اما حالا که یک سری از خانوادهها در این همه گیری بیشتر در کنار هم هستند، برخی شواهد و خبرهایی که رصد شده است حاکی از این است که درگیریها و اختلافات خانوادگی در این دوران بیشتر شده است که طبیعتا بالا بردن سعه صدر و در کنار هم بودن افراد خانواده به منظور جلوگیری از تنش ها و در امان بودن بیشتر از آسیبها ضروری است.متاسفانه بیقراری ناشی از انزوای اجباری باعث تنش بیشتر در روابط میشود و این هم گریزی ناخواسته یکی از دستاوردهای ناشگون روانی همه گیری است که قطعا باید با همپوشانی فاصله گذاری بر این جرثومه رنج آور غلبه کنیم که دشوار ننماید.شوپنهاور در یکی از مشهورترین عبارتھای خود، حکایت جوجه تیغیها را مطرح میکند که در فصل زمستان برای فرار از سرما به ھم نزدیک میشوند ولی خیلی زود تیغھایشان در بدن دیگری فرو میرود و از ھم دور میشوند، به محض دور شدن از احساس سرما رنج میبرند و… تا مدتی آنها میان این دو رنج در نوسان بودند تا اینکه #فاصله مناسبی که در آن میتوانستند ھمدیگر را تحمل کنند و ما آن را #فاصله_گذاری_اجتماعی نامیده ایم یافتند! کمتر از جوجه تیغی نیستیم که؟ هستیم؟؟؟ نتیجه این حکایت کاملا واضح است،اگر نمیتوانیم گرمای درونمان را به حدی بالا ببریم که از نیاز به دیگری فارغ باشیم یاد بگیریم در #فاصله_مناسب با اطرافیان قرار گیریم؛ جایی که بیشتر مشکلات ھمسران و حتی والد-فرزندی ناشی از عدم شناخت از حریمهای شخصی است، افلاطون شاید حدود سه هزار سال پیش میگفت:حد و حق خود را بشناسید! این عبارت کوتاه درسهای بسیاری در خود دارد.اگر تئوری انتخاب را شنیده باشید معتقد است:مشکلات ما ھمیشه ناشی از یک رابطه بغرنج یا شکست خورده است و علت این مشکلات ارتباطی این است که سعی در کنترل طرف مقابل داریم و میخواهیم او را به شکل دلخواه خود درآوریم و تا دست از کنترل برنداریم این مشکلات ادامه دارند. این نظریه همچنین بخوبی آموزش میدهد که چگونه با وجود تفاوتهای بسیار #بایکدیگر در #محیط_تفاھم زندگی کنیم. لازم به این یادآوری مهم هستیم که یادگیری مهارتهای زندگی نیاز به مطالعه و آموزش مدون و بازنگری باورها دارد، اگر با باورهای اسطورهای و نادرست به زندگی ادامه دهیم به همان جایی میرسیم که بودیم!
@zarrhbin