مقام معظم رهبري و علما و بزرگان روايت رهبرانقلاب از اولين ديدار با علامه جعفري روايت رهبرانقلاب از اولين ديدار با علامه جعفري در آقاي جعفري (رحمةاللَّه عليه) خصوصيات برجسته اي بود كه به نظر من همه ي اينها براي نسل جوان و پژوهنده و اهل علم و تحقيق الگوست. ايشان آن وقتي كه كارهاي تحقيقي خودشان را شروع كردند، خيلي جوان بودند. البته من حدود سالهاي سي وچهار و سي وپنج بود كه ايشان را شناختم. ايشان تازه از نجف آمده بودند و جوان و فاضل و اهل تحقيق و فعّال و پر شور و مورد احترام بزرگان ما - مانند مرحوم آقاي ميلاني و بعضي از آقايان ديگر در مشهد - و نيز مورد احترام طلّاب بودند. اخوانشان هم در مشهد بودند؛ مثل آقاي آميرزا جعفر كه مرد بسيار با صفا و با معنويت و با روحي است. بله؛ عرض مي‌كردم كه ايشان هم به مناسبتي به مشهد آمده بودند و چند ماه يا يك سال - درست يادم نيست - در مشهد ماندند. ما از آن جا با ايشان آشنا شديم. در ايشان واقعاً روح تحقيق و تفحّص و نشاط و شور علمي مشاهده مي‌شد. اين روحيه، از دوران جواني تا پايان عمر ادامه داشت. آن وقت ايشان تقريباً سي و چند ساله بودند. همه ي اين شور جواني، در كار علمي و فكري و بحث و نوشتن و تحقيق و مطالعه و اين گونه كارها صرف مي‌شد و البته حافظه ي فوق العاده و استعداد علمي ايشان هم به جاي خود محفوظ بود. اين حالت تا همين آخر هم ادامه داشت كه اين چيز عجيبي است. يعني در عين اين كه ايشان يك مرد هفتاد و چند ساله بودند، ولي تا آخرين باري كه ايشان را ديديم - به گمانم يك سال، يا هفت، هشت ماه پيش بود كه ايشان را ما زيارت كرديم - باز انسان همان حالت و همان شور و همان تحرّك را در ايشان مي‌ديد. اين خيلي باارزش و قيمتي است كه انسان نگذارد گذشت زمان و حوادث گوناگون، شور و تحرّك و تهيّجي را كه خداي متعال در او قرار داده و مي‌تواند آن را مثل يك سرمايه ي گرانبها براي پيشرفتهاي گوناگون در ميدانهاي مختلف مصرف كند، از بين ببرد. به هرحال وجود ايشان، حقيقتاً وجود ذي قيمتي بود و براي اسلام و مسلمين و نظام اسلامي ارزش داشت. ايشان تا آخر هم كار كردند؛ يعني واقعاً آقاي جعفري هيچ وقت از كارافتاده و كنار نشسته و بيكاره نشدند و دائم مشغول كار و تلاش و تحرّك بودند. خداوند ان شاءاللَّه درجاتشان را عالي كند. بيانات در ديدار خانواده و مسؤولان ستاد برگزاري مراسم ارتحال استاد علامه محمدتقي جعفري (ره) ۱۷/۰۹/۱۳۷۷ https://eitaa.com/zandahlm1357

⭕️مراحل رشد جنین انسان بشر با علم خود و ابزار علمی، توانسته مراحل رشد جنین انسان را فیلمبرداری کند اما خالق این جنین در فضای محدود رحم مادر خداوند خالق کل هستی است !! 14 قرن پیش، عصر فقر علم، چه کسی به مراحل تشکیل جنین در رحم مادر اشاره فرموده جز خداوند؟! «سپس از نطفه، لخته خونى آفريديم، آن گاه لخته خون را پاره‌گوشتى ساختيم و پاره گوشت را به صورت استخوان‌هايى در آورديم، و استخوان‌ها را با گوشت پوشانديم، سپس آن را آفرينش تازه‌اى داديم، پس شايسته‌ى تكريم و تعظيم است خداوندى كه بهترين آفرينندگان است.» (سورۀ مومنون - آیۀ 14) علم عصر حاضر وجود لایه های 3 گانه را کشف و تایید کرده است...

