#یک_پند_یک_معرفت گاهی در جملات خود اگر دقت کنیم به روشنی درمی‌یابیم که هر کجا سخن از کار نیک و آخرت باشد شیطان بر زبان ما جملات زیبایی قرار می‌دهد. مردان وقتی سیگار می‌کشند نمی‌گویند حق اهل و عیال‌مان را دود می‌کنیم، اما وقتی که می‌خواهند مبلغی در راه خدا و برای نیازمندان بدهند، می‌گویند: «حق زن و فرزند ماست، حق ما نیست»؛ حق تعالی می‌فرماید: با من تجارت کنید و یقین کنید که ضرر نخواهید کرد. وقتی کلام از تجارت با خدا با مال است، هیچ انسانی ریسک و خطر نمی‌کند. هرچند راه تجارت با خدا خطری ندارد که هیچ، بلکه سرشار از سود است. ولی وقتی کسی می‌خواهد در یک شرکت هرمی که سودش و حتی تکلیف سرمایه‌اش مشخص نیست سرمایه‌گذاری کند، می‌گوید: «من این مبلغ را خطر کردم ترس ندارم حتی همه‌اش را بخورند و محو کنند...» بدرستی که نفس و شیطان اجازه نمی‌دهند انسان بداند تجارت راستین و واقعی کدام است.

#یک_پند_یک_معرفت ✍تکبّر و طمع و حسادت سه صفت رذیله است که انسان را نابود می‌کند. تکبّر و طمع، فقط در وجود خود فرد است که خطر دارد. انسان طمع‌کار و متکبّر هیچ ضرری برای انسان نمی‌تواند داشته باشد ولی حسد، علاوه بر خود انسان، وجودش در انسان دیگر نیز برای ما خطرناک است. حسد شمشیر دو لبه است. ما علاوه بر این که نباید متکبّر باشیم، باید با تواضع و فروتنی مانع ایجاد حسادت در دیگران نسبت به خود شویم. وقتی کسی متکبّر می‌شود و عده‌ای بدنبال او راه می‌افتند، برخی آرزو می‌کنند چنین موقعیتی داشته باشند و همین امر حسادت بدنبال دارد و نیز اگر ما طمع دنیا نداشته باشیم و بدنبال طمطراق و جلال و خودنمایی با مال و ثروت نباشیم، ابزار حسادت دیگران را از آن‌ها گرفته‌ایم.