ای کاش گرگ تاخته بر سرزمین غزه مانند گرگ قصه کنعان دروغ بود.... يا جارَ المُسْتَجِيرِينَ... #نسل_کشی #طوفان_الاقصی

🌠☫﷽☫🌠 🔴 میگن هم با اسرائیل مخالفیم هم با #غزه 🤷‍♂استوری میکنند درگیری در هر جایی محکوم است 😊👆خیلی کوتاه این طرز نگاه رو نقد کردم #طوفان_الاقصی #فلسطین در کرب و بلا بی طرفان بی شرفانند تاریخ همان است،حسینی و یزیدی✌️ ✔️ما کدوم طرفیم!؟👆 حسین ابراهیمیان فتــ🇺🇸ـنـــ🇬🇧ــ️ـه #امــامت_‌نیـست_‌راحــتے!!! بچہ شیعہ کجـای کـارے؟ او منتـظر توست!!! https://eitaa.com/joinchat/1373765635C2bc193bfe2

🌠☫﷽☫🌠 🎥 خاخام کشتیل در مدرسه عقیدتی نیروهای نظامی: به امید خدا برده‌داری باز خواهد گشت 🔹 عرب‌ها باید برده ما باشند، می‌خواهند که برده باشند، این مسئله ژنتیک است. آری ما به برتری نژادی یهود باور داریم. #طوفان_الاقصی #فلسطین #غزه فتــ🇺🇸ـنـــ🇬🇧ــ️ـه #امــامت_‌نیـست_‌راحــتے!!! بچہ شیعہ کجـای کـارے؟ او منتـظر توست!!! https://eitaa.com/joinchat/1373765635C2bc193bfe2

🌠☫﷽☫🌠 خاخام اسرائیلی یارون روون: خداوند به ما دستور می‌دهد که بچه‌ها را بکشیم. کتاب مقدس ما به ما دستور می‌دهد که در طول جنگ هیچ کس را زنده نگذاریم #طوفان_الاقصی #فلسطین #الله_اکبر فتــ🇺🇸ـنـــ🇬🇧ــ️ـه #امــامت_‌نیـست_‌راحــتے!!! بچہ شیعہ کجـای کـارے؟ او منتـظر توست!!! https://eitaa.com/joinchat/1373765635C2bc193bfe2

#کلیپ | #استاد_شجاعی اگر تحمل اشتباهات دیگران برامون سخته، و ما رو بهم می‌ریزه؛ احتمال اینکه ایراد از ما باشه، خیلی زیاده!#امــامت_‌نیـست_‌راحــتے!!! بچہ شیعہ کجـای کـارے؟ او منتـظر توست!!! https://eitaa.com/joinchat/1373765635C2bc193bfe2

#استوری | #استاد_شجاعی به رخ کشیدن خطای دیگران، قبل از آنکه او را نابود کند، ما را در درون خودمان مفتضح می‌کند! #امــامت_‌نیـست_‌راحــتے!!! بچہ شیعہ کجـای کـارے؟ او منتـظر توست!!! https://eitaa.com/joinchat/1373765635C2bc193bfe2

پرچم جمهوری اسلامی ایران و تمثال مبارک امام خامنه ای روی نرده های کاخ سفید 🧐🤨🧐🤨 مونده یه منبر و میثم مطیعی و مهدی رسولی 💪😅💪😅 به حسینیه کاخ سفید خوش آمدید 👏🇮🇷 #خـــدایا_امام_مـن_کجـاست #برسان_بحق_دُخت_فاطمة_الزهــرا https://eitaa.com/joinchat/1373765635C2bc193bfe2

