eitaa logo
ظهور نزدیک است
1.7هزار دنبال‌کننده
52.6هزار عکس
54.8هزار ویدیو
1.2هزار فایل
گلچینی از بهترین مطالب #مهدوی #ولایی #شهدایی #سیاسی #معنوی #معرفتی #تربیتی ارتباط با خادم 👇 @mohebolMahdi
مشاهده در ایتا
دانلود
🔹فمَنْ أَجْهَلُ مِنِّى، يَا إِلَهِى، بِرُشْدِهِ؟ وَ مَنْ أَغْفَلُ مِنِّى عَنْ حَظِّهِ؟ وَ مَنْ أَبْعَدُ مِنِّى مِنِ اسْتِصْلاحِ نَفْسِهِ حِينَ أُنْفِقُ مَا أَجْرَيْتَ عَلَيَّ مِنْ رِزْقِكَ فِيمَا نَهَيْتَنِى عَنْهُ مِنْ مَعْصِيَتِكَ؟ وَ مَنْ أَبْعَدُ غَوْرا فِى الْبَاطِلِ، وَ أَشَدُّ إِقْدَاما عَلَى السُّوءِ مِنِّى حِينَ أَقِفُ بَيْنَ دَعْوَتِكَ وَ دَعْوَةِ الشَّيْطَانِ فَأَتَّبِعُ دَعْوَتَهُ عَلَى غَيْرِ عَمًى مِنِّى فِى مَعْرِفَةٍ بِهِ وَ لا نِسْيَانٍ مِنْ حِفْظِى لَهُ؟🔹 🔸پس اى خداى من كيست به صلاح خويش از من نادانتر و از نصيب خود غافلتر و از عافيت دورتر؟ كه روزى مقرر تو را، در مناهى و نافرمانى تو مصرف كردم و كيست در باطل فرورفته تر و بر زشت كارى اقدام كننده تر از من؟ كه در ميان دعوت تو و دعوت شيطان ايستاده ام و با چشم باز دعوت شيطان را پذيرفتم، با آن كه او را مى شناسم و فراموشش نكرده ام🔸 @sahife2
1 ✳️ راغب اصفهانى مى‏نويسد: «غفلت، سهو و لغزشى است كه به خاطر كمى مراقبت و كمى هوشيارى و بيدارى دامنگير انسان مى‏شود.» وقتى انسان بر اثر غرق شدن در مادّيات و لذّات جسمى و خوشى‏هاى زودگذر و دچار شدن به ثروت اندوزى و نشست و برخاست با بازيگران و بى خبران و دورى از مدرسه و مسجد و ترك رابطه با عالم ربانى، دچار غفلت از واقعيت‏ها و حقايق و عبادات و حسنات و ياد آخرت شود، البته از فيوضات الهيه محروم و ممنوع و به تدريج درهاى سعادت دنيا و آخرت بر او بسته مى‏گردد! غفلت به معناى جهل به واقعيت‏ها و نادانى نيست، بلكه غافل كسى است كه كثرت امور مادى و شهوانى و دوستان ناباب و معاشران ناجنس و طمع‏كارى و حرص، بين او و بين آنچه به آن توجه داشته جداى انداخته است. بسيارى از مردم از زمان كودكى مسئله بسيار مهم قيامت را از پدر و مادر و آموزگار و معلم و عالمان ربانى شنيده‏اند و چه بسا تا مدتى از عمر به آن توجه داشتند و بر مبناى ايمان به قيامت فعاليت مى‏كردند، اما با روى آوردن دنيا به آنان و پيدايش زمينه‏هاى شهوات و جاه و مقام و كار زدگى و حالت حرص و طمع و تكاثر، نسبت به روز جزا بى‏توجه شدند و از آن حقيقت عظيمه الهيه غفلت كردند و از پى آن غفلت به زيان وخسران ابدى دچار شدند. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 353 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2
2 غفلت در آيات قرآن‏ ✳️ اقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسابُهُمْ وَ هُمْ فى غَفْلَةٍ مُعْرِضُونَ حسابرسى [آنچه در مدت عمرشان انجام داده‏اند] نزديك شده در حالى كه آنان با [فرو افتادن‏] در غفلت [از دلايل اثبات كننده معاد] روى گردانند. وَ اصْبِرْ نَفْسَكَ مَعَ الَّذينَ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ بِالْغَداةِ وَ الْعَشِىِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ وَلا تَعْدُ عَيْناكَ عَنْهُمْ تُرِيدُ زِينَةَ الْحَياةِ الدُّنْيا وَلاتُطِعْ مَنْ اغْفَلْنا قَلْبَهُ عَنْ ذِكْرِنا وَ اتَّبَعَ هَواهُ وَ كانَ امْرُهُ فُرُطاً» با كسانى كه صبح و شام، پروردگارشان را مى‏خوانند در حالى كه همواره خشنودى او را مى‏طلبند، خود را پايدار و شكيبا دار، و در طلب زينت و زيور زندگى دنيا ديدگانت [از التفات‏] به آنان [به سوى ثروتمندان‏] برنگردد، و از كسى كه دلش را [به سبب كفر و طغيانش‏] از ياد خود غافل كرده‏ايم و از هواى نفسش پيروى كرده و كارش اسراف و زياده‏روى است، اطاعت مكن. