#اینک_شوکران #قسمت_14 ✍ مــریـم بـرادران 🌹قسـمـت چـهـاردهــم {ﺑﻪ ﻧﻈﺮش ﺷﻠﻮار ﻟﯽ ﺑﻪ ﻣﻨﻮﭼﻬﺮ ﺧﯿﻠﯽ ﻣﯽ آﻣﺪ. ﺳﺮﺗﺎ ﭘﺎﯾﺶ را وراﻧﺪاز ﮐﺮد و ﺧﺮﯾﺪه ﺑﻮد، ﻣﻨﻮﭼﻬﺮ اﻣﺎ ﻣﻌﺬب ﺑﻮد. ﻣﯽ ﮔﻔﺖ:" ﻓﺮﺷﺘﻪ،ﺑﺎور ﮐﻦ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﻢ ﺗﺤﻤﻠﺶ ﮐﻨﻢ." ﭼﻪ ﻓﺮق ﻫﺎﯾﯽ داﺷﺘﻨﺪ! ﻣﻨﻮﭼﻬﺮ ﺷﻠﻮار ﻟﯽ ﻧﻤﯽ ﭘﻮﺷﯿﺪ. اودﮐﻠﻦ ﻧﻤﯽ زد. ﻓﺮﺷﺘﻪ ﯾﻮاﺷﮑ ﯽ ﻟﺒﺎس ﻫﺎ ي اورا اودﮐﻠﻨﯽ ﻣﯽ ﮐﺮد. دﺳﺖ ﺑﻪ رﯾﺸﺶ ﻧﻤﯽ زد. ﻫﻤﯿﺸﻪ ﮐﻮﺗﺎه و آﻧﮑﺎرد ﺷﺪ ﺑﻮد، اﻣﺎ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﺒﻮد ﺑﺎ ﺗﯿﻎ ﺑﺰﻧﺪ. اﻧﮕﺸﺘﺮ ﻃﻼﯾﯽ را ﮐﻪ ﭘﺪر ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺳﺮ ﻋﻘﺪ ﻫﺪﯾﻪ داده ﺑﻮد، دﺳﺘﺶ ﻧﻤﯽ ﮐﺮد. ﺣﺘﯽ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﺸﺪ ﺷﺐ ﻋﺮو ﯽ ﮐﺮاوات ﺑﺰﻧﺪ، اﻣﺎ ﻓﺮﺷﺘﻪ اﯾﻦ ﭼﯿﺰ ﻫﺎ را دوﺳﺖ داﺷﺖ. ﻣﺎدر ﮔﻔﺖ:"اﻟﻬﯽ ﺑﻤﯿﺮم ﺑﺮا ي ﻣﻨﻮﭼﻬﺮ ﮐﻪ ﮔﯿﺮ ﺗﻮ اﻓﺘﺎده." و داﯾﯽ ﺣﺮﻓﺶ را ﺗﺎﯾﯿﺪ ﮐﺮد ﻓﺮﺷﺘﻪ از اﯾﻦ ﮐﻪ ﻣﻨﻮﭼﻬﺮ اﯾﻦ ﻫﻤﻪ در دل ﻣﺎدر وﺑﻘﯿﻪ ﻓﺎﻣﯿﻞ ﺟﺎ ﺑﺎز ﮐﺮده ﺑﻮد، ﻗﻨﺪ در دﻟﺶ آب ﺷﺪ، اﻣﺎ ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ اﺧﻢ ﮐﺮد و ﺑﻪ ﻣﻨﻮﭼﻬﺮ ﭼﺸﻢ ﻏﺮه رﻓﺖ و ﮔﻔﺖ:"وﻗﺘﯽ ﻣﻦ را اذﯾﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﯿﺴﺘﯿﺪ ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ." } ﻫﻔﺘﻪ ي اول ﻋﯿﺪ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﮔﻔﺘﻢ ﻗﺮار اﺳﺖ ﺑﺮوﯾﻢ ﻣﺴﺎﻓﺮت. ﺗﻠﻔﻦ را از ﭘﺮﯾﺰ ﮐﺸﯿﺪم. آن ﻫﻔﺘﻪ را ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﻮدﯾﻢ. دور از ﻫﻤﻪ. ﺑﻌﺪ از ﻋﯿﺪ ﻣﻨﻮﭼﻬﺮ رﻓﺖ ﺗﻮي ﺳﭙﺎه و رﺳﻤﺎً ﺳﭙﺎﻫﯽ ﺷﺪ. ﻣﻦ ﺑﯽ ﺣﺎل و ﺑﯽ ﺣﻮﺻﻠﻪ اﻣﺘﺤﺎﻧﺎت ﻧﻬﺎﯾﯽ را ﻣﯽ دادم. اﺣﺴﺎس