تربیت کودک و نوجوان🌻:
اگر متوجه شدیم فرزندمان محتوای غیراخلاقی می بیند چگونه رفتار کنیم؟
والدین باید خونسردیشان را حفظ کنند.
والدین معمولاً اتفاقات مربوط به بلوغ جنسی یا کنجکاوی بچهها نسبت به مسائل جنسی را یک اتفاق غیرمنتظره وشوکآور تلقی میکنند. درحالی که همانقدر که اتفاقاتی مثل از پوشک گرفتن بچه، از شیر گرفتن او یا چهار دست و پا راه رفتنش طبیعی هستند، بلوغ جنسی، آگاهی از بدن و کنجکاوی نسبت به این مسائل هم جزئی از فرآیند رشد انسان است.
پس اگر والدی متوجه کنجکاوی و حساسیت فرزندش نسبت به مسائل جنسی شد و در موبایل و تبلت شخصی او عکس و فیلم غیراخلاقی مشاهده کرد اولین واکنش باید واکنشی عاقلانه و به دور از تصمیمات هیجانی باشد. معمولاً والدین در مواجهه با این مسئله سریعاً روحیه خود را میبازند و میگویند: «این چه بلایی بود سرمان آمد؟»، «بچه من که تا دیروز سرش توی کتاب و درسش بود»
دستهای دیگری از والدین هم خودشان را سرزنش میکنند. مثلاً میگویند: «من چه مادر بدی هستم که متوجه این موضوع نشدم». یعنی دچار احساس گناه میشوند که انگار به خاطر کمتوجهی آنها فرزندشان به تماشای محتوای غیراخلاقی گرایش پیدا کرده است. این واکنشها باعث بروز حجم زیادی از هیجانات و افکار منفی میشود که واکنشهای نسنجیده را هم به دنبال دارد. مثلاً مادر، اینترنت خانه را قطع میکند یا پدر موبایل بچه را از او میگیرد یا دستور میدهد که دیگر نباید با دوستانی که من فکر میکنم ماجرا زیر سر آنهاست در ارتباط باشی!
توصیه ما به والدین این است که قبل از این رفتارها و تصمیمات هیجانی اول از همه خودشان را کنترل کنند. والدینی که بر رفتار و هیجانات خود کنترل ندارند نباید انتظار داشته باشند که فرزندشان به آنها اعتماد کند و درباره مسائل حساسیتبرانگیز با آنها راحت باشد. پس طبیعی است که از راهی مثل مخفی کردن یا اعتماد کردن به دوستان دنبال پاسخگویی با این کنجکاویهای طبیعی برود.
برای فرزندتان هندوانه در بسته نباشید
واقعیت این است که رشد کودک یک مسیر دارد و ما به عنوان والد اگر بخواهیم در برهههای حساسی مثل نوجوانی در مواجهه با فرزندمان درست عمل کنیم باید بذر این عمل درست را از قبل بکاریم. والدین باید در طول مسیر رشد، ذهنشان را در اختیار کودک قرار بدهند و از کودک هم بخواهد ذهنش را در اختیار آنها قرار بدهد. بعضی از والدین خودشان مثل یک هندوانه دربسته یا یک صندوقچه قفلشده هستند ولی از فرزندشان انتظار دارند که تمام افکارش را برای آنها بازگو کند.
در موقعیتهای مختلف والدینی، ما باید به کودک این اطمینان را بدهیم که برای او یک پایگاه قابل اطمینان و قابل اتکا هستیم. هیچ اشکالی ندارد اگر به فرزند در آستانه نوجوانیمان بگوییم: «تو داری بزرگ میشوی و ممکن است من نتوانم خیلی از دغدغههای تو را درک کنم. اما دوست دارم تو کمکم کنی تا دنیا و افکارت را بفهمم و درک کنم» این دست رفتارها کودک را به سمتی میبرد که اولین مرجع هر سوال و هرپرسشی که برایش پیش میآید؛ حتی درباره مسائل جنسی والدینش باشند. چون والدینش را آدمهایی دیده که قرار نیست از سوالهای او درباره مسائل حساسیتبرانگیز برآشفته بشوند، ساختار روانیشان به هم بریزد و تبدیل به آدمهایی عصبانی و غیرقابل پیشبینی بشوند.
پس یک پیشگیری خوب این است که قبل از اینکه کودک به سن کنجکاوی درباره مسائل جنسی برسد به او این اطمینان را بدهیم که من نسبت به همه سوالها و کنجکاویهای تو پذیرش دارم و هرچه باشی تو را دوست دارم.
به روی نوجوان نیاورید تا حرمتها حفظ بشود
اما اگر ما والدینی بودیم که این مسیر را طی نکردیم و فهمیدیم که کودک سابق و نوجوان فعلی ما تصمیم گرفته جواب سوالها و کنجکاویهای ذهنیاش را خودش پیدا کند کار سختتری داریم.
روزی پدر یا مادر لبتاپ فرزندش را باز میکند و با محتواهای غیراخلاقی روبه رو میشود. توصیه من به عنوان روانشناس این است که در عین حفظ خونسردی در ابتدای امر این موضوع را به روی فرزندمان نیاوریم. در قدم اول لبتاپ را ببندید و به نوجوان چیزی نگویید.
این کار دو مزیت دارد. اول اینکه در اصطلاح روی شما به روی فرزندتان باز نمیشود و حریم و حرمتی در این بین شکسته نمیشود. دومین مزیتش هم این است که اعتماد نوجوان به شما سرجایش باقی میماند. درست است که والدین در این لحظه میتوانند مچ فرزندشان را بگیرند و فرزند هم مسلماً خطاکاریاش را میپذیرد اما در عمل والدینش را به چشم افرادی میبیند که مدام وسائل شخصی او را چک میکنند و او را میپایند. این احساس پاییده شدن یکی از بدترین احساسات برای فرزندان در چارچوب یک خانواده است و اثرات بسیار سوئی روی رفتار آنها دارد.
#والدگری_عصر_دیجیتال
#سکس
تربیت کودک و نوجوان🌻:
اگر متوجه شدیم فرزندمان محتوای غیراخلاقی می بیند چگونه رفتار کنیم؟
والدین باید خونسردیشان را حفظ کنند.
والدین معمولاً اتفاقات مربوط به بلوغ جنسی یا کنجکاوی بچهها نسبت به مسائل جنسی را یک اتفاق غیرمنتظره وشوکآور تلقی میکنند. درحالی که همانقدر که اتفاقاتی مثل از پوشک گرفتن بچه، از شیر گرفتن او یا چهار دست و پا راه رفتنش طبیعی هستند، بلوغ جنسی، آگاهی از بدن و کنجکاوی نسبت به این مسائل هم جزئی از فرآیند رشد انسان است.
پس اگر والدی متوجه کنجکاوی و حساسیت فرزندش نسبت به مسائل جنسی شد و در موبایل و تبلت شخصی او عکس و فیلم غیراخلاقی مشاهده کرد اولین واکنش باید واکنشی عاقلانه و به دور از تصمیمات هیجانی باشد. معمولاً والدین در مواجهه با این مسئله سریعاً روحیه خود را میبازند و میگویند: «این چه بلایی بود سرمان آمد؟»، «بچه من که تا دیروز سرش توی کتاب و درسش بود»
دستهای دیگری از والدین هم خودشان را سرزنش میکنند. مثلاً میگویند: «من چه مادر بدی هستم که متوجه این موضوع نشدم». یعنی دچار احساس گناه میشوند که انگار به خاطر کمتوجهی آنها فرزندشان به تماشای محتوای غیراخلاقی گرایش پیدا کرده است. این واکنشها باعث بروز حجم زیادی از هیجانات و افکار منفی میشود که واکنشهای نسنجیده را هم به دنبال دارد. مثلاً مادر، اینترنت خانه را قطع میکند یا پدر موبایل بچه را از او میگیرد یا دستور میدهد که دیگر نباید با دوستانی که من فکر میکنم ماجرا زیر سر آنهاست در ارتباط باشی!
توصیه ما به والدین این است که قبل از این رفتارها و تصمیمات هیجانی اول از همه خودشان را کنترل کنند. والدینی که بر رفتار و هیجانات خود کنترل ندارند نباید انتظار داشته باشند که فرزندشان به آنها اعتماد کند و درباره مسائل حساسیتبرانگیز با آنها راحت باشد. پس طبیعی است که از راهی مثل مخفی کردن یا اعتماد کردن به دوستان دنبال پاسخگویی با این کنجکاویهای طبیعی برود.
برای فرزندتان هندوانه در بسته نباشید
واقعیت این است که رشد کودک یک مسیر دارد و ما به عنوان والد اگر بخواهیم در برهههای حساسی مثل نوجوانی در مواجهه با فرزندمان درست عمل کنیم باید بذر این عمل درست را از قبل بکاریم. والدین باید در طول مسیر رشد، ذهنشان را در اختیار کودک قرار بدهند و از کودک هم بخواهد ذهنش را در اختیار آنها قرار بدهد. بعضی از والدین خودشان مثل یک هندوانه دربسته یا یک صندوقچه قفلشده هستند ولی از فرزندشان انتظار دارند که تمام افکارش را برای آنها بازگو کند.
در موقعیتهای مختلف والدینی، ما باید به کودک این اطمینان را بدهیم که برای او یک پایگاه قابل اطمینان و قابل اتکا هستیم. هیچ اشکالی ندارد اگر به فرزند در آستانه نوجوانیمان بگوییم: «تو داری بزرگ میشوی و ممکن است من نتوانم خیلی از دغدغههای تو را درک کنم. اما دوست دارم تو کمکم کنی تا دنیا و افکارت را بفهمم و درک کنم» این دست رفتارها کودک را به سمتی میبرد که اولین مرجع هر سوال و هرپرسشی که برایش پیش میآید؛ حتی درباره مسائل جنسی والدینش باشند. چون والدینش را آدمهایی دیده که قرار نیست از سوالهای او درباره مسائل حساسیتبرانگیز برآشفته بشوند، ساختار روانیشان به هم بریزد و تبدیل به آدمهایی عصبانی و غیرقابل پیشبینی بشوند.
پس یک پیشگیری خوب این است که قبل از اینکه کودک به سن کنجکاوی درباره مسائل جنسی برسد به او این اطمینان را بدهیم که من نسبت به همه سوالها و کنجکاویهای تو پذیرش دارم و هرچه باشی تو را دوست دارم.
به روی نوجوان نیاورید تا حرمتها حفظ بشود
اما اگر ما والدینی بودیم که این مسیر را طی نکردیم و فهمیدیم که کودک سابق و نوجوان فعلی ما تصمیم گرفته جواب سوالها و کنجکاویهای ذهنیاش را خودش پیدا کند کار سختتری داریم.
روزی پدر یا مادر لبتاپ فرزندش را باز میکند و با محتواهای غیراخلاقی روبه رو میشود. توصیه من به عنوان روانشناس این است که در عین حفظ خونسردی در ابتدای امر این موضوع را به روی فرزندمان نیاوریم. در قدم اول لبتاپ را ببندید و به نوجوان چیزی نگویید.
این کار دو مزیت دارد. اول اینکه در اصطلاح روی شما به روی فرزندتان باز نمیشود و حریم و حرمتی در این بین شکسته نمیشود. دومین مزیتش هم این است که اعتماد نوجوان به شما سرجایش باقی میماند. درست است که والدین در این لحظه میتوانند مچ فرزندشان را بگیرند و فرزند هم مسلماً خطاکاریاش را میپذیرد اما در عمل والدینش را به چشم افرادی میبیند که مدام وسائل شخصی او را چک میکنند و او را میپایند. این احساس پاییده شدن یکی از بدترین احساسات برای فرزندان در چارچوب یک خانواده است و اثرات بسیار سوئی روی رفتار آنها دارد.
