زندگی به شرط نهج البلاغه
#حديث امام حسين عليه السلام می فرمایند: لاتَقولُوا بِألسِنَتِكُم ما يَنقُصُ عَن قَدرِ كُم چيزى
وَلْيَخْزُنِ الرَّجُلُ لِسَانَهُ، فَإِنَّ هذَا اللِّسَانَ جَمُوحٌ بِصَاحِبِهِ
انسان بايد زبان خود را نگه دارد؛
زيرا اين زبان، سرکش است و صاحبش را به هلاکت مى افکند.
تشبيه زبان به يک مرکب سرکش،
تشبيه جالبی است
زبان، ساده ترين عضوى است که در اختيار انسان است و به آسانى آن را به گردش در مى آورد،
ولى گاه هواى نفس و وساوس شيطانى آن چنان بر انسان غلبه مى کند که مهار زبان را از دست او مى گيرد ؛
همچون مرکب چموش و سرکشى که زمام اختيار از صاحبش گرفته و او را به سوى پرتگاه مى برد.
بهترين وسيله براى محفوظ ماندن از اين خطر، آن است که انسان کمتر سخن بگويد. منظور از نگهدارى زبان، همين است؛نه اين که اصلا سخن نگويد،
زيرا زبان مهم ترين وسيله تعليم و تربيت و انتقال علوم و تجربه ها و ذکر خداوند متعال است.
📚 #نهجالبلاغه
#خطبه_۱۷۶
زِنْدِگی بِه شَرطِ نَهْجُ اَلْبَلاغِه
«...فَيُريكُم كَيفَ عَدلُ السِّيرةِ، وَ يُحیی مَيِّتَ الكِتابِ وَ السُّنَّةِ...»
عدالت، موضوعی است که مانند خون در رگهای زندگی جاری است و دارای ابعادی وسیع میباشد تا آنجا که امیرالمومنین علی علیه السلام آن را مساوی با حیات و زندگی دانستهاند.*۱
همین اهمیت باعث شده که تمامی انسانها درطول تاریخ پس از مراجعه به فطرتِ خود، به دنبال عدالت باشند.
اما آیا تا به امروز بشر توانسته در برقراری عدالت به صورت کامل موفق باشد؟!
قطعاً اگر پاسخ این سوال مثبت بود، نباید شاهد این حجم از ظلم در طول تاریخ میبودیم.
کلید حلّ این مشکل کجاست؟؟
امیرالمومنین علی علیه السلام درفرازی از خطبهٔ ۱۳۸ نهجالبلاغه میفرمایند: «پس حضرت مهدی روش و سیرهٔ عادلانهٔ حکومت رابه مردم نشان خواهند داد و دستورات فراموش شدهٔ قرآن و سنّت را احیا میکنند و در جامعه رواج میدهند.»
در سايهٔ حکومت امام مهدی است که عقلها کامل شده و ارزشهاى انسانى زنده مىگردد.
عوامل ظلم از بین میرود و مردم از نظر مادّى و معنوى در مسير تکامل قرار خواهند گرفت.
📚 #نهجالبلاغه
۱- غرر الحكم، ص ۲۴۷
زِنْدِگی بِه شَرطِ نَهْجُ اَلْبَلاغِه
«...فَكَأَنَّكُمْ قَدْ تَكَامَلَتْ مِنَ اللَّهِ فِيكُمُ الصَّنَائِعُ وَ أَرَاكُمْ مَا كُنْتُمْ تَأْمُلُونَ»
در آخرین بخش از خطبهٔ ۱۰۰ نهجالبلاغه، امیرالمومنین علی علیه السلام به نکتهای اشاره مینمایند که به نوعی نتیجهگیریِ کلام ایشان میباشد. حضرت در این بخش میفرمایند: «...گويا (مىبينم) در پرتوی خاندان پيامبر، نعمتهاى الهى بر شما کامل شده و آنچه را آرزو داشتهايد خداوند به شما ارزانى داشته است».
امام علی علیه السلام در این بخش با اشاره به این که پیروی از اهلبیت باعث میشود مردم به تمام آرزوهای خود برسند و نعمتهای خداوند برای آنها به کمال برسد، همچنین بر نقشِ مؤثّرِ اهلبيت در تکامل دينى و دنيوى در همه زمانها نیز تاکید دارند.
