#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_فرقان
آيا مىپندارى كه بيشتر آنان كه پيرو هواى نفساند گوش شنوا دارند و يا تعقّل مىكنند؟ آنان جز مانند دامها نيستند كه از سخن جز آوايى نمىشنوند و از انديشه بهرهاى ندارند، بلكه چون از درك و فهم خود بهره نبردهاند از دامها نيز گمراهترند. (44)
آيا به كار پروردگارت در آفرينش نظر نكردهاى كه چگونه پس از زوال ظهر بر امتداد سايه افزوده و آن را گسترده‌است؟ و اگر مىخواست آن را ساكن قرار مىداد. سپس خورشيد را نشانه وجود سايه قرار داديم. (45)
آنگاه پس از طلوع خورشيد، سايه را به سوى خود مىكشانيم و آن را به تدريج محو مىكنيم، و اين كار را به آسانى انجام مىدهيم. (46)
و اوست آنكه شب را چون لباس، پوششى براى شما ساخت و خواب را باعث تعطيل قوا و آرامش اندامتان قرار داد، و روز را زمان پراكنده شدن براى به دست آوردن روزى مقرّر داشت. (47)
اوست آنكه بادها را پيشاپيش باران فرستاده‌است تا نويدبخش فرود آمدن رحمتش باشد، و از آسمان، آبى پاك و پاككننده فروفرستاديم. (48)
تا به وسيله آن با رويش گياهان سرزمينى مرده را زنده كنيم و نيز آن را براى نوشيدن در اختيار دامها و مردمان بسيارى كه آفريدهايم، قرار دهيم. (49)
به يقين باران را ميان مردم در مناطق گوناگون گرداندهايم (آن را پيوسته از جايى به جايى منتقل كردهايم) تا توجه پيدا كنند و شكر نعمتها را به جاى آورند، ولى بيشتر مردم تنها از ناسپاسى ابا ندارند. (50)
اى محمد، ما تو را به دليل عظمت مقام و مرتبهات به سوى همه انسانها برانگيختيم، و اگر مىخواستيم در هرشهرى پيامبرى هشداردهنده مبعوث مىكرديم. (51)
پس، از كافران فرمان مبر، و در برابر آنان با بيان حقايق قرآن به مبارزه و تلاشى بزرگ برخيز و رسالت خود را ابلاغ كن. (52)
و اوست آنكه دو دريا را كنار يكديگر روان ساخت؛ اين يكى خوش‌گوار و شيرين است و اين يكى ناگوار و سخت شور است، و ميان آن دو حايلى استوار پديد آورد و آنها را بازداشت از اينكه به يكديگر بياميزند. (53)
اوست آنكه از آب بشرى آفريد و او را خويشاوند نسبى و سببى قرار داد. و پروردگارت تواناست. (54)
مشركان به جاى خدا چيزهايى را مىپرستند كه نه به خاطر پرستش آنها سودى برايشان دارند و نه در صورت ترك پرستش آنها زيانى به آنان مىرسانند؛ و كافر هميشه بر ضدّ پروردگارش پشتيبان شيطان است. (55)
#تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇
┏━━━🍃═♥️━━━┓
@tartilvathdir96
┗━━━♥️═🍃━━━┛
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_فرقان
اى پيامبر، ما تو را جز نويددهنده و هشداردهنده نفرستاديم؛ بنابراين مسئول كفر مردم نيستى. (56)
بگو: من براى رساندن پيام آسمانى خود هيچ مزدى از شما نمىخواهم، جز اينكه كسى بخواهد راهى به سوى پروردگارش برگيرد. آرى، مزد من همين است كه شما هدايت شويد. (57)
و بر آن خداى زنده كه نمىميرد توكّل كن و او را همراه با ستايش وى، از ناتوانى و بى‌دانشى و ديگر كاستىها منزّه شمار، و همين بس كه او به گناهان بندگانش آگاه است. (58)
بر آن كسى توكل نما كه آسمانها و زمين و آن‌چه را كه ميان آن دو هست، در شش مرحله آفريد؛ سپس بر عرش فرمان‌روايى عالم استيلا يافت. اوست خداوند رحمان.