#والدگری_عصر_دیجیتال
#سکس
تربیت کودک و نوجوان🌻:
اگر متوجه شدیم فرزندمان محتوای غیراخلاقی می بیند چگونه رفتار کنیم؟
والدین باید خونسردیشان را حفظ کنند.
والدین معمولاً اتفاقات مربوط به بلوغ جنسی یا کنجکاوی بچهها نسبت به مسائل جنسی را یک اتفاق غیرمنتظره وشوکآور تلقی میکنند. درحالی که همانقدر که اتفاقاتی مثل از پوشک گرفتن بچه، از شیر گرفتن او یا چهار دست و پا راه رفتنش طبیعی هستند، بلوغ جنسی، آگاهی از بدن و کنجکاوی نسبت به این مسائل هم جزئی از فرآیند رشد انسان است.
پس اگر والدی متوجه کنجکاوی و حساسیت فرزندش نسبت به مسائل جنسی شد و در موبایل و تبلت شخصی او عکس و فیلم غیراخلاقی مشاهده کرد اولین واکنش باید واکنشی عاقلانه و به دور از تصمیمات هیجانی باشد. معمولاً والدین در مواجهه با این مسئله سریعاً روحیه خود را میبازند و میگویند: «این چه بلایی بود سرمان آمد؟»، «بچه من که تا دیروز سرش توی کتاب و درسش بود»
دستهای دیگری از والدین هم خودشان را سرزنش میکنند. مثلاً میگویند: «من چه مادر بدی هستم که متوجه این موضوع نشدم». یعنی دچار احساس گناه میشوند که انگار به خاطر کمتوجهی آنها فرزندشان به تماشای محتوای غیراخلاقی گرایش پیدا کرده است. این واکنشها باعث بروز حجم زیادی از هیجانات و افکار منفی میشود که واکنشهای نسنجیده را هم به دنبال دارد. مثلاً مادر، اینترنت خانه را قطع میکند یا پدر موبایل بچه را از او میگیرد یا دستور میدهد که دیگر نباید با دوستانی که من فکر میکنم ماجرا زیر سر آنهاست در ارتباط باشی!
توصیه ما به والدین این است که قبل از این رفتارها و تصمیمات هیجانی اول از همه خودشان را کنترل کنند. والدینی که بر رفتار و هیجانات خود کنترل ندارند نباید انتظار داشته باشند که فرزندشان به آنها اعتماد کند و درباره مسائل حساسیتبرانگیز با آنها راحت باشد. پس طبیعی است که از راهی مثل مخفی کردن یا اعتماد کردن به دوستان دنبال پاسخگویی با این کنجکاویهای طبیعی برود.
برای فرزندتان هندوانه در بسته نباشید
واقعیت این است که رشد کودک یک مسیر دارد و ما به عنوان والد اگر بخواهیم در برهههای حساسی مثل نوجوانی در مواجهه با فرزندمان درست عمل کنیم باید بذر این عمل درست را از قبل بکاریم. والدین باید در طول مسیر رشد، ذهنشان را در اختیار کودک قرار بدهند و از کودک هم بخواهد ذهنش را در اختیار آنها قرار بدهد. بعضی از والدین خودشان مثل یک هندوانه دربسته یا یک صندوقچه قفلشده هستند ولی از فرزندشان انتظار دارند که تمام افکارش را برای آنها بازگو کند.
در موقعیتهای مختلف والدینی، ما باید به کودک این اطمینان را بدهیم که برای او یک پایگاه قابل اطمینان و قابل اتکا هستیم. هیچ اشکالی ندارد اگر به فرزند در آستانه نوجوانیمان بگوییم: «تو داری بزرگ میشوی و ممکن است من نتوانم خیلی از دغدغههای تو را درک کنم. اما دوست دارم تو کمکم کنی تا دنیا و افکارت را بفهمم و درک کنم» این دست رفتارها کودک را به سمتی میبرد که اولین مرجع هر سوال و هرپرسشی که برایش پیش میآید؛ حتی درباره مسائل جنسی والدینش باشند. چون والدینش را آدمهایی دیده که قرار نیست از سوالهای او درباره مسائل حساسیتبرانگیز برآشفته بشوند، ساختار روانیشان به هم بریزد و تبدیل به آدمهایی عصبانی و غیرقابل پیشبینی بشوند.
پس یک پیشگیری خوب این است که قبل از اینکه کودک به سن کنجکاوی درباره مسائل جنسی برسد به او این اطمینان را بدهیم که من نسبت به همه سوالها و کنجکاویهای تو پذیرش دارم و هرچه باشی تو را دوست دارم.
به روی نوجوان نیاورید تا حرمتها حفظ بشود
اما اگر ما والدینی بودیم که این مسیر را طی نکردیم و فهمیدیم که کودک سابق و نوجوان فعلی ما تصمیم گرفته جواب سوالها و کنجکاویهای ذهنیاش را خودش پیدا کند کار سختتری داریم.
روزی پدر یا مادر لبتاپ فرزندش را باز میکند و با محتواهای غیراخلاقی روبه رو میشود. توصیه من به عنوان روانشناس این است که در عین حفظ خونسردی در ابتدای امر این موضوع را به روی فرزندمان نیاوریم. در قدم اول لبتاپ را ببندید و به نوجوان چیزی نگویید.
این کار دو مزیت دارد. اول اینکه در اصطلاح روی شما به روی فرزندتان باز نمیشود و حریم و حرمتی در این بین شکسته نمیشود. دومین مزیتش هم این است که اعتماد نوجوان به شما سرجایش باقی میماند. درست است که والدین در این لحظه میتوانند مچ فرزندشان را بگیرند و فرزند هم مسلماً خطاکاریاش را میپذیرد اما در عمل والدینش را به چشم افرادی میبیند که مدام وسائل شخصی او را چک میکنند و او را میپایند. این احساس پاییده شدن یکی از بدترین احساسات برای فرزندان در چارچوب یک خانواده است و اثرات بسیار سوئی روی رفتار آنها دارد.
#والدگری_عصر_دیجیتال
#سکس
تربیت کودک و نوجوان🌻:
اگر متوجه شدیم فرزندمان محتوای غیراخلاقی می بیند چگونه رفتار کنیم؟
والدین باید خونسردیشان را حفظ کنند.
والدین معمولاً اتفاقات مربوط به بلوغ جنسی یا کنجکاوی بچهها نسبت به مسائل جنسی را یک اتفاق غیرمنتظره وشوکآور تلقی میکنند. درحالی که همانقدر که اتفاقاتی مثل از پوشک گرفتن بچه، از شیر گرفتن او یا چهار دست و پا راه رفتنش طبیعی هستند، بلوغ جنسی، آگاهی از بدن و کنجکاوی نسبت به این مسائل هم جزئی از فرآیند رشد انسان است.
پس اگر والدی متوجه کنجکاوی و حساسیت فرزندش نسبت به مسائل جنسی شد و در موبایل و تبلت شخصی او عکس و فیلم غیراخلاقی مشاهده کرد اولین واکنش باید واکنشی عاقلانه و به دور از تصمیمات هیجانی باشد. معمولاً والدین در مواجهه با این مسئله سریعاً روحیه خود را میبازند و میگویند: «این چه بلایی بود سرمان آمد؟»، «بچه من که تا دیروز سرش توی کتاب و درسش بود»
دستهای دیگری از والدین هم خودشان را سرزنش میکنند. مثلاً میگویند: «من چه مادر بدی هستم که متوجه این موضوع نشدم». یعنی دچار احساس گناه میشوند که انگار به خاطر کمتوجهی آنها فرزندشان به تماشای محتوای غیراخلاقی گرایش پیدا کرده است. این واکنشها باعث بروز حجم زیادی از هیجانات و افکار منفی میشود که واکنشهای نسنجیده را هم به دنبال دارد. مثلاً مادر، اینترنت خانه را قطع میکند یا پدر موبایل بچه را از او میگیرد یا دستور میدهد که دیگر نباید با دوستانی که من فکر میکنم ماجرا زیر سر آنهاست در ارتباط باشی!
توصیه ما به والدین این است که قبل از این رفتارها و تصمیمات هیجانی اول از همه خودشان را کنترل کنند. والدینی که بر رفتار و هیجانات خود کنترل ندارند نباید انتظار داشته باشند که فرزندشان به آنها اعتماد کند و درباره مسائل حساسیتبرانگیز با آنها راحت باشد. پس طبیعی است که از راهی مثل مخفی کردن یا اعتماد کردن به دوستان دنبال پاسخگویی با این کنجکاویهای طبیعی برود.
برای فرزندتان هندوانه در بسته نباشید
واقعیت این است که رشد کودک یک مسیر دارد و ما به عنوان والد اگر بخواهیم در برهههای حساسی مثل نوجوانی در مواجهه با فرزندمان درست عمل کنیم باید بذر این عمل درست را از قبل بکاریم. والدین باید در طول مسیر رشد، ذهنشان را در اختیار کودک قرار بدهند و از کودک هم بخواهد ذهنش را در اختیار آنها قرار بدهد. بعضی از والدین خودشان مثل یک هندوانه دربسته یا یک صندوقچه قفلشده هستند ولی از فرزندشان انتظار دارند که تمام افکارش را برای آنها بازگو کند.
در موقعیتهای مختلف والدینی، ما باید به کودک این اطمینان را بدهیم که برای او یک پایگاه قابل اطمینان و قابل اتکا هستیم. هیچ اشکالی ندارد اگر به فرزند در آستانه نوجوانیمان بگوییم: «تو داری بزرگ میشوی و ممکن است من نتوانم خیلی از دغدغههای تو را درک کنم. اما دوست دارم تو کمکم کنی تا دنیا و افکارت را بفهمم و درک کنم» این دست رفتارها کودک را به سمتی میبرد که اولین مرجع هر سوال و هرپرسشی که برایش پیش میآید؛ حتی درباره مسائل جنسی والدینش باشند. چون والدینش را آدمهایی دیده که قرار نیست از سوالهای او درباره مسائل حساسیتبرانگیز برآشفته بشوند، ساختار روانیشان به هم بریزد و تبدیل به آدمهایی عصبانی و غیرقابل پیشبینی بشوند.
پس یک پیشگیری خوب این است که قبل از اینکه کودک به سن کنجکاوی درباره مسائل جنسی برسد به او این اطمینان را بدهیم که من نسبت به همه سوالها و کنجکاویهای تو پذیرش دارم و هرچه باشی تو را دوست دارم.
به روی نوجوان نیاورید تا حرمتها حفظ بشود
اما اگر ما والدینی بودیم که این مسیر را طی نکردیم و فهمیدیم که کودک سابق و نوجوان فعلی ما تصمیم گرفته جواب سوالها و کنجکاویهای ذهنیاش را خودش پیدا کند کار سختتری داریم.
روزی پدر یا مادر لبتاپ فرزندش را باز میکند و با محتواهای غیراخلاقی روبه رو میشود. توصیه من به عنوان روانشناس این است که در عین حفظ خونسردی در ابتدای امر این موضوع را به روی فرزندمان نیاوریم. در قدم اول لبتاپ را ببندید و به نوجوان چیزی نگویید.
این کار دو مزیت دارد. اول اینکه در اصطلاح روی شما به روی فرزندتان باز نمیشود و حریم و حرمتی در این بین شکسته نمیشود. دومین مزیتش هم این است که اعتماد نوجوان به شما سرجایش باقی میماند. درست است که والدین در این لحظه میتوانند مچ فرزندشان را بگیرند و فرزند هم مسلماً خطاکاریاش را میپذیرد اما در عمل والدینش را به چشم افرادی میبیند که مدام وسائل شخصی او را چک میکنند و او را میپایند. این احساس پاییده شدن یکی از بدترین احساسات برای فرزندان در چارچوب یک خانواده است و اثرات بسیار سوئی روی رفتار آنها دارد.
