eitaa logo
آیت‌الله‌العظمی شبیری زنجانی
4.6هزار دنبال‌کننده
1.6هزار عکس
80 ویدیو
0 فایل
تنها کانال رسمی دفتر آیت‌الله‌العظمی شبیری زنجانی «مدّ ظلّه» در ایتا □ ارتباط با مدیر کانال: @Mh_Admin
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 رفیق بد! ❖ مرحوم آیت‌الله‌العظمی حاج سید احمد زنجانی در کتاب «الکلام یجرّ الکلام» درباره شراب‌خواری و نقش رفیق ناصالح در ترغیب شخص برای ارتکاب معصیت، می‌نویسد: 📝... حضرت رسول اللّه (صلى اللّه عليه و آله) در باب خمر، به ده طايفه لعن کرده: غرس کننده درخت آن، نگهبان آن، فشرنده آن، خورنده آن، ساقى آن، حامل آن، طـرف عمل آن، فروشنده آن، خريدار آن و خورنده بهاى آن! پس، همه اينها بار لعنت بر دوش مى‌گيرند. چه کسى اين بارها را بر دوش آنها گذاشته؟ رفيق بد! با چه چيز؟ با يك خنده که به روى او کرده، با يك کلمه خوش خُلق که به ناف او بسته! او نيز معنى خُلق را نفهميده که چيست، تا خوشى و بدى آن را بفهمد. گمان کرده که خوش خلقى، با خنديدن و خندانيدن است. نه عزيزم! پيغمبر اکرم (صلى اللّه عليه) که در قرآن به خُلق عظيم توصيف شده، نه از جهت اين بود که قاه قاه مى‌خنديد يا اينكه هر چه مى‌گفتند قبول مى‌کرد؛ بلكه از جهت اوصاف حسنه‌اش بود، از تواضع و رحم و شفقت و نحو اينها . والّا اگر مشرکين به او التماس مى‌کردند که ما خواهش مى‌کنيم که يك بار به بت ما سجده کن تا ما در زير سايه تو مفتخر با آن باشيم، آيا ممكن بود قبول کند؟ آيا با قبول کردن آن، خوش خلق، و با رد کردن آن، بد خُلق مى‌شد؟ حاشا! دعوت کردن رفيق بد به شراب نيز همينطور است؛ نه قبول کردنش خوش خلقى است و نه رد کردنش بد خلقى؛ چون اين دين است و ربطى به خُلق ندارد. گرچه مقتضاى خُلق، شنيدن حرف رفيق است ولى آن، در جایى است که حرف رفيق، مخالف حرف خالق رفيق نباشد! والا حرف رفيق را بايد بر ديوار زد. پس کسى که تو را دعوت به شراب يا قمار يا ترياك يا غير آنها که مفسده دنيويه و اخرويه دارد، مى‌کند، بد خُلق اوست که بر راه سعادت تو خار مى‌ريزد، نه تو که ردّش مى‌کنى و خار از راه سعادت خود برمى‌دارى. اين همه مردمان تبهكار که عالم را گرفته، همه در نتيجه رفيق بد، تبهكار شده‌اند. اين است که شاعر، زبان به نصيحت گشوده، مى‌گويد: اى برادر برگريز از يار بد يار بد بدتر بود از مار بد مار بد تنها تو را بر جان زند يار بد بر جان و بر ايمان زند! خوب هم گفته؛ زيرا همين رفيق صديق که تو را هم پياله خود مى‌کند، وقتى خود، مست باده شد و تو را هم مست و لايعقل کرد، آنگاه، «خر بيار و معرکه بار کن!» در عالم بدمستى، چه فحشهاى عِرضى به تو مى‌دهد! بلكه گاه کار به ضرب و زخم نيز مى‌کشد! البته تو خودت بهتر مى‌دانى؛ چون از ما شنيدن است ولى از تو ديدن! @zanjani_net