👤 آیت الله حائری شیرازی رضوان‌ الله علیه : چند سال قبل از ظهور، بوی آن به مشام اهل معنویت می رسد یعقوب (علیه السلام) از کنعان با آن فاصله بسیار، به برادران و خویشانش گفت: «انی لاجد ریح یوسف لولا ان تفندون»: من بوی یوسف را می شنوم، اگر مرا مسخره نمی کنید، مرا دست نمی اندازید. قرآن اشاره می کند که بزرگان عالم نمی توانند همۀ آنچه را که احساس می کنند با مردم مطرح کنند. مردم ظرفیت شنیدن احساسات بزرگان را ندارند. اگر بزرگان آنچه را درک می کنند به مردم منتقل کنند، مردم آنها را مسخره خواهند کرد. به همین جهت می گوید: «انی لاجد ریح یوسف لولا ان تفندون» امام_زمان علیه السلام وقتی می خواهند پا بگذارند در رکاب، چند_سال مانده به ظهورشان، آنهایی که عاشقش هستند از فاصله دور بویش را می شنوند! آدم بو می برد. شامه انسان اگر زکام نباشد و قدری روحانیت در او باشد، بوی_ظهور را آرام آرام استشمام می کند. ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ظهور بسیار نزدیک است اللهم عجل لولیک الفرج #خـــدایا_امام_مـن_کجـاست #برسان_بحق_دُخت_فاطمة_الزهــرا https://eitaa.com/joinchat/1373765635C2bc193bfe2

خروج #شیطان از زمین بعد از هزاران سال تاریکی باید سیاره زمین رو ترک بکنه #خـــدایا_امام_مـن_کجـاست #برسان_بحق_دُخت_فاطمة_الزهــرا https://eitaa.com/joinchat/1373765635C2bc193bfe2

ترتیب حوادث فتنه شام قبل از ظهور #هرج_الروم #مارقة_الروم #سفیانی #خـــدایا_امام_مـن_کجـاست #برسان_بحق_دُخت_فاطمة_الزهــرا https://eitaa.com/joinchat/1373765635C2bc193bfe2

📿 دعای فرج (الهی عظم البلاء) 🔺️با نوای مهدی #دهباشی 👌بخوان دعای فرج دعا اثر دارد 👌 دعا کبوتر عشق است بال و پر دارد https://eitaa.com/joinchat/1373765635C2bc193bfe2

این پست هر شب تکرار می شود ❤ یک فاتحه و توحید ، نثار ارواح مقدس امام حسن عسکری (ع) و حضرت نرجس (س) ، پدر و مادر گرامی امام عصر (عج) ای مولای ما ، ای امام ما ، یا بقیه الله فی ارضه* به رسم ادب ، برای پدر و مادر بزرگوارتان ، هدیه ای فرستادیم ، شما هم ما را به هدیه ای مهمان کن ، همانا خدا صدقه دهندگان را دوست دارد. ♥️ @zoohoornazdike

🔴 خلاصه صحبت‌های «سید مقاومت»، تو یه دقیقه از زبون حاج‌مهدی رسولی 🔹 چرا ایران هیچ کاری نمیکنه؟! / چرا این قدر سید حسن نصرالله ساده صحبت کرد و کولاک نکرد؟! »»» جوابش تو 🎥 فیلم 🙄 #خـــدایا_امام_مـن_کجـاست #برسان_بحق_دُخت_فاطمة_الزهــرا https://eitaa.com/joinchat/1373765635C2bc193bfe2

کاش بچه‌ها نمی‌مردند، کاش برای مدتی کوتاه به آسمان می‌رفتند و آنگاه که جنگ تمام شد سلامت به خانه باز می گشتند. و وقتی پدر و مادرشان می‌پرسیدند: کجا رفته بودید؟ می‌گفتند: رفته بودیم با ابرها بازی کنیم... 🥺💔 #طوفان_الاقصی #پایان_اسراییل #خـــدایا_امام_مـن_کجـاست #برسان_بحق_دُخت_فاطمة_الزهــرا https://eitaa.com/joinchat/1373765635C2bc193bfe2