#والدگری_عصر_دیجیتال
#سکس
تربیت کودک و نوجوان🌻:
اگر متوجه شدیم فرزندمان محتوای غیراخلاقی می بیند چگونه رفتار کنیم؟
والدین باید خونسردیشان را حفظ کنند.
والدین معمولاً اتفاقات مربوط به بلوغ جنسی یا کنجکاوی بچهها نسبت به مسائل جنسی را یک اتفاق غیرمنتظره وشوکآور تلقی میکنند. درحالی که همانقدر که اتفاقاتی مثل از پوشک گرفتن بچه، از شیر گرفتن او یا چهار دست و پا راه رفتنش طبیعی هستند، بلوغ جنسی، آگاهی از بدن و کنجکاوی نسبت به این مسائل هم جزئی از فرآیند رشد انسان است.
پس اگر والدی متوجه کنجکاوی و حساسیت فرزندش نسبت به مسائل جنسی شد و در موبایل و تبلت شخصی او عکس و فیلم غیراخلاقی مشاهده کرد اولین واکنش باید واکنشی عاقلانه و به دور از تصمیمات هیجانی باشد. معمولاً والدین در مواجهه با این مسئله سریعاً روحیه خود را میبازند و میگویند: «این چه بلایی بود سرمان آمد؟»، «بچه من که تا دیروز سرش توی کتاب و درسش بود»
دستهای دیگری از والدین هم خودشان را سرزنش میکنند. مثلاً میگویند: «من چه مادر بدی هستم که متوجه این موضوع نشدم». یعنی دچار احساس گناه میشوند که انگار به خاطر کمتوجهی آنها فرزندشان به تماشای محتوای غیراخلاقی گرایش پیدا کرده است. این واکنشها باعث بروز حجم زیادی از هیجانات و افکار منفی میشود که واکنشهای نسنجیده را هم به دنبال دارد. مثلاً مادر، اینترنت خانه را قطع میکند یا پدر موبایل بچه را از او میگیرد یا دستور میدهد که دیگر نباید با دوستانی که من فکر میکنم ماجرا زیر سر آنهاست در ارتباط باشی!
توصیه ما به والدین این است که قبل از این رفتارها و تصمیمات هیجانی اول از همه خودشان را کنترل کنند. والدینی که بر رفتار و هیجانات خود کنترل ندارند نباید انتظار داشته باشند که فرزندشان به آنها اعتماد کند و درباره مسائل حساسیتبرانگیز با آنها راحت باشد. پس طبیعی است که از راهی مثل مخفی کردن یا اعتماد کردن به دوستان دنبال پاسخگویی با این کنجکاویهای طبیعی برود.
برای فرزندتان هندوانه در بسته نباشید
واقعیت این است که رشد کودک یک مسیر دارد و ما به عنوان والد اگر بخواهیم در برهههای حساسی مثل نوجوانی در مواجهه با فرزندمان درست عمل کنیم باید بذر این عمل درست را از قبل بکاریم. والدین باید در طول مسیر رشد، ذهنشان را در اختیار کودک قرار بدهند و از کودک هم بخواهد ذهنش را در اختیار آنها قرار بدهد. بعضی از والدین خودشان مثل یک هندوانه دربسته یا یک صندوقچه قفلشده هستند ولی از فرزندشان انتظار دارند که تمام افکارش را برای آنها بازگو کند.
در موقعیتهای مختلف والدینی، ما باید به کودک این اطمینان را بدهیم که برای او یک پایگاه قابل اطمینان و قابل اتکا هستیم. هیچ اشکالی ندارد اگر به فرزند در آستانه نوجوانیمان بگوییم: «تو داری بزرگ میشوی و ممکن است من نتوانم خیلی از دغدغههای تو را درک کنم. اما دوست دارم تو کمکم کنی تا دنیا و افکارت را بفهمم و درک کنم» این دست رفتارها کودک را به سمتی میبرد که اولین مرجع هر سوال و هرپرسشی که برایش پیش میآید؛ حتی درباره مسائل جنسی والدینش باشند. چون والدینش را آدمهایی دیده که قرار نیست از سوالهای او درباره مسائل حساسیتبرانگیز برآشفته بشوند، ساختار روانیشان به هم بریزد و تبدیل به آدمهایی عصبانی و غیرقابل پیشبینی بشوند.
پس یک پیشگیری خوب این است که قبل از اینکه کودک به سن کنجکاوی درباره مسائل جنسی برسد به او این اطمینان را بدهیم که من نسبت به همه سوالها و کنجکاویهای تو پذیرش دارم و هرچه باشی تو را دوست دارم.
به روی نوجوان نیاورید تا حرمتها حفظ بشود
اما اگر ما والدینی بودیم که این مسیر را طی نکردیم و فهمیدیم که کودک سابق و نوجوان فعلی ما تصمیم گرفته جواب سوالها و کنجکاویهای ذهنیاش را خودش پیدا کند کار سختتری داریم.
روزی پدر یا مادر لبتاپ فرزندش را باز میکند و با محتواهای غیراخلاقی روبه رو میشود. توصیه من به عنوان روانشناس این است که در عین حفظ خونسردی در ابتدای امر این موضوع را به روی فرزندمان نیاوریم. در قدم اول لبتاپ را ببندید و به نوجوان چیزی نگویید.
این کار دو مزیت دارد. اول اینکه در اصطلاح روی شما به روی فرزندتان باز نمیشود و حریم و حرمتی در این بین شکسته نمیشود. دومین مزیتش هم این است که اعتماد نوجوان به شما سرجایش باقی میماند. درست است که والدین در این لحظه میتوانند مچ فرزندشان را بگیرند و فرزند هم مسلماً خطاکاریاش را میپذیرد اما در عمل والدینش را به چشم افرادی میبیند که مدام وسائل شخصی او را چک میکنند و او را میپایند. این احساس پاییده شدن یکی از بدترین احساسات برای فرزندان در چارچوب یک خانواده است و اثرات بسیار سوئی روی رفتار آنها دارد.
#والدگری_عصر_دیجیتال
#سکس
تربیت کودک و نوجوان🌻:
اگر متوجه شدیم فرزندمان محتوای غیراخلاقی می بیند چگونه رفتار کنیم؟
والدین باید خونسردیشان را حفظ کنند.
والدین معمولاً اتفاقات مربوط به بلوغ جنسی یا کنجکاوی بچهها نسبت به مسائل جنسی را یک اتفاق غیرمنتظره وشوکآور تلقی میکنند. درحالی که همانقدر که اتفاقاتی مثل از پوشک گرفتن بچه، از شیر گرفتن او یا چهار دست و پا راه رفتنش طبیعی هستند، بلوغ جنسی، آگاهی از بدن و کنجکاوی نسبت به این مسائل هم جزئی از فرآیند رشد انسان است.
پس اگر والدی متوجه کنجکاوی و حساسیت فرزندش نسبت به مسائل جنسی شد و در موبایل و تبلت شخصی او عکس و فیلم غیراخلاقی مشاهده کرد اولین واکنش باید واکنشی عاقلانه و به دور از تصمیمات هیجانی باشد. معمولاً والدین در مواجهه با این مسئله سریعاً روحیه خود را میبازند و میگویند: «این چه بلایی بود سرمان آمد؟»، «بچه من که تا دیروز سرش توی کتاب و درسش بود»
دستهای دیگری از والدین هم خودشان را سرزنش میکنند. مثلاً میگویند: «من چه مادر بدی هستم که متوجه این موضوع نشدم». یعنی دچار احساس گناه میشوند که انگار به خاطر کمتوجهی آنها فرزندشان به تماشای محتوای غیراخلاقی گرایش پیدا کرده است. این واکنشها باعث بروز حجم زیادی از هیجانات و افکار منفی میشود که واکنشهای نسنجیده را هم به دنبال دارد. مثلاً مادر، اینترنت خانه را قطع میکند یا پدر موبایل بچه را از او میگیرد یا دستور میدهد که دیگر نباید با دوستانی که من فکر میکنم ماجرا زیر سر آنهاست در ارتباط باشی!
توصیه ما به والدین این است که قبل از این رفتارها و تصمیمات هیجانی اول از همه خودشان را کنترل کنند. والدینی که بر رفتار و هیجانات خود کنترل ندارند نباید انتظار داشته باشند که فرزندشان به آنها اعتماد کند و درباره مسائل حساسیتبرانگیز با آنها راحت باشد. پس طبیعی است که از راهی مثل مخفی کردن یا اعتماد کردن به دوستان دنبال پاسخگویی با این کنجکاویهای طبیعی برود.
برای فرزندتان هندوانه در بسته نباشید
واقعیت این است که رشد کودک یک مسیر دارد و ما به عنوان والد اگر بخواهیم در برهههای حساسی مثل نوجوانی در مواجهه با فرزندمان درست عمل کنیم باید بذر این عمل درست را از قبل بکاریم. والدین باید در طول مسیر رشد، ذهنشان را در اختیار کودک قرار بدهند و از کودک هم بخواهد ذهنش را در اختیار آنها قرار بدهد. بعضی از والدین خودشان مثل یک هندوانه دربسته یا یک صندوقچه قفلشده هستند ولی از فرزندشان انتظار دارند که تمام افکارش را برای آنها بازگو کند.
در موقعیتهای مختلف والدینی، ما باید به کودک این اطمینان را بدهیم که برای او یک پایگاه قابل اطمینان و قابل اتکا هستیم. هیچ اشکالی ندارد اگر به فرزند در آستانه نوجوانیمان بگوییم: «تو داری بزرگ میشوی و ممکن است من نتوانم خیلی از دغدغههای تو را درک کنم. اما دوست دارم تو کمکم کنی تا دنیا و افکارت را بفهمم و درک کنم» این دست رفتارها کودک را به سمتی میبرد که اولین مرجع هر سوال و هرپرسشی که برایش پیش میآید؛ حتی درباره مسائل جنسی والدینش باشند. چون والدینش را آدمهایی دیده که قرار نیست از سوالهای او درباره مسائل حساسیتبرانگیز برآشفته بشوند، ساختار روانیشان به هم بریزد و تبدیل به آدمهایی عصبانی و غیرقابل پیشبینی بشوند.
پس یک پیشگیری خوب این است که قبل از اینکه کودک به سن کنجکاوی درباره مسائل جنسی برسد به او این اطمینان را بدهیم که من نسبت به همه سوالها و کنجکاویهای تو پذیرش دارم و هرچه باشی تو را دوست دارم.
به روی نوجوان نیاورید تا حرمتها حفظ بشود
اما اگر ما والدینی بودیم که این مسیر را طی نکردیم و فهمیدیم که کودک سابق و نوجوان فعلی ما تصمیم گرفته جواب سوالها و کنجکاویهای ذهنیاش را خودش پیدا کند کار سختتری داریم.
روزی پدر یا مادر لبتاپ فرزندش را باز میکند و با محتواهای غیراخلاقی روبه رو میشود. توصیه من به عنوان روانشناس این است که در عین حفظ خونسردی در ابتدای امر این موضوع را به روی فرزندمان نیاوریم. در قدم اول لبتاپ را ببندید و به نوجوان چیزی نگویید.