قطعاً با توجه به کلام ایشان؛
تکامل نعمتهاى الهى در هر مقطع از تاریخ در پرتوی وجود اهلبيت است که حاصل میشود و اوج این تکامل، در عصرِ ظهور و با برپایی حکومت جهانی امام مهدی است که رخ خواهد داد.
📚 #نهجالبلاغه
#العجل_آقای_من
زِنْدِگی بِه شَرطِ نَهْجُ اَلْبَلاغِه
إِنَّ لِلْقُلُوبِ شَهْوَةً وَ إِقْبَالًا وَ إِدْبَاراً، فَأْتُوهَا مِنْ قِبَلِ شَهْوَتِهَا وَ إِقْبَالِهَا، فَإِنَّ الْقَلْبَ إِذَا أُكْرِهَ عَمِيَ
براى دل هاى (آدميان) علاقه و اقبال و (گاه) تنفر و ادبار است هنگامى كه مى خواهيد كارى انجام دهيد از سوى علاقه و اشتياق وارد شويد، زيرا اگر قلب را مجبور به كارى كنید نابينا مى شود».
_ منظور از «قلب» و «قلوب» در اين عبارت، عقل و فكر انسان است كه حالات مختلفى دارد،گاهى در حال نشاط و علاقه به انجام دادن كارى و زمانى در حال تنفر و بى ميلى و بى علاقگى است.
روح آدمى مانند جسم او حالات مختلف دارد، گاه انسان از نظر جسمى خسته و ناتوان است،در این هنگام اگر کارى به او واگذارند به یقین به صورت کامل انجام نخواهد گرفت؛ یا خطا و اشتباه مى کند یا ناقص به جا مى آورد؛اما هنگامى که جسم انسان داراى نشاط و قدرت و نیرو است، هر کارى را به خوبى انجام مى دهد.
📚 #نهجالبلاغه
حکمت ۱۹۳.
زِنْدِگی بِه شَرطِ نَهْجُ اَلْبَلاغِه
وَالصَّلاَةَ تَنْزِيهاً عَنِ الْكِبْرِ
«خدا نماز را براى پاك شدن از كبر و غرور واجب كرده است».
نماز، آثار و بركات فراوانى دارد كه يكى از آنها پاك شدن از كبر و غرور است، زيرا به هنگام نماز، انسان همچون عبد ذليل در برابر خداوند جليل مىايستد، سپس تعظيم مىكند و به خاك مىافتد و پيشانى را بر درگاه او به خاك مىسايد و اين عمل را چند بار تكرار مىكند.
سرچشمه انواع معاصى همين مسئله تكبر است.
درباره نماز در قرآن آمده است كه نماز انسان را از فحشا ومنكرات باز مىدارد:
(إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهى عَنِ الْفَحْشاءِ وَالْمُنْكَر)
سوره عنکبوت/آیه۴۵.
يكى از دلائلش همين است.
هنگامى كه كبر و غرور كنار برود انسان تسليم فرمان خدا مىشود واز معاصى چشم مىپوشد.
#نهجالبلاغه
#حکمت۲۵۲
زِنْدِگی بِه شَرطِ نَهْجُ اَلْبَلاغِه
امام علی علیه السلام می فرمایند:
فَاتَّقُوا اللّهَ عِبَادَ اللّهِ
از نافرمانى خدا بپرهيزيد اى بندگان خدا.
تمام وجود شما از آنِ خدا است، و سر تا پايتان غرق نعمت هاى او است، و شما بنده او هستيد چگونه ممکن است بندگان خدا، فرمان خدا را ناديده بگيرند و از آن تخلّف کنند؟
سرمايه اصلى انسان، همان تقوا است
و قرآن با جمله «إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللّهِ أَتْقيکُمْ; گرامى ترين شما نزد خدا با تقواترين شما است»
و با جمله «وَ تَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَيْرَ الزَّادِ التَّقْوى; زاد و توشه برگيريد که بهترين زاد و توشه ها، زاد و توشه تقوا است.»
