📜 از خودم، به تو پناه آورده ام! ▫️آن‏جا كه آدم به سنگ تبديل مى‌شود و به جماد و نبات و حيوان دل مى‌بندد، آن‌جا كه طلاها و ياقوت‌ها او را جذب مى‌كنند، او در اين تبديل به اين آتش رسيده است و بايد از اين آتش بترسد و از اين آتش خودش را برهاند، كه كافرهاى چشم پوش، ناچار خودشان را مى‌سوزانند و خودشان هيزم سوختنشان رابه دوش مى‌گيرند. ▫️و همين است كه تو در زيارت امام على بن موسى‌الرضا مى‌خوانى: «اللّهُمَّ الَيْكَ صَمَدْتُ مِنْ ارْضى‏ وَ قَطَعْتُ الْبِلادَ رَجاءَ رَحْمَتِكَ»؛ خداى من! من فقط به سوى تو از سرزمينم بريدم. به خاطر رحمت تو، شهرها را پشت سر گذاشتم. ▫️«فلا تُخَيِّبْنى‏ وَ لاتَرُدَّنى‏ بِغَيْرِ قَضاءِ حَوائِجى. و ارْحَمْ تَقَلُّبى عَلى‏ قَبْرِ ابْنِ اخى‏ رَسُولِكَ»؛ پس تو نا اميدم مكن و بدون درخواست‌هايم بازم مگردان و به اين همه رفت و آمد من بر سر خاك فرزند على و محمد رحم كن. ▫️ و اين‏جاست كه با امام مى‌گويى: «اتَيْتُكَ يا مَوْلاىَ زائِراً وافِداً عائِذاً مِمّا جَنَيْتُ عَلى‏ نَفْسى‏ وَ احْتَطَبْتُ عَلى‏ ظَهْرى‏ ...»؛ اى سرپرست من! من به سوى تو آمد‌ه‌ام، هم براى ديدار و هم براى مهمانى و هم براى پناه. ▫️ پناه نه از دشمن و نه از بيگانه، پناه از جنايت خودم كه بر خودم روا داشتم و پناه‏ از اين هيزم‌هايى كه بر پشتم نگاه داشته‌ام كه من «حَمّالَةُ الْحَطَبِ» خويشم و براى سوختن خودم اينها را به دوش كشيده‌ام. ❛❛ عین‌صاد 📚 #وقتی_که_از_خودت_می_سوزی| ص ۵۵ #⃣ #متن #بریده_کتاب #قرآن 🌐 به قرارگاه سایبری #ضیاءالصالحین بپیوندید 👇 ☫ @ziaossalehin ☫

🎞 سرشار از دیگران ✍🏻 عین‌صاد ❞ در روايت هست: «لا يَكْمُلُ الْايمان فى قَلْبِ مُؤمِن حَتّى لا يُبالِى مَنْ اَكلَ الدّنْيا» ؛ «ايمان و عشق خدا در دل مؤمن به كمال نمى‌رسد، مگر آنجايى كه باكش نباشد كه چه كسى دنيا را خورد.» دلى كه از عشق‌هاى ديگر پُر است و هزار رنج دارد، از عشق خدا سرشار نمى‌شود. كوزه به‌اندازه‌اى كه از هوا خالى شده، از آب پر مى‌شود. مغرور نباش كه در كنار فراتى و در ميان آب. كوزۀ واژگون در ميان آب، از آب خالى است. هوايش مانع سرشارى و لبريزى است. بايد از هوا خالى شود كه آن وقت پر مى‌شود. تو كه رنج مى‌برى كه فلانى، فلان پست، فلان منزل، فلان زن، فلان مغازه، فلان برنامه را دارد، تو هنوز وابسته‌اى؛ و اگر كارى بكنى و قيامى، به‌خاطر همين وابستگى است نه به‌خاطر دستور و تكليف. مادامى كه خودت در گردونه هستى، نمى‌توانى گرداننده باشى. اگر تمامى سنگ‌هاى بيابان‌ها را يك نفر براى خودش جمع كند، تو خنده‌ات مى‌گيرد و باكت نيست. چرا؟ چون وابستگى ندارى. پس آنجا كه باكت شد و رنج بردى، از اين علامت، خودت را بشناس و بى‌خود حرفى را مطرح نكن كه دلت پشتوانه‌اش نيست. 📚 #وقتی_که_از_خودت_می_سوزی | ص ۱۷ #️⃣ #ویدیو #موشن #قرآن 🌐 به #ضیاءالصالحین بپیوندید... 👇 ☫ @ziaossalehin ☫

🎞 سرشار از دیگران ✍🏻 عین‌صاد ❞ در روايت هست: «لا يَكْمُلُ الْايمان فى قَلْبِ مُؤمِن حَتّى لا يُبالِى مَنْ اَكلَ الدّنْيا» ؛ «ايمان و عشق خدا در دل مؤمن به كمال نمى‌رسد، مگر آنجايى كه باكش نباشد كه چه كسى دنيا را خورد.» دلى كه از عشق‌هاى ديگر پُر است و هزار رنج دارد، از عشق خدا سرشار نمى‌شود. كوزه به‌اندازه‌اى كه از هوا خالى شده، از آب پر مى‌شود. مغرور نباش كه در كنار فراتى و در ميان آب. كوزۀ واژگون در ميان آب، از آب خالى است. هوايش مانع سرشارى و لبريزى است. بايد از هوا خالى شود كه آن وقت پر مى‌شود. تو كه رنج مى‌برى كه فلانى، فلان پست، فلان منزل، فلان زن، فلان مغازه، فلان برنامه را دارد، تو هنوز وابسته‌اى؛ و اگر كارى بكنى و قيامى، به‌خاطر همين وابستگى است نه به‌خاطر دستور و تكليف. مادامى كه خودت در گردونه هستى، نمى‌توانى گرداننده باشى. اگر تمامى سنگ‌هاى بيابان‌ها را يك نفر براى خودش جمع كند، تو خنده‌ات مى‌گيرد و باكت نيست. چرا؟ چون وابستگى ندارى. پس آنجا كه باكت شد و رنج بردى، از اين علامت، خودت را بشناس و بى‌خود حرفى را مطرح نكن كه دلت پشتوانه‌اش نيست. 📚 #وقتی_که_از_خودت_می_سوزی | ص ۱۷ #️⃣ #ویدیو #موشن #قرآن 🌐 به #ضیاءالصالحین بپیوندید... 👇 ☫ @ziaossalehin ☫