eitaa logo
ظهور نزدیک است
1.9هزار دنبال‌کننده
71.4هزار عکس
73.6هزار ویدیو
1.4هزار فایل
گلچینی از بهترین مطالب #مهدوی #ولایی #شهدایی #سیاسی #معنوی #معرفتی #تربیتی کانال شهدایی ما👈 @ba_shaheidan کانال قصه های شهداء 👈 @Ghesehaye_shohada
مشاهده در ایتا
دانلود
«10» وَ يَا مَنْ تَحَمَّدَ إِلَى خَلْقِهِ بِحُسْنِ التَّجَاوُزِ وَ يَا مَنْ عَوَّدَ عِبَادَهُ قَبُولَ الْإِنَابَةِ وَ يَا مَنِ اسْتَصْلَحَ فَاسِدَهُمْ بِالتَّوْبَةِ وَ يَا مَنْ رَضِيَ مِنْ فِعْلِهِمْ بِالْيَسِيرِ وَ يا مَنْ كَافَى‏ قَلِيلَهُمْ بِالْكَثِيرِ خدایا اى آن كه باگذشت نيكويش ستوده بودنش را به مخلوقش مى‏نماياند، و بندگان را به پذيرفتن توبه عادت مى‏دهد، و اصلاح شدن تباه كارشان را به توبه مى‏خواهد، و اى آن كه از عمل بندگان، به اندكش خشنود است، و عمل اندك آنان را فراوان مى‏دهد. ‏ 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2
شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_12 3 ❇️ گواراترين زندگى را كسى دارد كه به آنچه قسمت او كرده‏اند؛ خرسند باشد و اين سبب اندوه‏زدايى و آسايش روحى و روانى خواهد بود و به فرسودگى جسمى و بيمارى‏هاى بدنى گرفتار نشود. امام صادق عليه السلام مى‏فرمايد: در تورات نوشته شده است: آدميزاد! هر گونه خواهى باش، هر گونه كه باشى جزا بينى؛ هر كه به و اندك خدا قانع باشد، خداوند نيز به اندك عمل او قناعت كند و هر كه به اندك مال رضايت دهد زحمتش كم شود و درآمدش پاكيزه گردد و از مرز زشتكارى بيرون برود. پس آن كه به اندك قسمت خود رضايت بدهد، خداوند به او بركت مى‏دهد و اعمال كوچك او را هم مى‏پذيرد و نورانيت در چشم و دل او پديد مى‏آيد. و كسى كه به اندك قانع باشد ثروت بسيار آن، هر چه هم گرد آورده باشد او را بى‏نياز نمى‏كند و حساب خود را در قيامت سنگين‏تر مى‏سازد. در روايت آمده كه: تفسير «حساباً يسيراً» يعنى آسان كه عبارت از دادن به كارهاى نيك و چشم پوشى از گناهان است. اگر كسى در حساب كشى، سؤال پيچ شود و چون و چرا در كار بيايد به يقين عذاب مى‏شود. بنابراين ارتباط با خدا و و پرهيزكارى از اسباب آسان پذيرى خداوند است هر چند عمل به نظر انسان ناچيز آيد ولى حق تعالى او را به پاداش بزرگ برابرى خواهد نمود. امام صادق عليه السلام در جبران اندك‏ها و كاستى‏ها به لطف الهى مى‏فرمايد: اجْتَهَدْتُ فى‏ العِبادَةِ وَ أَنَا شابٌّ فَقالَ لى‏ أَبى‏: يا بُنَىَّ دُونَ ما أَراكَ تَصْنَعُ، فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ إِذا أَحَبَّ عَبْداً رَضِىَ عَنْهُ بِالْيَسيرِ زمانى كه جوان بودم در عبادت بسيار مى‏كوشيدم. پدرم به من فرمود: پسرم! كمتر از آنچه مى‏بينم عبادت كن؛ زيرا خداوند عزيز و بزرگ، هرگاه بنده‏اى را دوست داشته باشد به عبادت اندك او خرسند گردد. امام كاظم عليه السلام هم در اين زمينه به هشام بن حكم مى‏فرمايد: يا هِشامُ! قَليلُ العَمَلِ مِنَ العاقِلِ مَقْبُولٌ مُضاعَفٌ وَ كَثيرُ العَمَلِ مِنْ اهْلِ الهَوَى‏ وَ الْجَهْلِ مَرْدُودٌ اى هشام! كار اندك خردمند پذيرفته و دو چندان مى‏شود و كار بسيار اهل هوس و نادانى ردّ مى‏شود. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏6، ص: 411 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
