👈 اسلام به همان درجه كه ظالم را دشمن مى‌دارد، زبون را و آدمى كه در مقابل ظالم با اينكه قدرت دارد تسليم است دشمن مى‌دارد. 📝 استاد مطهری، پانزده گفتار، ص۹۶

⭕️اشاره قرآن و علم ‌ به کروی بودن زمین! « وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِكَ دَحَاهَا» (نازعات/۳۰ ) ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﺭﺍ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﮔﺴﺘﺮﺍﻧﻴﺪ(غلتانید). واژه دَحَاهَا یعنی غلتانید - چرخاند

🌺فرازی روح نواز از ♦️استاد عبدالباسط 🌻سوره ملک

دعای عهد تصویری https://eitaa.com/zandahlm1357

🌸"باید شیعه را زنده کرد."🌸 🔹فیلمی کمیاب از علامه امینی صاحب کتاب شریف الغدیر 💠

هر روز با امام رضا @zandahlm1357 @HashtominEmam آرشیو مطالب صفحه هرروز با امام رضا (ع)

.......: ۲- الصدوق قال: حدّثنا أبى رضى الله عنه، قال: حدّثنا أحمد بن إدريس عن محمّد بن أحمد، عن علىّ بن إسماعيل، عن محمّد بن عمرو بن سعيد، عن بعض أصحابه، قال: سمعت العيّاشي، و هو يقول: استأذنت الرضا عليه السلام فى النفقة علي العيال، فقال: بين المكروهين، قال: فقلت: جعلت فداك لا والله! ما أعرف المكروهين، قال: فقال: بلى يرحمك الله، أما تعرف أنّ الله عزّوجلّ كره الإسراف و كره الإقتار، فقال: (و الّذين إذا أنفقوا لم يسرفوا و لم يقتروا و كان بين ذلك قواماً). ۳- الصدوق قال: حدّثنا الحاكم أبوعلىّ الحسين بن أحمد البيهقى، قال: حدّثنا محمّد بن يحيي الصولى، قال: حدّثناعون بن محمّد الكندىّ، قال: حدّثنى أبوالحسين محمّد بن أبى عباد و كان مشتهراً بالسماع و بشرب النبيذ، قال: سألت الرضا عليه السلام عن السّماع، قال: لأهل الحجاز رأى فيه، و هو فى حيّز الباطل و اللهو، أما سمعت الله تعالي يقول (و إذا مرّوا باللّغو مرّوا كراماً). سوره فرقان (۲۵) ۱- صدوق از احمد بن زياد بن جعفر همداني (رض)، از علي بن ابراهيم بن هاشم، از پدرش، از اباصلت عبدالسلام بن صالح هروي، روايت كرده است كه گفت: علي بن موسي الرضا، از پدرش موسي بن جعفر، از پدرش جعفر بن محمد، از پدرش محمد بن علي، از پدرش علي بن الحسين، از پدرش حسين بن علي (ع) برايمان حديث كرد كه فرمود: سه روز قبل از شهادت علي بن ابي طالب (ع) مردي از بزرگان بني تميم به نام عمرو، خدمت آن حضرت آمد و عرض كرد: اي اميرالمؤمنين، مرا خبردهيد كه (اصحاب رس) ۱ در چه عصري بودند؟ در كجا زندگي مي‌كردند، پادشاه آن كه بود؟ آيا خداوند عزّوجلّ پيامبري به سوي آنان فرستاد يا نه؟ و چرا هلاك شدند؟ زيرا من در كتاب خداوند عزّوجلّ نام و ياد آنها را مي‌يابم اما راجع به اخبار (و تاريخ) آنها چيزي نمي يابم. علي (ع) فرمود: تو از چيزي سؤال كردي كه پيش از تو كسي اين سؤال را از من نكرده است، و بعد از من هم كسي به تو پاسخ نخواهد داد، زيرا هيچ آيه اي در كتاب خداي عزّوجلّ نيست مگر اين كه من آن را مي‌دانم و تفسيرش را بلدم، و مي‌دانم كجا و كي نازل شده است، در دشت يا كوه، در شب يا روز، آن گاه به سينه خود اشاره كرد، و فرمود: همانا در اين جا دانش فراواني است اما طالبان آن اندكند و اگر مرا از دست دهند بزودي پشيمان خواهند شد (كه چرا از اين چشمه فياض دانش بهره نبردند) اي مرد تميمي، داستان اصحاب رس از اين قرار است كه آنان مردمي بودند كه درخت صنوبر را كه به آن شاه درخت گويند، مي‌پرستيدند. اين درخت را بافث بن نوح در كنار چشمه اي به نام روشاب كه بعد از طوفان براي نوح (ع) جوشيدن گرفت، غرس كرده بود. علت نامگذاري ايشان به اصحاب رس آن بود كه پيامبر خود را در زمين مدفون كردند، و اين بعد از سليمان بن داود (ع) بود. اين قوم دوازده آبادي در كنار روردخانه اي به نام رس، واقع در مشرق زمين داشتند، و اين نهر به نام آنان خوانده مي‌شد. در آن روزگار، رودي پر آب تر و گواراتر و خروشان تر از آن وجود نداشت، و آباديهايي بيشتر و آبادان تر از آن آباديها نبود. يكي از اين آباديها: آبان نام داشت، و دوم: آذر، و سوم: دي، و چهارم: بهمن، و پنجم: اسفندار، و ششم: فروردين، و هفتم: ارديبهشت، و هشتم: خرداد، و نهم: مرداد، و دهم: تير، و يازدهم: مهر، و دوازدهم: شهريور، بزرگترين شهر آنها اسفندار بود، و پادشاه ايشان در همين شهر سكونت داشت و نامش تركوز بن غابور بن يارش بن سازن بن نمرود بن كنعان، فرعون زمان ابراهيم (ع)، بود. آن چشمه و درخت صنوبر در اين شهر قرار داشتند. آنان در هر يك از اين آباديها بذري از آن درخت صنوبر را كاشتند و بذرها روييدند و به درختان تنومندي تبديل شدند، و از چشمه اي كه درخت صنوبر (اصلي) در كنارش بود جوي آبي به طرف هر يك از اين صنوبرها كشيدند و صنوبرها رشد كردند و درختان عظيمي شدند، آنان آب آن چشمه و جويها را حرام كردند و نه خود از آنها مي‌نوشيدند و نه به چارپايانشان مي‌نوشاندند، و هر كس اين كار را مي‌كرد او را مي‌كشتند، و مي‌گفتند: اين مايه حيات خدايان ماست و كسي حق ندارد از حيات آنها چيزي كم كند. خودشان و حيواناتشان از آب نهر رس كه از كنار آباديهايشان مي‌گذشت، مي‌نوشيدند. آنان در هر ماه از سال روزي را در يكي از اين آباديها عيد و جشن قرار داده بودند و اهالي آبادي در آن روز جمع مي‌شدند و بر روي درخت صنوبر كه در آن آبادي بود پشه بندي از حرير كه انواع تصاوير بر آن نقش بود، مي‌زدند و آن گاه گوسفند و گاوي مي‌آوردند و براي درخت قرباني مي‌كردند، و آتش مي‌افروختند و آن قربانيها را در آتش مي‌افكندند، و چون دود و بوي آن به آسمان بر مي‌خاست به طوري كه ديگر آسمان را نمي ديدند، به جاي خداوند عزّوجلّ، در برابر آن درخت به سجده مي‌افتادند و آن قدر گريه و زاري مي‌كردند تا درخت از ايشان راضي شود. شيطان مي‌آمد و شاخه‌هاي درخت را تكان مي‌داد، و از تنه آن صدايي چون صداي كودكان سر مي‌داد و مي‌گف