🌸🌸🌸🌸🌸 بگرد نگاه کن پارت289 به چند ثانیه نکشید که با روشن شدن چراغ اتاق توسط محمد امین ساره را بالای سرم دیدم و نفس راحتی کشیدم. سر نادیا را در بغلم جا دادم. از ترس نفسهای پشت سر هم می‌کشید. –چیزی نیست نترس، ساره بود. ساره زل زده بود به گوشی‌ام و اشاره می‌کرد که خاموشش کنم. صدای اذان از گوشی‌ام ساره را از خواب بیدار کرده بود و به پایین کشیده بود. گوشی‌ام را خاموش کردم. محمد امین به خاطر این که ساره حجاب نداشت به سالن رفت و با پدر که او هم از خواب پریده بود صحبت می‌کرد. مادر با دیدن ساره پرسید: –خودش تنهایی امده پایین؟ نگاه سوالی‌ام را به ساره دادم. اشاره به بیرون از اتاق می‌کرد. نادیا سرش را از آعوشم بیرون کشید و نگاهش را به پنجره داد و رو به ساره اعتراض‌آمیز گفت: –اون صدای اذان مسجده، دیگه اون رو که نمی‌تونیم خاموش کنیم. ساره شرمنده به نادیا نگاه کرد. زمزمه کردم. –داره عذرخواهی می کنه، دیگه توام لبخند بزن. نادیا صاف نشست و رو به ساره گفت: –اشکالی نداره، فقط دفعه‌ی بعد در بزن بعد بیا تو اتاق. ساره دیوار را گرفت تا برود. بلند شدم تا کمکش کنم. نادیا پچ پچ کرد. –بذار همون طور که اومده، همون طورم بره دیگه. انگار زیادم حالش بد نیست. در چشمان نادیا بُراق شدم. –پاشو وضو بگیر، همون خوب شد که بیدار شدی وگرنه با بدبختی باید بیدارت می‌کردم. محمد امین در گوشه‌ی سالن سرش را تا جایی که می شد پایین گرفته بود و نماز می‌خواند. با لبخند رو به ساره گفتم: –امروز همه رو نماز اول وقت خون کردیا، وگرنه اینا رو باید با دمپایی بیدار می‌کردیم. مادر بزرگ روی سجاده نشسته بود و قرآن می خواند. با دیدن ما قرآن را کناری گذاشت. سلام کردم و گفتم: –مامان بزرگ می گم کاش بشه به مسئول مسجد بگید یه مدت از بلندگوی مسجد اذان پخش نکنن، ساره می ترسه. منم دیگه برنامه‌ی گوشیم رو حذف می کنم. مادربزرگ همان طور که ساره را برانداز می‌کرد از جایش بلند شد تا نماز صبحش را شروع کند. –از این به بعد نماز‌ای صبحمون رو به جماعت همین جا تو اتاق من می‌خونیم. برای نمازای دیگه هم همگی می ریم مسجد، البته همراه ساره. توام نمی‌خواد چیزی رو حذف کنی، اتفاقا یه جوری تنظیمش کن که روزی پنج بار صدای اذانش بیاد. ساره خودش را جمع کرد. با حیرت گفتم: –مامان بزرگ من می گم اون از صدای اذان می‌ترسه اون وقت شما می گید بریم داخل مسجد؟! سرش را تکانی داد. –شنیدم چی گفتی. الان یه ساعته، درست از وقتی من بلند شدم و قرآن می خونم اون آروم و قرار نداره. صدای اذان رو که شنید دیگه نتونست تحمل کنه، اون از چیزی نمی‌ترسه فقط خیلی بدش میاد. اگر پاک بشه دیگه این جوری نمی شه. ساره را سر جایش نشاندم. –مامان بزرگ ساره دختره تر و تمیزیه، به الانش نگاه نکنین، فقط یه کم کاهل نمازه. مادر بزرگ به ناخن های کاشته شده‌ی ساره که دیگر آثار زیادی از آن ها باقی نمانده بود اشاره کرد. لیلافتحی‌پور

