🔆 حسین علیه‌السلام و نیازهای امروز ما 🎙با ارائه: آقای دکتر ابوالفضل خوش‌منش قرآن‌پژوه و دانشیار دانشگاه تهران 📆 یکشنبه ۲۴ تیرماه ۱۴۰۳ مصادف با هشتم محرم الحرام ۱۴۴۶ ⏰ ساعت ۱۰ الی ۱۱:۳۰ 🏢 خیابان ولی‌عصر (عج)، پایین‌تر از چهارراه طالقانی، شماره ۱۵۵۲ کتابخانه و مرکز اسناد فرهنگستان هنر 🌐 پیوند حضور مجازی b2n.ir/n79884 🆔 https://eitaa.com/zekra114

✨✨معرفی مقاله✨✨

⚜ الإستفادة من نسب الكلمات والعبارات القرآنية في تعليم لغة القرآن بالقرآن مع لمحة عامة عن تشكيل تعليم اللغة في القرون الأخيرة 📋 الملخص القرآن الكريم هو تبيان لكل شيء؛ فهو بيان لنفسه، بحيث لم يكن هناك متكأ لفهم الكتاب غير الكتاب ذاته، و لذا حاز الكتاب العزيز على مكانة بارزة عبر إيجاد الطرق الطويلة بغية تكامله، و بالتالي فان تفسير القرآن بالقرآن لم ينحصر في تفسير الآيات بعضها ببعض ❇️ بل يشتمل على تفسير المفردات القرآنية أيضا بعضها ببعض، و لهذا يحاول هذا البحث اقتراح أساليب علمية بهدف فهم المفردات القرآنية بعضها ببعض، و تبيين العلائق الموجودة بين المفردات القرآنية ثم الاستفادة من قابليات النص القرآني من اجل فهم النص القرآني بطريقة واضحة ✅ و باعتماد على الأساليب المستعمل في استنطاق النص القرآني في طريق فهم مفرداته بعضها ببعض من خلال التركيز على العبارات المبينة و استبدال المفردات او نظام التبادل و التقابل في القبض و البسط والتركيب الاستئناف، و الترادف و الاستعمالات المتنوعة كتعين المصداق و السياق. ❇️ و حيال ذلك فان تلك الطرق التي يستخدمها البشر في استعمال لغتهم و تعلمها، ثم الاستفادة من تلك الأساليب في استعمال اللغة القرآنية، و تعلمها سيساعد بشكل انسيابي و طبيعي في فهم القرآن الكريم. 🖋 دکتر ابوالفضل خوش‌منش 📔 الجامعه الاسلامیه فی نجف الاشرف، مجلة الجامعة الاسلامية / مجلد ۱ عدد ۷۴ (۲۰۲۳). 🌐 لینک مشاهده و دریافت مقاله: https://iu-juic.com/index.php/juic/article/view/2922 🆔https://eitaa.com/zekra114

✨✨✨یادآوری ✨✨✨

🔆 حسین و نیازهای امروز ما 🎙 آقای دکتر ابوالفضل خوش‌منش 📎https://honar.ac.ir/index.aspx?fkeyid=&siteid=1&&siteid=1&pageid=2427&newsview=10731 🌐 پیوند نشانی وبینار برای حضور مجازی: https://b2n.ir/n79884 🆔 https://eitaa.com/zekra114

⚜پیوند مفهوم شهادت با موضوع امامت «شهادت»ی که در اینجا از آن سخن می‌رود، با موضوع حج از یکسو و امامت و پیشوایی امم گره می‌خورد. آیه 💠 «وَمِنَ النَّاسِ مَنْ یشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاةِ اللَّهِ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ (٢٠٧) یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا ادْخُلُوا فِی السِّلْمِ كَافَّةً وَلا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّیطَانِ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِینٌ (بقره، ۲۰۷و ۲۰۸)» در سوره بقره پس از آیات مربوط به حج نازل شده است. ❇️ این ارتباط