eitaa logo
زندگی پلاس
655 دنبال‌کننده
626 عکس
53 ویدیو
8 فایل
شما به یک زندگی دعوت شده اید ⭕️سبک زندگی 🔴سواد رسانه ، فرزندپروری، کنترل والدینی ⭕️مصرف کالای فرهنگی 🔴مدیریت اوقات فراغت ⭕️مشاور و برگزارکننده دوره‌های سبک زندگی #زندگی_پلاس ادمین: @MJ_r000
مشاهده در ایتا
دانلود
⚠️افزایش خشونت کودکان یکی از عوارض مهم بازی‌های رایانه‌ای خشن 💠کودکانی که بازی‌های رایانه‌ای خشن را انجام می‌دهند به مرور زمان چیزی که می‌بیند را تقلید خواهند کرد. کودکان در واقع بیشتر چیزهایی که یاد می‌گیرند را از طریق مشاهده کردن می‌آموزند. بنابراین اگر در معرض محتوای خشونت‌آمیز باشند بیشتر احتمال دارد که خشن برخورد کنند. در مقاله تاثیر بازی‌های رایانه‌ای خشن بر کودکان به طور مفصل به این آسیب پرداخته‌ایم. ⚠️پیامد منفی بازی‌های رایانه‌ای بر تحمل شکست کودکان 💠بازی‌ها دنیایی متفاوت با واقعیت دارند. در نتیجه قوانین آن‌ها متفاوت است. به طور مثال زمانی که بچه‌ها در بازی شکست می‌خورند همیشه گزینه‌ شروع دوباره برایشان وجود دارد. بنابراین آن‌ها نمی‌توانند شکست در دنیای واقعی را تحمل کنند. در نتیجه ممکن است یک شکست کوچک تحصیلی باعث اضطراب یا پایین آمدن شدید خلق آن‌ها شود. استفاده افراطی کودکان از بازی‌های رایانه‌ای و موبایلی باعث می‌شود کودک از دنیای واقعی فاصله بگیرد و تجربه حقیقی از هر موضوع نداشته باشد. ⚠️ تاثیر منفی بازی رایانه‌ای بر خواب کودکان 💠اختلال در خواب کودک یکی از معایب بازی‌های رایانه‌ای برای کودکان است. بچه‌هایی که مخصوصا قبل از زمان خواب، بازی رایانه‌ای انجام می‌دهند، نمی‌توانند خوب بخوابند. نوری که از صفحه‌ نمایش رایانه یا موبایل منتشر می‌شود باعث می‌شود مغز فکر کند که زمان خوابیدن هنوز فرا نرسیده است. تغییر در چرخه خواب کودک باعث می‌شود شب‌ها خوابیدن سخت باشد و کودک نتواند صبح به‌موقع از خواب بیدار شود. این موضوع می‌تواند در یادگیری کودک نیز اخلال ایجاد کند. شما می‌توانید با نظارت روی انجام بازی رایانه‌ای یا وضع قوانین استفاده از موبایل برای کودکان از این آسیب جلوگیری کنید. ▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ ⏳شما به یک زندگی دعوت شده اید @zendegiplus
تربیت کودک و نوجوان⁦🌻: اگر‌ متوجه شدیم فرزندمان محتوای غیراخلاقی می بیند چگونه رفتار‌ کنیم؟ والدین باید خونسردی‌شان را حفظ کنند. والدین معمولاً اتفاقات مربوط به بلوغ جنسی یا کنجکاوی بچه‌ها نسبت به مسائل جنسی را یک اتفاق غیرمنتظره وشوک‌آور تلقی می‌کنند. درحالی که همان‌قدر که اتفاقاتی مثل از پوشک گرفتن بچه، از شیر گرفتن او یا چهار دست و پا راه رفتنش طبیعی هستند، بلوغ جنسی، آگاهی از بدن و کنجکاوی نسبت به این مسائل هم جزئی از فرآیند رشد انسان است. پس اگر والدی متوجه کنجکاوی و حساسیت فرزندش نسبت به مسائل جنسی شد و در موبایل و تبلت شخصی او عکس و فیلم غیراخلاقی مشاهده کرد اولین واکنش باید واکنشی عاقلانه و به دور از تصمیمات هیجانی باشد. معمولاً والدین در مواجهه با این مسئله سریعاً روحیه خود را می‌بازند و می‌گویند: «این چه بلایی بود سرمان آمد؟»