🔸 اصل اساسی در معاشرت با مردم ❖ مرحوم آیت‌الله‌العظمی حاج سید ‌احمد زنجانی در کتاب ارزشمند "أربعینیات"، می‌نویسد: بدیهی است که خداوند تبارک و تعالی به مقتضای حکمت بالغه خود، همان طوری که این پنج انگشت را در یک دست، متساوی خلق نکرده، بلکه بزرگ و کوچک و بلند و کوتاه آفریده؛ همان طور هم افراد نوع انسان را یک دست نیافریده، بلکه توانا و ناتوان، دانا و نادان آفریده؛ امّا اینها را چون پیچ و مهره‌های چرخ، به هم مربوط و محتاج قرار داده. حتّی شاه را به رعیّت، و بلکه احتیاج توانگران بر مستمندان بیشتر از احتیاج اینها است بر آنها. پس در راه انداختن چرخ زندگانی در عالم، همه محتاج همند؛ مانند پنج انگشت که در مشت گرفتن چیزی، همه محتاج همند که به کمک یکدیگر آن را از زمین بردارند. اکنون که همه به هم مربوط و محتاج همند، لازم است که رفتار هر یک با دیگران عادلانه باشد؛ یعنی همان طور باشد که خدا فرموده که راضی باشد برای مردم، آن چه را که برای خود راضی است و مکروه بدارد بر مردم، آن چه را که برای خود مکروه می‌دارد؛ یعنی روا بدارد بر آنها آن چه را که برای خود روا می‌دارد و ناروا بدارد بر آنها آن چه را که برای خود ناروا می‌داند. آن هم با این می‌شود که در معامله با مردم، خود را به جای آنها و آنها را به جای خود فرض نماید؛ مثلاً اگر ارباب است، خود را رعیّت فرض کند و اگر رعیّت است، ارباب؛ آن گاه خود را راضی کند بر آن چه دلخواه طرف است. #آداب_معاشرت #معاشرت #اربعینیات 🔺 اربعینیات، ص227 @zanjani_net