این کار دو مزیت دارد. اول اینکه در اصطلاح روی شما به روی فرزندتان باز نمیشود و حریم و حرمتی در این بین شکسته نمیشود. دومین مزیتش هم این است که اعتماد نوجوان به شما سرجایش باقی میماند. درست است که والدین در این لحظه میتوانند مچ فرزندشان را بگیرند و فرزند هم مسلماً خطاکاریاش را میپذیرد اما در عمل والدینش را به چشم افرادی میبیند که مدام وسائل شخصی او را چک میکنند و او را میپایند. این احساس پاییده شدن یکی از بدترین احساسات برای فرزندان در چارچوب یک خانواده است و اثرات بسیار سوئی روی رفتار آنها دارد.
#والدگری_عصر_دیجیتال
#سکس
تربیت کودک و نوجوان🌻:
اگر متوجه شدیم فرزندمان محتوای غیراخلاقی می بیند چگونه رفتار کنیم؟
والدین باید خونسردیشان را حفظ کنند.
والدین معمولاً اتفاقات مربوط به بلوغ جنسی یا کنجکاوی بچهها نسبت به مسائل جنسی را یک اتفاق غیرمنتظره وشوکآور تلقی میکنند. درحالی که همانقدر که اتفاقاتی مثل از پوشک گرفتن بچه، از شیر گرفتن او یا چهار دست و پا راه رفتنش طبیعی هستند، بلوغ جنسی، آگاهی از بدن و کنجکاوی نسبت به این مسائل هم جزئی از فرآیند رشد انسان است.
پس اگر والدی متوجه کنجکاوی و حساسیت فرزندش نسبت به مسائل جنسی شد و در موبایل و تبلت شخصی او عکس و فیلم غیراخلاقی مشاهده کرد اولین واکنش باید واکنشی عاقلانه و به دور از تصمیمات هیجانی باشد. معمولاً والدین در مواجهه با این مسئله سریعاً روحیه خود را میبازند و میگویند: «این چه بلایی بود سرمان آمد؟»، «بچه من که تا دیروز سرش توی کتاب و درسش بود»
دستهای دیگری از والدین هم خودشان را سرزنش میکنند. مثلاً میگویند: «من چه مادر بدی هستم که متوجه این موضوع نشدم». یعنی دچار احساس گناه میشوند که انگار به خاطر کمتوجهی آنها فرزندشان به تماشای محتوای غیراخلاقی گرایش پیدا کرده است. این واکنشها باعث بروز حجم زیادی از هیجانات و افکار منفی میشود که واکنشهای نسنجیده را هم به دنبال دارد. مثلاً مادر، اینترنت خانه را قطع میکند یا پدر موبایل بچه را از او میگیرد یا دستور میدهد که دیگر نباید با دوستانی که من فکر میکنم ماجرا زیر سر آنهاست در ارتباط باشی!
توصیه ما به والدین این است که قبل از این رفتارها و تصمیمات هیجانی اول از همه خودشان را کنترل کنند. والدینی که بر رفتار و هیجانات خود کنترل ندارند نباید انتظار داشته باشند که فرزندشان به آنها اعتماد کند و درباره مسائل حساسیتبرانگیز با آنها راحت باشد. پس طبیعی است که از راهی مثل مخفی کردن یا اعتماد کردن به دوستان دنبال پاسخگویی با این کنجکاویهای طبیعی برود.
برای فرزندتان هندوانه در بسته نباشید
واقعیت این است که رشد کودک یک مسیر دارد و ما به عنوان والد اگر بخواهیم در برهههای حساسی مثل نوجوانی در مواجهه با فرزندمان درست عمل کنیم باید بذر این عمل درست را از قبل بکاریم. والدین باید در طول مسیر رشد، ذهنشان را در اختیار کودک قرار بدهند و از کودک هم بخواهد ذهنش را در اختیار آنها قرار بدهد. بعضی از والدین خودشان مثل یک هندوانه دربسته یا یک صندوقچه قفلشده هستند ولی از فرزندشان انتظار دارند که تمام افکارش را برای آنها بازگو کند.
در موقعیتهای مختلف والدینی، ما باید به کودک این اطمینان را بدهیم که برای او یک پایگاه قابل اطمینان و قابل اتکا هستیم. هیچ اشکالی ندارد اگر به فرزند در آستانه نوجوانیمان بگوییم: «تو داری بزرگ میشوی و ممکن است من نتوانم خیلی از دغدغههای تو را درک کنم. اما دوست دارم تو کمکم کنی تا دنیا و افکارت را بفهمم و درک کنم» این دست رفتارها کودک را به سمتی میبرد که اولین مرجع هر سوال و هرپرسشی که برایش پیش میآید؛ حتی درباره مسائل جنسی والدینش باشند. چون والدینش را آدمهایی دیده که قرار نیست از سوالهای او درباره مسائل حساسیتبرانگیز برآشفته بشوند، ساختار روانیشان به هم بریزد و تبدیل به آدمهایی عصبانی و غیرقابل پیشبینی بشوند.
پس یک پیشگیری خوب این است که قبل از اینکه کودک به سن کنجکاوی درباره مسائل جنسی برسد به او این اطمینان را بدهیم که من نسبت به همه سوالها و کنجکاویهای تو پذیرش دارم و هرچه باشی تو را دوست دارم.
به روی نوجوان نیاورید تا حرمتها حفظ بشود
اما اگر ما والدینی بودیم که این مسیر را طی نکردیم و فهمیدیم که کودک سابق و نوجوان فعلی ما تصمیم گرفته جواب سوالها و کنجکاویهای ذهنیاش را خودش پیدا کند کار سختتری داریم.
روزی پدر یا مادر لبتاپ فرزندش را باز میکند و با محتواهای غیراخلاقی روبه رو میشود. توصیه من به عنوان روانشناس این است که در عین حفظ خونسردی در ابتدای امر این موضوع را به روی فرزندمان نیاوریم. در قدم اول لبتاپ را ببندید و به نوجوان چیزی نگویید.
این کار دو مزیت دارد. اول اینکه در اصطلاح روی شما به روی فرزندتان باز نمیشود و حریم و حرمتی در این بین شکسته نمیشود. دومین مزیتش هم این است که اعتماد نوجوان به شما سرجایش باقی میماند. درست است که والدین در این لحظه میتوانند مچ فرزندشان را بگیرند و فرزند هم مسلماً خطاکاریاش را میپذیرد اما در عمل والدینش را به چشم افرادی میبیند که مدام وسائل شخصی او را چک میکنند و او را میپایند. این احساس پاییده شدن یکی از بدترین احساسات برای فرزندان در چارچوب یک خانواده است و اثرات بسیار سوئی روی رفتار آنها دارد.
#والدگری_عصر_دیجیتال
#سکس
تربیت کودک و نوجوان🌻:
اگر متوجه شدیم فرزندمان محتوای غیراخلاقی می بیند چگونه رفتار کنیم؟
والدین باید خونسردیشان را حفظ کنند.
والدین معمولاً اتفاقات مربوط به بلوغ جنسی یا کنجکاوی بچهها نسبت به مسائل جنسی را یک اتفاق غیرمنتظره وشوکآور تلقی میکنند. درحالی که همانقدر که اتفاقاتی مثل از پوشک گرفتن بچه، از شیر گرفتن او یا چهار دست و پا راه رفتنش طبیعی هستند، بلوغ جنسی، آگاهی از بدن و کنجکاوی نسبت به این مسائل هم جزئی از فرآیند رشد انسان است.
پس اگر والدی متوجه کنجکاوی و حساسیت فرزندش نسبت به مسائل جنسی شد و در موبایل و تبلت شخصی او عکس و فیلم غیراخلاقی مشاهده کرد اولین واکنش باید واکنشی عاقلانه و به دور از تصمیمات هیجانی باشد. معمولاً والدین در مواجهه با این مسئله سریعاً روحیه خود را میبازند و میگویند: «این چه بلایی بود سرمان آمد؟»، «بچه من که تا دیروز سرش توی کتاب و درسش بود»
دستهای دیگری از والدین هم خودشان را سرزنش میکنند. مثلاً میگویند: «من چه مادر بدی هستم که متوجه این موضوع نشدم». یعنی دچار احساس گناه میشوند که انگار به خاطر کمتوجهی آنها فرزندشان به تماشای محتوای غیراخلاقی گرایش پیدا کرده است. این واکنشها باعث بروز حجم زیادی از هیجانات و افکار منفی میشود که واکنشهای نسنجیده را هم به دنبال دارد. مثلاً مادر، اینترنت خانه را قطع میکند یا پدر موبایل بچه را از او میگیرد یا دستور میدهد که دیگر نباید با دوستانی که من فکر میکنم ماجرا زیر سر آنهاست در ارتباط باشی!
توصیه ما به والدین این است که قبل از این رفتارها و تصمیمات هیجانی اول از همه خودشان را کنترل کنند. والدینی که بر رفتار و هیجانات خود کنترل ندارند نباید انتظار داشته باشند که فرزندشان به آنها اعتماد کند و درباره مسائل حساسیتبرانگیز با آنها راحت باشد. پس طبیعی است که از راهی مثل مخفی کردن یا اعتماد کردن به دوستان دنبال پاسخگویی با این کنجکاویهای طبیعی برود.
برای فرزندتان هندوانه در بسته نباشید
واقعیت این است که رشد کودک یک مسیر دارد و ما به عنوان والد اگر بخواهیم در برهههای حساسی مثل نوجوانی در مواجهه با فرزندمان درست عمل کنیم باید بذر این عمل درست را از قبل بکاریم. والدین باید در طول مسیر رشد، ذهنشان را در اختیار کودک قرار بدهند و از کودک هم بخواهد ذهنش را در اختیار آنها قرار بدهد. بعضی از والدین خودشان مثل یک هندوانه دربسته یا یک صندوقچه قفلشده هستند ولی از فرزندشان انتظار دارند که تمام افکارش را برای آنها بازگو کند.
در موقعیتهای مختلف والدینی، ما باید به کودک این اطمینان را بدهیم که برای او یک پایگاه قابل اطمینان و قابل اتکا هستیم. هیچ اشکالی ندارد اگر به فرزند در آستانه نوجوانیمان بگوییم: «تو داری بزرگ میشوی و ممکن است من نتوانم خیلی از دغدغههای تو را درک کنم. اما دوست دارم تو کمکم کنی تا دنیا و افکارت را بفهمم و درک کنم» این دست رفتارها کودک را به سمتی میبرد که اولین مرجع هر سوال و هرپرسشی که برایش پیش میآید؛ حتی درباره مسائل جنسی والدینش باشند. چون والدینش را آدمهایی دیده که قرار نیست از سوالهای او درباره مسائل حساسیتبرانگیز برآشفته بشوند، ساختار روانیشان به هم بریزد و تبدیل به آدمهایی عصبانی و غیرقابل پیشبینی بشوند.
پس یک پیشگیری خوب این است که قبل از اینکه کودک به سن کنجکاوی درباره مسائل جنسی برسد به او این اطمینان را بدهیم که من نسبت به همه سوالها و کنجکاویهای تو پذیرش دارم و هرچه باشی تو را دوست دارم.
به روی نوجوان نیاورید تا حرمتها حفظ بشود
اما اگر ما والدینی بودیم که این مسیر را طی نکردیم و فهمیدیم که کودک سابق و نوجوان فعلی ما تصمیم گرفته جواب سوالها و کنجکاویهای ذهنیاش را خودش پیدا کند کار سختتری داریم.
روزی پدر یا مادر لبتاپ فرزندش را باز میکند و با محتواهای غیراخلاقی روبه رو میشود. توصیه من به عنوان روانشناس این است که در عین حفظ خونسردی در ابتدای امر این موضوع را به روی فرزندمان نیاوریم. در قدم اول لبتاپ را ببندید و به نوجوان چیزی نگویید.