، «بچه من که تا دیروز سرش توی کتاب و درسش بود» دسته‌ای دیگری از والدین هم خودشان را سرزنش می‌کنند. مثلاً می‌گویند: «من چه مادر بدی هستم که متوجه این موضوع نشدم». یعنی دچار احساس گناه می‌شوند که انگار به خاطر کم‌توجهی آن‌ها فرزندشان به تماشای محتوای غیراخلاقی گرایش پیدا کرده است. این واکنش‌ها باعث بروز حجم زیادی از هیجانات و افکار منفی می‌شود که واکنش‌های نسنجیده را هم به دنبال دارد. مثلاً مادر، اینترنت خانه را قطع می‌کند یا پدر موبایل بچه را از او می‌گیرد یا دستور می‌دهد که دیگر نباید با دوستانی که من فکر می‌کنم ماجرا زیر سر آنهاست در ارتباط باشی! توصیه ما به والدین این است که قبل از این رفتارها و تصمیمات هیجانی اول از همه خودشان را کنترل کنند. والدینی که بر رفتار و هیجانات خود کنترل ندارند نباید انتظار داشته باشند که فرزندشان به آن‌ها اعتماد کند و درباره مسائل حساسیت‌برانگیز با آنها راحت باشد. پس طبیعی است که از راهی مثل مخفی کردن یا اعتماد کردن به دوستان دنبال پاسخگویی با این کنجکاوی‌های طبیعی برود. برای فرزندتان هندوانه در بسته نباشید واقعیت این است که رشد کودک یک مسیر دارد و ما به عنوان والد اگر بخواهیم در برهه‌های حساسی مثل نوجوانی در مواجهه با فرزندمان درست عمل کنیم باید بذر این عمل درست را از قبل بکاریم. والدین باید در طول مسیر رشد، ذهنشان را در اختیار کودک قرار بدهند و از کودک هم بخواهد ذهنش را در اختیار آن‌ها قرار بدهد. بعضی از والدین خودشان مثل یک هندوانه دربسته یا یک صندوقچه قفل‌شده هستند ولی از فرزندشان انتظار دارند که تمام افکارش را برای آن‌ها بازگو کند. در موقعیت‌های مختلف والدینی، ما باید به کودک این اطمینان را بدهیم که برای او یک پایگاه قابل اطمینان و قابل اتکا هستیم. هیچ اشکالی ندارد اگر به فرزند در آستانه نوجوانی‌مان بگوییم: «تو داری بزرگ می‌شوی و ممکن است من نتوانم خیلی از دغدغه‌های تو را درک کنم. اما دوست دارم تو کمکم کنی تا دنیا و افکارت را بفهمم و درک کنم» این دست رفتارها کودک را به سمتی می‌برد که اولین مرجع هر سوال و هرپرسشی که برایش پیش می‌آید؛ حتی درباره مسائل جنسی والدینش باشند. چون والدینش را آدم‌هایی دیده که قرار نیست از سوال‌های او درباره مسائل حساسیت‌برانگیز برآشفته بشوند، ساختار روانی‌شان به هم بریزد و تبدیل به آدم‌هایی عصبانی و غیرقابل پیش‌بینی بشوند. پس یک پیشگیری خوب این است که قبل از اینکه کودک به سن کنجکاوی درباره مسائل جنسی برسد به او این اطمینان را بدهیم که من نسبت به همه سوال‌ها و کنجکاوی‌های تو پذیرش دارم و هرچه باشی تو را دوست دارم. به روی نوجوان نیاورید تا حرمت‌ها حفظ بشود اما اگر ما والدینی بودیم که این مسیر را طی نکردیم و فهمیدیم که کودک سابق و نوجوان فعلی ما تصمیم گرفته جواب سوال‌ها و کنجکاوی‌های ذهنی‌اش را خودش پیدا کند کار سخت‌تری داریم. روزی پدر یا مادر لب‌تاپ فرزندش را باز می‌کند و با محتواهای غیراخلاقی روبه رو می‌شود. توصیه من به عنوان روان‌شناس این است که در عین حفظ خونسردی در ابتدای امر این موضوع را به روی فرزندمان نیاوریم. در قدم اول لب‌تاپ را ببندید و به نوجوان چیزی نگویید. این کار دو مزیت دارد. اول اینکه در اصطلاح روی شما به روی فرزندتان باز نمی‌شود و حریم و حرمتی در این بین شکسته نمی‌شود. دومین مزیتش هم این است که اعتماد نوجوان به شما سرجایش باقی می‌ماند. درست است که والدین در این لحظه می‌توانند مچ فرزندشان را بگیرند و فرزند هم مسلماً خطاکاری‌اش را می‌پذیرد اما در عمل والدینش را به چشم افرادی می‌بیند که مدام وسائل شخصی او را چک می‌کنند و او را می‌پایند. این احساس پاییده شدن یکی از بدترین احساسات برای فرزندان در چارچوب یک خانواده است و اثرات بسیار سوئی روی رفتار آن‌ها دارد.
