#صوت بند ۲ استغفار امیرالمومنین.

💞 بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحيمِ سه شنبه ۱۴۰۳/۱۱/۲💞 دعای‌ سلامتی‌ و فَرج‌ همراه ‌۱۴ صلوات‌‌ میخوانیم‌ به‌ نیابت‌ از شهیدان : ۱ - شهید حیدر جلیلوند ۲ - شهید علی رازینی  ۳ - شهید محمد مقیسه روحشان شاد‌ و یادشان گرامی‌ 💞🌷🌷🌷💞 برای‌ سلامتی‌ و تعجیل‌ در ظهور‌ امام‌ زمان‌ حضرت‌ مهدی‌ عجل الله تعالی فرجه الشریف ♥️

راس ساعت هشت ★ ♡🌺✧❥꧁🌺꧂❥✧🌺♡★ 🌺🍃ارادت رضوی اللهّمَ صَلِّ عَلی عَلی بنْ موسَی الرّضا ☆المرتَضی، الامامِ التّقیِّ النّقیِّ☆ و حُجّتکَ عَلی مَنْ فَوقَ الارْض☆ِ و مَن تَحتَ الثَّری☆ الصّدّیقِ الشَّهید☆ِصَلَوةً کثیرَةً تامَةً زاکیَة☆ًمُتَواصِلةً مُتَواتِرَةً مُتَرادِفَةً☆کافْضَلِ ما صَلّیَتَ عَلی اَحَدٍ مِنْ اوْلیائِکَ🕯 ☆۞☆۞☆۞☆۞☆ 🌺🍃 يا اَبَا الْحَسَنِ ياعَلِىَّ بْنَ مُوسى اَيُّهَاالرِّضا 🕯يَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ يا حُجَّةَ اللّهِ عَلى خَلْقِه 🕯ِ يا سَيِّدَنا وَمَوْلينا اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتشْفَعْنا 🕯وَتَوَسَّلْنا بِكَ اِلَى اللّهِ 🕯وَقَدَّمْناكَ بَيْنَ يَدَىْ حاجاتِنا #ياوَجيهاًعِنْدَاللّهِ_اِشْفَعْ_لَناعِنْدَاللّهِ 🌺🍃الْسَلٰامُ‌عَلیَڪَ‌یٰاعَلْےِ‌بْنِ‌مْوسَے‌الْرِضٰا ★ ♡🌺✧❥꧁🌺꧂❥✧🌺♡★

💢 #باکو | گستاخی ادامه‌دار مسئولان آذربایجانی / بار دیگر امام جمعه اردبیل را تهدید به قتل کردند! ▫️حسینلی رئیس شورای عالی رژیم باکو و سرپرست دفتر ریاست جمهوری حیدر علی‌اف و مشاور ارشد الهام علی‌اف می‌گوید: مردم در مغز ملایی مثل ملای اردبیل گلوله خالی خواهند کرد. ▫️لازم به ذکر است پیش از این نیز برخی از رسانه ها مدعی شده بودند که وزیر اقتصاد آذربایجان گفته است: عاملی را در خاک خودمان توی اردبیل سر خواهیم برید. ✅ پ.ن: اکنون دستگاه دیپلماسی دولت پزشکیان در خصوص این جسارت‌ها کجای کار ایستاده است؟

... چه جالب. عالی. ☺️👏👏👏👌با چشمان نیمه بسته نگاه کن ، ببین چه با عظمت است

چی نوشته من نفهمیدم😂

چشماتو نیمه بسته کن و نگاه کن.