این کار دو مزیت دارد. اول اینکه در اصطلاح روی شما به روی فرزندتان باز نمیشود و حریم و حرمتی در این بین شکسته نمیشود. دومین مزیتش هم این است که اعتماد نوجوان به شما سرجایش باقی میماند. درست است که والدین در این لحظه میتوانند مچ فرزندشان را بگیرند و فرزند هم مسلماً خطاکاریاش را میپذیرد اما در عمل والدینش را به چشم افرادی میبیند که مدام وسائل شخصی او را چک میکنند و او را میپایند. این احساس پاییده شدن یکی از بدترین احساسات برای فرزندان در چارچوب یک خانواده است و اثرات بسیار سوئی روی رفتار آنها دارد.
#والدگری_عصر_دیجیتال
#سکس
تربیت کودک و نوجوان🌻:
اگر متوجه شدیم فرزندمان محتوای غیراخلاقی می بیند چگونه رفتار کنیم؟
والدین باید خونسردیشان را حفظ کنند.
والدین معمولاً اتفاقات مربوط به بلوغ جنسی یا کنجکاوی بچهها نسبت به مسائل جنسی را یک اتفاق غیرمنتظره وشوکآور تلقی میکنند. درحالی که همانقدر که اتفاقاتی مثل از پوشک گرفتن بچه، از شیر گرفتن او یا چهار دست و پا راه رفتنش طبیعی هستند، بلوغ جنسی، آگاهی از بدن و کنجکاوی نسبت به این مسائل هم جزئی از فرآیند رشد انسان است.
پس اگر والدی متوجه کنجکاوی و حساسیت فرزندش نسبت به مسائل جنسی شد و در موبایل و تبلت شخصی او عکس و فیلم غیراخلاقی مشاهده کرد اولین واکنش باید واکنشی عاقلانه و به دور از تصمیمات هیجانی باشد. معمولاً والدین در مواجهه با این مسئله سریعاً روحیه خود را میبازند و میگویند: «این چه بلایی بود سرمان آمد؟»، «بچه من که تا دیروز سرش توی کتاب و درسش بود»
دستهای دیگری از والدین هم خودشان را سرزنش میکنند. مثلاً میگویند: «من چه مادر بدی هستم که متوجه این موضوع نشدم». یعنی دچار احساس گناه میشوند که انگار به خاطر کمتوجهی آنها فرزندشان به تماشای محتوای غیراخلاقی گرایش پیدا کرده است. این واکنشها باعث بروز حجم زیادی از هیجانات و افکار منفی میشود که واکنشهای نسنجیده را هم به دنبال دارد. مثلاً مادر، اینترنت خانه را قطع میکند یا پدر موبایل بچه را از او میگیرد یا دستور میدهد که دیگر نباید با دوستانی که من فکر میکنم ماجرا زیر سر آنهاست در ارتباط باشی!
توصیه ما به والدین این است که قبل از این رفتارها و تصمیمات هیجانی اول از همه خودشان را کنترل کنند. والدینی که بر رفتار و هیجانات خود کنترل ندارند نباید انتظار داشته باشند که فرزندشان به آنها اعتماد کند و درباره مسائل حساسیتبرانگیز با آنها راحت باشد. پس طبیعی است که از راهی مثل مخفی کردن یا اعتماد کردن به دوستان دنبال پاسخگویی با این کنجکاویهای طبیعی برود.
برای فرزندتان هندوانه در بسته نباشید
واقعیت این است که رشد کودک یک مسیر دارد و ما به عنوان والد اگر بخواهیم در برهههای حساسی مثل نوجوانی در مواجهه با فرزندمان درست عمل کنیم باید بذر این عمل درست را از قبل بکاریم. والدین باید در طول مسیر رشد، ذهنشان را در اختیار کودک قرار بدهند و از کودک هم بخواهد ذهنش را در اختیار آنها قرار بدهد. بعضی از والدین خودشان مثل یک هندوانه دربسته یا یک صندوقچه قفلشده هستند ولی از فرزندشان انتظار دارند که تمام افکارش را برای آنها بازگو کند.
در موقعیتهای مختلف والدینی، ما باید به کودک این اطمینان را بدهیم که برای او یک پایگاه قابل اطمینان و قابل اتکا هستیم. هیچ اشکالی ندارد اگر به فرزند در آستانه نوجوانیمان بگوییم: «تو داری بزرگ میشوی و ممکن است من نتوانم خیلی از دغدغههای تو را درک کنم. اما دوست دارم تو کمکم کنی تا دنیا و افکارت را بفهمم و درک کنم» این دست رفتارها کودک را به سمتی میبرد که اولین مرجع هر سوال و هرپرسشی که برایش پیش میآید؛ حتی درباره مسائل جنسی والدینش باشند. چون والدینش را آدمهایی دیده که قرار نیست از سوالهای او درباره مسائل حساسیتبرانگیز برآشفته بشوند، ساختار روانیشان به هم بریزد و تبدیل به آدمهایی عصبانی و غیرقابل پیشبینی بشوند.
پس یک پیشگیری خوب این است که قبل از اینکه کودک به سن کنجکاوی درباره مسائل جنسی برسد به او این اطمینان را بدهیم که من نسبت به همه سوالها و کنجکاویهای تو پذیرش دارم و هرچه باشی تو را دوست دارم.
به روی نوجوان نیاورید تا حرمتها حفظ بشود
اما اگر ما والدینی بودیم که این مسیر را طی نکردیم و فهمیدیم که کودک سابق و نوجوان فعلی ما تصمیم گرفته جواب سوالها و کنجکاویهای ذهنیاش را خودش پیدا کند کار سختتری داریم.
روزی پدر یا مادر لبتاپ فرزندش را باز میکند و با محتواهای غیراخلاقی روبه رو میشود. توصیه من به عنوان روانشناس این است که در عین حفظ خونسردی در ابتدای امر این موضوع را به روی فرزندمان نیاوریم. در قدم اول لبتاپ را ببندید و به نوجوان چیزی نگویید.
این کار دو مزیت دارد. اول اینکه در اصطلاح روی شما به روی فرزندتان باز نمیشود و حریم و حرمتی در این بین شکسته نمیشود. دومین مزیتش هم این است که اعتماد نوجوان به شما سرجایش باقی میماند. درست است که والدین در این لحظه میتوانند مچ فرزندشان را بگیرند و فرزند هم مسلماً خطاکاریاش را میپذیرد اما در عمل والدینش را به چشم افرادی میبیند که مدام وسائل شخصی او را چک میکنند و او را میپایند. این احساس پاییده شدن یکی از بدترین احساسات برای فرزندان در چارچوب یک خانواده است و اثرات بسیار سوئی روی رفتار آنها دارد.
#والدگری_عصر_دیجیتال
#سکس
تربیت کودک و نوجوان🌻:
اگر متوجه شدیم فرزندمان محتوای غیراخلاقی می بیند چگونه رفتار کنیم؟
والدین باید خونسردیشان را حفظ کنند.
والدین معمولاً اتفاقات مربوط به بلوغ جنسی یا کنجکاوی بچهها نسبت به مسائل جنسی را یک اتفاق غیرمنتظره وشوکآور تلقی میکنند. درحالی که همانقدر که اتفاقاتی مثل از پوشک گرفتن بچه، از شیر گرفتن او یا چهار دست و پا راه رفتنش طبیعی هستند، بلوغ جنسی، آگاهی از بدن و کنجکاوی نسبت به این مسائل هم جزئی از فرآیند رشد انسان است.
پس اگر والدی متوجه کنجکاوی و حساسیت فرزندش نسبت به مسائل جنسی شد و در موبایل و تبلت شخصی او عکس و فیلم غیراخلاقی مشاهده کرد اولین واکنش باید واکنشی عاقلانه و به دور از تصمیمات هیجانی باشد. معمولاً والدین در مواجهه با این مسئله سریعاً روحیه خود را میبازند و میگویند: «این چه بلایی بود سرمان آمد؟»، «بچه من که تا دیروز سرش توی کتاب و درسش بود»
دستهای دیگری از والدین هم خودشان را سرزنش میکنند. مثلاً میگویند: «من چه مادر بدی هستم که متوجه این موضوع نشدم». یعنی دچار احساس گناه میشوند که انگار به خاطر کمتوجهی آنها فرزندشان به تماشای محتوای غیراخلاقی گرایش پیدا کرده است. این واکنشها باعث بروز حجم زیادی از هیجانات و افکار منفی میشود که واکنشهای نسنجیده را هم به دنبال دارد. مثلاً مادر، اینترنت خانه را قطع میکند یا پدر موبایل بچه را از او میگیرد یا دستور میدهد که دیگر نباید با دوستانی که من فکر میکنم ماجرا زیر سر آنهاست در ارتباط باشی!
توصیه ما به والدین این است که قبل از این رفتارها و تصمیمات هیجانی اول از همه خودشان را کنترل کنند. والدینی که بر رفتار و هیجانات خود کنترل ندارند نباید انتظار داشته باشند که فرزندشان به آنها اعتماد کند و درباره مسائل حساسیتبرانگیز با آنها راحت باشد. پس طبیعی است که از راهی مثل مخفی کردن یا اعتماد کردن به دوستان دنبال پاسخگویی با این کنجکاویهای طبیعی برود.
برای فرزندتان هندوانه در بسته نباشید
واقعیت این است که رشد کودک یک مسیر دارد و ما به عنوان والد اگر بخواهیم در برهههای حساسی مثل نوجوانی در مواجهه با فرزندمان درست عمل کنیم باید بذر این عمل درست را از قبل بکاریم. والدین باید در طول مسیر رشد، ذهنشان را در اختیار کودک قرار بدهند و از کودک هم بخواهد ذهنش را در اختیار آنها قرار بدهد. بعضی از والدین خودشان مثل یک هندوانه دربسته یا یک صندوقچه قفلشده هستند ولی از فرزندشان انتظار دارند که تمام افکارش را برای آنها بازگو کند.
در موقعیتهای مختلف والدینی، ما باید به کودک این اطمینان را بدهیم که برای او یک پایگاه قابل اطمینان و قابل اتکا هستیم. هیچ اشکالی ندارد اگر به فرزند در آستانه نوجوانیمان بگوییم: «تو داری بزرگ میشوی و ممکن است من نتوانم خیلی از دغدغههای تو را درک کنم. اما دوست دارم تو کمکم کنی تا دنیا و افکارت را بفهمم و درک کنم» این دست رفتارها کودک را به سمتی میبرد که اولین مرجع هر سوال و هرپرسشی که برایش پیش میآید؛ حتی درباره مسائل جنسی والدینش باشند. چون والدینش را آدمهایی دیده که قرار نیست از سوالهای او درباره مسائل حساسیتبرانگیز برآشفته بشوند، ساختار روانیشان به هم بریزد و تبدیل به آدمهایی عصبانی و غیرقابل پیشبینی بشوند.
پس یک پیشگیری خوب این است که قبل از اینکه کودک به سن کنجکاوی درباره مسائل جنسی برسد به او این اطمینان را بدهیم که من نسبت به همه سوالها و کنجکاویهای تو پذیرش دارم و هرچه باشی تو را دوست دارم.
به روی نوجوان نیاورید تا حرمتها حفظ بشود
اما اگر ما والدینی بودیم که این مسیر را طی نکردیم و فهمیدیم که کودک سابق و نوجوان فعلی ما تصمیم گرفته جواب سوالها و کنجکاویهای ذهنیاش را خودش پیدا کند کار سختتری داریم.
روزی پدر یا مادر لبتاپ فرزندش را باز میکند و با محتواهای غیراخلاقی روبه رو میشود. توصیه من به عنوان روانشناس این است که در عین حفظ خونسردی در ابتدای امر این موضوع را به روی فرزندمان نیاوریم. در قدم اول لبتاپ را ببندید و به نوجوان چیزی نگویید.