⚠️افزایش خشونت کودکان یکی از عوارض مهم بازی‌های رایانه‌ای خشن 💠کودکانی که بازی‌های رایانه‌ای خشن را انجام می‌دهند به مرور زمان چیزی که می‌بیند را تقلید خواهند کرد. کودکان در واقع بیشتر چیزهایی که یاد می‌گیرند را از طریق مشاهده کردن می‌آموزند. بنابراین اگر در معرض محتوای خشونت‌آمیز باشند بیشتر احتمال دارد که خشن برخورد کنند. در مقاله تاثیر بازی‌های رایانه‌ای خشن بر کودکان به طور مفصل به این آسیب پرداخته‌ایم. ⚠️پیامد منفی بازی‌های رایانه‌ای بر تحمل شکست کودکان 💠بازی‌ها دنیایی متفاوت با واقعیت دارند. در نتیجه قوانین آن‌ها متفاوت است. به طور مثال زمانی که بچه‌ها در بازی شکست می‌خورند همیشه گزینه‌ شروع دوباره برایشان وجود دارد. بنابراین آن‌ها نمی‌توانند شکست در دنیای واقعی را تحمل کنند. در نتیجه ممکن است یک شکست کوچک تحصیلی باعث اضطراب یا پایین آمدن شدید خلق آن‌ها شود. استفاده افراطی کودکان از بازی‌های رایانه‌ای و موبایلی باعث می‌شود کودک از دنیای واقعی فاصله بگیرد و تجربه حقیقی از هر موضوع نداشته باشد. ⚠️ تاثیر منفی بازی رایانه‌ای بر خواب کودکان 💠اختلال در خواب کودک یکی از معایب بازی‌های رایانه‌ای برای کودکان است. بچه‌هایی که مخصوصا قبل از زمان خواب، بازی رایانه‌ای انجام می‌دهند، نمی‌توانند خوب بخوابند. نوری که از صفحه‌ نمایش رایانه یا موبایل منتشر می‌شود باعث می‌شود مغز فکر کند که زمان خوابیدن هنوز فرا نرسیده است. تغییر در چرخه خواب کودک باعث می‌شود شب‌ها خوابیدن سخت باشد و کودک نتواند صبح به‌موقع از خواب بیدار شود. این موضوع می‌تواند در یادگیری کودک نیز اخلال ایجاد کند. شما می‌توانید با نظارت روی انجام بازی رایانه‌ای یا وضع قوانین استفاده از موبایل برای کودکان از این آسیب جلوگیری کنید. ▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ ⏳شما به یک زندگی دعوت شده اید @zendegiplus
تربیت کودک و نوجوان⁦🌻: اگر‌ متوجه شدیم فرزندمان محتوای غیراخلاقی می بیند چگونه رفتار‌ کنیم؟ والدین باید خونسردی‌شان را حفظ کنند. والدین معمولاً اتفاقات مربوط به بلوغ جنسی یا کنجکاوی بچه‌ها نسبت به مسائل جنسی را یک اتفاق غیرمنتظره وشوک‌آور تلقی می‌کنند. درحالی که همان‌قدر که اتفاقاتی مثل از پوشک گرفتن بچه، از شیر گرفتن او یا چهار دست و پا راه رفتنش طبیعی هستند، بلوغ جنسی، آگاهی از بدن و کنجکاوی نسبت به این مسائل هم جزئی از فرآیند رشد انسان است. پس اگر والدی متوجه کنجکاوی و حساسیت فرزندش نسبت به مسائل جنسی شد و در موبایل و تبلت شخصی او عکس و فیلم غیراخلاقی مشاهده کرد اولین واکنش باید واکنشی عاقلانه و به دور از تصمیمات هیجانی باشد. معمولاً والدین در مواجهه با این مسئله سریعاً روحیه خود را می‌بازند و می‌گویند: «این چه بلایی بود سرمان آمد؟»، «بچه من که تا دیروز سرش توی کتاب و درسش بود» دسته‌ای دیگری از والدین هم خودشان را سرزنش می‌کنند. مثلاً می‌گویند: «من چه مادر بدی هستم که متوجه این موضوع نشدم». یعنی دچار احساس گناه می‌شوند که انگار به خاطر کم‌توجهی آن‌ها فرزندشان به تماشای محتوای غیراخلاقی گرایش پیدا کرده است. این واکنش‌ها باعث بروز حجم زیادی از هیجانات و افکار منفی می‌شود که واکنش‌های نسنجیده را هم به دنبال دارد. مثلاً مادر، اینترنت خانه را قطع می‌کند یا پدر موبایل بچه را از او می‌گیرد یا دستور می‌دهد که دیگر نباید با دوستانی که من فکر می‌کنم ماجرا زیر سر آنهاست در ارتباط باشی! توصیه ما به والدین این است که قبل از این رفتارها و تصمیمات هیجانی اول از همه خودشان را کنترل کنند. والدینی که بر رفتار و هیجانات خود کنترل ندارند نباید انتظار داشته باشند که فرزندشان به آن‌ها اعتماد کند و درباره مسائل حساسیت‌برانگیز با آنها راحت باشد. پس طبیعی است که از راهی مثل مخفی کردن یا اعتماد