مناسبت های ۲۴ ذی الحجه : 🔷 ۱ - روز #مباهله اين روز از يك سو روز مباهله اهل بيت عليهم السّلام با نصارى نجران است و نزول آیه : «فَمَنْ حَاجَّكَ فيهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أبْناءَنا وَ أبْناءَكُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَكُمْ وَ أنْفُسَنا وَ أنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكاذِبينَ» (سوره آل عمران، آيه ۶۱) (اگر كسى با تو مجادله كند بعد از علمى كه نزد تو آمده، بگو بيايد تا فرا خوانيم پسران خود و زنهاى خود و كسى كه به منزله جان ماست. آنگاه نفرين كنيم و لعنت خدا را بر دروغگويان قرار دهیم.) مراسم مباهله: روز دیگر بعد از نزول این آیه هنگام بالا آمدن آفتاب، پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله دست على بن ابى طالب عليه السّلام را گرفت و از حجره بيرون آمد. امام حسن و امام حسين عليهماالسّلام را پيش رو روانه فرمود و حضرت صديقه كبرى فاطمه زهرا سلام اللَّه عليها از پشت سر آمدند . . . . 🔷 ۲- روز نزول آيه تطهير در شأن اهل بيت عليهم السّلام در اين روز بوده است: إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا (سوره احزاب آیه ۳۳) (اى اهل بيت، خدا مى‌خواهد پليدى را از شما دور كند و شما را پاك دارد.) 📚 (مسار الشيعة: ص ۲۲ - ۲۳. العدد القوية: ص ۳۰۷ - ۳۰۸. مصباح كفعمى: ج ۲، ص ۶۰۱. بحار الانوار: ج ۹۷، ص ۱۶۸، ۳۸۴. ) هنگامى كه اين آيه نازل شد پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله على و فاطمه و حسن و حسين عليهم السّلام را فرا خواند و فرمود: «اللهم هؤلاء اهلى» «بار الها اينان اهل من هستند». 📚(تاريخ الخلفاء، ص ۱۶۹) 🔷 ۳ - روز خاتم بخشى در اين روز أميرالمؤمنين عليه السّلام در مسجد پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله انگشتر خود را در حالت ركوع به سائل بخشيد، و آيه مباركه «إنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذينَ آمَنُوا الَّذينَ يُقيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُونَ» (سوره مائده: آيه ۵۵) در شأن آن حضرت نازل شد. 📚 (قلائد النحور: ج ذى الحجه، ص ۴۲۶) اكابر اهل سنّت اتّفاق دارند كه آيه «انما وليكم اللَّه... » در شأن امير المؤمنين عليه السّلام نازل شده است. از #اميرالمومنين عليه السّلام معناى اين آيه شريفه را سؤال كردند كه مى فرمايد: «يَعْرِفُونَ نِعْمَتَ اللَّهِ ثُمَّ يُنْكِرُونَها» (سوره نحل: آيه ۸۳) «نعمت خداوند را مى شناسند و سپس آن را انكار مى كنند». از اميرالمومنين عليه السّلام معناى اين آيه شريفه را سؤال كردند كه مى فرمايد: «يَعْرِفُونَ نِعْمَتَ اللَّهِ ثُمَّ يُنْكِرُونَها» (سوره نحل: آيه ۸۳) «نعمت خداوند را مى شناسند و سپس آن را انكار مى كنند». ✅ حضرت فرمودند: هنگامى كه آيه مباركه «انما وليكم اللَّه... » نازل شد عده اى از اصحاب پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله در مسجد مدينه جمع شدند. بعضى به بعض ديگر گفتند: در باره اين آيه چه مى گوئيد؟ بعضى گفتند: اگر منكر اين آيه بشويم ساير آيات را هم بايد منكر شويم و اگر ايمان به اين آيه بياوريم و قبول كنيم براى ما ذلّت است زيرا على بن ابى طالب عليه السّلام بر ما مسلّط مى شود. عده اى از منافقين گفتند: ما مى دانيم كه محمّد در آنچه مى گويد صادق است. او را به ظاهر دوست داريم، ولى از على در آنچه امر مى كند اطاعت نمى كنيم. حضرت فرمودند: در اين هنگام اين آيه نازل شد: «يعرفون نعمة اللَّه ثم ينكرونها... »، يعنى: ولايت على بن ابى طالب عليه السّلام را مى شناسند و حال اينكه اكثر آنها كه آن را مى شناسند نسبت به ولايت آن حضرت كافرند. 📚(تفسير برهان : ج ۱، ص ۴۷۹)