اینکه من چاقم یا قدکوتاه، یا لاغر و دراز و هر کوفت و زهرمار دیگه، دقیقا به تو چه ربطی داره؟ آره. من چاقم. اصلا به دنیا که اومدم چهار کیلو بودم. به تو چه که من چاقم. بدن خودم است. اصلا دوست دارم از چاقی بترکم. کل کودکی و نوجوانی من توی پستوی خانه و با اضطراب گذشت. اضطراب و اضطراب و اضطراب. چرا؟ چون هر بیشعوری از راه رسید یه متلک بار من کرد. چاقالو. گردالو. قلمبه ... . آره؛ بیشعور. چرا وقتی من درد میکشیدم نبودن. وقتی اضطراب و مریضی و بی پولی داشتم هیچکدومشون نبودن. ولی موقع مسخره بازیا و جوک گفتنهاشون من همیشه صدر غزل بودم. خخخ؛ تپلی. کم غذا بخور. کم بخور. اونو بخور، اینو نخور. خب به تو چه؟ خوبه منم هیکل و قیافه ی زاغارت تو رو با فلان خوشگل امریکایی مقایسه کنم و برات جوک بسازم و کر کر بخندم؟ عصبانی ام. خیلی. چون دیروز یک دختر هفده ساله مراجع من بود که به خاطر رژیم افراطی حالا فقر شدید آهن و کلسیم گرفته بود. نرمی استخوان، ریزش مو، اختلال تیروئید. چون هر بیشعوری از راه رسیده بود با تلخند گفته بود: وا، چقدر چاق شدی. مگه دختر اینقد چاق میشه. شوهر گیرت نمیادا. مردها دختر چاق نمیپسندنا . واقعا دلت میسوزه؟ از روی انسانیت نصیحتش میکنی؟ به جای فضولی های مسخره ات وقت بذار باهاش برو ورزش. پول باشگاهشو بده. ببرش پیش یه دکتر تغذیه. اگر بر فرض کسی از قیافه‌ یا اندام شما خوشش نیامد، آیا دوست دارید یا به او حق می‌دهید که به شما بگوید میمون،‌ عنتر، بی‌ریخت، دلقک، گودزیلا، شتر، ایکبیری، ضایع، و ...، و سپس به تمسخر شما بر اساس چیزی بپردازد که در اختیارِ شما نبوده است؟ لطفاً در مورد چیزهای فیزیولوژیکی که هیچ چیزِ آن دست ما نبوده است، حتی اجازه‌ی قضاوت در ذهنمان را ندهیم،؛ چه برسد به اینکه این قضاوت‌ها را به زبان بیاوریم، مسخره کنیم، جوک بگوییم، به آنها بخندیم، دستمایه‌ی توهین قرار دهیم و یا در فضای مجازی نشر دهیم. یکی از پیشرفت‌های اخلاقی بسیار خوبی که کشورهای توسعه‌یافته کرده‌اند این است که تمایز میان انسان‌ها را پذیرفته‌اند. برای همین است که مثلا شما در یک برنامه‌ی مهم تلوزیونی می‌بینید که مجری یا فلان بازیگر قیافه‌ای دارند که اگر در کشور ما بودند کارتن خواب می‌شد. اموری که در دست ما نبوده است،‌ مانند قیافه، رنگ،‌ نژاد، قبیله، طبقه‌ی اجتماعی، و اموری از این دست، چیزهایی نیستند که بتوان در مورد آنها قضاوت ارزشی کرد. لطفا تنوعِ‌ همدیگر را بپذیریم. تا فرد فردِ ما همین تنوعات کوچک الهی را قبول نکنیم،‌ مطمئن باشید جامعه نیز به دموکراسی و حضور حداکثریِ همه‌ی افراد نخواهد رسید، و همواره در مسیر انحصارطلبی خواهد بود. 👤 #دکتر_محسن_زندی #همسرداری #زناشویی 🆔 @AghoooSh 💞