و پیوند مسئله حج به موضوع رهبری به نحوی ظریف در برخی تفاسیر مورد توجه قرار گرفته است: فعل «یشری» (به جای یبیع) و معنای «ابتغاء» در آیه بالا، مبین اینست كه این عنصر عالی انسانی مانند مشتری نیازمند، كوشا و جویای جلب رضایت خدا می‏باشد و در جستجوی آن است تا چون محل رضایت خدا را یافت هستی و زندگی خود را بدهد. ❇️ در مقابل آن عنصر طاغی كه صلاح و خیر و سرمایه‏های دیگران را در راه كمترین شهوات خود قربانی میكند و چشم و گوشش از دیدن مرضات اللَّه و شنیدن براهین آن كور و كر شده و جز در فریبكاری و افساد نمی‏اندیشد این شخصیت الهی از هواها و شهوات و دواعی نفسانی رسته و با بصیرت نافذش حق و خیر را شناخته و در اجرای مرضات اللَّه و رفع موانع آن سر از پا نمی‌شناسد و جان به كف دارد. ✅ این‌گونه شخصیت‏ها با همه بعد و عمق روحی، چون چهره باطن و ظاهرشان یكی و به یكسو می‌باشد (ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ)، برای شناساندن آنان بیش از یك آیه نیامده، برخلاف عنصر طاغی «أَلَدُّ الْخِصامِ» كه دارای ملكات و روی‏های متنوع‏ است و در اوضاع و شرائط مختلف و برای پیشبرد مقصودش تغییر چهره می‌دهد چنان كه گویا زیر پوست ظاهرش لانه جانوران گوناگون است: گاه چون عقرب نیش برمی‏آرد، گاه روی تملق روباهی می‌نمایاند، گاه درندگی گرگی، گاه خشم پلنگی و می‌تواند همه این رویهای درونی خود را به چهره‏ای چون چهره مردان خدا بیاراید «یشْهِدُ اللَّهَ عَلی‏ ما فِی قَلْبِهِ». ⚠️ آنچه ندارد ملكات انسانی است رویها و اندیشه‏هایی كه در این آیات ارائه شده، پس از امر باتمام حج و پایان مناسك آنست كه صورت فشرده و متحركی از اجتماع تحول یافته و پیشرو اسلام می‌باشد و حاكمیت اراده خدا در آن ظهور می‌نماید. ✅ در این اجتماع شخصیت امام و رهبری اسلام باید انتخاب و مشخص شود. رهبری امام و احكام مخصوص او در كتابهای فقه سابقین از فقهاء فریقین جزء مسائل و احكام حج ذكر شده و پس از آن مانند اصل رهبری از كتابهای فقه حذف شده ـ رجوع شود به كتابهای فقهی پیش از قرون اخیر مانند «النهایه شیخ طوسی 385ـ 460ه.» و در احادیث معتبر ما، شناخت و لقاء امام در پایان و تكمیل حج از وظائف مسلمانان به شمار آمده ـ رجوع شود به كتاب كافی ـ باب حجت و مناسك حج. ❇️ در اینجا باید گفت که مفسران و محدثان روایات متعددی را در خصوص ارتباط نزول این آیات با حضرت امیر‌المؤمنین آورده‌اند، اما از آن جا كه سیر و سیاق آیات در نظر اكثر مفسران، عدیم و مفقود بوده است، به این جانب التفاتی نداشته‌اند. ✅ این نكته نیز قابل ذكر است كه آیات متعدد مربوط به زعامت و خلافت اسلامی در سوره‌های نساء و مائده آمده‌اند و می‌بینیم كه آن سوره‌ها نیز از موضوع «حج» سخن می‌گویند و با فریضه مهم و سرنوشت‌ساز «حج» مرتبط‌اند. 🖋 دکتر ابوالفضل خوش‌منش 📚 دو پیشوای ملل، حضرت ابراهیم و امام رضا علیهما السلام 📖 ص ۱۱۵_۱۱۷ 🏢 بنیاد فرهنگی و هنری امام رضا علیه‌السلام (۱۳۹۲) ⬅️ ادامه دارد.... 🆔 http://eitaa.com/zekra114