ﻣﯽ ﮐﺮدم ﺳﺮﻣﺎ ﺧﻮرده ام. اﺳﺘﺨﻮان ﻫﺎﯾﻢ درد ﻣﯿﮑﺮد. اﻣﺘﺤﺎن آﺧﺮ را داده ﺑﻮدم و آﻣﺪه ﺑﻮدم. ﻣﻨﻮﭼﻬﺮ از ﺳﺮ ﮐﺎر،ﯾﮑﺴﺮ رﻓﺘﻪ ﺑﻮد ﺧﺎﻧﻪ ﭘﺪرم. ﻣﺎدرم ﻗﺮﻣﻪ ﺳﺒﺰي ﺑﺮاﯾﻤﺎن ﭘﺨﺘﻪ ﺑﻮد، داده ﺑﻮد ﻣﻨﻮﭼﻬﺮ آورده ﺑﻮد. ﺳﻔﺮه را آورد. زﯾﺮ ﭼﺸﻤﯽ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﻣﯽ ﮐﺮد و ﻣﯽ ﺧﻨﺪﯾﺪ. ﮔﻔﺘﻢ "ﭼﯿﻪ؟ﺧﻨﺪه داره؟ﺑﺨﻨﺪ ﺗﺎ ﺗﻮ ﻫﻢ ﻣﺮﯾﺾ ﺷﻮي." ﮔﻔﺖ"ﻣﻦ از اﯾﻦ ﻣﺮﯾﻀﯽ ﻫﺎ ﻧﻤ ﯽ ﮔﯿﺮم." ﮔﻔﺘﻢ"ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺗﺎﻓﺘﻪ ي ﺟﺪا ﺑﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ" ﮔﻔﺖ"ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل، ﻣﻦ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻢ، ﭼﻮن ﻗﺮار اﺳﺖ ﺑﺎﺑﺎ ﺷﻮم و ﺗﻮ ﻣﺎﻣﺎن." ﻧﻤﯽ ﻓﻬﻤﯿﺪم ﭼﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ. ﮔﻔﺖ"ﺷﺮط ﻣ ﯽ ﺑﻨﺪم. ﺑﻌﺪ از ﻇﻬﺮ وﻗﺖ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺑﺮﯾﻢ دﮐﺘﺮ." ﺧﻮدش ﺑﺎ دﮐﺘﺮ ﺣﺮف زده ﺑﻮد، ﺣﺎﻟﺖ ﻫﺎي ﻣﻦ را ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮد دﮐﺘﺮ اﺣﺘﻤﺎل داه ﺑﻮد ﺑﺎردار ﺑﺎﺷﻢ. زدم زﯾﺮ ﮔﺮﯾﻪ. اﺻﻼ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﻧﺸﺪم. ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮدم ﺑﯿﻦ ﻣﻦ و ﻣﻨﻮﭼﻬﺮ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﯽ اﻧﺪازد. ﻣﻨﻮﭼﻬﺮ ﮔﻔﺖ"ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﻮ رﻓﺘﻢ ﻧﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﭽﻪ. اﯾﻦ را ﻫﻢ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻢ،ﭼﻮن ﺧﻮاﺑﺶ را دﯾﺪه ام". ادامه دارد... @zendegiasheghane_ma