این کار دو مزیت دارد. اول اینکه در اصطلاح روی شما به روی فرزندتان باز نمیشود و حریم و حرمتی در این بین شکسته نمیشود. دومین مزیتش هم این است که اعتماد نوجوان به شما سرجایش باقی میماند. درست است که والدین در این لحظه میتوانند مچ فرزندشان را بگیرند و فرزند هم مسلماً خطاکاریاش را میپذیرد اما در عمل والدینش را به چشم افرادی میبیند که مدام وسائل شخصی او را چک میکنند و او را میپایند. این احساس پاییده شدن یکی از بدترین احساسات برای فرزندان در چارچوب یک خانواده است و اثرات بسیار سوئی روی رفتار آنها دارد.
#والدگری_عصر_دیجیتال
#سکس
تربیت کودک و نوجوان🌻:
اگر متوجه شدیم فرزندمان محتوای غیراخلاقی می بیند چگونه رفتار کنیم؟
والدین باید خونسردیشان را حفظ کنند.
والدین معمولاً اتفاقات مربوط به بلوغ جنسی یا کنجکاوی بچهها نسبت به مسائل جنسی را یک اتفاق غیرمنتظره وشوکآور تلقی میکنند. درحالی که همانقدر که اتفاقاتی مثل از پوشک گرفتن بچه، از شیر گرفتن او یا چهار دست و پا راه رفتنش طبیعی هستند، بلوغ جنسی، آگاهی از بدن و کنجکاوی نسبت به این مسائل هم جزئی از فرآیند رشد انسان است.
پس اگر والدی متوجه کنجکاوی و حساسیت فرزندش نسبت به مسائل جنسی شد و در موبایل و تبلت شخصی او عکس و فیلم غیراخلاقی مشاهده کرد اولین واکنش باید واکنشی عاقلانه و به دور از تصمیمات هیجانی باشد. معمولاً والدین در مواجهه با این مسئله سریعاً روحیه خود را میبازند و میگویند: «این چه بلایی بود سرمان آمد؟»، «بچه من که تا دیروز سرش توی کتاب و درسش بود»
دستهای دیگری از والدین هم خودشان را سرزنش میکنند. مثلاً میگویند: «من چه مادر بدی هستم که متوجه این موضوع نشدم». یعنی دچار احساس گناه میشوند که انگار به خاطر کمتوجهی آنها فرزندشان به تماشای محتوای غیراخلاقی گرایش پیدا کرده است. این واکنشها باعث بروز حجم زیادی از هیجانات و افکار منفی میشود که واکنشهای نسنجیده را هم به دنبال دارد. مثلاً مادر، اینترنت خانه را قطع میکند یا پدر موبایل بچه را از او میگیرد یا دستور میدهد که دیگر نباید با دوستانی که من فکر میکنم ماجرا زیر سر آنهاست در ارتباط باشی!
توصیه ما به والدین این است که قبل از این رفتارها و تصمیمات هیجانی اول از همه خودشان را کنترل کنند. والدینی که بر رفتار و هیجانات خود کنترل ندارند نباید انتظار داشته باشند که فرزندشان به آنها اعتماد کند و درباره مسائل حساسیتبرانگیز با آنها راحت باشد. پس طبیعی است که از راهی مثل مخفی کردن یا اعتماد کردن به دوستان دنبال پاسخگویی با این کنجکاویهای طبیعی برود.
برای فرزندتان هندوانه در بسته نباشید
واقعیت این است که رشد کودک یک مسیر دارد و ما به عنوان والد اگر بخواهیم در برهههای حساسی مثل نوجوانی در مواجهه با فرزندمان درست عمل کنیم باید بذر این عمل درست را از قبل بکاریم. والدین باید در طول مسیر رشد، ذهنشان را در اختیار کودک قرار بدهند و از کودک هم بخواهد ذهنش را در اختیار آنها قرار بدهد. بعضی از والدین خودشان مثل یک هندوانه دربسته یا یک صندوقچه قفلشده هستند ولی از فرزندشان انتظار دارند که تمام افکارش را برای آنها بازگو کند.
در موقعیتهای مختلف والدینی، ما باید به کودک این اطمینان را بدهیم که برای او یک پایگاه قابل اطمینان و قابل اتکا هستیم. هیچ اشکالی ندارد اگر به فرزند در آستانه نوجوانیمان بگوییم: «تو داری بزرگ میشوی و ممکن است من نتوانم خیلی از دغدغههای تو را درک کنم. اما دوست دارم تو کمکم کنی تا دنیا و افکارت را بفهمم و درک کنم» این دست رفتارها کودک را به سمتی میبرد که اولین مرجع هر سوال و هرپرسشی که برایش پیش میآید؛ حتی درباره مسائل جنسی والدینش باشند. چون والدینش را آدمهایی دیده که قرار نیست از سوالهای او درباره مسائل حساسیتبرانگیز برآشفته بشوند، ساختار روانیشان به هم بریزد و تبدیل به آدمهایی عصبانی و غیرقابل پیشبینی بشوند.
پس یک پیشگیری خوب این است که قبل از اینکه کودک به سن کنجکاوی درباره مسائل جنسی برسد به او این اطمینان را بدهیم که من نسبت به همه سوالها و کنجکاویهای تو پذیرش دارم و هرچه باشی تو را دوست دارم.
به روی نوجوان نیاورید تا حرمتها حفظ بشود
اما اگر ما والدینی بودیم که این مسیر را طی نکردیم و فهمیدیم که کودک سابق و نوجوان فعلی ما تصمیم گرفته جواب سوالها و کنجکاویهای ذهنیاش را خودش پیدا کند کار سختتری داریم.
روزی پدر یا مادر لبتاپ فرزندش را باز میکند و با محتواهای غیراخلاقی روبه رو میشود. توصیه من به عنوان روانشناس این است که در عین حفظ خونسردی در ابتدای امر این موضوع را به روی فرزندمان نیاوریم. در قدم اول لبتاپ را ببندید و به نوجوان چیزی نگویید.
این کار دو مزیت دارد. اول اینکه در اصطلاح روی شما به روی فرزندتان باز نمیشود و حریم و حرمتی در این بین شکسته نمیشود. دومین مزیتش هم این است که اعتماد نوجوان به شما سرجایش باقی میماند. درست است که والدین در این لحظه میتوانند مچ فرزندشان را بگیرند و فرزند هم مسلماً خطاکاریاش را میپذیرد اما در عمل والدینش را به چشم افرادی میبیند که مدام وسائل شخصی او را چک میکنند و او را میپایند. این احساس پاییده شدن یکی از بدترین احساسات برای فرزندان در چارچوب یک خانواده است و اثرات بسیار سوئی روی رفتار آنها دارد.
#والدگری_عصر_دیجیتال
#سکس
تربیت کودک و نوجوان🌻:
اگر متوجه شدیم فرزندمان محتوای غیراخلاقی می بیند چگونه رفتار کنیم؟
والدین باید خونسردیشان را حفظ کنند.
والدین معمولاً اتفاقات مربوط به بلوغ جنسی یا کنجکاوی بچهها نسبت به مسائل جنسی را یک اتفاق غیرمنتظره وشوکآور تلقی میکنند. درحالی که همانقدر که اتفاقاتی مثل از پوشک گرفتن بچه، از شیر گرفتن او یا چهار دست و پا راه رفتنش طبیعی هستند، بلوغ جنسی، آگاهی از بدن و کنجکاوی نسبت به این مسائل هم جزئی از فرآیند رشد انسان است.
پس اگر والدی متوجه کنجکاوی و حساسیت فرزندش نسبت به مسائل جنسی شد و در موبایل و تبلت شخصی او عکس و فیلم غیراخلاقی مشاهده کرد اولین واکنش باید واکنشی عاقلانه و به دور از تصمیمات هیجانی باشد. معمولاً والدین در مواجهه با این مسئله سریعاً روحیه خود را میبازند و میگویند: «این چه بلایی بود سرمان آمد؟»، «بچه من که تا دیروز سرش توی کتاب و درسش بود»
دستهای دیگری از والدین هم خودشان را سرزنش میکنند. مثلاً میگویند: «من چه مادر بدی هستم که متوجه این موضوع نشدم». یعنی دچار احساس گناه میشوند که انگار به خاطر کمتوجهی آنها فرزندشان به تماشای محتوای غیراخلاقی گرایش پیدا کرده است. این واکنشها باعث بروز حجم زیادی از هیجانات و افکار منفی میشود که واکنشهای نسنجیده را هم به دنبال دارد. مثلاً مادر، اینترنت خانه را قطع میکند یا پدر موبایل بچه را از او میگیرد یا دستور میدهد که دیگر نباید با دوستانی که من فکر میکنم ماجرا زیر سر آنهاست در ارتباط باشی!
توصیه ما به والدین این است که قبل از این رفتارها و تصمیمات هیجانی اول از همه خودشان را کنترل کنند. والدینی که بر رفتار و هیجانات خود کنترل ندارند نباید انتظار داشته باشند که فرزندشان به آنها اعتماد کند و درباره مسائل حساسیتبرانگیز با آنها راحت باشد. پس طبیعی است که از راهی مثل مخفی کردن یا اعتماد کردن به دوستان دنبال پاسخگویی با این کنجکاویهای طبیعی برود.
برای فرزندتان هندوانه در بسته نباشید
واقعیت این است که رشد کودک یک مسیر دارد و ما به عنوان والد اگر بخواهیم در برهههای حساسی مثل نوجوانی در مواجهه با فرزندمان درست عمل کنیم باید بذر این عمل درست را از قبل بکاریم. والدین باید در طول مسیر رشد، ذهنشان را در اختیار کودک قرار بدهند و از کودک هم بخواهد ذهنش را در اختیار آنها قرار بدهد. بعضی از والدین خودشان مثل یک هندوانه دربسته یا یک صندوقچه قفلشده هستند ولی از فرزندشان انتظار دارند که تمام افکارش را برای آنها بازگو کند.
در موقعیتهای مختلف والدینی، ما باید به کودک این اطمینان را بدهیم که برای او یک پایگاه قابل اطمینان و قابل اتکا هستیم. هیچ اشکالی ندارد اگر به فرزند در آستانه نوجوانیمان بگوییم: «تو داری بزرگ میشوی و ممکن است من نتوانم خیلی از دغدغههای تو را درک کنم. اما دوست دارم تو کمکم کنی تا دنیا و افکارت را بفهمم و درک کنم» این دست رفتارها کودک را به سمتی میبرد که اولین مرجع هر سوال و هرپرسشی که برایش پیش میآید؛ حتی درباره مسائل جنسی والدینش باشند. چون والدینش را آدمهایی دیده که قرار نیست از سوالهای او درباره مسائل حساسیتبرانگیز برآشفته بشوند، ساختار روانیشان به هم بریزد و تبدیل به آدمهایی عصبانی و غیرقابل پیشبینی بشوند.
پس یک پیشگیری خوب این است که قبل از اینکه کودک به سن کنجکاوی درباره مسائل جنسی برسد به او این اطمینان را بدهیم که من نسبت به همه سوالها و کنجکاویهای تو پذیرش دارم و هرچه باشی تو را دوست دارم.
به روی نوجوان نیاورید تا حرمتها حفظ بشود
اما اگر ما والدینی بودیم که این مسیر را طی نکردیم و فهمیدیم که کودک سابق و نوجوان فعلی ما تصمیم گرفته جواب سوالها و کنجکاویهای ذهنیاش را خودش پیدا کند کار سختتری داریم.
روزی پدر یا مادر لبتاپ فرزندش را باز میکند و با محتواهای غیراخلاقی روبه رو میشود. توصیه من به عنوان روانشناس این است که در عین حفظ خونسردی در ابتدای امر این موضوع را به روی فرزندمان نیاوریم. در قدم اول لبتاپ را ببندید و به نوجوان چیزی نگویید.