🔆به آسمان سوگند و آنكه آن را بنا كرد به زمین سوگند و آنكه آن را گسترانید به راستى رستگار شد آن كس كه نفس خود را پاک كرد و بى شك ناامید گشت هر كس كه آن را به پلیدى آلود🔆 سوره شمس

دعای عهد تصویری https://eitaa.com/zandahlm1357

هر روز با امام رضا @zandahlm1357 @HashtominEmam آرشیو مطالب صفحه هرروز با امام رضا (ع)

ج: از مطالبى كه شايان دقّت در اين مقام است، خوددارى امام صادق از پذيرفتن پيشنهادهاى ابوسلمه و ابومسلم مى باشد كه اينان پيوسته اصرار داشتند كه نهضت را براى او و به نام وى تمام كنند. علت اين امر آن بود كه امام عليه السلام مى دانست كه اين افراد هدفى جز رسيدن به آمال خود در زمينه حكمرانى و سلطه جويى ندارند. امام مى دانست كه آنها به زودى كسى را كه ديگر به دردشان نخورد و يا در سر راهشان بايستد، نابود خواهند كرد. اين همان سرنوشتى بود كه گريبانگير ابومسلم، سليمان بن كثير، ابوسلمه و ديگران شد و ديديم كه همگى سرانجام به قتل رسيدند. دليل ما بر اين ادعا جوابى است كه امام عليه السلام به ابومسلم داده بود: « نه تو مرد مكتب منى و نه اين روزگار، روزگار من است ». همين گونه گفتگويى كه ميان امام عليه السلام و عبداللَّه بن حسن گذشت به هنگام دريافت نامه اى از سوى ابومسلم كه شبيه نامه ابومسلم بود. باز امام صادق در موقعيت ديگرى فرمود: مرا باابوسلمه چه كار، چه او شيعه و پيرو شخصى غير من است. د: سخنان صريح ابوسلمه و موضع امام در برابر وى و اين كه درباره اش مى گفت: ابوسلمه شيعه كسى ديگر غير ماست؛ نادرستى رواياتى را روشن مى سازد كه حاكى از تمايل راستين وى و ابومسلم به علويان مى باشند، رواياتى كه مى گويند ابومسلم به مجرّد ورود به خراسان خواهان يك خلافت علوى بود، چنان كه ذهبى، شارح « شافيه ابى فراس » و نيز تاريخ خميس اين گونه نوشته اند. بر چنين تمايلى هيچ دليلى جز نامه اى كه بدان اشاره رفت، وجود ندارد و ديديم كه هدف از اين نامه نگاريها هم چيزى جز محكم كارى در امور آن هم به نفع عباسيان نبود، به ويژه اگر توجه كنيم كه ابومسلم خود چندين نهضت علويان را خنثى كرده بود. به قول خوارزمى، ابومسلم طرفداران علويان را در هر دشت و بيابان و زير هر سنگ و كلوخى كه مى يافت، شديداً تعقيب مى كرد. (۳۸) https://eitaa.com/zandahlm1357

سفارش حضرت يكي از اهل تقوي و يقين كه زمان عالم رباني مرحوم حاج شيخ محمد جواد بيد آبادي را درك كرده نقل مي‌كرد كه وقتي آن بزرگوار بقصد زيارت حضرت رضا (ع) و توقف چهل روز در مشهد مقدس به اتفاق خواهرش از اصفهان حركت نمود و به مشهد مشرف شدند چون هيجده روز از مدت توقف در آن مكان شريف گذشت شب حضرت رضا (ع) در عالم واقعه به ايشان امر فرمودند كه فردا بايد به اصفهان برگردي عرض ميكند يا مولاي من قصد توقف چهل روز در جوار حضرتت كرده‌ام و هيجده روز بيشتر نگذشته. امام (ع) فرمود چون خواهرت از دوري مادرش دلتنگ است و از ما رجعتش را به اصفهان خواسته براي خاطر او بايد برگردي آيا نمي داني كه من زوار م را دوست ميدارم. چون مرحوم حاجي بخود ميآيد از خواهرش ميپرسد كه از حضرت رضا (ع) روز گذشته چه مي‌خواستي ميگويد چون از مفارقت مادرم سخت ناراحت بودم به آن حضرت شكايت كرده و در خواست مراجعت نمودم. محبت و رافت حضرت رضا (ع) درباره عموم شيعيان خصوصاً زوار قبرش از مسلميات است چنانچه در زيارتش دارد: (السلام عليك ايّها الامام الرؤوف). [۶۰]. اي شه طوس ز كويت ببهشتم مفرست كه سر كوي تو از كون و مكان ما را بس https://eitaa.com/zandahlm1357