فرهنگ ایران در دوره رضاشاه 🔸 تغییر نام شهرها 🔸 یرواند آبراهامیان، مورخ ایرانی-آمریکایی خاورمیانه و استاد برجسته تاریخ در کالج باروخ و مرکز تحصیلات تکمیلی دانشگاه نیویورک، در کتاب «تاریخ ایران مدرن» می‌نویسد: 🔸 [پس از پیروزی انقلاب اسلامی] شهرهایی که توسط رضاشاه تغییر نام داده‌شده بودند به نام‌های قبلی خود بازگشتند. برای مثال، پهلوی به انزلی، رضائیه به ارومیه و شاهی به علی‌آباد. 🔹 کلاه پهلوی 🔹 محمدعلی همایون کاتوزیان، عضو دانشکده مطالعات شرقی دانشگاه آکسفورد، در کتاب «اقتصاد سیاسی ایران مدرن: استبداد و شبه مدرنیسم» می‌نویسد: 🔹 چند سال بعد شاه بر آن شد که کلاه #پهلوی چنان‌که باید مدرن نیست، پس فرمانی صادر شد تا همگان کلاهی را بر سر نهند که در آن دوران در اروپا و آمریکا مد بود، یعنی شاپوی «فرانسوی» که در ایران به «کلاه‌لگنی» مشهور بود... 🔸 میراث فرهنگی و آثار جهانی 🔸 محمدقلی مجد، مدرس مرکز خاورمیانه دانشگاه پنسیلوانیا، در کتاب «رضاشاه و بریتانیا» می‌نویسد: ﺳﯽ. ون اچ. اﻧﮕﺮت، ﮐﺎردار آﻣﺮﯾﮑﺎ، ﮔﺰارش داده اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻪ ۳۰۰۰۰ ﺑﻨﺎي ﻗﺪﯾﻤﯽ در ﺗﻬﺮان ﺑﻪ دﺳﺘﻮر ﺷﺨﺺ رﺿﺎﺷﺎه ﺗﺨﺮﯾﺐ و ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎي ﺟﺪﯾﺪي به‌جای آن‌ها ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪ... ___________________________ 📚 منابع اصلی و ادامه این مقاله را اینجا مشاهده فرمایید و جهت ورود به سایت #پهلوی_گرافی (یکی از سایت‌های زیر مجموعه سعداء) اینجا را کلیک کنید.

هزینه‌کرد در دوره محمدرضاشاه 🔸 جشن 2500 ساله شاهنشاهی 🔸 پروفسور جیمز بیل، استاد روابط بین‌الملل کالج ویلیامزبورگ ویرجینیا، در کتاب خود که تحت عنوان «عقاب و شیر: تراژدی روابط ایران و آمریکا» منتشر گردیده، می‌آورد: 🔸شاه ایران ۱۱ اکتبر ۱۹۷۱م [۱۹ مهر ۱۳۵۰ شمسی] به‌ مناسبت بزرگداشت ۲۵۰۰ سال شاهنشاهی در ایران یک هفته مراسم جشن و تبلیغات سیاسی را آغاز کرد. مراسم جشن در پایتخت باستانی ایران، در تخت‌جمشید برگزار شد. در این محل سه چادر بزرگ و ۵۹ چادر کوچک‌تر در اطراف آن، که مخصوص این مراسم وارد شده بود، برپا شدند. این چادرها که دارای تهویه مطبوع بود و با کریستال‌های «باکارت»، چینی‌های «لیموجز» و پارچه‌های نخی «پورتالت» تزیین شده بود، به مرکز جشنی تبدیل شدند که مجله تایم آن را «یکی از بزرگ‌ترین جشن‌ها در تمام تاریخ» توصیف کرد... 🔹 برخورد مردم با جشن 🔹 ماروین زونیس، تحلیل‌گر بین‌المللی و عضو هیئت‌علمی دانشگاه شیکاگو، در کتاب «شکست شاهانه» می‌نویسد: 🔹 برای مردم ایران نهاد سلطنتی اهمیت چندانی نداشت. پیش از این تاریخ درباره چنین سالگردی هیچ حرفی زده نشده بود؛ برگزاری جشن که دیگر جای خود دارد. اما بدتر آنکه شاه قصد نداشت این جشن‌ها را برای مردم ایران برگزار کند، بلکه نظرش معطوف به رهبران کشورهای خارجی بود و مهمانان شاه آنها بودند. مردم ایران به این جشن دعوت نشده بودند... ___________________________ 📚 منابع اصلی و ادامه این مقاله را اینجا مشاهده فرمایید و جهت ورود به سایت #پهلوی_گرافی (یکی از سایت‌های زیر مجموعه سعداء) اینجا را کلیک کنید.