🌸🌸🌸🌸🌸🌸 بگرد نگاه کن پارت290 –بچه مسلمونِ مطهر و پاک از صدای اذون لذت می بره، مشکل اون تمیزی یا کاهل نمازی نیست. فردا بیا این جرما و چسبای باقی مونده رو با هم از روی ناخناش بگیریم. تمیزی با پاک بودن فرق داره دخترم. –می دونم، منم منظورم همون بود. قبلا از خودش شنیدم که می گفت با ناخن کاشته شده هم می شه غسل انجام داد یا نماز خوند. مادربزرگ نگاه عاقل اندر سفیهی خرجم کرد و نفسش را بیرون داد. –مگه به گفتن اونه؟ تا حالا همین جرما نذاشتن پاک بشه. با این چسبا و جرما کسی پاک نمی شه. ناخنای پاهاش رو ببین، چرا اونا رو دیگه ناخن کاشته؟ این جوری بیچاره ناخن‌ها از کجا اکسیژن بگیرن. نگاهم را به پاهای ساره دادم. بیشتر ناخن هایش افتاده یا شکسته بودند. مادر بزرگ رو به ساره گفت: –بعد از این که جرما رو گرفتیم، خودم دخترم رو می‌برم یه غسل اساسی کنه و پاک و مطهر بشه. –شما ببریدش مامان بزرگ؟! شما که نمی‌تونید! مادربزرگ لبخند زد. –دیگه اون قدرا هم از پا نیفتادم. من فقط ساره رو روی چهار پایه زیر دوش می‌شونم و دوش رو می گیرم رو سرش، کاری نداره. اگه نگرانی توام بیا کمک. فقط یادت باشه از فردا هر وقت رفت سرویس بهداشتی، یادش بندازیم وضو بگیره، همیشه وضو داشته باشه آرامش بیشتری می‌گیره... آن قدر خسته بودم که دیگر حرفی نزدم و برای آوردن چادر و سجاده‌ام به طبقه‌ی پایین رفتم. مهدی کوچولو چشم هایش را می مالید و در سالن راه می رفت. به طرفش رفتم و بغلش کردم. سرش را روی شانه‌ام گذاشت و خواب آلود زمزمه کرد: ‌–مامانم رو می خوام. مادر فوری به طرفم آمد. –بچه رو بده من تا کامل بیدار نشده ببرمش تو اتاق بخوابونمش. نزدیک ظهر بود که با سر و صدای بچه‌ها چشم‌هایم را باز کردم. نگاهم را به ساعت روی دیوار دادم. چیزی به دوازده نمانده بود. باورم نمی شد این قدر خوابیده باشم. از جا جهیدم و اول گوشی‌ام را چک کردم. یک زنگ از آزمایشگاه داشتم، حتما می‌خواهند دلیل غیبتم را بپرسند. یک پیام هم از علی داشتم. فوری پیام را باز کردم. –پدرت زنگ زد و گفت می خواد محمد امین رو بفرسته که تمام وسایلت رو از مغازه ببره، مثل این که تصمیمشون جدیه. با خواندن پیامش رنگ از رخم پرید. با شتاب بلند شدم و از اتاق بیرون رفتم. رستا از بیمارستان مرخص شده بود و مادر در گوشه‌ای از سالن برایش رختخواب پهن کرده بود. چقدر دلتنگش بودم. بغض گلویم را فشار می داد و از دست پدر ناراحت بودم. رستا با دیدنم لبخند زد ولی خوشحال به نظر نمی‌رسید. لیلافتحی‌پور