آها فهمیدم👌 اینجوری باید ببینی😑 😂

💫🇮🇷💫🇮🇷💫💫🇮🇷💫🇮🇷💫🇮🇷💫🇮🇷رمان امنیتی و تلنگری 💫 #زن_زندگی_آزادی 🇮🇷قسمت ۸۳ و ۸۴ الی یا همون زینب، یه نوع خوراک که اسمش را نمیدونستم ،جلوی روم گذاشت و توی ظرفی هم چند تکه نان و گفت: 🍀_زود بخور تا جون بگیری،اگر بخوای باهام بیای خیلی کارا باید بکنیم نگاهی به الی و نگاهی به غذای خوش رنگ و خوشبو کردم و گفتم: _خودتم هم بخور الی ظرف را با دستش به طرفم هل داد و گفت: 🍀_من تازه خوردم، تو بخور زود باش تکه‌ای نان جدا کردم و همانطور که باهاش ور میرفتم گفتم: _پس تا من میخورم بگو قصه الی و زینب چی چی هست؟ الی خنده ای کرد و گفت: 🍀_ببین من در حقیقت زینب هستم، اما اینجا منو با نام الی میشناسن، یعنی الی وجود خارجی داره و واقعا هستش با همون سرگذشتی که داخل کشتی تعریف کردم، یه زن ناامید که کلاه سرش گذاشتن و با اندکی ثروت قصد خروج از کشور را داره و چون ازش شکایت شده و ممنوع الخروج هست، مجبور شده از طریق غیر قانونی از کشور خارج بشه تا اون ثروته را از دستش درنیارن و در این بین گیر جولیا میافته و فکر میکنه که جولیا فرشتهٔ نجاتش هست و بهش اعتماد میکنه، درصورتیکه جولیا هم برنامه‌های خودش را داره... ولی الان الی توی ایران هست و من زینب هستم که خودم را الی جا زدم، ما با هک‌حساب جولیا متوجه شدیم با چندین نفر توی ایران در ارتباطه و قراره اونها را از مرز خارج کنه، حتی تمام مکالمات شما را داشتیم و قرار شد من جای یکی از قربانیان به اینجا بیام تا سر از کارشون دربیاریم و توی لندن بود که فهمیدیم با یک تشکیلات فوق العاده بزرگ و البته مخوف و سرّی طرف هستیم و این حیوانات آدم‌نما هرکدام از قربانیانشون را برای منظور خاصی میارن، قسمت تو و اون دختر بچه‌ها قربانی شدن در محضر ابلیس بود و قسمت من و تعدادی دیگه اجرای یک نقشهٔ توطیه که از پیش طراحی شده بود. حرفهای زینب برام جالب بود، حالا میدونستم زینب یک #پلیس در قالب زن فراری بود، حالا میدونستم که من کل این مدت تحت کنترل پلیس بودم و کم کم برام روشن شد که اون آزاد شدن معجزه‌آسا از دست پلیس بدون کمترین هزینه و سوظنی برای من از کجا آب میخورد.. سوالات گوناگون توی ذهنم رژه میرفت پس گفتم: _سعید..‌اینجور که جولیا می گفت برادرم سعید هم اینا کشتن.. زینب سری تکان داد و‌گفت: 🍀_بله متاسفانه، ما هم متوجه این موضوع شدیم، اما الان بحث کافی هست آیا حاضری الان همراه من بیای؟ خسته تر از آن بودم که به مخمصه‌ای دیگه فکر کنم، پس شونه هام را بالا انداختم و‌گفتم: _امشب نای هیچ‌کاری ندارم، بعدم دوست دارم هرچه سریعتر به کشور خودم... زینب پرید توی حرفم و گفت: 🍀_هر چیزی به وقتش،باشه اگر امشب نمیای، باید فردا شب حتما بیای‌... بیصدا لقمه‌ای در دهانم گذاشتم و ناخوداگاه به یاد مادرم افتادم، از زینب فقط لب زدنش را میدیدم اما ذهنم در ان سوی دنیا بود.. آخرین لقمه را قورت دادم و تازه متوجه شدم که زینب منتظر جواب من هست.. با من و من گفتم: _ببخشید من اصلا نفهمیدم شما چی گفتین، تمام فکر و ذکرم ایران ، پیش بابا و مامانم بود...یک لحظه رفت اون سالها که سعید زنده بود و من میدیدم مدام پشت سیستمش هست و سخت مشغوله، اما نمیدونستم درگیر این شیطان پرستا شده.. زینب پرید وسط حرفم و‌گفت: 🍀پس من داشتم گل لگد میکردم، حالا بگذریم، راستش منو یا همون الی را به این نیت کشوندن به اینجا که به نوعی آموزشمون بدن تا پروژه‌ای را که مدتها براش وقت گذاشتن و برنامه ریختن را به سرانجام برسونند و مملکت ما را که تنها قدرتی هست که تمام قد در مقابل فراماسون ها ایستاده و نمیگذاره که نقشه هاشون تکمیل بشه و به سرانجام برسه، به آشوب بکشن...این اجنبی‌های شیطان پرست، خوابهای بدی برای من و تو و تمام دختران و زنان ایران زمین دیدند، اینا فهمیدند فقط در صورتی میتونند ایران را از پا بندازن که #خانوادهٔ_ایرانی را از هم بپاشند و یک خانواده در صورتی از هم میپاشه که #زن خانواده #دختر خانواده و #مادر خانواده منحرف بشه و الان آخرین تیر ترکششون را رها کردند و این تیر نشسته بر دامن من و تو ولی ما نباید اجازه بدیم که فرو بره و زخم عمیقی ایجاد کنه، ما باید #روشنگری کنیم. و لازم میدونم با تغییر چهره یکی دو جلسه توی جلسات ما حضور داشته باشی، تا خودت با چشم خودت و‌ گوش خودت ببینی و بشنوی که چه نقشه‌هایی در سر دارند. حالا اگر امشب حالت رو به راه نیست که بیایی، اشکال نداره، نیا...اما فرداشب باید بیای، این جلسات فک میکنم یک هفته دیگه تمومه... از جا بلند شدم و درحالیکه ظرف دستم را به سمت ظرفشویی میبردم گفتم:

