📝 #کلام_بزرگان
💠علامه طباطبائی: گاهی یک #عصبانیت، بیست سال انسان را به عقب می اندازد.
📚کیش مهر، صفحه ۲۴۰
#آیت_الله_سعادت_پرور تهرانی میفرمودند:
من یک بار بیشتر در عمرم عصبانی نشدم در حالی که حق با من بود ولی بعد از آن خیلی سریع از دلِ طرفِ مقابلم در آوردم و او را شاد کردم!
شب در عالم رویا دیدم که به من گفتند:
یک عصبانیت ۲۰ سال انسان را عقب میاندازد!
نزد استادم #علامه_طباطبایی رفتم و اتفاق رخ داده را تعریف کردم. ایشان فرمودند:
این سخن، به حق است!
┄┄┅┅┅❅🌷❅┅┅┅┄┄
http://eitaa.com/joinchat/1384120320C0415c1301e
#زندگی_تا_بینهایت
🔹گاهی اوقات در بین کلاس، درس را قطع کرده و می گفتند؛ آقایان اَبَدیّت در پیش دارید، برای آن کاری کرده اید؟!
✍ #علامه_طباطبایی(ره)
┄┄┅┅┅❅🌷❅┅┅┅┄┄
http://eitaa.com/joinchat/1384120320C0415c1301e
✅ عبودیت کجا و استکبار کجا؟!
✍ عبادت وقتی حقیقتاً عبادت است که عبدِ عابد در عبادتش خلوص داشته باشد. عبادت وقتی تمام و کامل میشود که بهغیر خدا به کسی دیگر مشغول نباشد، و در عملش شریکی برای سبحان نتراشد، و دلش در حال عبادت، بسته و متعلق به جایی نباشد، نه به امیدی، و نه ترسی، حتی نه امید به بهشتی، و نه ترس از دوزخی، که در این صورت است که عبادتش خالص و برای خداست؛ به خلاف اینکه عبادتش بهمنظور کسب بهشت و دفع عذاب باشد، که در اینصورت خودش را پرستیده، نه خدا را و همچنین عبادت وقتی تمام و کامل میشود که به خودش هم مشغول نباشد، که اشتغال بهنفس، منافی با مقام عبودیت است. عبودیت کجا و منم زدن و استکبار کجا؟!
#علامه_طباطبایی
📚 از #تفسیر_المیزان | ج ۱
📖 ص ۵۱
┄┄┅┅┅❅🌷❅┅┅┅┄┄
http://eitaa.com/joinchat/1384120320C0415c1301e
📝 #کلام_بزرگان
💠علامه طباطبائی: گاهی یک #عصبانیت، بیست سال انسان را به عقب می اندازد.
📚کیش مهر، صفحه ۲۴۰
#آیت_الله_سعادت_پرور تهرانی میفرمودند:
من یک بار بیشتر در عمرم عصبانی نشدم در حالی که حق با من بود ولی بعد از آن خیلی سریع از دلِ طرفِ مقابلم در آوردم و او را شاد کردم!
شب در عالم رویا دیدم که به من گفتند:
یک عصبانیت ۲۰ سال انسان را عقب میاندازد!
نزد استادم #علامه_طباطبایی رفتم و اتفاق رخ داده را تعریف کردم. ایشان فرمودند:
این سخن، به حق است!
┄┄┅┅┅❅🌷❅┅┅┅┄┄
http://eitaa.com/joinchat/1384120320C0415c1301e
✅ عبودیت کجا و استکبار کجا؟!
✍ عبادت وقتی حقیقتاً عبادت است که عبدِ عابد در عبادتش خلوص داشته باشد. عبادت وقتی تمام و کامل میشود که بهغیر خدا به کسی دیگر مشغول نباشد، و در عملش شریکی برای سبحان نتراشد، و دلش در حال عبادت، بسته و متعلق به جایی نباشد، نه به امیدی، و نه ترسی، حتی نه امید به بهشتی، و نه ترس از دوزخی، که در این صورت است که عبادتش خالص و برای خداست؛ به خلاف اینکه عبادتش بهمنظور کسب بهشت و دفع عذاب باشد، که در اینصورت خودش را پرستیده، نه خدا را و همچنین عبادت وقتی تمام و کامل میشود که به خودش هم مشغول نباشد، که اشتغال بهنفس، منافی با مقام عبودیت است. عبودیت کجا و منم زدن و استکبار کجا؟!
#علامه_طباطبایی
📚 از #تفسیر_المیزان | ج ۱
📖 ص ۵۱
┄┄┅┅┅❅🌷❅┅┅┅┄┄
http://eitaa.com/joinchat/1384120320C0415c1301e