⚜پیوند مفهوم شهادت با موضوع امامت (۲) سوره‌های نساء و حج هر دو با عبارت «یا أَیهَا النَّاسُ» آغاز می‌شوند. سوره نساء از پیدایش انسان سخن می‌گوید و سوره حج از بازگشت او به خدا و به صحنه حج كه «ماكتی» از قیامت است. ✅ سوره مائده نیز قرینه سوره نساء است و با آیات و احكام مربوط به حج آغاز می‌شود و پس از این آیات، آیات نصب و ولایت آمده است: 💠 الْیوْمَ یئِسَ الَّذِینَ كَفَرُوا مِنْ دِینِكُمْ فَلا تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِ الْیوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِینَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَیكُمْ نِعْمَتِی وَرَضِیتُ لَكُمُ الإسْلامَ دِینًا فَمَنِ اضْطُرَّ فِی مَخْمَصَةٍ غَیرَ مُتَجَانِفٍ لإثْمٍ فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ (٣) 🔹و نیز آیه تبلیغ: 💠 یا أَیهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَیكَ مِنْ رَبِّكَ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللَّهُ یعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لا یهْدِی الْقَوْمَ الْكَافِرِینَ (٦٧). ❇️ حال، این آیات مربوط به زعامت امر امت و خلافت رسول‌الله (ص) را در سوره نساء نیز می‌بینیم: 💠 إِنَّ اللَّهَ یأْمُرُكُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الأمَانَاتِ إِلَی أَهْلِهَا وَإِذَا حَكَمْتُمْ بَینَ النَّاسِ أَنْ تَحْكُمُوا بِالْعَدْلِ إِنَّ اللَّهَ نِعِمَّا یعِظُكُمْ بِهِ إِنَّ اللَّهَ كَانَ سَمِیعًا بَصِیرًا (٥٨)یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ وَأُولِی الأمْرِ مِنْكُمْ فَإِنْ تَنَازَعْتُمْ فِی شَیءٍ فَرُدُّوهُ إِلَی اللَّهِ وَالرَّسُولِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْیوْمِ الآخِرِ ذَلِكَ خَیرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِیلا (٥٩)أَلَمْ تَرَ إِلَی الَّذِینَ یزْعُمُونَ أَنَّهُمْ آمَنُوا بِمَا أُنْزِلَ إِلَیكَ وَمَا أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ یرِیدُونَ أَنْ یتَحَاكَمُوا إِلَی الطَّاغُوتِ وَقَدْ أُمِرُوا أَنْ یكْفُرُوا بِهِ وَیرِیدُ الشَّیطَانُ أَنْ یضِلَّهُمْ ضَلالا بَعِیدًا (نساء،٦٠). ❇️ یكی دیگر از وجوه تشابه سوره‌های نساء، مائده و حج، موضوع «شهادت» است. شهادت به معنای حاضر و ناظر و گواه بودن. ✅ در این سه سوره، خداوند موضوع نظارت و شهادت مستمر رسول‌ اكرم را بر امت یادآوری می‌كند. به‌تصریح آیه‌ پایانی این سوره، حضرت رسول‌الله، فارغ از قیود زمان و مكان، «شهید» امت اسلامی است و امت نیز باید «شهداء» بر ناس باشند. حضرت عیسی مسیح در پایان سوره مائده از انقطاع شهادت خود بر امت خویش سخن‌ می‌گوید. ❇️ این آیات بر خلاف تصور برخی فرقه‌های اسلامی ِ فعّال در زمینه قطع ارتباط امت از امام خود، تاریخ مصرف ندارد و زعیم و زمامدار اسلامی باید از مردم خود منقطع نباشد و