجا ایستاده بود فرمود: بنویس: بسم الله الرحمن الرحیم رسول خدا صلی الله علیه و آله فرموده: هر کس شخصی را شبانه از خانه بیرون برد ضامن اوست مگر اینکه گواه بیاورد که او را به منزلش بازگردانده است. اي غلام! این یکی را دور کن و گردنش را بزن. مرد فریاد برآورد: اي پسر رسول خدا! به خدا سوگند من او را نکشته ام ولیکن من او را گرفتم و این مرد او را به قتل رسانید. آنگاه امام علیه السلام فرمود: من پسر رسول خدا صلی الله علیه و آله هستم دستور می دهم این یکی را رها کن و دیگري را گردن بزن، پس آن مردي که محکوم به قتل شده بود گفت: یابن رسول الله! به خدا سوگند من او را شکنجه نداده ام و تنها با یک ضربه شمشیر او را کشته ام، پس در این هنگام که قاتل مشخص شده بود حضرت صادق علیه السلام به برادر مقتول دستور داد قاتل را به قتل برساند، و فرمود: آن دیگري را با تازیانه تنبیه کنند. و سپس وي را به زندان ابد محکوم ساخت و فرمود: هر سال پنجاه تازیانه به ا

و بزنند. https://eitaa.com/zandahlm1357