«10» وَ يَا مَنْ ضَمِنَ لَهُمْ إِجَابَةَ الدُّعَآءِ وَ يَا مَنْ وَعَدَهُمْ عَلَى نَفْسِهِ بِتَفَضُّلِهِ حُسْنَ الْجَزَآءِ و اى آن كه اجابت دعاي دعا کنندگانش را ضامن شده، و به احسانش، نيكو را به آنان وعده داده. ‏ 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2
شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_12 1 ❇️ قبول مسئوليت برآوردن نيازها و حاجات انسان از الطاف خداوند منّان است و پروردگار حق رسيدگى به خواسته‏هاى آدمى را بر خويش كرده است تا آفريده خود را در سايه حاجات به درجات عالى كمال برساند. انسان در سير معنوى، هدفى جز رسيدن به محبوب راستين ندارد، پس ارتباط باطنى با معبود و پيوند با آنان كه با حق در رابطه‏اند از ابزارهاى دوستى بين دو موجود است. همنشينى با پاكدامنان و راستگويان و خردمندان و نيكوكاران و نيك رفتارى در جامعه انسانى، زمينه‏ساز پذيرش الهى و پيوند بين مردم مى‏گردد. و حضرت حق، دعا را وسيله‏اى براى ارتباط خود و بندگانش قرار داده است تا جايگاه ربوبى خداوند و نقش بندگى انسان در نظام آفرينش برقرار باشد و از اين رهگذر با خواسته و اصرار آدمى و قبولى يا ردّ حاجت او از سوى خداى منان، محبت ايجاد گردد نياز بنده و ناز بنده پرور و عشق متقابل، موجب تداوم زيبايى خلقت مى‏شود. ارزش معنوى دعا از عبادات بالاتر است و هيچ عاملى بنده با ايمان را به اندازه‏ دعا به خدا نزديك نمى‏كند. دعا كننده به طور مستقيم با پروردگار گفتگو مى‏كند بى‏آنكه نزد مردم كمترين آسيبى به شخصيت او وارد شود. انسان به گناهان بزرگى كه مرتكب شده اعتراف مى‏كند و آمرزش مى‏خواهد؛ تهيدستى خويش را شرح مى‏دهد و درخواست گشايش مى‏نمايد. از بيمارى پنهان خود شكايت مى‏كند و خواهش بهبودى مى‏كند كسى بر آنها آگاه نمى‏شود. پس منزلت دعا به قدرى مهم است؛ كه ارتباط بدون واسطه و افشاى اسرار نزد ديگران، به طور خودكار عمل مى‏كند. حضرت على عليه السلام در نامه حكيمانه خود به فرزندش امام مجتبى عليه السلام نوشته است: وَ اعْلَمْ أَنَّ الَّذى‏ بِيَدِهِ خَزائِنُ السَّمواتِ وَ الْارْضِ قَدْ اذِنَ لَكَ فى‏ الدُّعاءِ وَ تَكَفَّلَ لَكَ بِالْاجابَةِ وَ أَمَرَكَ انْ تَسْأَلَهُ لِيُعْطِيَكَ وَ تَسْتَرْحِمَهُ لِيَرْحَمَكَ وَ لَمْ يَجْعَلْ بَيْنَكَ وَ بَيْنَهُ مَنْ يَحْجُبُهُ عَنْكَ وَ لَمْ يُلْجِئْكَ الى‏ مَنْ يَشْفَعُ لَكَ الَيْهِ. آگاه باش آن كه خزائن آسمان‏ها و زمين در اختيار اوست به تو اجازه دعا داده و اجابت آن را نموده و دستور داده از او بخواهى تا ببخشد و رحمتش را بطلبى تا رحمت آرد و بين خودش و تو كسى را حاجب قرار نداده و تو را مجبور به توسل به واسطه ننموده. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏6، ص: 416 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