هم در این دنیا و هم در سرای دیگر بتواند «شهید» مردمان باشد. ما این سه مطلب را در این آیات از سه سوره مزبور می‌بینیم: 💠 فَكَیفَ إِذَا جِئْنَا مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ بِشَهِیدٍ وَ جِئْنَا بِكَ عَلَی هَؤُلاءِ شَهِیدًا (نساء، ۴۱) 💠 وَ جَاهِدُوا فِی اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ هُوَ اجْتَبَاكُمْ وَ مَا جَعَلَ عَلَیكُمْ فِی الدِّینِ مِنْ حَرَجٍ مِلَّةَ أَبِیكُمْ إِبْرَاهِیمَ هُوَ سَمَّاكُمُ الْمُسْلِمِینَ مِنْ قَبْلُ وَ فِی هَذَا لِیكُونَ الرَّسُولُ شَهِیدًا عَلَیكُمْ وَ تَكُونُوا شُهَدَاءَ عَلَی النَّاسِ فَأَقِیمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكَاةَ وَ اعْتَصِمُوا بِاللَّهِ هُوَ مَوْلاكُمْ فَنِعْمَ الْمَوْلَی وَ نِعْمَ النَّصِیرُ (حج، ٧٨) 💠 وَ كُنْتُ عَلَیهِمْ شَهِیدًا مَا دُمْتُ فِیهِمْ فَلَمَّا تَوَفَّیتَنِی كُنْتَ أَنْتَ الرَّقِیبَ عَلَیهِمْ وَ أَنْتَ عَلَی كُلِّ شَیءٍ شَهِیدٌ (مائده، ١١٧). 🖋 دکتر ابوالفضل خوش‌منش 📚 دو پیشوای ملل، حضرت ابراهیم و امام رضا علیهما السلام 📖 ص ۱۱۹_۱۱۷ 🏢 بنیاد فرهنگی و هنری امام رضا علیه‌السلام (۱۳۹۲) 🆔 http://eitaa.com/zekra114

◽️سِرجون بابی دیگر از بخت و اقبالی که به دشمنان اسلام در عهد معاویه رو کرده بود، خریدن خارجیان برای الحاق به ارتش عربی از سوی فرزند ابوسفیان بود. 🔹چنانکه «سرجون» که از طرفداران معاویه بود، از سوی او به عنوان مدیر اطلاعات نظامی برگزیده و مسئولیت‌های زیادی به وی داده شد. 🔸سرجون، فرمانده شبه‌نظامی‌ها و لشکریان روم بود. او یک کارشناس و مستشار برجسته نظامی بود. حضور او در دستگاه یزید و معاویه، پیروزی بزرگی برای رومیان و نصرانیان محسوب می‌شد. 🔹همو بود که به یزید اشاره داد تا عبیدالله‌بن زیاد را که پس از نشستن یزید بر جای معاویه، رقیب او بود کنار نگذارد. زیرا به نظر وی، عبیدالله می‌توانست برای یزید نافع باشد و در ظاهر چنین هم شد. البته او مآلا نفع امپراتوری روم را در نظر داشت. ⬅️ پ.ن. لفظ و معنای واژه «سرجون» شباهت‌هايی را با واژه فرانسه سرژان (sergent) به نظر می‌رساند، هرچند از جهت تاريخ استعمال مشتقات نيز ترديدهايی وجود دارد. 🔸واژه اخير در قرن يازدهم ميلادی وارد زبان فرانسه گرديده، در زبان فرانسه باستان به صورت sergent, sergant و serjant وجود داشته و اصل آن از زبان لاتين در روم باستان آمده است. 🔹واژه مزبور در زبان لاتين به صورت servientem (مستخدم)، اسم مفعول از فعل serviens (خدمت کردن) است. اين واژه بعدها معنای مرد مسلح، مرد جنگی و کسی که نظم‌دهی به سربازان پياده را بر عهده دارد، يافته است. 🖋 دکتر ابوالفضل خوش‌منش 📚 دوپیشوای ملل، حضرت ابراهیم و امام رضا علیهما السلام 📖 ص۷۵ 🏢 بنیاد فرهنگی و هنری امام رضا علیه‌السلام (۱۳۹۲) 🆔 https://eitaa.com/zekra114