کردن به دوستان دنبال پاسخگویی با این کنجکاوی‌های طبیعی برود. برای فرزندتان هندوانه در بسته نباشید واقعیت این است که رشد کودک یک مسیر دارد و ما به عنوان والد اگر بخواهیم در برهه‌های حساسی مثل نوجوانی در مواجهه با فرزندمان درست عمل کنیم باید بذر این عمل درست را از قبل بکاریم. والدین باید در طول مسیر رشد، ذهنشان را در اختیار کودک قرار بدهند و از کودک هم بخواهد ذهنش را در اختیار آن‌ها قرار بدهد. بعضی از والدین خودشان مثل یک هندوانه دربسته یا یک صندوقچه قفل‌شده هستند ولی از فرزندشان انتظار دارند که تمام افکارش را برای آن‌ها بازگو کند. در موقعیت‌های مختلف والدینی، ما باید به کودک این اطمینان را بدهیم که برای او یک پایگاه قابل اطمینان و قابل اتکا هستیم. هیچ اشکالی ندارد اگر به فرزند در آستانه نوجوانی‌مان بگوییم: «تو داری بزرگ می‌شوی و ممکن است من نتوانم خیلی از دغدغه‌های تو را درک کنم. اما دوست دارم تو کمکم کنی تا دنیا و افکارت را بفهمم و درک کنم» این دست رفتارها کودک را به سمتی می‌برد که اولین مرجع هر سوال و هرپرسشی که برایش پیش می‌آید؛ حتی درباره مسائل جنسی والدینش باشند. چون والدینش را آدم‌هایی دیده که قرار نیست از سوال‌های او درباره مسائل حساسیت‌برانگیز برآشفته بشوند، ساختار روانی‌شان به هم بریزد و تبدیل به آدم‌هایی عصبانی و غیرقابل پیش‌بینی بشوند. پس یک پیشگیری خوب این است که قبل از اینکه کودک به سن کنجکاوی درباره مسائل جنسی برسد به او این اطمینان را بدهیم که من نسبت به همه سوال‌ها و کنجکاوی‌های تو پذیرش دارم و هرچه باشی تو را دوست دارم. به روی نوجوان نیاورید تا حرمت‌ها حفظ بشود اما اگر ما والدینی بودیم که این مسیر را طی نکردیم و فهمیدیم که کودک سابق و نوجوان فعلی ما تصمیم گرفته جواب سوال‌ها و کنجکاوی‌های ذهنی‌اش را خودش پیدا کند کار سخت‌تری داریم. روزی پدر یا مادر لب‌تاپ فرزندش را باز می‌کند و با محتواهای غیراخلاقی روبه رو می‌شود. توصیه من به عنوان روان‌شناس این است که در عین حفظ خونسردی در ابتدای امر این موضوع را به روی فرزندمان نیاوریم. در قدم اول لب‌تاپ را ببندید و به نوجوان چیزی نگویید. این کار دو مزیت دارد. اول اینکه در اصطلاح روی شما به روی فرزندتان باز نمی‌شود و حریم و حرمتی در این بین شکسته نمی‌شود. دومین مزیتش هم این است که اعتماد نوجوان به شما سرجایش باقی می‌ماند. درست است که والدین در این لحظه می‌توانند مچ فرزندشان را بگیرند و فرزند هم مسلماً خطاکاری‌اش را می‌پذیرد اما در عمل والدینش را به چشم افرادی می‌بیند که مدام وسائل شخصی او را چک می‌کنند و او را می‌پایند. این احساس پاییده شدن یکی از بدترین احساسات برای فرزندان در چارچوب یک خانواده است و اثرات بسیار سوئی روی رفتار آن‌ها دارد.
💡سواد دیجیتال چیست؟ 🔰سواد دیجیتال فقط به دانستن نحوه گرفتن سلفی یا کار با اینستاگرام نیست. سواد دیجیتال به معنای توانایی درک و استفاده از فناوری است. این به توانایی یافتن، استفاده و ایجاد اطلاعات آنلاین به روشی سودمند و مفید مربوط می شود. سواد دیجیتال همچنین به معنای شناخت محدودیت های فناوری و درک خطرات و اقدامات احتیاطی است که استفاده از فناوری نیاز دارد. ▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ شما به یک زندگی دعوت شده اید @zendegiplus