🌸🌸🌸🌸🌸🌸 برگرد نگاه کن پارت291 –به‌به، خانم خوش خواب! به سختی نشست و دست هایش را باز کرد. مادر و نادیا که کنارش نشسته بودند نگاهم کردند. مادر خطاب به من گفت: –بچه م خیلی خسته بود. باید حسابی می‌خوابید. رستا نیم نگاهی به مادر انداخت. –می‌بینم که دو روز نبوده عزیزتر شده. خودم را در آغوش رستا انداختم و بغضم را که دیگر سر ریز شده بود خالی کردم. –اِ...، چی شد؟ مادر گفت: –هیچی، حتما دلش تنگ شده؟ رستا خندید. –قراره من افسردگی بعد از زایمان بگیرم، نه تو افسردگی بعد از گروگان شدن. سرم را بلند کردم و اشک هایم را پاک کردم و کنار رستا نشستم. رستا نگاهم کرد و آرام پرسید: –چیزی شده؟ دوباره بغض کردم. صدای گریه ی نوزاد رستا بلند شد. نادیا به طرف گهواره رفت و با احتیاط نوزاد را در آغوش گرفت. –آخی! داره با خاله ش همدردی می کنه. بعد نوزاد را به طرفم گرفت. –ببین چه دختره نازیه. بغلش کردم و با انگشت سبابه لپش را ناز کردم. گریه‌اش قطع شد و چشم‌هایش را بست. رو به رستا پرسیدم: –اسمش رو چی گذاشتین؟ رستا دست نوزاد را گرفت و نوازش کرد. –فاطمه خانم. نادیا نگاهش را به رستا داد. –من نمی دونم چرا شماها که ایرانی هستین همه ش اسم عربی برای بچه‌هاتون انتخاب می کنید؟ باید اسم ایرانی بذارید دیگه. رستا آهی کشید. –چون ائمه همه کس ما هستن، چون ائمه اولویت ما هستن، ایرانمونم فدای ائمه‌ی اطهار. من همیشه از خدا بچه می خوام تا اون اسمایی رو که عاشقشون هستم براشون بذارم. بند قنداق فاطمه را که خیلی محکم بسته شده بود را نوازش کردم. –اسمش خیلی قشنگه، آرامش بخشه، منم بچه‌ی زیاد دوست دارم. فاطمه دهانش را به این طرف و آن طرف چرخاند. نوزاد را به طرف مادرش گرفتم. –فکر کنم گرسنه س. به طرف سرویس بهداشتی رفتم و گریه‌هایم را آن جا از سر گرفتم. ‌ از سرویس که بیرون آمدم مادر صدایم کرد. –تلما! مادر، برو تو آشپزخونه صبحونت رو بخور. مهدی و مریم که به پاهایم چسبیده بودند و مدام می‌خواستند که همبازی شان شوم را از خودم جدا کردم. –بچه‌ها امروز حوصله ندارم. بعد رو به مادر گفتم: –میل ندارم مامان. نمی‌خورم. سر و صدایی از طبقه‌ی بالا توجهم را جلب کرد. رو به نادیا پرسیدم: –صدای چیه؟! نادیا از جایش بلند شد. –لابد دوباره این دوستت قاطی کرده، از صبح هم، مامان و مامان بزرگ باهاش درگیر بودن. نگاه سوالی‌ام را به مادر دادم. مادر با تن صدای پایین گفت: –مامان بزرگت می خواست این ناخناش رو تر و تمیز کنه منم کمکش کردم. با چه بدبختی چسبا رو از ناخناش جدا کردیم. خیلی سخت بود. –حالا چرا نادیا میگه قاطی کرده؟ –انگار دوست نداشت این کار رو انجام بدیم. اولش یه کم مقاومت کرد و اذیتمون کرد. رستا پرسید: –واقعا دوستت بی‌کس و کاره؟ نمی شه که کلا این جا بمونه. مادر نگاهش را به رستا داد. لیلافتحی‌پور

