#گزارشی_موثق_از_وضعیت_عدالت_در_حکومت_علوی آن هنگام که گروهی از مردم مدینه به معاویة بن ابی سفیان پیوسته بودند، امام در خطبه ای فرمود: ✅ آنان اهل دنیایند و به آن رو می آورند و‌ در پی(به چنگ آوردن) آن می شتابند؛ را دیدند و شناختند و شنیدند و فهمیدند، و‌ دانستند که در نزد ما از لحاظ حق با یکدیگر ، از این رو گریختند تا به امتیازی دست یابند (و از حق خویش افزونتر گیرند)، پس رحمت خدا از آنان دور باد... 📚نهج البلاغه/ ۱۰۷۲، عبده ۳/۱۴۴ الحیات/جلد۵/ص۱۸۴ 📝در این گفتار کوتاه، امام با صراحت اوضاع جامعه و حکومت خود را توصیف می کنند، حکومتی که طعم عدالت را به همه چشانده و همه به وضوح عدالت را دیده اند و کاملا آگاه هستند که مردم در برخورداری از منافع عمومی برابر هستند نه اینکه در شعار عدالت باشد ولی در عمل گروهی برخوردارتر و برابر تر از عموم مردم باشند. نکته مهم دیگر این است که حاکم مسلمان هیچگاه حاضر نمیشود برای اینکه جلوی مخالفت های عده ای علیه خود را بگیرد، از حقوق مردم کوتاه بیاید و خلاف عدالت عمل کند. حال چگونه عده ای از روی منبر(البته بهتر است مانند امام سجاد، به چنین منبرهایی که علیه حق و عدالت هستند بگوییم تکه های چوب) حکومت علوی را متهم می کنند به اینکه عدالتی در کار نبوده است و حضرت هم در مقام حاکم نتوانستند عدالت را برقرار کنند؟