۴-۱-۳-۳- تشکیل خانواده، اساس همه ی تربیت‌های اجتماعی و انسانی ازدواج در حقیقت درواز ه ی ورود به تشکیل خانواده است و تشکیل خانواده اساس همه ی تربیت‌های اجتماعی و انسانی است. [۱] ۵-۱-۳-۳- تأثیر بر آینده و وضع فعلی جامعه اگر این کانون [خانواده] سالم و پایدار شد، بر روی آینده و بر روی همین وضع فعلی جامعه تأثیر خواهد گذاشت. [۲] ۶-۱-۳-۳- برطرف شدن مشکلات اخلاقی و معنوی جامعه ---------- [۱]: . خطبه ی عقد مورخه ی ۱۸-۵-۱۳۷۴. [۲]: . خطبه ی عقد مورخه ی ۱۰-۲-۱۳۷۶. هر کشوری که در آن بنیان خانواده مستحکم باشد، بسیاری از مشکلات آن کشور، به خصوص مشکلات اخلاقی و معنوی آن به برکت خانواده ی سالم و مستحکم بر طرف می‌شود یا اصلاً به وجود نمی آید. [۳] ۷-۱-۳-۳- حافظ اصول و عناصر اصلی یک تمدّن و فرهنگ و عامل انتقال آن‌ها به نسل‌های بعد انتقال فرهنگ‌ها و تمدّن‌ها و حفظ اصول و عناصر اصلی یک تمدّن یک فرهنگ در یک جامعه و انتقالش به نسل‌های پی در پی، به برکت خانواده انجام می‌گیرد. [۴] ---------- [۳]: . خطبه ی عقد مورخه ی ۲-۹-۱۳۷۶. [۴]: . خطبه ی عقد مورخه ی ۲۶-۱-۱۳۷۷. ۸-۱-۳-۳- سالم ماندن جامعه اساس ازدواج مهم ترین مصلحت ازدواج، عبارتست از تشکیل خانواده. علّت هم این است که اگر خانواده ی سالمی در یک جامعه ای وجود داشته باشد، آن جامعه سالم خواهد شد و مواریث فرهنگی خودش را به صورت صحیح منتقل خواهد کرد. در آن جامعه تربیت کودکان به بهترین وجه صورت می‌پذیرد. لذاست که در آن کشورها و جوامعی که خانواده دچار اختلال می‌شود، معمولاً اختلالات فرهنگی - اخلاقی بوجود می‌آید. [۱] ۹-۱-۳-۳- انتقال فرآورده‌های ذهنی و فکری به نسل‌های بعدی و سود بردن جامعه از گذشته ی خود اگر نسل‌ها بخواهند فرآورده‌های ذهنی و فکری خود را به نسل‌های بعدی منتقل کنند و جامعه از گذشته خودش بخواهد سود ببرد، این فقط با خانواده ممکن است. در محیط خانواده است که اوّل بار، همه ی هویّت و شخصیت یک انسان بر اساس فرهنگ آن جامعه شکل می‌گیرد و این پدر و مادرند که بطور غیر مستقیم و بدون این که تحمیلی باشد، بدون این که خود آن‌ها تصنّعی به کار ببرند، بطور طبیعی محتوای ذهن و فکر وعمل و معلومات و اعتقادات و مقدّسات و این‌ها را به نسل بعدی منتقل می‌کنند. [۲] ۱۰-۱-۳-۳- کمک به اداره ی کشور و اداره ی انسانیت این خانواده، منشأ خیراتی است. در اداره ی کشور و اداره ی انسانیت، کارهای عظیمی به عهده ی این خانواده است. این، چیز بسیار مهمّی است. شما باید این را مواظب باشید و حفظ کنید. [۳] ---------- [۱]: . خطبه ی عقد مورخه ی ۱۶-۱-۱۳۷۸. [۲]: . خطبه ی عقد مورخه ی ۱۵-۱۰-۱۳۷۹. [۳]: . بیانات در مراسم اجرای عقد ازدواج ۲۰-۴-۱۳۷۰. #زن و باز یابی هویت حقیقی ✍مقام معظم رهبری https://eitaa.com/zandahlm1357