🌸🌸🌸🌸🌸🌸 بگرد نگاه کن پارت292 –والله مادربزگتون جوری بهش می رسه که انگار همه‌ی کس و کارشه. فکر کنم دختره بخواد بره هم حاج خانم نذاره، التماس آمیز مادر را نگاه کردم. –بذارید یه مدت بمونه مامان. اگه ما ولش کنیم باید بره گوشه‌ی خیابون. با این اوضاعِ غذا خوردنش حتما از گرسنگی می میره. مادر سرش را تکان داد. –آره بابا، بیچاره حاج خانم از صبح پاشده، پول داده محمد امین رفته براش حلیم خریده. می گه فعلا نمی‌تونه خوب غذا رو بجوه. من خودم رفتم که کاسه‌ی حلیم رو براش بذارم رو پاش تا بخوره، با همون زبون بی زبونیش خواست تشکر کنه، اون قدر دهنش بوی بد می داد که دلم براش سوخت. فکر کنم به خاطر نجویدنه دیگه. محمد امین رو فرستادیم براش مسواک خرید. حاج خانم گفت فقط قبل هر وضو باید مسواک بزنه، همین باعث می شه زودتر حالش خوب بشه. این جوری فکر کنم روزی پنج شیش بار باید مسواک بزنه. رستا نوچ نوچی کرد و نگاهش را به من داد. –کار مادر بزرگم سخته شده ها! ولی در مورد مسواک زدن قبل وضو، واقعا معجزه می کنه. البته باید مداومت کنه، ان شاءالله زودتر از دست این انرژیای منفی راحت بشه. بعد رو به من ادامه داد: –می گم برو صبحونت رو بخور بعد بیا با هم حرف بزنیم. بی توجه به حرفش نگاهم را به مادر دادم. –مامان چرا این کار رو با ما می‌کنید؟ مادر که انگار انتظار همچین حرفی را داشت و جوابش را از قبل آماده کرده بود، بی‌معطلی گفت: –به خاطر خودت. می خوای فردا همین بلاها رو سر تو هم بیارن؟ (به طبقه‌ی بالا اشاره کرد.) رو به رستا گفتم: –رستا، تو ازشون بپرس؛ چرا مامان و بابا به علی گفتن ما از این وصلت پشیمون شدیم؟ الانم بابا به محمد امین گفته بره جنسای من رو از مغازه جمع کنه بیاره. حتی به خودمم چیزی نگفته. رستا هم بغض کرد. –چی بگم؟ منم همین الان که تو رفته بودی دستشویی از ماجرا خبردار شدم. مامان اینا اخلاقشون خیلی عوض شده. امروزم مامان نمی ذاشت بیام این جا. می گفت یا برو خونه‌ی خودت یا برو خونه‌ی مادرشوهرت. من به زور اومدم. شاید نمی‌خواستن من فعلا چیزی از ماجرا بدونم. اصلا نمی‌دونم چرا یهو این تصمیم رو گرفتن! بعد از اون همه تحقیق و زحمت، ما چیز منفی از علی آقا ندیدیم. حالا من حیرونم با یه روز نبود تو چه اتفاقی افتاده که مامان و بابا نظرشون عوض شده؟! لیلافتحی‌پور

