eitaa logo
❤عشـــق مـن مهــــدی❤
981 دنبال‌کننده
13.8هزار عکس
8.5هزار ویدیو
104 فایل
🔸مهـــــدویت 🔸اخــبارظهــــور و منطقه 🔸حدیث واخلاق 🔸️خانواده مهدوی کپی از کانال ازاد است اقا تنهاست. حرفی اگر بود👇 https://harfeto.timefriend.net/17283860346838 ارتباط با مدیر @Yamahdibeia تبادل نداریم👌
مشاهده در ایتا
دانلود
⃣3⃣ ? ايستگاه 17 من شيعه هستم و چنين باور دارم كه انسان ها با تو پيوند دارند، راه ارتباط آنان با تو باز است، تو در هر زمانى، نماينده اى معصوم در ميان انسان ها قرار داده اى، گاهى پيامبر و گاهى امام. تا روز قيامت، اين رشته قطع نمى شود. روزهاى آخر زندگى پيامبر كه نزديك شد، از او خواستى تا از مردم براى ولايت على(ع)بيعت بگيرد، زيرا اين قانون توست كه براى هر نسلى، هدايتگرى آسمانى قرار مى دهى. تو در آيه 7 سوره "رعد" از سنّت و روش خود سخن گفته اى: (إِنَّمَا أَنْتَ مُنْذِرٌ وَلِكُلِّ قَوْم هَاد). ماجراى نزول اين آيه چه بود؟ عدّه اى نزد محمّد(صلى الله عليه وآله)مى آمدند و از او مى خواستند معجزاتى مانند عصاى موسى(ع)براى آنان بياورد، عصاى موسى(ع)معجزه بزرگى بود، وقتى آن را بر سنگى زد، از آن دوازده چشمه آب جوشيد، وقتى آن عصا را در مقابل فرعون بر زمين انداخت، تبديل به اژدهايى بزرگ شد. كافران چنين درخواست هايى را از محمّد(صلى الله عليه وآله)داشتند، امّا درخواست هاى آنان براى ايمان آوردن نبود، آن ها دنبال بهانه بودند. تو قرآن را معجزه محمّد(صلى الله عليه وآله)قرار داده بودى، محمّد(صلى الله عليه وآله)از آنان خواسته بود تا يك سوره مانند قرآن بياورند، اگر آنان به دنبال حقيقت بودند، وقتى عجز خود را از آوردن يك سوره مانند قرآن ديدند، بايد ايمان مى آوردند، آنان بهانه جويى مى كردند. اينجا بود كه تو آيه 7 سوره رعد را نازل كردى و با محمّد(صلى الله عليه وآله)چنين سخن گفتى: "اى محمّد! به بهانه جويى اين كافران توجّه نكن، تو وظيفه خود را انجام بده، پيام مرا به آنان برسان و آنان را از عذاب روز قيامت بترسان، تو وظيفه ندارى كه همه را به اجبار مؤمن كنى، وظيفه تو تنها رساندن پيام من است و بس! فقط تو نيستى كه اين وظيفه را دارى، من در همه زمان ها براى هر قومى، راهنمايى قرار دادم". اكنون مى دانم كه تو محمّد(صلى الله عليه وآله)را فرستادى تا مردم را از عذاب قيامت بيم دهد و در هر زمان، هدايت كننده اى فرستادى. آيا من مى توانم آن هدايت كننده را بشناسم؟ * * * روزى پيامبر خواست وضو بگيرد، او به على(ع)اشاره كرد و على(ع)براى او ظرف آبى آورد، پيامبر وضو گرفت، سپس دست على(ع)را گرفت و اين آيه را خواند و در تفسير آن، چنين گفت: "من همان كسى هستم كه مردم را از عذاب خدا بيم مى دهم"، پس از آن دستش را به سينه على(ع)گذاشت و گفت: "اى على! خدا در هر زمان براى مردم، راهنمايى قرار مى دهد، تو راهنماى اين مردم هستى". 🌹🌹🌹🌹🍃🍃🍃🍃🍃 @zohornzdikhst
💐💐🍃🍃 ⃣3⃣ اسم او "عبدالرّحيم" بود، او در شهر كوفه زندگى مى كرد، به مدينه آمده بود تا امام باقر(ع)را ببيند و از علم و دانش آن حضرت بهره ببرد. آن روز امام باقر(ع)از عبدالرّحيم اين سؤال را كرد: ــ اى عبدالرّحيم! آيا آيه 7 سوره رعد را به خاطر دارى؟ آنجا كه خدا به پيامبر مى گويد: "اى محمّد! تو بيم دهنده هستى و براى هر قومى، راهنمايى است". ــ آرى. ــ حتماً شنيده اى كه پيامبر(صلى الله عليه وآله)اين آيه را خواند و على(ع)را به عنوان راهنماى مردم معرّفى كرد. ــ بله. اين سخن را شنيده ام. ــ اكنون از تو مى پرسم: امروز چه كسى راهنما و هدايت كننده مردم است؟ ــ فدايت شوم. من باور دارم كه شما هدايت كننده اين مردم هستيد. ــ سخن تو حقّ است. اى عبدالرّحيم! بدان كه قرآن زنده است و هرگز نمى ميرد، در همه زمان ها، براى مردم راهنمايى آسمانى وجود دارد. آن روز عبدالرّحيم دانست كه تو در هر زمانى براى مردم راهنما و هدايت كننده قرار داده اى، تو زمين را هيچ گاه از حجّت و امام خالى نمى گذارى، دوازده امام معصوم، وظيفه رهبرى جامعه را به عهده دارند، اين همان راه امامت است كه تو مردم را به پيروى از آن فرا خوانده اى. 💐💐💐💐🍃🍃🍃🍃 @zohornzdikhst