❌استفاده محدود کودکان ۴ تا ۶ سال از موبایل والدین ❌ 📗در بازه ۴ تا ۶ سالگی، متخصصان توصیه می‌کنند استفاده از گوشی‌های تلفن همراه برای کودکان در حداقل‌ترین حالت ممکن باشد. این موضوع به این معناست که کودک تا ۶ سالگی، باید در روز کمتر از یک ساعت از وسایل الکترونیکی(مانند موبایل، تلویزیون، لپ‌تاپ و…) استفاده کند. استفاده کودک از گوشی تلفن همراه در سن پایین، می‌تواند موجب شکل گرفتن عادت‌های نادرست شود. گوشی‌های موبایل باعث می‌شوند، مغز کودکان به گونه‌ای صورت‌بندی شود که مدام به دنبال کسب دوپامین(هورمونی برای تجربه حس لذت در ذهن فرد) به روشی اعتیادآور باشد. 📕تکنولوژی به شکل کلی برای بچه‌ها مضر نیست، اما شرط سنی برای آن وجود دارد. آسیب استفاده از موبایل برای کودکان می‌تواند از طیف جسمی تا طیف روانی را در بربگیرد. از جمله آسیب‌های جسمی می‌توان به مضرات موبایل برای چشم کودکان اشاره کرد. آسیب‌های روانی می‌تواند طیف وسیعی را شامل شود. برای نمونه اگر برای کودکان از سن پایین موبایل بخرید و آنها به استفاده از آن عادت کنند، مغز توانایی ساختن دوپامین بدون محرک بیرونی را کسب نمی‌کند. یعنی آن‌ها دیگر میلی ندارند از فعالیت‌های عادی مانند بازی در فضای باز لذت ببرند. زیرا میزان لذتی که از نشستن پای تلویزیون یا گوشی موبایل عایدشان می‌شود بسیار بیشتر است. ⭕همچنین در نظر داشته باشید خرید و استفاده زیاد بچه‌ها از موبایل در سن پایین ممکن است به توانایی ارتباطی فرزندان شما نیز ضربه بزند. کودکان باید بتوانند ارتباط رو در رو ایجاد کنند تا مهارت‌هایی مانند همدلی و درک احساسات و هیجانات دیگران را یاد بگیرند. ▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ ⏳شما به یک زندگی دعوت شده اید @zendegiplus
تربیت کودک و نوجوان⁦🌻: اگر‌ متوجه شدیم فرزندمان محتوای غیراخلاقی می بیند چگونه رفتار‌ کنیم؟ والدین باید خونسردی‌شان را حفظ کنند. والدین معمولاً اتفاقات مربوط به بلوغ جنسی یا کنجکاوی بچه‌ها نسبت به مسائل جنسی را یک اتفاق غیرمنتظره وشوک‌آور تلقی می‌کنند. درحالی که همان‌قدر که اتفاقاتی مثل از پوشک گرفتن بچه، از شیر گرفتن او یا چهار دست و پا راه رفتنش طبیعی هستند، بلوغ جنسی، آگاهی از بدن و کنجکاوی نسبت به این مسائل هم جزئی از فرآیند رشد انسان است. پس اگر والدی متوجه کنجکاوی و حساسیت فرزندش نسبت به مسائل جنسی شد و در موبایل و تبلت شخصی او عکس و فیلم غیراخلاقی مشاهده کرد اولین واکنش باید واکنشی عاقلانه و به دور از تصمیمات هیجانی باشد. معمولاً والدین در مواجهه با این مسئله سریعاً روحیه خود را می‌بازند و می‌گویند: «این چه بلایی بود سرمان آمد؟»، «بچه من که تا دیروز سرش توی کتاب و درسش بود» دسته‌ای دیگری از والدین هم خودشان را سرزنش می‌کنند. مثلاً می‌گویند: «من چه مادر بدی هستم که متوجه این موضوع نشدم». یعنی دچار احساس گناه می‌شوند که انگار به خاطر کم‌توجهی آن‌ها فرزندشان به تماشای محتوای غیراخلاقی گرایش پیدا کرده است. این واکنش‌ها باعث بروز حجم زیادی از هیجانات و افکار منفی می‌شود که واکنش‌های نسنجیده را هم به دنبال دارد. مثلاً مادر، اینترنت خانه را قطع می‌کند یا پدر موبایل بچه را از او می‌گیرد یا دستور می‌دهد که دیگر نباید با دوستانی که من فکر می‌کنم ماجرا زیر سر آنهاست در ارتباط باشی! توصیه ما به والدین این است که قبل از این رفتارها و تصمیمات هیجانی اول از همه خودشان را کنترل کنند. والدینی که بر رفتار و هیجانات خود کنترل ندارند نباید انتظار داشته باشند که فرزندشان به آن‌ها اعتماد کند و درباره مسائل حساسیت‌برانگیز با آنها راحت باشد. پس طبیعی است که از راهی مثل مخفی کردن یا اعتماد کردن به دوستان دنبال پاسخگویی با این کنجکاوی‌های طبیعی برود. برای فرزندتان هندوانه در بسته نباشید واقعیت این است که رشد کودک یک مسیر دارد و ما به عنوان والد اگر بخواهیم در برهه‌های حساسی مثل نوجوانی در مواجهه با فرزندمان درست عمل کنیم باید بذر این عمل درست را از قبل بکاریم. والدین باید در طول مسیر رشد، ذهنشان را در اختیار کودک قرار بدهند و از کودک هم بخواهد ذهنش را در اختیار آن‌ها قرار بدهد. بعضی از والدین خودشان مثل یک هندوانه دربسته یا یک صندوقچه قفل‌شده هستند ولی از فرزندشان انتظار دارند که تمام افکارش را برای آن‌ها