«11» مَا أَنَا بِأَعْصَى‏ مَنْ عَصَاكَ فَغَفَرْتَ لَهُ وَ مَا أَنَا بِأَلْوَمِ مَنِ اعْتَذَرَ إِلَيْكَ فَقَبِلْتَ مِنْهُ وَ مَا أَنَا بِأَظْلَمِ مَنْ تَابَ إِلَيْكَ فَعُدْتَ عَلَيْهِ «12» أَتُوبُ إِلَيْكَ فِي مَقَامِي هَذَا تَوْبَةَ نَادِمٍ عَلَى مَا فَرَطَ مِنْهُ مُشْفِقٍ مِمَّا اجْتَمَعَ عَلَيْهِ خَالِصِ الْحَيَاءِ مِمَّا وَقَعَ فِيهِ «13» عَالِمٍ بِأَنَّ الْعَفْوَ عَنِ الذَّنْبِ الْعَظِيمِ لَا يَتَعَاظَمُكَ وَ أَنَّ التَّجَاوُزَ عَنِ الْإِثْمِ الْجَلِيلِ لَا يَسْتَصْعِبُكَ‏ خدايا! من نه از گناهكارترين گناهكارانم كه او را آمرزيده‏اى، و نه از نكوهيده‏ترين كسانى كه از پيشگاهت عذر خواسته‏اند، و تو عذرشان را پذيرفته‏اى، و نه از ستم كارترين كسانى كه به سويت بازگشته‏اند، و تو بازگشتشان را قبول كرده‏اى. خديا! در اين مقام و وضعى كه هستم، به درگاهت توبه مى‏كنم؛ توبه پشيمانى كه بى اختيار گناهانى از او سرزده و از آنچه بر سرش آمده، در وحشت و ترس است، و از امور زشتى كه در آن افتاده خالصانه شرمگين است. دانايم به اين كه گذشت از گناه بزرگ، در نظرت بزرگ نمى‏آيد، و بخشيدن معصيت گران بر تو سخت نمى‏باشد. ‏ 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2
شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_12 1 ❇️ عفو الهى نسبت به معصومان عليهم السلام از جهت روحيات اخلاقى و رسيدن به فناى‏ ذاتى حق است؛ امّا بندگان و رهپويان صالح كه قصد رسيدن به مقامى بس بلند بر پايه اراده تام و خالص الهى به دور از هر گونه شرك و دوگانگى دارند، تنها در سايه كسب فيض از درياى عفو خداوند توفيق مى‏يابند.. در اين فراز كه حضرت سجاد عليه السلام مى‏فرمايد: عَالِمٍ بِأَنَّ الْعَفْوَ عَنِ الذَّنْبِ الْعَظِيمِ لَا يَتَعَاظَمُكَ وَ أَنَّ التَّجَاوُزَ عَنِ الْإِثْمِ الْجَلِيلِ لَا يَسْتَصْعِبُك‏ خداوندا و بخشش ستم و جنايت انسانها ، بر تو گران و سخت نمى‏آيد !! مقصود اين نيست كه خداوند بى ‏اراده و بى‏توجّه به نظام امور است و هر اتفاقى رخ مى‏دهد بر باد فنا برود و براى حق تعالى مهم نباشد كه به آنچه از ظلم و گناه و تجاوز در سراسر دنيا به خاطر آزمايش انسان يا كوتاهى و نادانى بشر پديد مى‏آيد، بى‏تفاوت گذر كند؛ بلكه مراد اين است كه همه چيز در مقابل عظمت حضرت حق بى ‏نهايت كوچك است و هر امر بزرگى و حيرت انگيزى كه تفكّر و محاسبه ما از آن در بماند در برابر قدرت برتر او ناچيز است و درياى وجود فيّاض و خلّاق حق سراسر آفرينش را فرا گرفته است. از آن جمله و الهى كه مانند ابرى پر بركت بر وجود انسان سايه انداخته است و او را تا رسيدن به مقصد نهايى يارى مى‏رساند. ( در ادامه خواهد آمد ) ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏6، ص: 422 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