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 353 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2
3 غفلت در روايات‏ ✳️ در باب غفلت، كلمات نورانى و حكيمانه‏اى از مولاى عارفان حضرت امير مؤمنان عليه السلام است: الْغَفْلَةُ ضَلالَةٌ. غفلت، گمراهى است. الْغْفَلَةٌ فَقْدٌ. غفلت، نداشتن است. الْغَفْلَةُ ضِدُّ الْحَزْمِ. غفلت، ضد تدبير است. وَيْلٌ لِمَنْ غَلَبَتْ عَلَيْهِ الْغَفْلَةُ فَنَسِىَ الرَّحْلَةَ وَ لَمْ يَسْتَعِدَّ. واى بر كسى كه غفلت بر او غلبه كند، پس مسئله سفر به سوى آخرت را فراموش نمايد و براى روز قيامت خود را آماده ننمايد. فيا لَها حَسْرَةً عَلى‏ كُلِّ ذى غَفْلَةٍ انْ يَكُونَ عُمْرُهُ عَلَيْهِ حُجَّةً، وَ انْ تُؤَدِّيَهُ ايّامُهُ الَى شِقْوَةٍ. آه اى حسرت و اندوه بر صاحب غفلتى كه ايّام عمرش بر او حجت است و او روزگارش را به شقاوت مى‏سپارد! در حديث معراج آمده است: يا احْمَدُ، اجْعَلْ هَمَّكَ هَمّاً واحِداً، فَاجْعَلْ لِسانَكَ لِساناً واحِداً، وَ اجْعَلْ‏ بَدَنَكَ حَيّاً لاتَغْفُلُ عَنّى، مَنْ يَغْفُلْ عَنّى لا ابالى بِاىِّ وادٍ هَلَكَ. اى احمد، اراده و همّتت را اراده واحد و زبانت را يك زبان قرار ده و بدنت را با عبادت زنده بدار و از من غفلت مكن، كسى كه از من غافل گردد، باك ندارم كه او را در چه سرزمينى هلاك كنم. گرفتاران دام غفلت، اگر چه مغز و قلبشان انبان علم باشد و از اصطلاحات چيزى بدانند، حركتشان بى نور و زندگيشان شب ديجور و جام روحشان پر از شراب غرور است. علم‏هاى اهل دل حمّالشان علم‏هاى اهل تن احمالشان‏ علم چون بر دل زند يارى شود علم چون بر تن زند بارى شود گفت ايزد يحمل اسفاره بار باشد علم كان نبود زهو علم كان نبود زهو بى‏واسطه آن نپايد همچو رنگ ماشطه‏ ليك چون اين بار را نيكو كشى بار برگيرند و بخشندت خوشى‏ هين بكش بهر خدااين بار علم تا ببينى در درون انبار علم‏ تا كه بر رهوار علم آئى سوار آنگهان افتد تو را از دوش بار از هواها كى رهى بى جام هو اى ز هو قانع شده با نام هو (مولوى - ) متن کامل شعر در کانال : اینجا 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 353 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2
🔹فمَنْ أَجْهَلُ مِنِّى، يَا إِلَهِى، بِرُشْدِهِ؟ وَ مَنْ أَغْفَلُ مِنِّى عَنْ حَظِّهِ؟ وَ مَنْ أَبْعَدُ مِنِّى مِنِ اسْتِصْلاحِ نَفْسِهِ حِينَ أُنْفِقُ مَا أَجْرَيْتَ عَلَيَّ مِنْ رِزْقِكَ فِيمَا نَهَيْتَنِى عَنْهُ مِنْ مَعْصِيَتِكَ؟ وَ مَنْ أَبْعَدُ غَوْرا فِى الْبَاطِلِ، وَ أَشَدُّ إِقْدَاما عَلَى السُّوءِ مِنِّى حِينَ أَقِفُ بَيْنَ دَعْوَتِكَ وَ دَعْوَةِ الشَّيْطَانِ فَأَتَّبِعُ دَعْوَتَهُ عَلَى غَيْرِ عَمًى مِنِّى فِى مَعْرِفَةٍ بِهِ وَ لا نِسْيَانٍ مِنْ حِفْظِى لَهُ؟🔹 🔸پس اى خداى من كيست به صلاح خويش از من نادانتر و از نصيب خود غافلتر و از عافيت دورتر؟ كه روزى مقرر تو را، در مناهى و نافرمانى تو مصرف كردم و كيست در باطل فرورفته تر و بر زشت كارى اقدام كننده تر از من؟ كه در ميان دعوت تو و دعوت شيطان ايستاده ام و با چشم باز دعوت شيطان را پذيرفتم، با آن كه او را مى شناسم و فراموشش نكرده ام🔸 @sahife2