بازگو کند. در موقعیت‌های مختلف والدینی، ما باید به کودک این اطمینان را بدهیم که برای او یک پایگاه قابل اطمینان و قابل اتکا هستیم. هیچ اشکالی ندارد اگر به فرزند در آستانه نوجوانی‌مان بگوییم: «تو داری بزرگ می‌شوی و ممکن است من نتوانم خیلی از دغدغه‌های تو را درک کنم. اما دوست دارم تو کمکم کنی تا دنیا و افکارت را بفهمم و درک کنم» این دست رفتارها کودک را به سمتی می‌برد که اولین مرجع هر سوال و هرپرسشی که برایش پیش می‌آید؛ حتی درباره مسائل جنسی والدینش باشند. چون والدینش را آدم‌هایی دیده که قرار نیست از سوال‌های او درباره مسائل حساسیت‌برانگیز برآشفته بشوند، ساختار روانی‌شان به هم بریزد و تبدیل به آدم‌هایی عصبانی و غیرقابل پیش‌بینی بشوند. پس یک پیشگیری خوب این است که قبل از اینکه کودک به سن کنجکاوی درباره مسائل جنسی برسد به او این اطمینان را بدهیم که من نسبت به همه سوال‌ها و کنجکاوی‌های تو پذیرش دارم و هرچه باشی تو را دوست دارم. به روی نوجوان نیاورید تا حرمت‌ها حفظ بشود اما اگر ما والدینی بودیم که این مسیر را طی نکردیم و فهمیدیم که کودک سابق و نوجوان فعلی ما تصمیم گرفته جواب سوال‌ها و کنجکاوی‌های ذهنی‌اش را خودش پیدا کند کار سخت‌تری داریم. روزی پدر یا مادر لب‌تاپ فرزندش را باز می‌کند و با محتواهای غیراخلاقی روبه رو می‌شود. توصیه من به عنوان روان‌شناس این است که در عین حفظ خونسردی در ابتدای امر این موضوع را به روی فرزندمان نیاوریم. در قدم اول لب‌تاپ را ببندید و به نوجوان چیزی نگویید. این کار دو مزیت دارد. اول اینکه در اصطلاح روی شما به روی فرزندتان باز نمی‌شود و حریم و حرمتی در این بین شکسته نمی‌شود. دومین مزیتش هم این است که اعتماد نوجوان به شما سرجایش باقی می‌ماند. درست است که والدین در این لحظه می‌توانند مچ فرزندشان را بگیرند و فرزند هم مسلماً خطاکاری‌اش را می‌پذیرد اما در عمل والدینش را به چشم افرادی می‌بیند که مدام وسائل شخصی او را چک می‌کنند و او را می‌پایند. این احساس پاییده شدن یکی از بدترین احساسات برای فرزندان در چارچوب یک خانواده است و اثرات بسیار سوئی روی رفتار آن‌ها دارد.
✳️ امروزه کشورها مقوله کالاهای فرهنگی را به مثابه نقطه تقاطع فرهنگ و اقتصاد و به عنوان یکی از مهمترین عناصر پیشرفت در قالب صنایع فرهنگی یا صنایع خلاق دنبال میکنند و موضوع صنایع فرهنگی به عنوان موضوع اصلی در مصرف فرهنگی مهمترین حلقه در تولید فرهنگی دانسته می‌شود. 📌صاحب نظران کالاهای فرهنگی را به 9 گروه تقسیم می‌کنند: 1. مکتوب مانند کتاب، نشریه، روزنامه و ... 2. رسانهای 3. موبایل و فضای مجازی 4. اسباب بازی و وسایل سرگرمی 5. مد و انواع طراحی‌ها 6. محصولات هنری مانند مجسمه ها، موسیقی، سینما و تئاتر 7. میراث فرهنگی 8. رخدادهای ورزشی به مثابه کالای فرهنگی 9. کالاهای مذهبی ▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ ⏳شما به یک زندگی دعوت شده اید @zendegiplus
تربیت کودک و نوجوان⁦🌻: اگر‌ متوجه شدیم فرزندمان محتوای غیراخلاقی می بیند چگونه رفتار‌ کنیم؟ والدین باید خونسردی‌شان را حفظ کنند. والدین معمولاً اتفاقات مربوط به بلوغ جنسی یا کنجکاوی بچه‌ها نسبت به مسائل جنسی را یک اتفاق غیرمنتظره وشوک‌آور تلقی می‌کنند. درحالی که همان‌قدر که اتفاقاتی مثل از پوشک گرفتن بچه، از شیر گرفتن او یا چهار دست و پا راه رفتنش طبیعی هستند، بلوغ جنسی، آگاهی از بدن و کنجکاوی نسبت به این مسائل هم جزئی از فرآیند رشد انسان است. پس اگر والدی متوجه کنجکاوی و حساسیت فرزندش نسبت به مسائل جنسی شد و در موبایل و تبلت شخصی او عکس و فیلم غیراخلاقی مشاهده کرد اولین واکنش باید واکنشی عاقلانه و به دور از تصمیمات هیجانی باشد. معمولاً والدین در مواجهه با این مسئله سریعاً روحیه خود را می‌بازند و می‌گویند: «این چه بلایی بود سرمان آمد؟»