«11» مَا أَنَا بِأَعْصَى‏ مَنْ عَصَاكَ فَغَفَرْتَ لَهُ وَ مَا أَنَا بِأَلْوَمِ مَنِ اعْتَذَرَ إِلَيْكَ فَقَبِلْتَ مِنْهُ وَ مَا أَنَا بِأَظْلَمِ مَنْ تَابَ إِلَيْكَ فَعُدْتَ عَلَيْهِ «12» أَتُوبُ إِلَيْكَ فِي مَقَامِي هَذَا تَوْبَةَ نَادِمٍ عَلَى مَا فَرَطَ مِنْهُ مُشْفِقٍ مِمَّا اجْتَمَعَ عَلَيْهِ خَالِصِ الْحَيَاءِ مِمَّا وَقَعَ فِيهِ «13» عَالِمٍ بِأَنَّ الْعَفْوَ عَنِ الذَّنْبِ الْعَظِيمِ لَا يَتَعَاظَمُكَ وَ أَنَّ التَّجَاوُزَ عَنِ الْإِثْمِ الْجَلِيلِ لَا يَسْتَصْعِبُكَ‏ خدايا! من نه از گناهكارترين گناهكارانم كه او را آمرزيده‏اى، و نه از نكوهيده‏ترين كسانى كه از پيشگاهت عذر خواسته‏اند، و تو عذرشان را پذيرفته‏اى، و نه از ستم كارترين كسانى كه به سويت بازگشته‏اند، و تو بازگشتشان را قبول كرده‏اى. خديا! در اين مقام و وضعى كه هستم، به درگاهت توبه مى‏كنم؛ توبه پشيمانى كه بى اختيار گناهانى از او سرزده و از آنچه بر سرش آمده، در وحشت و ترس است، و از امور زشتى كه در آن افتاده خالصانه شرمگين است. دانايم به اين كه گذشت از گناه بزرگ، در نظرت بزرگ نمى‏آيد، و بخشيدن معصيت گران بر تو سخت نمى‏باشد. ‏ 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2
شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_12 3 ❇️ درخواست كنندگان بايد سه رويه را سيره خود قرار دهند: 1- خويش را در برابر حق، بزرگ نبيند و هر كه خود را جداگانه فرض كند، غرور بى‏نيازى و كمال كاذب به او دست مى‏دهد، در نتيجه از حق دور مى‏شود. 2- از تكرار اعمال خلاف پرهيز كند و با توبه، گذشته را جبران كند؛ زيرا اصرار بر گناه كوچك، غفلت از محضر الهى است و اين سبب ارتكاب گناهان بزرگ مى‏شود و كوتاهى در برابر گناه كوچك هم از گناهان بزرگ است. 3- پيوسته در طلب مغفرت و عذرخواهى باشد؛ زيرا قلب انسان گاهى در اثر آلودگى‏هاى نفس زنگار مى‏گيرد و به وسوسه‏هاى شيطانى تمايل پيدا مى‏كند پس بنده حق هر چه با خدا آشناتر شود، در مراتب بالاتر خود را مقصرتر و تكاليف را بر خويش سنگين‏تر مى‏يابد و با افزايش معرفت به كمال مطلق نزديكتر مى‏شود پس احساس كمبود و نقص بر او نمايان‏تر مى‏شود و حالت شرمندگى و حياى شديد او را فرا مى‏گيرد و به مكارم بيشترى دست مى‏يابد. كه از آن مكرمت‏ها، اهل عفو شدن است. امام على عليه السلام مى‏فرمايد: الْعَفْوُ تاجُ الْمَكارِمِ. گذشت و بخشودن، افسر خصلت‏هاى والاى انسانى است. به ويژه در هنگام اوج قدرت؛ فضيلت گذشت آشكار مى‏شود. زمانى كه قدرت كسى به همراه گذشت باشد و بخشندگى تهيدست به همراه نيازمندى او؛ پس او را به كمال مى‏رساند و بزرگوارى بى‏نهايت مى‏شود. عربى باديه نشين به رسول اللّه صلى الله عليه و آله عرض كرد: اى رسول خدا! روز قيامت چه كسى به حساب خلايق مى‏رسد؟ فرمود: خداى عز و جل. عرب گفت: به خداوند كعبه سوگند نجات يافتيم. حضرت پرسيد: چگونه، اى باديه نشين؟ عرض كرد: زيرا كريم هر گاه قدرت يابد ببخشايد. به اين جهت امام صادق عليه السلام به عبداللّه بن جندب مى‏فرمايد: وَ اعْفُ عَمَّنْ ظَلَمَكَ كَما أَنَّكَ تُحِبُّ أَنْ يُعْفى‏ عَنْكَ فَاعْتَبِرْ بِعَفْوِ اللَّهِ عَنْكَ. از كسى كه به تو ستم كرده گذشت كن، همچنان كه دوست دارى از تو گذشت شود. از بخشايش خدا نسبت به خودت پند گير. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏6، ص: 426 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_12 ‏ 1 ❇️ در نگاه امیرالمؤمنین(ع) اصرار بر گناه، چشم "حقیقت‌بین" را کور می‌کند؛ آن چشم محاسبه‌ گری که آینده‌ و قیامت را باید ببیند با تکرار گناه کور می‌شود. شناخت حق از جنس نور است چنانكه اميرمؤمنان على عليه السلام مى‏فرمايد: المَعْرِفَةُ نُورُ الْقَلْبِ. شناخت؛ روشنى دل است. بر اين پايه براى رسيدن به آن بايد موانع رسيدن و نزديك شدن به نور را از ميان برداشت. هر گاه پرده‏هاى شناخت مبدأ هستى كنار برود، روشنى دانش و سپيده حق در دل انسان جلوه‏گر مى‏شود، سپس حُبّ و قُرب به حق پيدا مى‏گردد. هر گاه عشق پديد آمد، آتش آن رفته رفته بنده را در حق فانى مى‏سازد و او را به قرب حق و مقام بندگى مى‏رساند. پس حقيقت آزادى، آزادى از خود و تعلقات آن است. چنانكه مولا على عليه السلام فرمود: مَنْ تَرَكَ الشَّهَواتِ كانَ حُرّاً. كسى كه خواهش‏هاى نفسانى را رها سازد، آزاده است. به عبارت ديگر كسى از هواى نفس آزاد نمى‏شود، مگر آن كه به شناخت دوست برسد و دوستى خداوند آتشى است كه از چيزى گذر نمى‏كند مگر آن كه او را مى‏سوزاند پس هرگاه محبت خداوند در دلى بيفتد، دلش را از همه سرگرمى‏ها و خواهش‏هاى غير حق رها مى‏سازد و جان را از ياد هر چه دوست نماست؛ خالى مى‏نمايد. از اين رو در پيرامون كلام خداوند كه مى‏فرمايد: دوستان در روز قيامت همه دشمنند، مگر پرهيزگاران؛ امام صادق عليه السلام مى‏فرمايد: لِأَنَّ أَصْلَ الْحُبِّ التَّبَرِّى عَنْ سِوىَ الْمَحْبُوبِ. ريشه و حقيقت دوستى، دورى جستن از هر كس و هر چيزى به غير از معشوق است. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏6، ص: 428 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
«13» عَالِمٍ بِأَنَّ الْعَفْوَ عَنِ الذَّنْبِ الْعَظِيمِ لَا يَتَعَاظَمُكَ وَ أَنَّ التَّجَاوُزَ عَنِ الْإِثْمِ الْجَلِيلِ لَا يَسْتَصْعِبُكَ‏ وَ أَنَّ احْتِمَالَ الْجِنَايَاتِ الْفَاحِشَةِ لَا يَتَكَأَّدُكَ وَ أَنَّ أَحَبَّ عِبَادِكَ إِلَيْكَ مَنْ تَرَكَ الاسْتِكْبَارَ عَلَيْكَ وَ جَانَبَ الْإِصْرَارَ وَ لَزِمَ الاسْتِغْفَارَ «14» وَ أَنَا أَبْرَأُ إِلَيْكَ مِنْ أَنْ أَسْتَكْبِرَ وَ أَعُوذُ بِكَ مِنْ أَنْ أُصِرَّ وَ أَسْتَغْفِرُكَ لِمَا قَصَّرْتُ فِيهِ وَ أَسْتَعِينُ بِكَ عَلَى مَا عَجَزْتُ عَنْهُ‏ خداوندا دانايم به اين كه گذشت از گناه بزرگ، در نظرت بزرگ نمى‏آيد، و بخشيدن معصيت گران بر تو سخت نمى‏باشد. و تحمل جنايات زشت و ناپسند كه از مردم بدكار صادر مى‏شود، تو را به مشقت و زحمت نمى‏اندازد. و آگاهم به اين كه محبوب ‏ترين بندگانت نزد تو كسى است كه از سركشى و تكبر نسبت به تو دست بردارد، و از ‏ اجتناب كند و را بر خود واجب بداند. من از اين كه در برابر تو سركشى كنم بيزارم، و از اين كه بر گناه پافشارى ورزم، به تو پناه مى‏آورم، و نسبت به آنچه كوتاهى كردم، از تو آمرزش مى‏خواهم، و بر آنچه از انجامش عاجزم، از تو يارى مى‏طلبم. ‏ 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2
شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_12 ‏ 3 ❇️ ريشه ناامنى در وجود انسان شك در خالق هستى و ظلم به نفس است ولى چون كه آيات قرآن در بسيارى از موارد چند معنا را در بر دارد و يكى از ديگرى گسترده‏تر است، اين احتمال هست كه امنيّت در آيه اعم از امنيّت از مجازات پروردگار و يا امنيّت از حوادث دردناك اجتماعى باشد. به اين معنا كه مفاسد فردى و اجتماعى و جنايت‏هاى نفسى و گروهى در اثر كمبود امنيّت اصولى است. آرامش روحى و روانى وقتى به دست مى‏آيد كه در جامعه انسانى دو اصل حكومت كند: 1- اصل ايمان‏ 2- اصل عدالت‏ اگر پايه‏ هاى ايمان به خدا و احساس مسئوليت سست گردد و عدالت اجتماعى جاى خود را به ستم و خود محورى بسپارد، امنيّت حياتى بشر به خطر مى‏افتد، بر همين اساس بيشتر انديشمندان دينى جهان كوشش خود را براى برچيدن بساط ناامنى و تجاوز به كار بسته‏اند؛ امّا به دليل فاصله گرفتن سياست از اصول اخلاقى به ويژه امنيّت روانى و آرامش فكرى مردم؛ ستمگرى در دنيا بيداد مى‏كند. بنابراين تأثير ايمان در آرامش و امنيّت روحى براى هيچ انسانى پوشيده نيست همان گونه كه ناراحتى وجدان و تزلزل روانى و سست باورى نوع بشر، به خاطر ستم بر نفس و طغيان هواى نفس است. و هم اكنون دنيا هم به اين نتيجه رسيده است كه در سايه ايمان و نماز و دعا و نيايش، انسان به آرامش روحى و جسمى مى‏رسد و در بيمارستان‏ها براى بهبود بيماران، دعا و نيايش حق توصيه مى‏شود. پس تا انسان در پرتو ايمان و ولايت حق قرار نگيرد به نفس مطمئنه نمى‏رسد. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏6، ص: 439 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
بند پایانی «16» وَ لَا أَخَافُ عَلَى نَفْسِي إِلَّا إِيَّاكَ إِنَّكَ أَهْلُ التَّقْوَى وَ أَهْلُ الْمَغْفِرَةِ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ من بر خود به غير تو نمى‏ترسم. تو اهل تقوا و آمرزشى. بر محمّد و آل محمّد درود فرست. وَ اقْضِ حَاجَتِي وَ أَنْجِحْ طَلِبَتِي وَ اغْفِرْ ذَنْبِي وَ آمِنْ خَوْفَ نَفْسِي إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ وَ ذَلِكَ عَلَيْكَ يَسِيرٌ آمِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ. و حاجتم را روا كن و خواسته‏ ام را برآور و گناهم را بيامرز، و مرا به مبدل فرما . همانا تو بر هر چيز توانايى، و امورى كه از تو خواستم، روا كردنش براى تو آسان است. دعايم را مستجاب كن اى پروردگار جهانيان! ‏ 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2