‏ 1 ✳️ عفت و پاكى نفس و آراسته بودن اين موجود عظيم كه حقيقت و كنه آن بر احدى روشن نيست، به واقعيت‏هاى اخلاقى و حسنات الهى موجب سعادت ابدى و آلودگى و ناپاكى و پستى و خست آن باعث شقاوت و سرشكستگى و خسران دائمى و سرمدى است. آنچه نفس را به صلاح و سداد مى‏رساند و هر آنچه اين امانت الهيّه را به ضعف و زبونى و ذلّت و شقاوت دچار مى‏نمايد در معارف الهى بيان شده و در اين زمينه حجت خدا بر فرد فرد بنى آدم تمام گشته است. شايد بتوان ادّعا كرد كه كليه ابواب عبادات و معاملات و واجبات و مستحبات و مكروهات و محرمات و به خصوص مسائل عالى اخلاقى، محض اصلاح نفس، از جانب حضرت حق و انبيا و امامان عليهم السلام نظام گرفته و با توجه به مسئله با عظمت وحى و بعثت رسولان و امامت امامان و توان و قدرتى كه حضرت محبوب به انسان عنايت فرموده، اصلاح نفس بر عهده انسان تكليف واجب و بلكه از اوجب واجبات است. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 357 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 2 1 ✳️ آنچه انسان را در سنين تكليف به سوى خوشبختى و يا به گمراهى سوق مى‏دهد نفس است: *انَّ النَّفْسَ لَامَارَةٌ بِالسُّوءِ» «یوسف 53» زيرا نفس طغيان گر، بسيار به بدى فرمان مى‏دهد. نفس است كه به تزكيه احتياج دارد: *وَ مَنْ تَزَكَّى‏ فَإنَّما يَتَزَكّى‏ لِنَفْسِهِ» «فاطر 18» و هر كس [از آلودگى‏ها] پاك شود به سود خود پاك مى‏شود. نفس است كه بايد در جستجوى رضا و خشنودى خدا باشد، تا مشمول عنايات‏ و رأفت الهى گردد: *وَ مِنَ النّاسِ مَنْ يَشْرى‏ نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللّهِ وَ اللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبادِ» « بقره 207» و از مردم كسى است كه جانش را براى خشنودى خدا مى‏فروشد [مانند امير المؤمنين عليه السلام‏] و خدا به بندگان مهربان است. نفس است كه بايد از خدا بترسد و بداند كه خداوند به جريانات ذهنى همه آگاه است و با جلوگيرى از هوا و هوس‏ها راهى به رحمت الهى و بخشيده شدن گناهانش بيابد: 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 357 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 2 2 ✳️ وَ اعْلَمُوا انَّ اللَّهَ يَعْلَمُ ما فى انْفُسِكُمْ فَاحْذَرُوهُ وَ اعْلَمُوا انَّ اللّهَ غَفُورٌ حَليمٌ» «بقره 235» و بدانيد كه خدا آنچه در دل داريد مى‏داند؛ بنابراين از [مخالفت با] او بپرهيزيد، و بدانيد كه خدا بسيار آمرزنده و بردبار است. نفس است كه بايد از خدعه و نيرنگ زدن به خداوند و اهل ايمان دور باشد، چه اين كه بايد به اين معنى توجه داشته باشد كه اين نيرنگ و فريب ضررش متوجه خود اوست: *يُخادِعُونَ اللّهَ وَ الَّذينَ آمَنُوا وَ ما يَخْدَعُونَ الّا انْفُسَهُمْ وَ ما يَشْعُرُونَ» «بقره 9» [به گمان باطلشان‏] مى‏خواهند خدا و اهل ايمان را فريب دهند، در حالى كه جز خودشان را فريب نمى‏دهند، ولى [اين حقيقت را] درك نمى‏كنند. نفس است كه حتى اهل ايمان نيز بايد از آن سخت بر حذر باشند تا مبادا بعد از هدايت شدن، آنها را به ضلالت و