🌸🌸🌸🌸🌸 بگرد نگاه کن پارت293 پرسیدم: –تو رو چرا نمی ذاشتن بیای؟ –می گفتن انرژیای منفی این دختره، رو بچه تاثیر می ذاره. مادر رو به من گفت: –من نمی‌دونم تو چرا این قدر سر به هوا شدی؟ می خوای، تا ابد هول و هراس اون زنه رو داشته باشی‌؟ اسمش چی بود؟ آ... همون هلمای گور به گور شده. می خوای آبروی بابات بره؟ نمی بینی این دختره ساره رو؟ ببین به چه روزی افتاده؟ –آخه چه ربطی داره مامان؟ الان هر کسی می تونه بیاد زندگی رستا رو به هم بریزه و آبروش رو ببره، پس اون به خاطر این فکر باید شوهر و بچه‌هاش رو ول کنه؟ مادر کنار رستا نشست. –آخه این چه مثالیه؟ موضوع تو و رستا فرق داره. تو اول کاری، هنوز که عقد نکردین، فقط یه صیغه خوندیم برای آشنایی بیشتر. واسه همین اجازه نمی دادیم بری خونه شون بمونی دیگه. ببین این دوستت ساره رو، اگه از اول حرف گوش می داد این بلا سرش میومد؟ باور کن عاق والدین شده، وگرنه کی یهو در جا جوری مریض می شه که هیچ دکتری نفهمه چش شده؟ رستا اعتراض آمیز گفت: –حالا چه عجله‌ای بود؟ حداقل یه مشورتی می‌کردید یا نظری چیزی می‌پرسیدید. فوری رفتید تصمیمتون رو گذاشتین کف دست علی آقا؟ من هم ادامه‌ی حرفش را گرفتم: –منم که کلا آدم نیستم، حداقل اول به من می‌گفتید. مادر با اخم نگاهم کرد از آن مهربانی چند دقیقه‌ی پیش دیگر خبری نبود. –تو مگه اون موقع که جنسات رو بردی تو مغازه‌ی این پسره، به ما گفتی؟ اون قدر سر خود بودی که با پسر نامحرم تو یه مغازه... حرفش را بریدم. –اون موقع که ما نامحرم بودیم اون اصلا نمیومد تو مغازه، اصلا من با همین شرط رفتم اونجا وایسادم. رستا سرش را به علامت تایید تکان داد. –مامان جان، تلما راست می گه. من کم و بیش تو جریان بودم. مادر با عصبانیت از جایش بلند شد و به آشپزخانه رفت. –به روباهه می گن شاهدت کیه می گه دمم. بعد هم زمزمه کرد: –حاج خانم باید بیاد واسه شماها آیه‌الکرسی و چهار قل بخونه نه واسه اون دختره. همه با تعجب به یکدیگر نگاه کردیم، از حرف مادر حسابی جا خوردیم. رستا زمزمه کرد: –آدم تکلیفش رو با شماها نمی دونه. نادیا برای این که رستا از حرف مادر ناراحت نشود پچ پچ کنان گفت: –مامان الان عصبانیه، صبر کنید آروم بشه بعد باهاش حرف بزنید. رستا هم آرام گفت: –چند دقیقه پیش که خوب بود. همین که حرف تلما جلو اومد، از این رو به اون رو شد. نادیا گفت: –همه ش واسه خاطر دیروزه، خیلی اذیت شد. رستا لبخند کجی زد. –بیشتر از من اذیت شد؟ من که زایمانم جلو افتاد. اشکم خود به خود روی صورتم پهن شد. –همه تون رو اذیت کردم، می‌دونم. ولی تقصیر من نبود. نادیا به عادت همیشه سرش را به پهلویم تکیه داد. –آبجی می‌دونم خیلی ناراحتی، ولی خودت مگه نمی‌گفتی با گذر زمان همه چی حل میشه؟ تکانی به خودم دادم. –چی میگی؟ من شوهرم رو ول کنم که با گذر زمان همه چی حل بشه؟ پاشو برو گوشیم رو بیار. فوری با محمد امین تماس گرفتم و از او خواستم که با هم به مغازه برویم. او هم بعد از این که از پدر اجازه گرفت قبول کرد. آماده که شدم از اتاق بیرون رفتم و رو به رستا گفتم: –فعلا خداحافظ من دارم می رم. رستا دستش را دراز کرد. –بیا ببوسمت، شاید برگردی من دیگه نباشم. با تعجب پرسیدم: –کجا؟! –رضا زنگ زد گفت مرخصی گرفته، می رم خونه مون. مامان می گه به خاطر فاطمه این جا نباشم بهتره. مادر در حالی که گهواره‌ی فاطمه را تکان می‌داد و قرآنی که بالای سر نوزاد بود را جابه جا می‌کرد گفت: –حاج خانم می گه، به خاطر مریضی اون دختره ساره، این جا جای زائو نیست. نادیا پرسید: –چه ربطی داره، مگه کرونا گرفته؟ مادر گهواره را رها کرد. –کاش کرونا می‌گرفت. بعد رو به رستا ادامه داد: –تو برو من هر روز صبح با تلما میام بهت سر می زنیم. رو به رستا گفتم: –اصلا امروز، بعد از این که کارم تموم شد میام خونه تون و پیشت می مونم. مادر با تحکم گفت: –نه، از اون جا یه راست بیا خونه، هر وقت خواستی بری پیش رستا با هم می ریم. همه با تعجب مادر را نگاه کردیم و او زمزمه کرد: –نمی ذارم تو رو هم مثل این دوستت بدبخت کنن. لیلافتحی‌پور

