🎥اگر بعد آب خوردن به امام حسین سلام بدی... 🎙حجت الاسلام فرحزاد

⚫️ تفسیر "#کهیعص" در لسان مبارک امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف سعد بن عبدالله قمی می‌گوید: سؤالات زیادی از حضرت مهدی علیه السلام پرسیدم. یکی از آنها این بود که عرض کردم: یابن رسول الله! از تفسیر آیه «کهیعص» برایم بفرمایید! حضرت فرمودند: این حروف از خبرهای غیبی هستند که خداوند آن‌ها را به اطّلاع بنده‌اش، حضرت زکریا رسانده و سپس داستان آن را برای حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) نقل کرده است. موضوع تفسیر آیه مذکور این گونه بوده است که حضرت زکریّا از خداوند درخواست کرد تا اسامی پنج تن را به وی بیاموزد. جبرئیل نازل شد و اسامی پنج تن را برایش نام برد و بیان داشت: این اسامی عبارتند از؛ حضرت محمّد (صلی الله علیه و آله)، حضرت علی(علیه‌السلام)، حضرت فاطمه(سلام الله علیها)، امام حسن و امام حسین (علیهما السلام). حضرت زکریا با شنیدن این نام‌ها، غم و غصّه‌اش برطرف شده و اندوهش به خوشی تبدیل می‌شد، امّا وقتی به نام مبارک امام حسین(علیه‌السلام) می‌رسید، اشک در چشمانش حلقه زده و نفس‌هایش به‌شماره می‌افتاد. به‌همین علت روزی عرض کرد: پروردگارا! مرا چه می‌شود که وقتی نام چهار نفر اوّل از پنج تن را می‌برم، با اسامی آنان آرامش خاطر پیدا می‌کنم و اندوهم برطرف می‌شود، امّا وقتی نام امام حسین (علیه السلام) را بر زبان جاری می‌کنم، اشکم جاری شده و ناله از جگرم بلند می‌شود؟ خداوند داستان حضرت سیدالشهداء را برای زکریّا نقل کرده و فرمود: تفسیر «کهیعص» این است؛ 💔 پس «کاف» علامت اختصاری نام کربلاست، «هاء» علامت شهادت خاندان امام حسین(علیه‌السلام)، «یاء» علامت نام یزید بوده که همان کسی است که این ستم را بر امام حسین(علیه‌السلام) روا داشته، «عین» علامت #عطش و تشنگی امام (علیه‌السلام) در روز #عاشورا است و «صاد» علامت صبر و بردباری سیدالشهداء(علیه‌السلام) در مواجهه با این مصائب است. https://eitaa.com/Zekr_Asmani 📗کمال الدین ص۴۲۰

🏴ویژه #عاشورا #محرم ♨️ چرا حضرت زینب(س) در واقعه عاشورا بالای تل زینبیه ایستاد؟ 👌 بسیار دلنشین 🎙حجت الاسلام #علیرضا_پناهیان 📡حداقل برای☝️نفر ارسال کنید.

🏴🚩🕯 نڪــات_معنـــوے🕯🚩 🏴 ✍از امام سجاد علیه السلام پرسیدند:‌ سخت ترین مصائب شما در سفر کربلا کجا بود؟در پاسخ سه بار فرمودند: الشّام، الشّام، الشّام... امان از شام ! در شام هفت مصیبت بر ما وارد آوردند که از آغاز اسیری تا آخر ، چنین مصیبتی بر ما وارد نشده بود: ▪️1.ستمگران در شام اطراف ما را باشمشیرها احاطه کردند و بر ما حمله می‌نمودند و در میان جمعیت بسیار نگه داشتند و ساز و طبل می‌زدند. ▪️2.سرهای شهداء را در میان هودج‌های زن‌های ما قرار دادند. سر پدرم و سر عمویم عباس(علیه السلام) را در برابر چشم عمه‌هایم زینب و ام کلثوم(علیها سلام) نگه‌داشتند و سر برادرم علی اکبر و پسر عمویم قاسم(علیه السلام) را در برابر چشمان خواهرانم سکینه و فاطمه می‌آوردند و با سرها بازی می‌کردند، و گاهی سرها به زمین می‌افتاد و زیر سم سُتوران قرار می‌گرفت. ▪️3.زن‌های شامی از بالای بام‌ها، آب و آتش بر سر ما می ریختند، آتش به عمامه‌ام افتاد و چون دست‌هایم را به گردنم بسته بودند نتوانستم آن را خاموش کنم. عمامه‌ام سوخت و آتش به سرم رسید و سرم را نیز سوزاند. ▪️4.از طلوع خورشید تا نزدیک غروب در کوچه و بازار با ساز و آواز ما را در برابر تماشای مردم در کوچه و بازار گردش دادند و می‌گفتند: «ای مردم! بکُشید این‌ها را که در اسلام هیچ گونه احترامی ندارند؟!» ▪️5.ما را به یک ریسمان بستند و با این حال ما را در خانه یهود و نصاری عبور دادند و به آن ها می‌گفتند: این‌ها همان افرادی هستند که پدرانشان، پدران شما را (در خیبر و خندق و ...) کشتند و خانه‌های آن‌ها را ویران کردند . امروز شما انتقام آن‌ها را از این‌ها بگیرید. ▪️6.ما را به بازار برده فروشان بردند و خواستند ما را به جای غلام و کنیز بفروشند ولی خداوند این موضوع را برای آن ها مقدور نساخت. ▪️7.ما را در مکانی جای دادند که سقف نداشت و روزها از گرما و شب‌ها از سرما، آرامش نداشتیم و از تشنگی و گرسنگی و خوف کشته شدن، همواره در وحشت و اضطراب به سر می‌بردیم.. 📗برگرفته از:‌‌ تذکرة الشهداء ملاحبیب کاشانی