پس به او روى بياور، و از وى كه آگاه است بپرس، كه از هرچه خبر دهد حقيقت همان است. (59)
و هنگامى كه به كافران گفته شود: خداوند رحمان را سجده كنيد، مىگويند: و رحمان چيست؟ آيا چيزى را سجده كنيم كه تو ما را به سجده براى آن فرمان مىدهى؟ آنان نه تنها به اين دعوت پاسخ نمى‌دهند، بلكه اين دعوت بر گريزشان مىافزايد. (60)
پر خير و بركت است آن خدايى كه منازلى را در آسمان براى خورشيد و ماه مقرّر كرد و چراغى فروزان و ماهى تابان در آن پديد آورد. (61)
اوست آنكه شب و روز را در پى يكديگر آورده‌است براى كسى كه بخواهد با بازگشت به فطرت خويش معارف الهى را دريابد يا با پرستش خدا و انجام كارهاى شايسته او را سپاس‌گزارى كند. (62)
بندگان واقعى خداى رحمان كسانىاند كه روى زمين با خشوع گام برمىدارند (در معاشرت با مردم فروتنى مىكنند و در برابر خدا خاضعند) و هنگامى كه نادانان با سخنى جاهلانه آنان را خطاب مىكنند، در پاسخ، سخنى مسالمتآميز بر زبان مىآورند. (63)
آنان كسانىاند كه شب را در عبادت خدا به سر مىبرند؛ گاه سر به سجده پروردگار دارند و گاه در برابر او به پا ايستادهاند. (64)
و كسانىاند كه مىگويند: پروردگارا، عذاب دوزخ را از ما بگردان كه عذاب آن شكنجهاى دائمى و پيوسته است. (65)
به يقين، دوزخ بد جايگاه و بد اقامتگاهى است. (66)
و كسانىاند كه چون مالى را هزينه كنند- چه براى خود و چه براى ديگران- نه اسراف مىكنند و نه تنگ مىگيرند، بلكه هزينه كردن آنان در حد اعتدال و ميان اين دو حالت است. (67)
#تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇
┏━━━🍃═♥️━━━┓
@tartilvathdir96
┗━━━♥️═🍃━━━┛
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_فرقان
و بندگان واقعى خداى رحمان كسانىاند كه با وجود خدا معبود ديگرى نمىخوانند و انسان را كه خدا كشتن او را حرام كرده‌است نمىكشند، مگر اينكه قتل او به حق باشد، و زنا نمىكنند، و هر كس اين كارها را انجام دهد با وزر و وبال گناهانش روبهرو خواهد شد. (68)
عذابش در روز قيامت دو چندان مىشود و براى هميشه با خفّت و خوارى در آن عذاب مىماند. (69)
مگر كسانى كه از شرك توبه كنند و به يكتايى خدا ايمان بياورند و كار شايسته كنند، كه اينان را خدا بدىهاى برخاسته از گناهانشان را از دل و جانشان مىزدايد و آنها را به آثارى نيكو تبديل مىكند، چرا كه خداوند آمرزنده و مهربان است. (70)
هر كس از گناهانش توبه كند و كار شايسته انجام دهد، قطعا او چنانكه بايسته است به سوى خدا بازآمده و درخور اين است كه خداوند بدىهاى او را به نيكىها مبدّل سازد. (71)
و بندگان واقعى خداى رحمان كسانىاند كه در مجلس لهو و آوازهخوانى حاضر نمىشوند، و چون بر مردمى كه به گناه و كار بيهوده مشغولند، بگذرند، از آنان روى مىگردانند و مىگذرند و خود را گرامىتر از آن مىدانند كه در محفلشان حضور يابند و با آنان همنشين شوند. (72)
و كسانىاند كه چون آيات پروردگارشان به آنان يادآورى شود، چشم و گوش بسته با آنها روبهرو نمىشوند، بلكه در آنها مىانديشند و آنها را از روى بصيرت باور مىكنند. (73)
و كسانىاند كه مىگويند: پروردگارا، از همسران و فرزندانمان نسلى پرهيزگار به ما ببخش كه مايه خرسندى و روشنى چشم ما باشد، و چنان كن كه در كارهاى پسنديده و دستيابى به رحمت تو از همگان سبقت گيريم و پيشوا و مقتداى تقواپيشگان باشيم. (74)
اينانند كه به پاس آنكه بر اطاعت خدا و دورى از گناهان صبر كردند، درجه رفيع بهشت را به آنها پاداش مىدهند و در آنجا همواره با امورى مسرتبخش و سلامتآميز روبهرويشان مىسازند. (75)
در بهشت كه جايگاه و اقامتگاهى نيكوست، جاودانهاند. (76)
بگو: خدا به شما كافران اعتنايى نمىكند، چرا كه پيام او را دروغ شمرده و پيامبرش را تكذيب كردهايد. اگر لازم نبود كه خدا براى اتمام حجّت، شما را به ايمان فراخواند، اين اندازه هم به شما توجه نمىكرد. پس زود است كه اين تكذيب شما دامن‌گيرتان شود و به عذابى دائمى گرفتار شويد. (77)
#تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇
┏━━━🍃═♥️━━━┓
@tartilvathdir96
┗━━━♥️═🍃━━━┛