#مسؤولیت_پذیری 🔷مسؤولیت پذیری از مفاهیم بنیادین واقعیت #درمانی است و به این صورت تعریف مي شود: 🔷توانایی فرد در برآورده کردن نیازهای خود، و انجام این کار به گونه ای که دیگران را از برآورده کردن نیازهایشان محروم نکند. 🔷انسانی که احساس #مسؤولیت می کند، از خود رفتاری صادر می کند که به او احساس #ارزشمندی می دهد. او برای رسیدن به این احساس #کوشش می کند و می تواند در جای خود محرومیت و ناکامی را نیز تحمل کند، چنین فردی وقتی قرار است کاری را انجام دهد به خاطر احترام به خود و احترام به دیگران، آن کار را به بهترین صورت انجام می دهد. 🔷برعکس کسی که احساس مسؤولیت ندارد، گاهی به قول خود عمل می کند و گاهی نه، و این بستگی به این دارد که چه احساسی داشته باشد، چه اندازه باید #زحمت بکشد و انجام آن کار چه نفعی برای او دارد. به همین دلیل نه از طرف دیگران احترام کسب می کند و نه خود احساس احترام می نماید و از این رو رنج می برد یا باعث #رنج دیگران می شود. 🔷از تولد تا مرگ، نیازهای #تغییر ناپذیری در ژن های ما نهفته است و اگر این نیازها برآورده نشوند باعث رنج ما یا دیگران خواهد شد، ولی توانایی و روش ارضای این نیازها به طور #طبیعی و غریزی در ما برنامه ریزی نشده است، این توانایی باید آموخته شود. يادگيري مسؤولیت پذیری #دشوار است، و درمانگران با افرادی سروکار دارند که یا این موضوع مهم را یاد نگرفته اند و یا توانایی این یادگیری را از دست داده اند. نظیر بیماران بستری در بیمارستان های روانپزشکی و مراجعان به کلینیک ها و مراکز خدمات روان شناختی. 🔷گلسر از این افراد با عنوان افراد مسؤولیت گریز یا مسؤولیت ناپذیر نام می برد و رفتار آن ها را برای برآورده کردن نیازهایشان ناموثر و وغیر واقع گرایانه است. #دکتر_ویلیام_گلاسر ─┅═ঊঈ💞🌹💞ঊঈ═┅─ 👩‍⚕#زوج_درمانی_و_خانواده_درمانی 💑 https://eitaa.com/joinchat/4048158764C88262ec8f0