گمراهى اندازد: *يا ايُّهَا الَّذينَ آمَنُوا عَلَيْكُمْ انْفُسَكُمْ لايَضُرُّكُمْ مَنْ ضَلَّ اذَا اهْتَدَيْتُمْ» «مائده 105» اى اهل ايمان! مراقبِ [ايمان و ارزش‏هاى معنوىِ‏] خود باشيد؛ اگر شما هدايت يافتيد، گمراهى كسى كه گمراه شده به شما زيانى نمى‏رساند. در صورت مراقبت نكردن، گمراهى گمراهان، نفس آدمى را تحت تأثير قرار داده و به تدريج انسان را به بلاى ضلالت دچار مى‏كند! نفس است كه بايد در راه خدا مجاهدت كند تا به درجات بزرگ در پيشگاه الهى نايل آيد: *الَّذينَ آمَنُوا وَهاجَرُوا وَ جاهَدُوا فى سَبيلِ اللّهِ بِامْوالِهِمْ وَ انْفُسِهِمْ اعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللّهِ وَ اولئِكَ هُمُ الْفائِزُونَ» «توبه 20» آنان كه ايمان آوردند و هجرت كردند و با اموال و جان‏هايشان در راه خدا به جهاد برخاستند، منزلتشان در پيشگاه خدا بزرگ‏تر و برتر است، و فقط اينانند كه كاميابند. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 357 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2
‏ 2 3 ✳️ نفس است كه بايد هميشه در جريان سود و زيان اعمال خود باشد و هر روز به حساب خود برسد و ببيند كه براى فرداى خود چه فرستاده است: *وَلْتَنْظُرْ نَفْسٌ ما قَدَّمَتْ لِغَدٍ» «حشر 18» بايد با تأمل بنگرد كه براى فرداى خود چه چيزى پيش فرستاده است. نفس است كه در گرو كرده‏هاى خويش است: *كُلُّ نَفْسٍ بِما كَسَبَتْ رَهينَةٌ» «مدثر 38» هر كسى در گرو دست‏آورده‏هاى خويش است. نفس است كه بايد به خاطر رستگارى خود، بخل ورزيدن را در تمام امور مثبته از خود دور سازد: *وَ مَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَاولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ» «2تغابن 16» و كسانى كه خود را از بخل و حرص بازدارند آنان رستگارند. و بالأخره نفس است كه هرگاه در ايمان به خداوند و رسول او به درجه اطمينان رسيد و مطابق كتاب خدا، پاكى را پيشه خود ساخت و در هر كارى رضاى حضرت معبود را طلب نمود، مى‏تواند خطاب خداوند را نسبت به خود بشنود: *يا ايَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ* ارْجِعى الى‏ رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً* فَادْخُلى فى عِبادى* وَ ادْخُلى جَنَّتى» «فجر 27» اى جان آرام گرفته و اطمينان يافته!* به سوى پروردگارت در حالى كه از او خشنودى و او هم از تو خشنود است، باز گرد.* پس در ميان بندگانم درآى* و در بهشتم وارد شو. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 357 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2
🔹منْ أَبْعَدُ مِنِّى مِنِ اسْتِصْلاحِ نَفْسِهِ حِينَ أُنْفِقُ مَا أَجْرَيْتَ عَلَيَّ مِنْ رِزْقِكَ فِيمَا نَهَيْتَنِى عَنْهُ مِنْ مَعْصِيَتِكَ؟ 🔹 🔸اى خداى من! چه كسى از اصلاح وجودش، دور افتاده ‏تر از من است، آنگاه كه تمام نعمت‏هايى كه به من مى‏دهى، در گناهانى كه مرا از آن نهى فرمودى صرف مى‏كنم؟!🔸 @sahife2