▪️بنی‌امیه معاویه و یارانش به مردم شام چنان فمهاندند که علی و یارانش نمی‌گذارند یکی از حدود بزرگ الهی که قصاص باشد، به موقع اجرا گذارده شود، از این رو مردم شام برای دین جنگ می‌کردند که حرمتش به باد رفته و حدودش معطل مانده است. و اگر به تعصب عربی که عمر مدتی آن را خاموش ساخته بود توجه کنیم پی می‌بریم که مردم شام چه احساساتی در آن زمان داشتند. ⭕️ اعراب به جنگ با ایرانیان و رومیان پرداختند، ولی وقتی آتش شورش برافروخته شد، دوباره به وضع جاهلیت بازگشتند و از نو به فخرفروشی و خودستایی که از آن منع شده بودند، پرداختند و مقاصد دنیوی و طلب جاه و مال، تأثیر زیادی در این امر داشت. ❌ بر عده‌ای از مردم شام، احساسات دینی غلبه کرد و با کمال ایمان جنگیدند و گروهی تحت تأثیر احساسات دنیوی و مالی قرار گرفتند و به جنگ دست زدند و در این میان، مرزها به کلی بی‌دفاع ماند. ⭕️ بی‌دفاع ماندن مرزها، موضوعی است که نظیر آن بعدها در زمان حکومت بنی‌عباس نیز اتفاق افتاد. این موضوع دشمنان اسلام را بر این آیین جری ساخت. ⭕️ خاک شام پایگاه مهمی برای بنی‌امیه و سرزمینی نامساعد برای بذر تشیع گردید. فضای شام نه تنها برای شیعیان مساعد نبود، بلکه حتی اگر کسی از دانشمندان اهل سنت نیز می‌خواست تمایلی به شیعه از خود نشان دهد، خود را در معرض هتک و آزار قرار می‌داد. 🔹ابوعبدالرحمن نسائی (۲۱۵_۳۰۳ق) صاحب یکی از شش مجمع حدیثی اهل سنت بود که به تشیع نیز تمایلاتی داشت. در سیر الأعلام و النبلاء از او نقل ‌شده است: 🔹«وقتی به دمشق رفتم به علت تبلیغات سوء امویان، مردم از امام علی کرم الله وجهه به بدی یاد می‌کردند و از او روی‌گردان بودند، تصمیم گرفتم کتاب خصائص الامام علی را بنگارم، با این امید که خداوند ایشان را هدایت کند». ⭕️ زمانی که نسائی به دمشق درآمد، از او روایاتی در فضایل معاویه خواستند. پاسخ داد: «به اینکه او را با علی سربه سر کنید، راضی نشدید؛ چه جای فضیلت است؟». و یا اینکه گفت: «تنها روایتی که از پیغمبر در باب معاویه سراغ دارم آن است که فرمود: لاأشبع اللهُ بطنه (خداوند شکمش را سیر نکناد!)». شامیان او را زیر لگد گرفتند. چنانکه تن کوفته او به رمله حمل شد و هم بر اثر ضربات در آنجا جان سپرد. ⭕️ نگاه دستگاه خلافت این بود که «بنی‌هاشم» تنها برای برای سواری گرفتن از مرکب ذلول سیاست و ریاست، سخن از وحی و شریعت را «علَم» کرده و نگاه بسیاری از مردم عرب این بود که امکان ندارد عرب و عجم و سید قرشی و عبد حبشی، در یک ردیف قرار بگیرند و هیچ امتیازی از هم نداشته باشند. دین به تعبیر سیدالشهداء، «لعق لسان» و لعابِ ریزانِ دهان دنیاخواران و مصلحت‌مداران شده بود. ❌ شریعت فروه مقلوبه و پوستینی شده بود که دستگاه خلافت آن را به صورت وارونه در بر کرده بود و آن را به سان انگشتری به هر سو که می‌خواست می‌چرخاند. ⚠️ آنچه در حال اتفاق افتادن این بود که از دین اسمی و از مصحف رسمی بماند و آیینی که برای نجات بشریت از ظلمت و جهالت آمده بود، «مسخ» گردد. 🔹در باره آیه ۷ آل‌عمران، انواع بحث‌های درازدامن گسترده شده است. شاید در یکی دو تفسیر نیز سخنی از نوع دیگر و مرتبط با واقعیتی که از آن سخن می‌رود، بتوان یافت. ⭕️ خاصیت قلوب زنگارى و زیغ گرفته همین است كه تابش انوار آیات بدان به گونه خطوط پراكنده و منكسر انعكاس یابد و از این زاویه چه بسا محكم، متشابه ‏نماید. ⭕️ اینها خلفا و همانند كاهنان بابل مى‏باشند كه از رصدخانه تاریك و محدود ذهنشان كتاب آسمان وحى را رصد مى‏نمایند تا تأویل آیات متشابه را دریابند و دامى براى جادوگرى و ساحرى خود سازند. ⛔️ اینها همكاران همان بابلیان و اسرائیلیان‌اند: (وَ اتَّبَعُوا ما تَتْلُوا الشَّیاطِینُ عَلى‏ مُلْكِ سُلَیمانَ ...) كه مُلك سلیمان را پوك و متلاشى كردند، اختلاف، نفاق، مذهب سازى، گروه‌بندى، دشمنى و كینه‏توزى، اشعرى، معتزلى، جبرى، تفویضى، حدوثى، قدیمى، صوفى، شیخى... از رصدخانه‌‏هاى همین‌‏ها سر برآورده است و همه به آیات استناد كردند. ❌ همین گروه‏ها با تأویل آیاتى چون (قُلِ اللَّهُمَّ مالِكَ الْمُلْكِ...)، دیوانگان شهوت و مقام و خیانتكارانى چون معاویه و یزید را بر كرسى خلافت اسلامى مستقر كردند تا درخشندگى محكمات را كه به گروندگان، استحكام فكرى و اجتماعى و اقتصادى مى‏داد و آنها را به سوى عزّت و قدرت و كمال پیش مى‏برد پوشاندند و اسلام را مسخ كردند و اكنون هم پایگاههاى مرئى و نامرئى استعمارگرانند... 🖋 دکتر ابوالفضل خوش‌منش 📚 دوپیشوای ملل، حضرت ابراهیم و امام رضا علیهما السلام 📖 ص ۷۳-۷۴ 🏢 بنیاد فرهنگی و هنری امام رضا علیه‌السلام (۱۳۹۲) 🆔 https://eitaa.com/zekra114

▪️بنی‌امیه قسمت دوم ⁉️در این بین، معاویه مایل بود جامعه اسلامی و به تعبیر درست‌تر و از نگاه خودش، «جامعه عربی» را به کدام سو ببرد؟ 🔸برای پاسخ به این سؤال می‌توان حکایتی از مغیرةبن شعبه را ذکر کرد که سالها در کارهای معاویه با او همراه و هم‌رای و در زمان عُمر، حاکم بصره بود و بازتاب اعمال و مفاسد ظالمانه‌اش در همان دوران موجب نارضایتی گردید اما در زمان معاویه نیز حاکم کوفه بود: «مجلس معاویه خالی از اغیار بود. بدو اظهار داشتم ای امیرالمؤمنین! تو به آمال و آرزوهایت رسیده‌ای، حال اگر با این کهولت سن دست به عدل و داد زنی و به خویشاوندانت (بنی‌هاشم که هم اکنون به قدر کافی تضعیف و از خلافت به دور شده‌اند و خطری برای ملک تو ندارند) نکویی نمایی، نامی نیک از تو به یادگار خواهد ماند. گفت: هیهات! هیهات! ابوبکر به حکومت رسید و عدالت ورزید و آن همه زحمت بر خود روا داشت، مُرد و نامش نیز با او بمرد! پس از وی عُمر به حکومت رسید و کوشش‌ها کرد و در طول ده سال رنج ها کشید و چند روزی بیش از مرگش نگذشت که هیچ از وی باقی نماند! سپس برادر ما عثمان به خلافت رسید. مردی از نطر نسب چون او وجود نداشت و کرد آن چه کرد و با او رفتار کردند آن چه کردند تا آنکه کشته شد و به خدا سوگند که نامش نیز بمرد! اما نام این هاشمی (پیامبر اعظم) را هر روز پنج بار در سراسر جهان اسلام بانگ می‌زنند و به بزرگی یاد می‌کنند. با این حال چه