سخن را درباره تقوا تمام کرده
و اهميّت آن را آشکارا نشان داده است.
#نهجالبلاغه
#خطبه۶۴
زِنْدِگی بِه شَرطِ نَهْجُ اَلْبَلاغِه
زندگی به شرط نهج البلاغه
امام علی علیه السلام می فرمایند: فَاتَّقُوا اللّهَ عِبَادَ اللّهِ از نافرمانى خدا بپرهيزيد اى بن
بَادِرُوا آجَالَکُمْ بِأَعْمَالِکُمْ*۱
قبل از آنکه مرگ فرصت را از شما بگيرد ذخاير بزرگى از اعمال نيک فراهم سازيد.
مقصد نهايى انسان،
سعادت و تکامل و «قُرب الى اللّه» است،
اگر بر مرکبِ تقوا و عمل صالح، سوار شود پيش از پايان عمر به اين مقصد نايل مى گردد، و اگر چنين نباشد مرگ بر او پيشى مى گيرد و به مقصد مى رسد، يعنى پايان عمر انسان.
خداوند در قرآن می فرماید:
«و از آنچه به شما روزى داده ايم انفاق کنيد پيش از آن که مرگ يکى از شما فرا رسد و بگويد پروردگارا چرا (مرگ) مرا مدّت کوتاهى به تأخير نينداختى تا صدقه دهم و از صالحان باشم.»
و در آيه بعد مى فرمايد:
خداوند هرگز مرگ کسى را، هنگامى که اجلش فرا رسد به تأخير نمى اندازد.»*۲
يعنى اين دعا دور از اجابت و اين درخواست ناپذيرفتنى است.
📚 ۱_ #نهجالبلاغه #خطبه۶۴
۲_ سوره منافقون،آیات ۱۰ و ۱۱ .
زِنْدِگی بِه شَرطِ نَهْجُ اَلْبَلاغِه
زندگی به شرط نهج البلاغه
بَادِرُوا آجَالَکُمْ بِأَعْمَالِکُمْ*۱ قبل از آنکه مرگ فرصت را از شما بگيرد ذخاير بزرگى از ا
وَ ابْتَاعُوا مَا يَبْقَى لَکُمْ بِمَا يَزُولُ عَنْکُمْ*۱
به وسيله چيزى که از دست شما مى رود چيزى را که براى شما جاودان مى ماند، خريدارى کنيد.
دنيا و مواهب دنيا متاعى ناپايدار است
و به سرعت زوال مى پذيرد،
ولى آخرت و نعمت هاى اخروى سرمايه هاى ابدى و جاويدانند.
در قرآن می خوانیم:
خداوند از مؤمنان جانها و اموالشان را خريدارى کرده که (در برابرش) بهشت براى آنان باشد
(به اين گونه که)در راه خدا پيکار می کنند،
مى کشند و کشته مى شوند اين وعده حقى است بر او که در تورات و انجيل و قرآن آمده است و چه کسى از خدا به عهدش وفادارتر است; پس بشارت باد بر شما به داد و ستدى که با خدا کرده ايد! و اين است آن پيروزى بزرگ.*۲
چه تجارتى پر سودتر و عاقلانه تر از اين تجارت است که از يک سو، طرفِ معامله انسان خداى کريم و غفور و رحيم باشد و از سوى ديگر، خداوند متاعِ فانى و زوال پذيرى که به هر حال از دست انسان مى رود از او بپذيرد و از سوى سوم گرانبهاترين و پايدارترين متاع پرارزشى را در برابر آن مرحمت کند.
📚 ۱_ #نهجالبلاغه #خطبه۶۴
۲_ سوره توبه ، آیه ۱۱۱.
زِنْدِگی بِه شَرطِ نَهْجُ اَلْبَلاغِه
زندگی به شرط نهج البلاغه
وَ ابْتَاعُوا مَا يَبْقَى لَکُمْ بِمَا يَزُولُ عَنْکُمْ*۱ به وسيله چيزى که از دست شما مى رود چيزى
وَ تَرَحَّلُوا فَقَدْ جُدَّ بِکُمْ
(از اين منزلگاهِ دنيا) کوچ کنيد!