، «بچه من که تا دیروز سرش توی کتاب و درسش بود» دسته‌ای دیگری از والدین هم خودشان را سرزنش می‌کنند. مثلاً می‌گویند: «من چه مادر بدی هستم که متوجه این موضوع نشدم». یعنی دچار احساس گناه می‌شوند که انگار به خاطر کم‌توجهی آن‌ها فرزندشان به تماشای محتوای غیراخلاقی گرایش پیدا کرده است. این واکنش‌ها باعث بروز حجم زیادی از هیجانات و افکار منفی می‌شود که واکنش‌های نسنجیده را هم به دنبال دارد. مثلاً مادر، اینترنت خانه را قطع می‌کند یا پدر موبایل بچه را از او می‌گیرد یا دستور می‌دهد که دیگر نباید با دوستانی که من فکر می‌کنم ماجرا زیر سر آنهاست در ارتباط باشی! توصیه ما به والدین این است که قبل از این رفتارها و تصمیمات هیجانی اول از همه خودشان را کنترل کنند. والدینی که بر رفتار و هیجانات خود کنترل ندارند نباید انتظار داشته باشند که فرزندشان به آن‌ها اعتماد کند و درباره مسائل حساسیت‌برانگیز با آنها راحت باشد. پس طبیعی است که از راهی مثل مخفی کردن یا اعتماد کردن به دوستان دنبال پاسخگویی با این کنجکاوی‌های طبیعی برود. برای فرزندتان هندوانه در بسته نباشید واقعیت این است که رشد کودک یک مسیر دارد و ما به عنوان والد اگر بخواهیم در برهه‌های حساسی مثل نوجوانی در مواجهه با فرزندمان درست عمل کنیم باید بذر این عمل درست را از قبل بکاریم. والدین باید در طول مسیر رشد، ذهنشان را در اختیار کودک قرار بدهند و از کودک هم بخواهد ذهنش را در اختیار آن‌ها قرار بدهد. بعضی از والدین خودشان مثل یک هندوانه دربسته یا یک صندوقچه قفل‌شده هستند ولی از فرزندشان انتظار دارند که تمام افکارش را برای آن‌ها بازگو کند. در موقعیت‌های مختلف والدینی، ما باید به کودک این اطمینان را بدهیم که برای او یک پایگاه قابل اطمینان و قابل اتکا هستیم. هیچ اشکالی ندارد اگر به فرزند در آستانه نوجوانی‌مان بگوییم: «تو داری بزرگ می‌شوی و ممکن است من نتوانم خیلی از دغدغه‌های تو را درک کنم. اما دوست دارم تو کمکم کنی تا دنیا و افکارت را بفهمم و درک کنم» این دست رفتارها کودک را به سمتی می‌برد که اولین مرجع هر سوال و هرپرسشی که برایش پیش می‌آید؛ حتی درباره مسائل جنسی والدینش باشند. چون والدینش را آدم‌هایی دیده که قرار نیست از سوال‌های او درباره مسائل حساسیت‌برانگیز برآشفته بشوند، ساختار روانی‌شان به هم بریزد و تبدیل به آدم‌هایی عصبانی و غیرقابل پیش‌بینی بشوند. پس یک پیشگیری خوب این است که قبل از اینکه کودک به سن کنجکاوی درباره مسائل جنسی برسد به او این اطمینان را بدهیم که من نسبت به همه سوال‌ها و کنجکاوی‌های تو پذیرش دارم و هرچه باشی تو را دوست دارم. به روی نوجوان نیاورید تا حرمت‌ها حفظ بشود اما اگر ما والدینی بودیم که این مسیر را طی نکردیم و فهمیدیم که کودک سابق و نوجوان فعلی ما تصمیم گرفته جواب سوال‌ها و کنجکاوی‌های ذهنی‌اش را خودش پیدا کند کار سخت‌تری داریم. روزی پدر یا مادر لب‌تاپ فرزندش را باز می‌کند و با محتواهای غیراخلاقی روبه رو می‌شود. توصیه من به عنوان روان‌شناس این است که در عین حفظ خونسردی در ابتدای امر این موضوع را به روی فرزندمان نیاوریم. در قدم اول لب‌تاپ را ببندید و به نوجوان چیزی نگویید. این کار دو مزیت دارد. اول اینکه در اصطلاح روی شما به روی فرزندتان باز نمی‌شود و حریم و حرمتی در این بین شکسته نمی‌شود. دومین مزیتش هم این است که اعتماد نوجوان به شما سرجایش باقی می‌ماند. درست است که والدین در این لحظه می‌توانند مچ فرزندشان را بگیرند و فرزند هم مسلماً خطاکاری‌اش را می‌پذیرد اما در عمل والدینش را به چشم افرادی می‌بیند که مدام وسائل شخصی او را چک می‌کنند و او را می‌پایند. این احساس پاییده شدن یکی از بدترین احساسات برای فرزندان در چارچوب یک خانواده است و اثرات بسیار سوئی روی رفتار آن‌ها دارد.