این کار دو مزیت دارد. اول اینکه در اصطلاح روی شما به روی فرزندتان باز نمیشود و حریم و حرمتی در این بین شکسته نمیشود. دومین مزیتش هم این است که اعتماد نوجوان به شما سرجایش باقی میماند. درست است که والدین در این لحظه میتوانند مچ فرزندشان را بگیرند و فرزند هم مسلماً خطاکاریاش را میپذیرد اما در عمل والدینش را به چشم افرادی میبیند که مدام وسائل شخصی او را چک میکنند و او را میپایند. این احساس پاییده شدن یکی از بدترین احساسات برای فرزندان در چارچوب یک خانواده است و اثرات بسیار سوئی روی رفتار آنها دارد.
#والدگری_عصر_دیجیتال
#سکس
تربیت کودک و نوجوان🌻:
اگر متوجه شدیم فرزندمان محتوای غیراخلاقی می بیند چگونه رفتار کنیم؟
والدین باید خونسردیشان را حفظ کنند.
والدین معمولاً اتفاقات مربوط به بلوغ جنسی یا کنجکاوی بچهها نسبت به مسائل جنسی را یک اتفاق غیرمنتظره وشوکآور تلقی میکنند. درحالی که همانقدر که اتفاقاتی مثل از پوشک گرفتن بچه، از شیر گرفتن او یا چهار دست و پا راه رفتنش طبیعی هستند، بلوغ جنسی، آگاهی از بدن و کنجکاوی نسبت به این مسائل هم جزئی از فرآیند رشد انسان است.
پس اگر والدی متوجه کنجکاوی و حساسیت فرزندش نسبت به مسائل جنسی شد و در موبایل و تبلت شخصی او عکس و فیلم غیراخلاقی مشاهده کرد اولین واکنش باید واکنشی عاقلانه و به دور از تصمیمات هیجانی باشد. معمولاً والدین در مواجهه با این مسئله سریعاً روحیه خود را میبازند و میگویند: «این چه بلایی بود سرمان آمد؟»، «بچه من که تا دیروز سرش توی کتاب و درسش بود»
دستهای دیگری از والدین هم خودشان را سرزنش میکنند. مثلاً میگویند: «من چه مادر بدی هستم که متوجه این موضوع نشدم». یعنی دچار احساس گناه میشوند که انگار به خاطر کمتوجهی آنها فرزندشان به تماشای محتوای غیراخلاقی گرایش پیدا کرده است. این واکنشها باعث بروز حجم زیادی از هیجانات و افکار منفی میشود که واکنشهای نسنجیده را هم به دنبال دارد. مثلاً مادر، اینترنت خانه را قطع میکند یا پدر موبایل بچه را از او میگیرد یا دستور میدهد که دیگر نباید با دوستانی که من فکر میکنم ماجرا زیر سر آنهاست در ارتباط باشی!
توصیه ما به والدین این است که قبل از این رفتارها و تصمیمات هیجانی اول از همه خودشان را کنترل کنند. والدینی که بر رفتار و هیجانات خود کنترل ندارند نباید انتظار داشته باشند که فرزندشان به آنها اعتماد کند و درباره مسائل حساسیتبرانگیز با آنها راحت باشد. پس طبیعی است که از راهی مثل مخفی کردن یا اعتماد کردن به دوستان دنبال پاسخگویی با این کنجکاویهای طبیعی برود.
برای فرزندتان هندوانه در بسته نباشید
واقعیت این است که رشد کودک یک مسیر دارد و ما به عنوان والد اگر بخواهیم در برهههای حساسی مثل نوجوانی در مواجهه با فرزندمان درست عمل کنیم باید بذر این عمل درست را از قبل بکاریم. والدین باید در طول مسیر رشد، ذهنشان را در اختیار کودک قرار بدهند و از کودک هم بخواهد ذهنش را در اختیار آنها قرار بدهد. بعضی از والدین خودشان مثل یک هندوانه دربسته یا یک صندوقچه قفلشده هستند ولی از فرزندشان انتظار دارند که تمام افکارش را برای آنها بازگو کند.
در موقعیتهای مختلف والدینی، ما باید به کودک این اطمینان را بدهیم که برای او یک پایگاه قابل اطمینان و قابل اتکا هستیم. هیچ اشکالی ندارد اگر به فرزند در آستانه نوجوانیمان بگوییم: «تو داری بزرگ میشوی و ممکن است من نتوانم خیلی از دغدغههای تو را درک کنم. اما دوست دارم تو کمکم کنی تا دنیا و افکارت را بفهمم و درک کنم» این دست رفتارها کودک را به سمتی میبرد که اولین مرجع هر سوال و هرپرسشی که برایش پیش میآید؛ حتی درباره مسائل جنسی والدینش باشند. چون والدینش را آدمهایی دیده که قرار نیست از سوالهای او درباره مسائل حساسیتبرانگیز برآشفته بشوند، ساختار روانیشان به هم بریزد و تبدیل به آدمهایی عصبانی و غیرقابل پیشبینی بشوند.
پس یک پیشگیری خوب این است که قبل از اینکه کودک به سن کنجکاوی درباره مسائل جنسی برسد به او این اطمینان را بدهیم که من نسبت به همه سوالها و کنجکاویهای تو پذیرش دارم و هرچه باشی تو را دوست دارم.
به روی نوجوان نیاورید تا حرمتها حفظ بشود
اما اگر ما والدینی بودیم که این مسیر را طی نکردیم و فهمیدیم که کودک سابق و نوجوان فعلی ما تصمیم گرفته جواب سوالها و کنجکاویهای ذهنیاش را خودش پیدا کند کار سختتری داریم.
روزی پدر یا مادر لبتاپ فرزندش را باز میکند و با محتواهای غیراخلاقی روبه رو میشود. توصیه من به عنوان روانشناس این است که در عین حفظ خونسردی در ابتدای امر این موضوع را به روی فرزندمان نیاوریم. در قدم اول لبتاپ را ببندید و به نوجوان چیزی نگویید.
این کار دو مزیت دارد. اول اینکه در اصطلاح روی شما به روی فرزندتان باز نمیشود و حریم و حرمتی در این بین شکسته نمیشود. دومین مزیتش هم این است که اعتماد نوجوان به شما سرجایش باقی میماند. درست است که والدین در این لحظه میتوانند مچ فرزندشان را بگیرند و فرزند هم مسلماً خطاکاریاش را میپذیرد اما در عمل والدینش را به چشم افرادی میبیند که مدام وسائل شخصی او را چک میکنند و او را میپایند. این احساس پاییده شدن یکی از بدترین احساسات برای فرزندان در چارچوب یک خانواده است و اثرات بسیار سوئی روی رفتار آنها دارد.
#والدگری_عصر_دیجیتال
#سکس
اگر متوجه شدیم فرزندمان محتوای غیراخلاقی می بیند چگونه رفتار کنیم ؟ ( قسمت دوم )
گاهی پای اضطراب در میان است
خیلی از نوجوانها متوجه ماهیت عکس و فیلمهای غیراخلاقی که در اینترنت میبینند نیستند. آگاهی دادن در مرحلهای که اعتماد نوجوان را جلب کرده ایم مهم است. برای او بگوییم که آیا نمیداند این دست محتواها اغلب غیرواقعی و اغراقشده هستند؟ آیا میداند که این محتواها اکثراً به خاطر تبلیغات تولید میشوند و به همین خاطر هیچ پشتوانهای از واقعیت ندارند؟
در این مرحله شاید متوجه بشویم که کودک فقط کنجکاو بوده است. جایی اسمی یا تعریفی را شنیده و در اینترنت جستوجو کرده است. از دوستانش چیزی را شنیده و خواسته خودش ببیند و…. بهترین راهکار برخورد با این نوجوان این است که اولاً این مسئله را زیاد به روی او نیاوریم و مرتباً و بهصورت مستقیم درباره آن صحبت نکنیم. سطح آگاهیاش را بالا ببریم و او را نسبت به هدف و مقصود این دست محتواها در فضای مجازی آگاه کنیم. ایجاد سرگرمی، تنها نگذاشتن او در خانه و پاسخ مقتضی به سوالها و دغدغههایش در زمینه مسائل جنسی احتمالاً تا حد زیادی این رفتار را در او کاهش میدهد و از بین میبرد.
اما گاهی بیماری اضطراب و وسواس شدید باعث گرایش نوجوان به سمت محتوای غیراخلاقی میشود. در حالت مزمن شخص به دیدن این دست محتواها اعتیاد پیدا میکند. البته در این حالت هم از نظر روانشناسی بعید است که نوجوان به خاطر لذت جنسی به دیدن محتوای غیراخلاقی اعتیاد پیدا کند. در واقع بیماریهای زمینهای دیگری مثل وسواس و اضطراب که به خاطر رفتارها یا نوع تربیت والدین در سنین پایینتر به وجود آمده، در سن نوجوانی به صورت این سبک از اعتیاد بروز و ظهور پیدا میکند.
اگر متوجه این موضوع در فرزندمان شدیم باید هرچه سریعتر موضوع را با یک روانشناس درمیان بگذاریم. وقتی این اضطراب به عنوان یک بیماری روانی از بین برود اعتیاد او به دیدن محتوای غیراخلاقی یا هرمدل وسواس و اعتیاد دیگری از بین خواهد رفت.
تربیت ناآگاهانه منجر به ایجاد وسواس میشود
والدین نباید وجود وسواس در فرزندشان را انکار کنند. گاهی ما فکر میکنیم که در حال انجام یک والدگری نرمال هستیم اما در واقع داریم زمینههای بروز وسواس و بیماریهای بعد از آن را در کودک به وجود میآوریم. مثلاً وقتی داریم کودک را از پوشک میگیریم هر پنج دقیقه نظام فکری او را به هم میزنیم و میپرسیم: «دستشویی نداری؟ مطمئنی؟ میخواهی برویم دستشویی؟ حواست باشهها! هر وقت دستشویی داشتی بگو»
من مراجع سهسالهای داشتم که به جمع کردن جعبههای دستمال کاغذی و وسائلی از این دست اعتیاد داشت. خب این رفتار غیرنرمال بود و وقتی بررسی کردیم دیدیم یک کودک سه ساله به خاطر تربیت ناآگاهانه والدین به اضطراب و وسواس مبتلاست.
✨✨✨✨✨✨✨✨
نکته های طلایی رفتار با کودکان و نوجوانان
#والدگری_عصر_دیجیتال
#سوادرسانه
#سکس
تربیت کودک و نوجوان🌻:
اگر متوجه شدیم فرزندمان محتوای غیراخلاقی می بیند چگونه رفتار کنیم؟
والدین باید خونسردیشان را حفظ کنند.
والدین معمولاً اتفاقات مربوط به بلوغ جنسی یا کنجکاوی بچهها نسبت به مسائل جنسی را یک اتفاق غیرمنتظره وشوکآور تلقی میکنند. درحالی که همانقدر که اتفاقاتی مثل از پوشک گرفتن بچه، از شیر گرفتن او یا چهار دست و پا راه رفتنش طبیعی هستند، بلوغ جنسی، آگاهی از بدن و کنجکاوی نسبت به این مسائل هم جزئی از فرآیند رشد انسان است.
