بزرگان_اهل_سنت وشاگردان_امام_صادق_علیه_السلام
🤔پرسش
❔در ميان دانش آموختگان و شاگردان امام_صادق دو نام بزرگ به چشم ميخورد ابوحنيفه يا امام ابوحنيفه از ائمه اهل سنت و پايه ريز مذهب حنفى از مذاهب اهل سنت٢- مالك يا امام مالك از ائمه اهل سنت و پايه ريز مذهب مالكى از مذاهب اهل سنت
سئوال:
اگر امام صادق دانشمند و تئوريسين بزرگ شيعه و پايه گذار مذهب_شيعه_جعفرى است، چگونه شاگردانش از بزرگان اهل سنت هستند ❗️❗️
💠پاسخ💠
👌این که بزرگان اهل سنت شاگرد امام صادق علیه السلام بوده است ادعای شیعه نیست بلکه بزرگان و علمای سنی مذهب این مطلب را در کتب خود نقل کرده اند .
🗯مالک بن انس امام مالکی ها درمورد امام صادق علیه السلام می گوید:
«برتر وبالاتر از جعفر بن محمد را در علم وعبادت وپرهیزگاری، نه چشمی دیده ونه گوشی شنیده ونه به ذهن بشری خطور کرده است»
📚تهذیب التهذیب،ج2 ص104
🗯خوارزمی در مناقب از ابوحنیفه امام حنفی ها نقل می کند که درمورد امام صادق علیه السلام می گفت ؛
«من فقیه تر از جعفر بن محمد ندیده ام. وگفت :اگر آن دوسال ( شاگردی) نبود نعمان ( ابوحنیفه) هلاک می شد »
📚مناقب ابوحنیفه،ج1 ص172 _ تحفه اثنی عشریه،ص8
🗯محمد بن طلحه شافعی درمورد امام علیه السلام می گوید ؛
"او دارای دانشی سرشار، عبادتی بسیار، پارسایی آشکار وهمیشه درحال ذکر بود... گروه بسیاری از بزرگان دین از او نقل روایت کرده واز دانش او بهره برده اند وبر شاگردی او افتخار کرده اند...مناقب او چنان زیاد است که کسی را یارای شمارش آن نبوده... "
📚مطالب السوول،ج2 ص56
🗯حافظ ابو نعیم از بزرگان اهل سنت می اورد:
« گروهی از تابعین و بزرگان و امامان اهل سنت از امام صادق کسب علم و نقل حدیث می کردند که از جمله انان ،#مالک بن انس ،شعبه بن حجاج،سفیان ثوری،ابن جریح و...می باشند»
📚حلیه الاولیائ،ج3 ص198
🗯مولف کتاب ائمه الهدی چنین می اورد:
« امام صادق دریایی از علم بود تا جایی که چهار هزار نفر از او کسب علم و نقل حدیث می کردند که برخی از انان از بزرگان دین بودند مانند امام ابو حنیفه،امام مالک بن انس،امام سفیان ثوری،و دیگران از بزرگان علما»
📚ائمه الهدی ص117
🗯علامه شبراوی شافعی چنین می نویسد:
« برای امام صادق مناقب فراوانی بود و فضائلش مشهور بود .امامان زیادی از او کسب علم و نقل حدیث کردند مانند مالک بن انس،ابو حنیفه،یحیی بن سعید،ابن جریح،ثوری،ابن عیینه،شعبه و دیگران»
📚الاتحاف بحب الاشراف،ص54
🗯ابن حجر نیز در صواعق می اورد:
« از امام صادق مردم بسیاری کسب علم کردند تا جایی که علومش در تمام شهر ها منتشر شد و بزرگان علما شاگرد او بودند مانند یحیی بن سعید،ابن جریح،مالک ،ابو حنیفه،شعبه،و ...»
📚الصواعق ص120
🔸شهید مطهری می آورد ؛
« تمام امامهاى اهل تسنن يا بلاواسطه و يا مع الواسطه شاگرد امام بوده و نزد امام شاگردى كرده اند. در رأس ائمه اهل تسنن ابوحنيفه است، و نوشته اند ابوحنيفه دو سال شاگرد امام بوده، و اين جمله را ما در كتابهاى خود آنها مى خوانيم كه گفته اند او گفت: «لَوْ لَا السَّنَتانِ لَهَلَكَ نُعْمانُ» اگر آن دو سال نبود نعمان از بين رفته بود. مالك بن انس كه امام ديگر اهل تسنن است نيز معاصر امام صادق است. او هم نزد امام مى آمد و به شاگردى امام افتخار مى كرد. شافعى در دوره بعد بوده ولى او شاگردى كرده شاگردان ابوحنيفه را و خود مالك بن انس را. احمد حنبل نيز سلسله نسبش در شاگردى در يك جهت به امام مى رسد. و همينطور ديگران. حوزه درس فقهى امام صادق از حوزه درس تمام فقهاى ديگر بارونقتر بوده است.
