📨پرسش: با توجه به مشكلات اقتصادي و معيشتي و جواب هاي رد به درخواست هاي كودكان، آيا درست است كودكان را وارد مباحث اقتصادي و مشكلات مالي خانه كنيم؟ آيا بهتر نيست براي امنيت رواني او حاشيه باشد و اميدوار؟ ✍️پاسخ: سلام بر شما ممنون از اعتمادتون اين موضوع مثل مهارت و هنر شنا در استخر پلاستيكي، حوض خونه، جوي و رودخانه و استخر شهر و رودخانه و دريا است و بايد به تدريج كودك مهارت مديريت اقتصادي را ياد بگيرد. بر پرورش و آموزش پسر كه در آينده مدير اقتصادي منزل است و بايد نفقه بدهد بايد تأكيد بيشتري شود. بايد بين اميد منفعلانه passive hope و اميد فعال active hope تفاوت قائل بشويم همچنين بين خوش بيني واقع بينانه Realistic optimism و خوش بيني افراطي. نيز توجه داشته باشيم دوره كودكي تا 12 سالگي است و بايد متناسب به رشد كودك و به ويژه با نزديك شدن به دوره نوجواني شيوه هاي مديريت اقتصادي را يادش بدهيم و رياضي را كه در مدرسه يادگرفته اينجا عملا به كار بگيرد. پاسخ فوري به انتظارات و خواسته هاي كودك آنها را لوس و پر توقع و ناشكيبا بار مي آورد و عدم ارضاي خواسته سبب ناامني و يأس و ناكامي مي شود. بايد حد وسط رعايت شود با #كاميابيـبهينه كودك، اميدواري و واقع بيني را تجربه مي كند و دربرابر ناكاميها خويشتندار و شكيبا خواهد شد. پس يك دفعه هم تو دل كودك خالي شود نيز نبايد وعده هاي كاذب دهيم فرمودند كوكان وعده مي دهيد حتما وفا كنيد زير آنان گمان مي كنند روزي ايشان در درست شماست؛ إِذَا وَعَدْتُمُ الصِّبْیانَ فَفُوا لَهُمْ فَإِنَّهُمْ یرَوْنَ أَنَّکمُ الَّذِینَ تَرْزُقُونَهُمْ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَیسَ یغْضَبُ لِشَیءٍ کغَضَبِهِ لِلنِّسَاءِ وَ الصِّبْیانِ (وسائل الشيعه، ج15، ص207) 🌸✍️ محمد حسين قديري، كانال تلگرامي دين و روان شناسي