♦️ بی اطلاعی یا دروغ جناب پزشکیان درباره خدماتی که انقلاب به سیستان و زابل کرده است.
🔹فکتهای مختلفی وجود دارد که پیشرفت شهر زابل در طول حدود ۴۶ سال گذشته را تایید می کند:
🔻وضعیت سلامت و درمان:
قبل از انقلاب، تنها یک بیمارستان با ۲ پزشک متخصص هندی -آنهم نه در زابل- بلکه در کل منطقه سیستان وجود داشت. اکنون این رقم به ۲۱۹ پزشک در ۶ بیمارستان رسیده است. تعداد تختهای بیمارستانی از ۳۰ تخت به ۸۴۹ تخت در بيمارستان زابل افزایش یافته است.
بیمارستان سینا اولین بیمارستان تخصصی و تنفسی کشور، سال ۹۹ در شهر زابل افتتاح شد.
🔻وضعیت آموزشی:
نبود مراکز آموزشی در بسیاری از روستاها سبب عقبماندگی فرهنگی و آموزشی در منطقه سیستان شده بود.
نرخ باسوادی قبل از انقلاب ۲۹.۲ درصد بود و اکنون به ۹۸ درصد رسیده است.
۹۵ درصد مدارس منطقه سیستان از جمله زابل، بعد از انقلاب ساخته شدهاند و اکنون ۳۰۰ مدرسه فعال وجود دارد.
🔻 وضعیت زیرساختی:
شاخص برخورداری جمعیت روستایی از نعمت آب آشامیدنی از ۷درصد در سال ۱۳۵۷ به ۷۰.۵ درصد در سال ۱۴۰۰ رسیده است.
🔻قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، یک کیلومتر بزرگراه در سیستان و بلوچستان وجود نداشت. اکنون بيش از ۳۳۰ کیلومتر بزرگراه ساخته شده است.
... و دهها نمونه دیگر از پیشرفتهای سیستان و شهر زابل وجود دارد.
دو نکته مهم:
نکته اول:
البته معمولا در تمام کشورها، نقاط مرکزی هر کشوری بیش از نقاط حاشیه ای و مرزی از خدمات دولتی برخوردارند و معمولا نرخ رشد خدمات نقاط حاشیه ای و مرزی بیش از نقاط مرکزی ست و استان سیستان و بلوچستان از این امر مستثنا نیست. برخورداری کمتر نقاط مرزی و حاشیه ای علل مختلفی دارد:
1. سرکشی نکردن روسای مربوطه به نقاط مرزی
2. دور از دسترس بودن یا صعب العبور بودن نقاط مرزی و دورافتاده
3. تنبلی خود مسوولان استان ها و نقاط مرزی
4. غفلت یا بی توجهی مسوولان دولتی و عدم سرکشی به نقاط دوردست و مرزی
5. ناامنی در نقاط مرزی که سرعت خدمات را کاهش می دهد.
6. گزارش های نادرست مسوولان مربوطه به مقامات ارشد نظام و دولت
7. در برخی مواقع نقاط دوردست باید مورد بازدید مسوولان از نزدیک و آشنایی نزدیک با مشکلات قرار گیرند تا فهم بهتری از شرایط داشته باشند.
نکته دوم:
در میان استان های مرزی و حاشیه ای ایران، سیستان و بلوچستان وضعیت خاص و ویژه ای دارد. وجود جمعیت اهل سنت، همسایگی سیستان با کشور بسیار پرتنش و بی ثبات افغانستان، تردد غیرقانونی اتباع افغانی و پاکستانی با سیستان، همسویی رهبران فکری و دینی سیستان با عربستان و حاشیه سازی برخی از رهبران دینی و فکری اهل سنت در سیستان و نیز دخالت گسترده وهابیت در تفکر فرهنگی و سیاسی برخی از عناصر این استان و نهایتا تاخت و تاز قاچاقچیان و اشرار داخلی و خارجی، تاثیرات گسترده ای در عدم رشد کافی استان سیستان داشته است.
توصیه ای به پزشکیان:
جناب پزشکیان!
به جای اینکه نظام اسلامی و انقلاب را به کم کاری در سیستان متهم کنی، به همپالگی ها و هم حزبی های خود انتقاد کن که در دوران هاشمی و روحانی و خاتمی در پشت میزهای صدارت و وزارت در تهران نشسته اند و به جای ارایه خدمات به مردم نجیب سیستان، با سخنان تفرقه افکنانه و طرح مباحث اختلافی شیعه و سنی صرفا بر دامنه تنش ضریب داده اند و خود جنابعالی بجای این سخنان ناآگاهانه، بهتر است از مسوولان دولت خود، برنامه مدونی برای رشد اقتصادی و اعتلای فرهنگی سیستان مطالبه و آن را اجرا کنی. گرچه با شناختی که در همین مدت چند ماهه از تو و دولتت داشته ایم، بعید است که برنامه ریزی برای خدمات رسانی به سیستان داشته باشی، بلکه به عکس احتمالا وجود اهل سنت در سیستان، تو و مشاوران راهبردی و غیر راهبردی ات را به ایجاد اختلاف و تنش در میان شیعه و سنی و بهره برداری سیاسی از اهل سنت سوق خواهد داد. امیدواریم که چنین تحلیلی به واقعیت نپیوندد.
#زابل
#سیستان
ذره بین🇮🇷@zarrehbin🇮🇷