العنكبوت وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّن نَّزَّلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَحْيَا بِهِ الْأَرْضَ مِن بَعْدِ مَوْتِهَا لَيَقُولُنَّ اللَّهُ قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْقِلُونَ ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ‌ﻫﺎ ﺑﭙﺮﺳﻲ ﭼﻪ ﻛﺴﻲ ﺍﺯ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﺮﻑ ﻭ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻣﻲ‌ﻓﺮﺳﺘﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ‌ﺑﺮﻛﺘﺶ ﺯﻣﻴﻦ ﺭﺍ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻧﺶ ﺯﻧﺪﻩ ﻛﻨﺪ، ﺣﺘﻤﺎً ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻲ‌ﺩﻫﻨﺪ: «ﺧﺪﺍ.» ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﺍﺗﻤﺎم‌ﺣﺠﺖ، ﺑﮕﻮ: «ﺍﻟﺤﻤﺪﻟﻠﻪ ﻛﻪ ﻣﻌﺘﺮﻓﻴﺪ!» ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮﺷﺎﻥ ﻋﻘﻠﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ‌ﻛﺎﺭ ﻧﻤﻲ‌ﺍﻧﺪﺍﺯﻧﺪ. (٦٣) https://eitaa.com/zandahlm1357

هُوَ اللَّهُ الَّذِي لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِكُ الْقُدُّوسُ السَّلَامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَيْمِنُ الْعَزِيزُ الْجَبَّارُ الْمُتَكَبِّرُ ۚ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ {23} خدا کسی است که جز او پروردگار و معبودی نیست. او فرمانروا، منزّه، بی‌عیب و نقص، امان‌دهنده و امنیّت بخش، محافظ و مراقب، قدرتمند چیره، بزرگوار و شکوهمند، و والامقام و فرازمند است. خداوند پاک و منزّه از چیزهائی است که شریک او قرار می دهند. 📺 تلاوت زیبای آیه 23 سوره مبارکه حشر با صدای 3 قاری برجسته: 1 - استاد محمد صدیق منشاوی 2 - استاد عبدالباسط 3 - استاد سید متولی عبدالعال

#دعای عهد🕊 https://eitaa.com/zandahlm1357

#اذکار هفته https://eitaa.com/zandahlm1357

هر روز با امام رضا @zandahlm1357 @HashtominEmam آرشیو مطالب صفحه هرروز با امام رضا (ع)

