eitaa logo
عطـــ🌺ـࢪنـࢪگس
468 دنبال‌کننده
1.9هزار عکس
1.2هزار ویدیو
51 فایل
بِسمَ‌رب‌المَہدے🌱 💢آگاهی! کانآݪ‌وقف‌حضرٺ‌عشق‌³¹³مےباشد 🖐🏻 کپی ازمطالب‌کاناݪ‌با‌ذڪࢪ‌صلۅات‌‌ #جهت‌سلامتی‌وتعجیݪ‌فـرج‌آزاכہ
مشاهده در ایتا
دانلود
به نامت ای گشایشگر دلتنگی ها... هوشنگ ابتهاج (سایه)، در شعر معروف ، تکه ای دارد که برای فهم معنای رابطه ی خوشبختی اجتماعی و فردی شاهکار است: ! بشتاب که هم پروازان غم هم پروازند در همین چند کلمه به سادگی و زیبایی میگوید که حال خوب یا حال بد ما به همدیگر وابسته است؛ حالا میخواهد در یک جامعه باشید، یا در نهادهای کوچکتری مثل مدرسه، خانواده، اداره، یا حلقه های رفاقت. چراکه ما هم پروازان یک هواپیما هستیم که گرچه هر کداممان جدا جدا سر جای خودمان نشسته ایم، اما پرواز و سقوطمان با همدیگر است. مثلِ احساسِ به درد بخور بودن، به آدمیزاده جان نمی‌دهد؛ اینکه احساس کنی وجود داری، و وجود داشتنت برای دیگران اهمیت دارد. اینکه احساس کنی دیده می‌شوی و آنچه برای تو مهم است برای دیگران هم مهم است؛‌ یا لااقل به چشمشان می‌‌آید. # بیایید نسبت به همدیگر ضدّ حال نباشیم. آدمها نیاز به دارند..... که نباشد آدمیزاده زنگ می‌زند. می‌پوسد. ساخته شده‌ایم؟ از گوشت و پوست و خون. # همدیگر را ببینیم. نیاز به دیده شدن دارند. را. را. خوبی‌هایشان را. حرف زدنشان را. لباس بودنشان را. خط بودنشان را. جوک گفتنشان را. نوشتنشان را. را. را. ورزش کردنشان را. را. را. و رویشان را. تلاش‌ها و برای جلب توجه را. خوب نگاه کنیم. خیلی چیزها برای دیدن دارند. برای آفرین گفتن. برای گفتن. الاهی قـــربونش بـــرم گفتن. مثل خاک است. است. مرگ است. شدنِ تدریجی. کسی که دیده نمی‌شود احساسِ مرده بودن دارد. همدیگر را پیش از مردن ببینیم. توجه به دیگران، برای گل دادن به آن‌ها، برای تعریف کردن از خوبی‌هایشان منتظر مراسم تدفینشان نباشیم. کلیشه‌های مزخرف را دور بیندازیم که آدمها با توجه و خالصانه پررو می‌شوند. هر گز این‌گونه نیست. با توجهات مهرآمیز و توجه به توانایی‌هایشان پررو نمی‌شوند؛ می‌شوند. 💠 یک توجه کوچک، یک تعریف، یک لبخند یا حتی یک آفرین و باریک الله گفتن از آدمی می‌سازد. پرِ پرواز به او می‌دهد. و رویش می‌کند. ویژه در و که گرفتار بحران هویت هستند. چه ضرورتی دارد که به همدیگر ضدحال بزنیم؟ تفِ سر بالاست. با حس کینه و خشم و انتقام به سمت خود آدم کمانه می‌کند. به جای ضدحال بودن می‌توانیم همدیگر را تقویت کنیم. و توانایی به یکدیگر بدهیم. ایرادی دارد به جای زیرپایی کشیدن، دست هم را بگیریم و بالا بکشیم؟ ایرادی دارد هشت و ده و دوازده‌های دیگران را هیجده و نوزده و بیست کنیم؟ مگر در جامعه‌ای که حال آدم‌هایش بد باشد، حال ما خوش می‌شود؟ جامعه‌ای خوش و خوشحال است که حالِ همه خوش باشد. باور کنیم که حالِ آدم با خوشحالی دیگران خوب می‌شود؛ نه با بدحالی و احساس خشم و کینه در آنها. و بخشی از این حالِ‌ خوش با دیدنِ دیگران و محبت و توجهِ مثبت و بی قید و شرط و بدون چُرتکه انداختن به دست می‌‌آید. ببینیم و هم به زبان آوریم. دیده شدن، حال آدم را زیر و رو می‌کند. یاحق ⚘ @zibaandish