پس اگر والدی متوجه کنجکاوی و حساسیت فرزندش نسبت به مسائل جنسی شد و در موبایل و تبلت شخصی او عکس و فیلم غیراخلاقی مشاهده کرد اولین واکنش باید واکنشی عاقلانه و به دور از تصمیمات هیجانی باشد. معمولاً والدین در مواجهه با این مسئله سریعاً روحیه خود را میبازند و میگویند: «این چه بلایی بود سرمان آمد؟»، «بچه من که تا دیروز سرش توی کتاب و درسش بود»
دستهای دیگری از والدین هم خودشان را سرزنش میکنند. مثلاً میگویند: «من چه مادر بدی هستم که متوجه این موضوع نشدم». یعنی دچار احساس گناه میشوند که انگار به خاطر کمتوجهی آنها فرزندشان به تماشای محتوای غیراخلاقی گرایش پیدا کرده است. این واکنشها باعث بروز حجم زیادی از هیجانات و افکار منفی میشود که واکنشهای نسنجیده را هم به دنبال دارد. مثلاً مادر، اینترنت خانه را قطع میکند یا پدر موبایل بچه را از او میگیرد یا دستور میدهد که دیگر نباید با دوستانی که من فکر میکنم ماجرا زیر سر آنهاست در ارتباط باشی!
توصیه ما به والدین این است که قبل از این رفتارها و تصمیمات هیجانی اول از همه خودشان را کنترل کنند. والدینی که بر رفتار و هیجانات خود کنترل ندارند نباید انتظار داشته باشند که فرزندشان به آنها اعتماد کند و درباره مسائل حساسیتبرانگیز با آنها راحت باشد. پس طبیعی است که از راهی مثل مخفی کردن یا اعتماد کردن به دوستان دنبال پاسخگویی با این کنجکاویهای طبیعی برود.
برای فرزندتان هندوانه در بسته نباشید
واقعیت این است که رشد کودک یک مسیر دارد و ما به عنوان والد اگر بخواهیم در برهههای حساسی مثل نوجوانی در مواجهه با فرزندمان درست عمل کنیم باید بذر این عمل درست را از قبل بکاریم. والدین باید در طول مسیر رشد، ذهنشان را در اختیار کودک قرار بدهند و از کودک هم بخواهد ذهنش را در اختیار آنها قرار بدهد. بعضی از والدین خودشان مثل یک هندوانه دربسته یا یک صندوقچه قفلشده هستند ولی از فرزندشان انتظار دارند که تمام افکارش را برای آنها بازگو کند.
در موقعیتهای مختلف والدینی، ما باید به کودک این اطمینان را بدهیم که برای او یک پایگاه قابل اطمینان و قابل اتکا هستیم. هیچ اشکالی ندارد اگر به فرزند در آستانه نوجوانیمان بگوییم: «تو داری بزرگ میشوی و ممکن است من نتوانم خیلی از دغدغههای تو را درک کنم. اما دوست دارم تو کمکم کنی تا دنیا و افکارت را بفهمم و درک کنم» این دست رفتارها کودک را به سمتی میبرد که اولین مرجع هر سوال و هرپرسشی که برایش پیش میآید؛ حتی درباره مسائل جنسی والدینش باشند. چون والدینش را آدمهایی دیده که قرار نیست از سوالهای او درباره مسائل حساسیتبرانگیز برآشفته بشوند، ساختار روانیشان به هم بریزد و تبدیل به آدمهایی عصبانی و غیرقابل پیشبینی بشوند.
پس یک پیشگیری خوب این است که قبل از اینکه کودک به سن کنجکاوی درباره مسائل جنسی برسد به او این اطمینان را بدهیم که من نسبت به همه سوالها و کنجکاویهای تو پذیرش دارم و هرچه باشی تو را دوست دارم.
به روی نوجوان نیاورید تا حرمتها حفظ بشود
اما اگر ما والدینی بودیم که این مسیر را طی نکردیم و فهمیدیم که کودک سابق و نوجوان فعلی ما تصمیم گرفته جواب سوالها و کنجکاویهای ذهنیاش را خودش پیدا کند کار سختتری داریم.
روزی پدر یا مادر لبتاپ فرزندش را باز میکند و با محتواهای غیراخلاقی روبه رو میشود. توصیه من به عنوان روانشناس این است که در عین حفظ خونسردی در ابتدای امر این موضوع را به روی فرزندمان نیاوریم. در قدم اول لبتاپ را ببندید و به نوجوان چیزی نگویید.
این کار دو مزیت دارد. اول اینکه در اصطلاح روی شما به روی فرزندتان باز نمیشود و حریم و حرمتی در این بین شکسته نمیشود. دومین مزیتش هم این است که اعتماد نوجوان به شما سرجایش باقی میماند. درست است که والدین در این لحظه میتوانند مچ فرزندشان را بگیرند و فرزند هم مسلماً خطاکاریاش را میپذیرد اما در عمل والدینش را به چشم افرادی میبیند که مدام وسائل شخصی او را چک میکنند و او را میپایند. این احساس پاییده شدن یکی از بدترین احساسات برای فرزندان در چارچوب یک خانواده است و اثرات بسیار سوئی روی رفتار آنها دارد.
#والدگری_عصر_دیجیتال
#سکس
⭕️ آسیب های فضای مجازی برای کودکان
در ادامه پست قبلی مون از موارد دیگه ای که میتونیم به عنوان آسیب های ناشی از استفاده بی رویه و بدون کنترل و برنامه ریزی کودکان و نوجوانان از شبکه های مجازی نام ببریم موارد زیر هستند :
کاهش عواطف خانوادگی 💔🙍
آسیب های روحی و جسمی 🤕
و بحران هویت 🎭
که در پست های بعدی به شرح کامل هر کدوم از این موارد می پردازیم .
.
.
.
🔺▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ 🔺
💚شما به یک زندگی دعوت شده اید🪴
کانال ایتامون 🧡🌱 :
https://eitaa.com/Zendegi_plus
صفحه اینستاگرام ما:
@Zendegiplus1.ir
#فرزند_پروری #سواد_رسانه #آسیب_های_فضای_مجازی #سبک_زندگی #تربیت_کودک #والدگری_عصر_دیجیتال #والدین_آگاه
🔶️ هویت فرزندان از والدین الگو میگیرد .
اگر والدین رفتار خود را اصلاح کنند
فرزندان کمتر با فضای دیجیتال زمان سپری میکنند و کمتر آسیب می بینند .
.
.
.
🔺▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ 🔺
💚شما به یک زندگی دعوت شده اید🪴
کانال ایتای ما 🧡 :
https://eitaa.com/Zendegi_plus
صفحه اینستاگراممون 💬 :
@zendegiplus1.ir
#سواد_بازی #سواد_دیجیتال #والدگری_صحیح #والدگری_عصر_دیجیتال
1 | در مسیر هویت یابی نوجوان عوامل چندگانه ای دخیل خواهند بود ؛ که به «من کیستم؟» های نوجوان جهت می دهند یا آن را دچار اختلال میکنند .
.
.
.
🔺▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ 🔺
💚شما به یک زندگی دعوت شده اید🪴
کانال ایتای ما 🧡 :
https://eitaa.com/Zendegi_plus
صفحه اینستاگراممون 💬 :
@zendegiplus1.ir
#نوجوان #هویت_یابی #سواد_رسانه #سواد_دیجیتال #والدگری_صحیح #والدگری_عصر_دیجیتال
در هر دوره ای از مسیر تاریخ هویتیابی نوجوان با نسل های بعدی و قبلی کاملا متفاوت خواهدبود .
در پست های بعدی به برخی از این عوامل اشاره خواهیم کرد .
.
.
.
🔺▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ 🔺
💚شما به یک زندگی دعوت شده اید🪴
کانال ایتای ما 🧡 :
https://eitaa.com/Zendegi_plus
صفحه اینستاگراممون 💬 :
@zendegiplus1.ir
#نوجوان #هویت_یابی #سواد_رسانه #سواد_دیجیتال #والدگری_صحیح #والدگری_عصر_دیجیتال
30.47M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
چرا باید والدگری عصر دیجیتال رو یاد بگیرم ؟🤔
.
.
.
شما چقدر با نسل z آشنایی دارید ؟
آیا راجع به نیاز ها و دیدگاه هاشون اطلاعی دارید ؟ اینکه چطور باید با اون ها در مواقع مختلف خصوصا در ارتباط با رسانه و فضای مجازی رفتار کنیم ؟
.
.
لازمه ی والد گری آگاهانه یادگیری تربیت رسانه ای هست . چیزی که اینجا در زندگی پلاس قراره حسابی بهش بپردازیم و راه حل های علمی و مفیدی براش ارائه کنیم 🙂📚
ما در این مسیر همراه شما هستیم 🧡🌱
.....
هر روز کلی مطالب آموزشی خفن تو استوری هامون داریم 😃😍
برای آشنایی بیشتر ما یه سر به هایلایت (( ما کی هستیم ؟ )) بزن 🥰❤️
کانال ایتای ما 🧡 :
https://eitaa.com/Zendegi_plus
صفحه اینستاگراممون 💬 :
@zendegiplus1.ir
#والدگری_آگاهانه #والدین_آگاه #والدگری_عصر_دیجیتال #عصر_جدید #فرزند #فرزندپروری #تربیت_کودک #تربیت_رسانه_ای #فضای_مجازی #رسانه #کودک #والدین
⏳️⛔️ محدودیت در مدت زمان استفاده از صفحه ی نمایش برای بچه ی شما چه معنایی دارد؟🤔
محدودیت در مدت زمان استفاده از صفحه ی نمایش به معنای کسب اطمینان از این موضوع است که فرزند شما هم با استفاده از صفحه ی نمایش و هم بدون آن از فعالیتهای سالم و سرگرم کننده ی زیادی
لذت ببرد.
#والدگری_عصر_دیجیتال
#تربیت_فرزند
کانال ایتای ما 🧡 :
https://eitaa.com/Zendegi_plus
صفحه اینستاگراممون 💬 :
@zendegiplus1.ir
⚠️خطرات استفاده از صفحه های نمایش‼️
استفاده از صفحه های نمایش میتواند خطراتی برای سلامت جسمی ، رشد و پرورش و امنیت کودکان در پی داشته باشد. اگر مدت زمانی را که فرزندتان جلوی صفحه های نمایش سپری میکند کاهش دهید میتوانید احتمال بروز این خطرات را نیز بکاهید.
کانال ایتای ما 🧡 :
https://eitaa.com/Zendegi_plus
صفحه اینستاگراممون 💬 :
@zendegiplus1.ir
#خطر #آسیب
#والدگری_عصر_دیجیتال
💢عصر دیجیتال
بهترین والدین به تناسب با شرایط هر دورهای تغییر میکنند، و در عصر دیجیتال، مواجهه با چالشهای جدید نیاز به تفکر، آگاهی و مهارت به روز دارد.
#والدگری_عصر_دیجیتال
💠➣┅───────────
کانال ما در ایتا🧡:
https://eitaa.com/Zendegi_plus
صفحه اینستاگراممون 💬:
http://zendegiplus1.ir
💢آگاهی از تکنولوژی
آگاهی از نحوه استفاده از دستگاهها و برنامههای دیجیتال کودکان به شما کمک میکند تا به عنوان والدین برنامهریزی هوشمندانهتری داشته باشید و کودکانتان را در مسیر صحیح هدایت کنید.
#والدگری_عصر_دیجیتال
#تکنولوژی
💠➣┅───────────
کانال ما در ایتا🧡:
https://eitaa.com/Zendegi_plus
صفحه اینستاگراممون 💬:
http://zendegiplus1.ir
💢پویش محتوا
به دنبال محتواهای آموزشی و سازنده برای کودکان باشید. بسیاری از برنامهها و بازیها به صورت تعلیمی و آموزشی طراحی شدهاند که میتوانند به رشد هوشی و اجتماعی کودکان کمک کنند.
#والدگری_عصر_دیجیتال
#پویش_محتوا
💠➣┅───────────
کانال ما در ایتا🧡:
https://eitaa.com/Zendegi_plus
صفحه اینستاگراممون 💬:
http://zendegiplus1.ir