عملی باز خواهد ماند؟! و چه نامی باقی خواهد ماند؟! ای مغیره، لاأمّ لک (مادری برایت نمانَد!) این را بدان که به خدا سوگند، تا زمانی که من این نام را مدفون نسازم، آرام نخواهم نشست»! ❌ معاویه فرزند ابوسفیان، مجالسی چون ایام جاهلیت برای مفاخره و بازگویی بزرگی های خیالی ترتیب می‌داد و در پاره‌ای از آنها با تبختر و تکبر به شنوندگان می‌گفت: قریشیان می‌دانند که ابوسفیان بزرگوارترین فرد ایشان و فرزند بزرگوارترین آنان است! البته جز پیامبر که خدایش برگزید و بزرگ داشت (و باید به اجبار وی را در ظاهر حرمت داشت). 🔸معاویه به عنوان سیاستمداری زیرک، پایه‌های محکم و شالوده ثابتی در سیاست خارجی به وجود آورد، اما دوران او شاهد فتوحات وسیعی همانند دوران خلفای نخستین نبود و این نه از کوتاهی او بلکه از برآورد درست کارها ناشی می‌شد. 🔺او نسبت به مسائل سیاست خارجی حساس بود و در واقع عظمت کاری را که در این زمینه بر دوش داشت درک می‌کرد. به اصطلاح امروزین یکی از چالش‌های فراروی او در این حوزه، سر بر کردن انواع جنبش‌های متمرّدانه و استقلال‌طلبانه‌ای بود که هر لحظه در نقاط مختلف سرزمین اسلامی از سوی ایرانیان و درپی آگاهی‌های قومی ایشان پدید می‌آمد. 🔺معاویه می‌بایست برای این موارد تدابیر روشنی بیاندیشد؛ یکی از این نقاط، سرزمین خراسان بود که در باره موقعیت و اهمیت آن در صفحات آتی سخن گفته خواهد شد. ⚠️ تأیید روشنی از روش نبوی نسبت به فتوحات دیده نمی‌شد و دستگاه خلافت، بی‌آنکه توفیق کاملی در استقرار شریعت محمدی در دیار عربی داشته باشد، مُصر بر گسترش قلمرو جغرافیایی اسلام بود. ✅ ایران، سرزمین مهمی بود که تصور استقرار در آن و سلطه بر آن برای قوم عرب قبل از اسلام قابل تصور نمی‌نمود. ⭕️ سرزمین ایران، قرن‌ها قبل در نگاه طمع قدرت‌های جهانی و سرداران روم و مقدونیه و یونان بود و برای تصرف بر آن و رسیدن به منطقه خلیج فارس جنگ‌های هولناکی درگرفته بود. ❌ قوم عرب جایی در موازنه‌های قدرت جهانی نداشت و نمی‌توانست نگاه و نقشه‌ای برای آینده ایران داشته باشد. طلوع آفتاب عالم‌تاب محمدی، به عرب سیادت و ریاست بخشید و فتح سرزمین‌های خصب و گسترده را برای آنان میسر گردانید. ⭕️ نام سرزمین ایران و اراضی گسترده ری و خراسان و طبرستان که می‌بایست بعدها به چنگ آید، چنان جلوه‌ای داشت که پسر فاتح آن را به ریختن خون پسر پیامبر ترغیب کند، تا بتواند با برداشتن قدمی از جوی خون شهیدان کربلا به گندمزارهای دشت طلایی ری که از برفاب‌های البرز سیمگون سیراب می‌شد، برسد. 🖋 دکتر ابوالفضل خوش‌منش 📚 دوپیشوای ملل، حضرت ابراهیم و امام رضا علیهما السلام 📖 ص ۷۶_۷۸ 🏢 بنیاد فرهنگی و هنری امام رضا علیه‌السلام (۱۳۹۲) 🆔 https://eitaa.com/zekra114

🎵 فایل صوتی سخنرانی «حسین(ع) و نیازهای امروز ما» 🎙 جناب آقای دکتر ابوالفضل خوش‌منش 📆 یکشنبه ۲۴ تیرماه ۱۴۰۳ مصادف با هشتم محرم الحرام ۱۴۴۶ 🏢 کتابخانه و مرکز اسناد فرهنگستان هنر 🆔 https://eitaa.com/zekra114