که به شدّت براى کوچ دادن شما،
اقدام شده است.
دنيا را به منزلگاهى تشبيه مى کند که قافله اى در آن فرود آمده تا ساعتى بياسايد سپس از آن کوچ کند،
در حالى که راهِ بسيار دور و درازى در پيش داشته باشد و قافله سالار نيز، او را براى يک سفر سريع آماده مى سازد.
مسافرت از اين دنيا، مطلب شوخى و آسانى نيست، بلکه سخت و جدّى است؛
قواى درونى به سرعت تحليل مى رود،
و عوامل بيرونى به فرسودگى نيروهاى جسمانى کمک مى کند؛ آفات، بلا و حوادثِ غير منتظره و انواع بيمارى ها نيز، آن را تشديد مى کند.
📚 #نهجالبلاغه #خطبه۶۴
زِنْدِگی بِه شَرطِ نَهْجُ اَلْبَلاغِه
زندگی به شرط نهج البلاغه
وَ تَرَحَّلُوا فَقَدْ جُدَّ بِکُمْ (از اين منزلگاهِ دنيا) کوچ کنيد! که به شدّت براى کوچ دادن شما
وَاسْتَعِدُّوا لِلْمَوْتِ فَقَدْ أَظَلَّکُمْ
آماده مرگ باشيد که بر شما سايه افکنده است.
يک قافله سالارِ بيدار و آگاه،
هنگامى که احساس مى کند سفرى طولانى و پر مخاطره در پيش است،
به اهل قافله هشدار مى دهد که خود را تا آنجا که مى توانند آماده سازند و وسايل لازم را تهيّه کنند!
بديهى است منظور از آمادگى براى مرگ اين نيست که انسان دست از تلاش و کوشش بردارد و دنيا را رها سازد و در کنج خانه در انتظار مرگ بنشيند،
بلکه منظور فراهم ساختن اَعمالِ صالحِ بيشتر و بهتر و تهذيب نفس و تحصيل فضايل اخلاقى و تهيه «باقيات صالحات» است.
📚 #نهجالبلاغه #خطبه۶۴
زِنْدِگی بِه شَرطِ نَهْجُ اَلْبَلاغِه
امام علی علیه السلام میفرمایند:
اللِّسَانُ سَبُعٌ، إِنْ خُلِّيَ عَنْهُ عَقَرَ
زبان درنده اى است كه اگر رهايش كنى
به تو آسيب مى رساند و تو را مى دَرَد.
ـ خدا در سوره «الرحمن» كه سوره شرح نعمت هاى الهى است؛
بعد از آفرينش انسان به نعمت نطق و بيان اشاره مى كند و مى فرمايد:
(الرَّحْمَنُ عَلَّمَ الْقُرْآنَ خَلَقَ الاِْنسَانَ عَلَّمَهُ الْبَيَانَ)
قسمت عمدهٔ دانش ها از طريق زبان از نسلى به نسل بعد منتقل شده ،
و دامنه تمدن انسان را گسترش داده است.
نعمت هر چه بزرگ تر باشد چنانچه از آن به طرز بدى استفاده شود خطراتش عظيم تر است.
هيچ عضوى از اعضاى انسان به اندازه زبان،خطرناک نيست.
📚 #نهجالبلاغه
#حکمت۶۰
زِنْدِگیبِهشَرْطِنَهْجُاَلْبَلاغِه
امام علی علیهالسلام میفرمایند:
در طلب دنيا به صورت معقول تلاش كن.
اگر اصرار دارى بر مال و جاه خود بيفزايى، تندروى مكن،عاقلانه تلاش كن و آلوده گناهان مشو ؛
مانند افراد حريص و دنياپرست كه به هر درى مى زنند مباش.
سرچشمه جنگ ها و نزاع ها،همين حرص دنيا و بيش از حق خود طلبيدن است .
بدان،آن رزقى كه خدا براى تو مقرر كرده است از تو دريغ نخواهد شد.
📚 #نهجالبلاغه
#حکمت۳۹۳
زِنْدِگیبِهشَرْطِنَهْجُاَلْبَلاغِه