ت: اي بند گان من، از شما خشنود شدم، پس خوشحال و شادمان باشيد. در اين هنگام، سر از سجده بر مي‌داشتند و شراب مي‌خوردند و مِعزَف مي‌زدند و دستبند۲ مي‌گرفتند، و آن روز و شب را بدين منوال مي‌گذراندند و سپس بر مي‌گشتند، عجمها (ايرانيان) نام ماههاي خود آبان ماه، آذر ماه، و غيره را از اسامي اين آباديها گرفتند. اهالي اين آباديها به يكديگر مي‌گفتند كه اين عيد فلان آبادي است، تا اين كه چون نوبت عيد آبادي بزرگ آنها (اسفندار) مي‌رسيد، همگي از كوچك و بزرگ، در آن گرد مي‌آمدند و در كنار درخت صنوبر و چشمه سرا پرده اي از ديبا كه به انواع عكسها و تصاوير آراسته بود، بر پا مي‌ساختند: براي آن سرا پرده دوازده در تعبيه كرده بودند كه هر دري اختصاص به اهالي يكي از آباديها داشت....... #دانستنیهای امام رضا علیه السلام https://eitaa.com/zandahlm1357

روایت تشرف دختر برزیلی به دین اسلام 🔹ماجرای شنیدنی یاسمینا گارسینا مارگونی ۲۶ساله مسیحی ساکن برزیل که امروز در حرم امام رضا (علیه‌السلام) شیعه شد و در روز شهادت حضرت فاطمه (سلام‌الله علیها) نام خود را به فاطمه تغییر داد.