📚مجموعه آثار ج 18 ص 73
❔اما این که اینان چرا تن به امامت امام صادق علیه السلام ندادند پاسخ روشنی دارد .انسان موجودى مختار است و براى اين كه جانب خير يا شر را برگزيند، تنها علم كافى نيست بلكه در كنار علم، بايد اراده نيز ضميمه شود. بسيارى از افراد در زمان پيامبر اكرم و ائمه اطهار حقيقت را مى شناختند. اما به دليل منافع مادى يا شهوات نفسانى خود را به جهالت مى زنند و حق را انكار مى كردند. عمر بن خطّاب در جريان قلم و دوات، در مقابل پيامبر جبهه گيرى كرد. ابليس در برابر خدا گردنكشى نمود. ابوحنيفه در برابر امام صادق علیه السلام دكان باز كرد. كسانى نيز در زمان ما، شاگرد امام راحل و مريد او بودند ولى در نهايت، با دشمنان امام هم آواز گشتند. اين اقتضاى اختيار است كه انسان بتواند راه عقل و دين يا راه نفس را در پيش بگيرد .
👌آرى آن كس كه خواب است را مى توان بيدار كرد اما آن كه خود را به خواب زده است هرگز نمى توان بيدار كرد چنان که قرآن می گوید ؛
« آن را از روى ظلم و سركشى انكار كردند در حالى كه در دل به آن يقين داشتند.»(نمل۱۴)
ڪانال ذڪـر رۅزانـہ
أَلَا بِذِڪْرِ اللَّهِ تَطْمَئِـنُّ الْقُلُــوبُ
✅https://t.me/zekrroozane
࿐᪥✧﷽ ✧᪥࿐
📗#پرسشها_وپاسخهای_قرآنی
🔻« ٤»#پرسش:
⁉️چرا خدا را «مالِكِ يَوْمِ الدِّينِ» مى‌خوانيم،مگر اومالك دنيا نيست؟
🔻#پاسخ:
1⃣اولاً؛خداوند #مالك همه چيز و همه جا و براى هميشه است؛بر خلاف مالك بودن انسان كه نه مالك همه چيز است و نه مالك همه جا و نه براى هميشه.
▫️مالكيّت خداوند حقيقى است؛ولى
➖مالكيّت انسان اعتبارى.
▫️مالكيّت خداوند همراه با احاطه و سلطنت است؛ولى گاهى ما مالك گنجشكى هستيم؛ولى تحت سلطه ما نيست.
➖مالكيّت ما تنها در زمان حيات ما مى‌باشد و بعد از مرگ، ديگران مالك مى‌شوند.
➖مالكيّت ما انتقال يافته از ديگران است؛ولى خداوند مالك همه چيز بوده و مى‌باشد؛بنابراين حساب مالكيّت خداوند از حساب مالكيّت ما جداست و هرگز قابل مقايسه نيست.
2⃣ثانياً؛در دنيا به دليل وجود واسطه‌ها و اسباب،نسبت‌ها و خويشاوندى‌ها،دوستان و آشنايان،خانواده و فرزندان،مال و ثروت،زبان و هنر،حيله و تدبير،انسان خود را صاحب قدرت و نصرت مى‌داند و از خدا غافل مى‌شود
🔺 تا آنجا كه مثل قارون مغرورانه مى‌گويد:مال و ثروت را خدا به من نداده است؛بلكه بر اساس علم و تخصّص و زرنگى خودم به دست آورده‌ام.
📖«إِنَّما أُوتِيتُهُ عَلى عِلْمٍ عِنْدِي»
امّا روز قيامت تمام اين دلبستگى‌ها و وابستگى‌ها بى‌اثر مى‌شود:واسطه و اسباب از بين مى‌رود. «تَقَطَّعَتْ بِهِمُ الْأَسْبابُ» ١
➖خويشاوندى و نسبت‌ها از بين مى‌رود. «فَلا أَنْسابَ بَيْنَهُمْ»٢
▫️مال و ثروت ارزشى ندارد. «لا يَنْفَعُ مالٌ وَ لا بَنُونَ»٣
➖بستگان كارايى ندارند. «لَنْ تَنْفَعَكُمْ أَرْحامُكُمْ وَ لا أَوْلادُكُمْ»٤
▫️گاهى اجازه حرف زدن و عذرخواهى هم داده نمى‌شود. «وَ لا يُؤْذَنُ لَهُمْ فَيَعْتَذِرُونَ»۵
📖قدرت فكر و تدبير از دست آنها گرفته مى‌شود. «تَرَى النّاسَ سُكارى»٦
🔻آرى،در چنين روزى كه همه رزق و برق‌ها و جلوه‌ها رنگ مى‌بازد،مالكيّت خداوند با تمام وجود جلوه مى‌كند.
▫️بنابراين مراد از «مالِكِ يَوْمِ الدِّينِ» اين است كه گرچه خدا مالك مطلق دنيا و آخرت است؛امّا مالكيّت خداوند در آن روز بيشتر جلوه مى‌كند.
▫️كوتاه سخن آنكه «مالِكِ يَوْمِ الدِّينِ» همان معنايى را مى‌دهد كه در آيه ديگر مى‌خوانيم:
📖 «يَوْمَ لا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِنَفْسٍ شَيْئاً وَ الْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِلّهِ»۷
🔺و يا در جاى ديگر مى‌خوانيم: «لِمَنِ الْمُلْكُ الْيَوْمَ لِلّهِ الْواحِدِ الْقَهّارِ»۸
🌷هدیه به لبخند#امام_زمان(عج)
🔻پی نوشت
(۱).بقره،۱۶۶ / (۲).مومنون،۱۰۱
(۳).شعراء،۸۸ / (۴).ممتحنه،۳
(۵).مرسلات،۳۶ / (۶).حج،۲
(۷).انفطار،۱۹ / (۸).غافر،۱۶
📌حجت الاسلام # قرائتی
قرآن - کریم