_ممنون خوشمزه بود و بعد نگاهی به زینب کردم و گفتم: _موهات را رنگ کردی؟ چقدر بهت میاد و میخواستم ادامه بدم و افکارم را به زبان بیارم چون که برام قابل قبول نبود زینب که دم از دین میزد موهایش را اینچنین زیبا کنه و در مقابل دید دیگران قرار بده.. زینب که انگار ذهنیاتم را میخواند گفت: 🍀_اولا نوش جونت، دوما این کلاه گیس هست عزیزم، یک زن مؤمنه، یک زن با حجب و حیا، هیچوقت اجازه نمیده زیبایی هایش را مردان نامحرم ببینند،چون یک زن اصیل در حقیقت یک ملکه هست و زیبایی های یک ملکه فقط متعلق به پادشاه زندگیش است لبخندی زدم و‌گفتم: _چقدر خوشگل حرف میزنی... اشاره ای به روغن روی کابینت کرد و گفت: 🍀_تا من برمیگردم سعی کن تمام این روغن زیتون را بخوری تا اون قلب طلایی راحت دفع بشه و مشکلی برات پیش نیاره.. 💫ادامه دارد.... 🇮🇷نویسنده: طاهره‌سادات حسینی

💫🇮🇷💫🇮🇷💫💫🇮🇷💫🇮🇷💫🇮🇷💫🇮🇷رمان امنیتی و تلنگری 💫 #زن_زندگی_آزادی 🇮🇷قسمت ۸۵ و ۸۶ به محض اینکه زینب از خونه زد بیرون، رفتم طرف تنها اتاق خانه، وارد اتاق شدم. یک اتاق جم‌و جور نقلی با دوتا تختخواب یک نفره در دو طرف و کنار هر تخت یک میز چوبی کوچک و رویش هم چراغ خوابی به شکل قارچی سربه زیر و زیبا... میخواستم روی یکی از تختها بخوابم که چشمم افتاد به مهری که روی یکی از میزها بود و علامت قبله‌ای که روی دیوار، انگار مرا به خودش میخواند. بهترین وقت برای ادای #نذر و راز و نیازی بی غل و غش بود، درسته خسته بودم شدید اما احساس میکردم الان تنها چیزی که خستگی ام را در میکنه یه نماز باحضور قلب هست و بس.. پس برگشتم طرف هال تا برم سرویس ها که در کنار اتاق بودند، وضو بگیرم. بعد از یکساعت عبادت، انگار تمام پریشانی و خستگی‌هام دود شد و بر هوا رفت، اینجا بود که یاد حرف داداش سعید خدابیامرز افتادم: 🕊_"ببین سحر هرچی که فشار روانی بهت وارد بشه، با خواندن دو رکعت نماز همه زایل میشه و این حرف من نیست، حرف دانشمندان غیرمسلمان هست، اونا معتقدن وقتی اعصابت به شدت خورد هست یعنی انرژی‌های منفی تو را احاطه کرده و برای رهایی از این انرژی‌ها کافیه پیشانی و کف دست و پاهایتان را به صورت سجده بر زمین بگذارید در این صورت هست که تمام انرژی منفی شما به زمین منتقل میشه و این درست همون نماز خوندن ماست، عبادتی که خدا واجب کرده البته هزاران فایده برای ما داره و ما غافلیم..." چادری را که فکر میکنم مال زینب بود از سرم برداشتم و تا کردم و داخل کمد لباسی که توی دیوار درآورده بودند گذاشتم. و در همین حین با خودم گفتم: "یعنی زینب توی کدوم دسته هست که اینقدر راحته و تونسته بیاد اینجا واحد مستقل داشته باشه؟ مگه اونم مثل من اسیر نبود؟" دوباره باران سوالات در ذهنم باریدن گرفته بودند و آرزو میکردم کاش به دقت به حرفهای زینب گوش میدادم‌. با دردی که توی شکمم پیچید، از همه فکرها بیرون امدم و به سرعت به طرف دسشویی رفتم... پهلو به پهلو شدم، نمیدانستم چه وقت روز هست اما نوری که از پنجرهٔ کوچک اتاق به داخل می‌تابید نشان از شروع روزی دیگه بود.. به تخت خالی زینب نگاهی کردم، خدای من هنوز نیامده بود، دیگه کم کم داشتم نگران میشدم. دیشب درسته شب آزادی‌ام بود، اما برای من شب دردناکی بود و نتوانسته بودم درست بخوابم، مدام دل درد و در تردد بین اتاق و توالت بودم، دمدمه های صبح خواب رفتم و الانم که هنوز زینب نیامده... از جا بلند شدم، نه هیچ‌ خبری نبود انگار نه انگار زینبی وجود داشت. وارد هال شدم و میخواستم به سمت آشپزخانه بروم که دوباره دردی شدی درونم شکمم پیچید، از بین راه برگشتم و به سمت توالت حرکت کردم. خدای من! فکر میکردم تمام شد،اما انگار هنوز باقی ست. جلوی روشویی ایستادم و آبی به صورتم زدم، آاااخ دوباره... ترجیح میدادم روی تخت مثل نوزادی در شکم مادر، درخودم فرو روم تا کمی دل‌دردم ساکت شود. شیر آب باز بود که احساس کردم تقه ای به در خورد. به روی خودم نیاوردم، فکر کردم خیالاتی شدم که برای بار دوم محکم تر در را زدند و صدای زینب از پشت در بلند شد: 🍀_اینجایی سحر؟؟ حالت خوبه؟ همانطور که دستم را روی شکمم گرفته بودم و در خود میپیچیدم، دستگیره در را پایین دادم و در را باز کردم و بیرون آمدم. زینب با دیدن حالت من، خودش را کنار کشید و گفت: 🍀_چی شدی سحر؟ حالت خوبه؟ سرم را به دو طرف تکان دادم، درد دوباره پیچید و همانطور که لبم را به دندان می گرفتم گفتم: _دارم میمیرم، یک کاری کن، از دیشب همه اش دلدرد و گاهی دلپیچه دارم، اما خبری نیست که نیست.. زینب دردش قابل تحمل نیست، چکار کنم؟ زینب که هنوز کیفش رو کولش بود و مشخص بود تازه آمده، دستم را گرفت و به سمت اتاق برد. مرا روی تختی که قبلا خودم انتخاب کرده بودم نشاند، کیفش را روی تخت روبه رویی پرت کرد و همانطور که کمک میکرد دراز بکشم گفت: 🍀_وای سحر من معذرت میخوام، نمیدونستم که حالت اینقدر بد هست، بچه‌ها هم که ازت پرسیدن، گفتم حالش خوب هست، نمیدونستم اینقدر درد داری، باید یه دکتر تو رو ببینه..! پاهام را کشیدم تو شکمم و گفتم: _حرفش هم نزن، اصلا توان یک قدم برداشتن هم ندارم، اگر مسکنی چیزی داری که بهترم کنه بهم بده.. زینب دستی روی سرم کشید و گفت: 🍀_لازم نیست تو جایی بری، زنگ میزنم دکتر بیاد همین جا معاینه ات کنه. و با زدن این حرف به طرف کیفش رفت و گوشی اش را از کیف بیرون آورد و همانطور که شماره میگرفت از اتاق بیرون رفت. نمیدونم چقدر گذشت فقط میدانم اونقدر درد داشتم که بعد زمان و مکان از دستم خارج شده بود و با برخورد دستی سرد روی پیشونیم چشمام را باز کردم..

دوتا چشم آبی رنگ بهم خیره شده بود، تا دید چشام را باز کردم به انگلیسی گفت: _سلام، حالتون چطوره؟! یکدفعه متوجه شدم وای سرم لخت هست و اینم که یه مرد هست، ناخودآگاه، ملحفه رویم را کشیدم بالا و آهسته گفتم: _زینب، یه روسری برام بیار.. 💫ادامه دارد.... 🇮🇷نویسنده: طاهره‌سادات حسینی