.......: سپاس و ناسپاسي نعمت متن حديث الشكر و كفران النعمة ۱- الطوسى بإسناده عن أبى الصلت عن الرضا عليه السلام عن آبائه عليهم السلام قال: قال النبىّ صلّي الله عليه و آله: يؤتي بعبد يوم القيامة فيوقف بين يدى الله عزّوجلّ فيأمر به إلي النار، فيقول: أى ربّ أمرت بى إلي النار و قدقرأت القرآن، فيقول الله: أى عبدى إنّى أنعمت عليك فلم تشكر نعمتى، فيقول: أى ربّ أنعمت علىّ بكذا فشكرتك بكذا و أنعمت علىّ بكذا و شكرتك بكذا، فلايزال يحصي النعمة و يعدّد الشكر فيقول الله تعالي: صدقت عبدى، إلّا أنّك لم تشكر من أجريت لك نعمتى علي يديه، و إنّى قد آليتُ علي نفسى أن لاأقبل شكر عبد لنعمة أنعمتها عليه حتّي يشكر مَن ساقَها مِن خَلقى إليه. ۲- الصدوق قال: حدّثنا علىّ بن أحمد بن محمّد بن عمران الدقاق و محمّد بن أحمد السنانى و الحسين بن إبراهيم بن أحمد المكتب قالوا: حدّثنا أبوالحسين محمّد بن أبى عبدالله الكوفى عن سهل بن زياد الآدمى عن عبدالعظيم بن عبدالله الحسنى عن محمود بن أبى البلاد قال: سمعت الرضا عليه السلام يقول: من لم يشكر المنعم من المخلوقين لم يشكر الله عزّوجلّ. ۳- قال عليه السلام: اتّقوا الله أيّها الناس فى نعم الله عليكم فلاتُنفّروها عنكم بمعاصيه، بل استديموها بطاعته و شكره علي نعمه و أياديه و اعلموا أنّكم لاتشكرون الله بشى ء بعد الإيمان بالله و رسوله و بعد الاعتراف بحقوق أولياء الله من آل محمّد عليهم السلام أحبّ إليكم من معاونتكم لإخوانكم المؤمنين علي دنياهم الّتى هى معبر لهم إلي جنّات ربّهم فإنّ من فعل ذلك كان من خاصّة الله. ۴- الطوسى بإسناده عن أبى الصلت الهروى قال: حدّثنى أبوالحسن علىّ بن موسي الرضا عليه السلام قال: حدّثنى أبى عن جدّى جعفر بن محمّد عن أبيه عن جدّه علىّ بن الحسين عن أبيه عن جدّه أميرالمؤمنين عليهم السلام: قال: قال النبىّ صلّي الله عليه و آله: أسرع الذنوب عقوبة كفران النعمة. سپاس و ناسپاسي نعمت ۱- طوسي به اسناد خود از ابواصلت از امام رضا، از پدرانش (ع) نقل كند كه پيامبر (ص) فرمود: روز رستاخيز بنده اي آورده شده، در برابر خداي عزّوجلّ نگاه داشته شود، پس فرمان رسد كه به آتش برده شود، و او گويد: پروردگارا فرمان دادي به آتشم برند حال آن كه قرآن خوانده ام، و خداوند فرمايد: بنده‌ام بر تو نعمت ارزاني داشتم و سپاس نعمتم نگفتي، گويد: پروردگارا فلان نعمت به من دادي و سپاست گفتم و فلان نعمتت را با فلان كار شكر كردم و بدين ترتيب نعمت‌ها را بر شمرده و شكر خود باز گويد، تا آن كه خداي تعالي فرمايد: راست گفتي بنده من اما شكر نعمتي كه از دست فلان بنده‌ام ارزاني ات داشتم، نگذاشتي و من با خود پيمان بسته‌ام شكر بنده را به نعمتي كه به او داده‌ام نپذيرم مگر آن كه سپاس آن كس از خلقم كه آن نعمت را به سوي او رانده است، گزارد۱. ۲- صدوق گويد: علي بن احمد بن محمد بن عمران دقّاق و محمد بن احمد سنائي و حسين بن ابراهيم بن احمد بن مكتب (رض) گفته اند: ابوالحسين محمد بن ابي عبدالله كوفي از سهل بن زياد آدمي، از عبدالعظيم بن عبدالله حسني، از محمود بن ابي بلاد نقل كنند كه گفت: از امام رضا (ع) شنيدم مي‌فرمود: آن كه سپاس صاحب نعمت از خلق را نگزارد، شكر خداوند عز وجل را نگزارده است۲. ۳- حضرتش (ع) فرمود: هان اي مردم پرواي خدا پيشه كنيد در نعمت‌هايي كه به شما ارزاني داشته، مباد آن را به گناهان تان از خود دور سازيد بلكه با اطاعت و سپاس او به خاطر نعمت‌ها و لطفش، دوام آن را بجوييد و بدانيد نتوانيد به چيزي پس از ايمان به خدا و پيامبرش و شناختن حق اولياء خدا، آل محمد (ص)، شكر او گزاريد كه نزدش محبوبتر از ياري برادران مؤمن تان باشد، ياري در دنيايي كه گذرگاه ايشان به بهشت‌هاي پروردگارشان است كه هر كه چنين كند از خاصان خداست ۳. ۴- طوسي به اسناد خود از ابوصلت هروي گويد: ابوالحسن علي بن موسي الرضا (ع) فرمود: پدرم از جدّم جعفر بن محمد، از پدرش، از جدش علي بن حسين از پدرش، از جدش اميرالمؤمنين (ع) مرا چنين حديث كرد كه اميرمؤمنان (ع) فرمود: پيامبرخدا (ص) فرمود: زود كيفرترين گناهان، ناسپاسي نعمت است ۴. منبع حديث ۱- أمالى طوسى ۴۵۰. ۲- عيون اخبار الرضا ۲/ ۲۴. ۳- بحار الأنوار ۷۸/ ۳۵۵. ۴- أمالى طوسى #دانستنیهای امام رضا علیه السلام https://eitaa.com/zandahlm1357