1 ✳️ از ديدگاه شيعه بسيارى از امور قدَرَى است و خيلى از مسائل عالم برپايه تقديرات و قسمت‏ها تفسير مى‏شود. مانند يك خانواده كه همه خوش صورت و باهوشند و كمبود و ناتوانى در آنها ديده نمى‏شود. يا در تاريخ مى‏خوانيم قبيله بنى‏اميه مردانى شرور و بى‏باك و جنايتكار بوده‏اند ولى قبيله بنى‏هاشم كه پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و اهل بيت از آن دسته‏اند، زيبارو، شجاع و با اخلاق زيسته‏اند. يكى از موضوعات قَدَرى، گشايش روزى و مصارف صحيح آن است. برخى بدون زحمت و تلاش مالى به دست مى‏آورند و در غير محل درست آن خرج مى‏كنند و برخى با تلاش بسيار امتيازهايى فراهم مى‏كنند و در جاى خود به كار مى‏گيرند در نتيجه در سرنوشت خانواده و جامعه شريك مى‏شوند و اينان از اسراف و مفاسد آن به دور هستند. ولى گروهى از موقعيت‏ها سوء استفاده مى‏كنند، خداوند منان در توصيف حال نامردمان كه حقوق را رعايت نمى‏كنند مى‏فرمايد: وَ اللَّهُ فَضَّلَ بَعْضَكُمْ عَلَى‏ بَعْضٍ فِى الرّزْقِ فَمَا الَّذِينَ فُضّلُواْ بِرَآدّى رِزْقِهِمْ عَلَى‏ مَا مَلَكَتْ أَيْمنُهُمْ فَهُمْ فِيهِ سَوَآءٌ أَفَبِنِعْمَةِ اللَّهِ يَجْحَدُونَ» «نحل 71» خدا برخى از شما را در رزق و روزى بر برخى فزونى داده است؛ پس آنانكه فزونى يافته‏اند، حاضر نيستند از روزى خود [به صورتى قابل توجه و به اندازه لازم‏] به بردگان خود بپردازند كه در بهره‏ورى از رزق و روزى باهم برابر باشند؛ پس آيا [با اين تبعيض ظالمانه‏اى كه به بردگان و زيردستان خود روا مى‏دارند] نعمت خدا را [كه عطاى اوست و خود اختيار و استقلالى در تأمينش ندارند] منكرند؟! «در تفسير نمونه آمده كه بعضى مفسّران گفته‏اند: آيه فوق اشاره به پاره‏اى از اعمال احمقانه و اسرافكارانه مشركان است كه براى بتان و خدايان دروغين خود، سهمى از حيوانات و كشت و زراعت خود را نذر مى‏كردند؛ در حالى كه اين سنگ و چوب‏هاى بى‏ارزش كمترين نقشى در زندگى‏نداشتند ولى حاضر نبودند همان را در اختيار بردگان بيچاره‏اى بگذارند كه شب و روز به آنها خدمت مى‏كردند.» « تفسير نمونه: 11/ 311، ذيل آيه 71 سوره نحل.» 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 361 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2
2 ✳️ يكى از دليل‏هايى كه خداوند روزى بسيار در اختيار مردم قرار نمى‏دهد بد مصرف كردن است، يعنى مال اندوزى و حرص و طمع براى گردآورى مال دنيا سبب طغيانگرى و شهوترانى و تجمل گرايى انسان‏ها مى‏گردد، در نتيجه قارون‏ها و فرعون‏ها و شاهان ستمگرى پيدا مى‏شوند كه خون مردم را در شيشه مى‏كنند. خداوند براى كنترل بشر بى‏معرفت او را در محدوده معينى قرار مى‏دهد و مى‏فرمايد: وَ لَوْ بَسَطَ اللَّهُ الرّزْقَ لِعِبَادِهِ لَبَغَوْاْ فِى الْأَرْضِ وَ لكِن يُنَزّلُ بِقَدَرٍ مَّا يَشَآءُ إِنَّهُ بِعِبَادِهِ خَبِيرٌ بَصِيرٌ» «شوری 27» و اگر خدا روزى را بر بندگانش وسعت دهد، در زمين سركشى و ستم كنند، ولى آنچه را بخواهد به اندازه نازل مى‏كند؛ يقيناً او به بندگانش آگاه و بيناست. به تعبير ديگر مردم با حرص هر چه شديدتر به دنبال زرق و برق جهان مادى‏ مى‏روند و براى دست‏يابى به آن از هيچ جنايتى فروگذارى نمى‏كنند و دستورهاى زيادى از جانب خداوند وارد مى‏شود و آنها را به ناپايدارى دنيا و بى‏ارزش بودن مال و جاه توجّه مى‏دهد. و روايات هم تأكيد مى‏كند كه روزى دست خداست و بهره هر كسى را خدا تعيين كرده، در حقيقت براى پايان دادن به حرص و دنياپرستى و فعاليت بى‏حد و مرز براى كسب درآمد بيشتر است. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 361 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife2