|🔰 ظرفیت، برای حرکت 🔹استاد علی صفایی حائری: 👥 گاهی اوقات، انسان، فکر بزرگ دارد، ولی خودش از فکرش بزرگ‏تر است. در نتیجه، فکرهای بزرگ، او را خُرد نمی ‏کند. 👥 گاهی حتی احساس عقب ‏ماندگی، باعث پیشرفت است. انسان می داند عقب افتاده است ولی این عقب ‏ماندگی باعث حرکتش می شود. 👥 انگار وسیله و مرکبی با قدرت حرکت بالا زیر پایش است که هرچه گاز دهد، سرعتش بیشتر می شود. در نتیجه هرچه بیشتر خودش را عقب افتاده بداند، بیشتر گاز می ‏دهد و بیشتر پیش می رود. 👥 یک موقع هیچ مرکبی ندارد؛ در چاله هم افتاده و رفیقان هم همه رفته اند؛ احساس عقب افتادگی چه نتیجه ‏ای برایش دارد؟ 👥 مگر اینکه او بزرگ‏تر از این احساس باشد و بتواند این احساس را به یک عمل تبدیل کند و با آن، مرکبی بسازد تا به هدف برسد. 👥 دور هم جمع شدن و فقط مطلب شنیدن، ما را به جایی نمی رساند. ما تا حرکت نکنیم، به جایی نمی ‏رسیم. 👥 یکی از مشکلات ما این است که مطالبی را می دانیم، ولی نمی توانیم به آنها عمل کنیم. دلیلش این است که عشق به بردن بار هست، ولی بار را نمی توانیم تحمل کنیم و بیش از ظرفیت ماست. 👥 این است که هرچه هم دور هم جمع شویم، مطالب هم روشن شود، بارها هم دسته ‏بندی شود، بدانیم که این بارها را باید برداشت، عشق به برداشتن هم داشته باشیم، ولی تا #تحصیل_قدرت نکرده باشیم، بی فایده است. 📚 #جمع_ها_و_حاصل_جمع_ها | ص ۱۱۶