❌استفاده محدود کودکان ۴ تا ۶ سال از موبایل والدین ❌ 📗در بازه ۴ تا ۶ سالگی، متخصصان توصیه می‌کنند استفاده از گوشی‌های تلفن همراه برای کودکان در حداقل‌ترین حالت ممکن باشد. این موضوع به این معناست که کودک تا ۶ سالگی، باید در روز کمتر از یک ساعت از وسایل الکترونیکی(مانند موبایل، تلویزیون، لپ‌تاپ و…) استفاده کند. استفاده کودک از گوشی تلفن همراه در سن پایین، می‌تواند موجب شکل گرفتن عادت‌های نادرست شود. گوشی‌های موبایل باعث می‌شوند، مغز کودکان به گونه‌ای صورت‌بندی شود که مدام به دنبال کسب دوپامین(هورمونی برای تجربه حس لذت در ذهن فرد) به روشی اعتیادآور باشد. 📕تکنولوژی به شکل کلی برای بچه‌ها مضر نیست، اما شرط سنی برای آن وجود دارد. آسیب استفاده از موبایل برای کودکان می‌تواند از طیف جسمی تا طیف روانی را در بربگیرد. از جمله آسیب‌های جسمی می‌توان به مضرات موبایل برای چشم کودکان اشاره کرد. آسیب‌های روانی می‌تواند طیف وسیعی را شامل شود. برای نمونه اگر برای کودکان از سن پایین موبایل بخرید و آنها به استفاده از آن عادت کنند، مغز توانایی ساختن دوپامین بدون محرک بیرونی را کسب نمی‌کند. یعنی آن‌ها دیگر میلی ندارند از فعالیت‌های عادی مانند بازی در فضای باز لذت ببرند. زیرا میزان لذتی که از نشستن پای تلویزیون یا گوشی موبایل عایدشان می‌شود بسیار بیشتر است. ⭕همچنین در نظر داشته باشید خرید و استفاده زیاد بچه‌ها از موبایل در سن پایین ممکن است به توانایی ارتباطی فرزندان شما نیز ضربه بزند. کودکان باید بتوانند ارتباط رو در رو ایجاد کنند تا مهارت‌هایی مانند همدلی و درک احساسات و هیجانات دیگران را یاد بگیرند. ▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ ⏳شما به یک زندگی دعوت شده اید @zendegiplus
💡سواد دیجیتال چیست؟ 🔰سواد دیجیتال فقط به دانستن نحوه گرفتن سلفی یا کار با اینستاگرام نیست. سواد دیجیتال به معنای توانایی درک و استفاده از فناوری است. این به توانایی یافتن، استفاده و ایجاد اطلاعات آنلاین به روشی سودمند و مفید مربوط می شود. سواد دیجیتال همچنین به معنای شناخت محدودیت های فناوری و درک خطرات و اقدامات احتیاطی است که استفاده از فناوری نیاز دارد. ▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ شما به یک زندگی دعوت شده اید @zendegiplus
از چه سنی برای کودکان بگیریم؟ موبایل یکی از محصولات فناوری است که مزایای بیشماری دارد. به ویژه در این عصر که موبایل تقریبا همه کار می کند و علاوه بر تلفن، دوربین، کامپیوتر، حسابدار و ... نیز هست . اما همین موبایل دوست داشتنی که نفس بسیاری از ما به آن وابسته است برای کودکان مضر و مخرب است. متاسفانه خیلی از والدین در مورد اینکه فرزندان کوچک آنها گوشی موبایل دارد، با افتخار صحبت می کنند. کودک ۵ یا ۶ ساله ای که گوشی هوشمند به دست می گیرد . آیا واقعا از محدودیت ها و روش های استفاده آن آگاهی لازم را دارد؟ آیا پدر و مادر او احساس نمی کنند نباید این وسیله از این سن کم در اختیار او قرار بگیرد؟ البته برخی از والدین برای استفاده از موبایل برای فرزندان خود محدودیت تعیین می کنند و مثلا فقط دو ساعت موبایل در اختیار او قرار می دهند. اما برخی از والدین از اینکه تا قبل از سن ۱۲ – ۱۷ سالگی برای فرزند خود موبایل تهیه کنند، اکراه دارند. برخی از خانواده ها از اینکه موبایل در اختیار فرزند خود قرار دهند می ترسند زیرا هراس دارند مبادا باعث انحراف او بشود. واقعیت هم این است که والدین نباید به فرزندان دبستانی یا دوره راهنمایی خود موبایل بدهند زیرا با این کار این آزادی را به آنها می دهند که وارد شبکه های اجتماعی آنلاین شوند. یا متاسفانه با دوستان نامناسب ارتباط های مخفیانه داشته باشند. وقتی یک گوشی هوشمند در اختیار یک نوجوان باشد، او به طور دایم به اینترنت دسترسی دارد و اینترنت نیز با همه خوبی ها، سایت هایی دارد که برای فرزندان ما به هیچ وجه مناسب نیستند. بهترین سن برای خرید گوشی برای فرزندان، دوره دبیرستان است. دختر و پسر در این سن دیگر کودک نیستند و می توانند تا حدی خوب را از بد تشخیص دهند. ❄️☃❄️