امام علی علیه‌السلام می‌فرمایند: النَّاسُ أَعْدَاءُ مَا جَهِلُوا مردم دشمن چيزى هستند كه نمی‌دانند.*۱ ممكن است بسيارى از امور داراى فوايد زيادى باشد اما شخصى كه از آن بى خبر است با آن به مخالفت بر مى‌خيزد. خداوند در قرآن می‌فرماید: " جهاد در راه خدا بر شما مقرّر شد،در حالى كه برايتان ناخوشايند است. چه بسا چيزى را خوش نداشته باشيد، حال آن كه خيرِ شما در آن است و يا چيزى را دوست داشته باشيد، حال آن كه شرِّ شما در آن است و خدا مى داند، و شما نمى دانيد"*۲ _افراد ناآگاه كه به اهميت جهاد و تأثير آن در عزت مسلمين واقف نيستند،آن را امرى خشونت آميز می‌دانند. اما مؤمنان آگاه كه به اسرار جهاد و حتى شهادت فى سبيل الله آشنا هستند به آن عشق مى ورزند. بنابراین،جهل انسان به شرايط محيط، محيط را براى او غير قابل تحمل مى كند اما هنگامى كه از آن شرايط باخبر مى شود ناگهان همه چيز براى او قابل تحمل مى گردد. 📚 ۱ـ #نهج‌البلاغه‌ #حکمت۴۳۸ (در حکمت ۱۷۲ هم عیناً به همین موضوع اشاره شده است.) ۲ـ سوره بقره/آیه۲۱۶. زِنْدِگی‌بِه‌شَرْطِ‌نَهْجُ‌اَلْبَلاغِه

امام علی علیه‌السلام می‌فرمایند: إِذَا وَصَلَتْ إِلَيْكُمْ أَطْرَافُ النِّعَمِ، فَلَا تُنَفِّرُوا أَقْصَاهَا بِقِلَّةِ الشُّكْرِ هنگامى که مقدمات نعمت ها به شما روى مى‌آورد دنباله آن را به واسطه کمى شکرگزارى از خود دور نسازید. _ نعمت ها غالباً به صورت تدریجى بر انسان وارد مى شود و وظیفه انسان هوشیار این است که به استقبال نعمت برود و استقبال از آن راهى جز شکرگزارى ندارد. هرگاه با شکر قلبى و زبانى و عملى به سراغ نعمت برویم، ادامه خواهد یافت و تا پایان آن نصیب انسان مى شود . همچنین بسیارى از نعمت ها به صورت تدریجى زوال مى پذیرند،هرگاه انسان در آغاز زوالش هوشیار باشد و به شکر قلبى و زبانى و عملى بپردازد مانع بازگشت و زوال تدریجى آن مى شود. مهم ترین شکرگزاری،شکر عملی است. یعنی از نعمت هاى الهى درست بهره بردارى کنیم‌. یادمان باشد هر یک از مواهب الهی ، برای اهداف خاصى آفریده شده و اگر در غیر آن اهداف به کار گرفته شود خیانت در آن نعمت است. 📚 #نهج‌البلاغه‌ #حکمت‌۱۳‌ زِنْدِگی‌بِه‌شَرْطِ‌نَهْجُ‌اَلْبَلاغِه

امیرمؤمنان،علی علیه‌السلام می‌فرمایند: .....وَ نَسْأَلُهُ الْمُعَافَاةَ فِي الأَدْيَانِ، کَما نَسْأَلُهُ المُعافاةَ فِي الاَْبدانِ. ما از او سلامت در دين مى طلبيم، آن گونه که سلامت در بدن ها را تقاضا مى کنيم. اگر يک صدم اشکهايى که براى شکم هاى گرسنه و بدنهاى برهنه ريخته مى شود، براى ارواح گرسنه معرفت و برهنه از فضايل ريخته مى شد، هم گرسنگى ها و برهنگى هاى جسمانى از بين مى رفت و هم گرسنگى ها و برهنگى هاى روحى زايل مى گشت! اگر به همان اندازه که به عافيت و سلامت جسمانى اهميّت مى دهیم، به سلامت دينمان اهميت بدهیم وضع خوبى پیدا می‌کنیم. 📚 #نهج‌البلاغه‌ #خطبه۹۹ زِنْدِگی‌بِه‌شَرْطِ‌نَهْجُ‌اَلْبَلاغِه

امام علی علیه‌السلام می‌فرمایند: هَلَكَ امْرُؤٌ لَمْ يَعْرِفْ قَدْرَهُ آن كسى كه قدر خود را نشناسد، هلاك مى شود. انسان به موهبت الهى قدر و مقام والایى دارد،حتى مى تواند از فرشتگان آسمان بالاتر رود. بنابراین اگر مقام خود را درست نشناسد و شخصیت خویش را با درهم و دینار و مقامى معاوضه کند و در هوا و هوس ها و شهوات غوطه ور شود و از رسیدن به مقام قرب الهى باز ماند،خود را هلاک کرده ، چرا که قدر خود را نشناخته است. رَحِمَ اللهُ مَنْ عَرَفَ قَدْرَهُ وَلَمْ يَتَجاوَزْ حَدَّهُ؛ خدا رحمت‌كند كسى را كه قدر و منزلت خويش را بشناسد و از حدّ خود تجاوز نكند. 📚 #نهج‌البلاغه‌ #حکمت۱۴۹ زِنْدِگی‌بِه‌شَرْطِ‌نَهْجُ‌اَلْبَلاغِه