🌸🌸🌸🌸🌸🌸 #پارت_هدیه بگرد نگاه کن پارت294 –چه ربطی داره مامان؟ اون به خاطر اینه که تو اون کلاسا شرکت کرده و کارایی کرده که نباید می‌کرده، من که تا حالا رنگ اون کلاسا رو هم ندیدم. مادر عصبانی شد. –بالاخره پای اون هلما این وسط بوده یا نه؟ وقتی سکوتم را دید صدایش را بالا برد. –بوده یا نه؟ سرم را به علامت مثبت تکان دادم. –پس چی میگی؟ وقتی از مادر شوهرت در مورد هلما و کاراش پرسیدم، اونم ماجرای مادر هلما رو برام تعریف کرد، فهمیدم نخیر این قصه سر دراز داره، طرف به مادر خودش رحم نکرده، بیاد به تو رحم کنه؟ بعد شروع کرد با خودش حرف زدن. –اون پسر و خانواده ش چطور تونستن این کار رو با ما بکنن؟ اصلا از کجا معلوم خودشونم مثل اون نباشن؟ آدم مگه عقلش کمه با همچین آدمایی وصلت کنه، اینا رو نسل آدم تاثیر می ذارن، شاید نسل ها این موضوع ادامه پیدا کنه، مگه شیطون آدم رو ول می کنه؟ مگه رحم و مروت داره؟ به پیامبرش رحم نمی کنه چه برسه ما بنده‌های سراپا تقصیر. بعد با تشر رو به رستا ادامه داد: –چطوری تحقیق کردین که نفهمیدین هلما زده مادرش رو ناقص کرده. رستا هم عصبی شد. –آخه مامان، هلما چه ربطی به علی آقا داره؟ اگه اون زن خوبی بود که می نشست سر زندگیش، خب بد بوده که علی آقا این قدر از دستش حرص می خورده دیگه. –حداقل یه کلمه به من می گفتی. اینا اهل جادو جنبل هستن. صدای مادربزرگ از بالا شنیده شده. –عروس جان، نگفتم صدای بلند واسه ساره ضرر داره؟ مادر در جا خاموش شد و رو به من با اشاره به طبقه‌ی بالا پچ پچ کرد: –بفرما، بفرما، اینم نتیجه ش، می‌بینی؟ صدای داد و بی داد حال دختر رو بدتر می‌کنه، چرا؟ ها؟ چرا؟ از خودت پرسیدی؟ جوابم فقط اشک بود. دلم از هر طرف می‌سوخت. برای ساره، برای رستا، برای خودم و علی، برای پدر و مادرم، حتی برای مادربزرگم که تمام وقتش را خالصانه برای ساره گذاشته بود. وارد ایستگاه مترو که شدیم محمد امین به طرف واگن مردانه رفت. خیلی وقت بود که سوار مترو نمی شدم. ماسکم را روی صورتم مرتب کردم و وارد واگن شدم. وقتی به علی پیام دادم که خودم هم برای جمع آوری وسایلم می‌آیم فوری زنگ زد و گفت که می خواهد دوباره به پدرم زنگ بزند و حرف بزند. ولی من اجازه ندادم که این کار را بکند. چون می‌دانستم رضایت پدر در گرو رضایت مادر است. وقتی نزدیک مغازه رسیدیم، دیدم که علی در حال بالا دادن کرکره‌ی مغازه است. محمد امین جلوتر رفت و بعد از این که با علی احوالپرسی کرد پرسید: –علی آقا چرا مغازه باز نبود؟ علی آه سوزناکی کشید. –چون دل و دماغی برای باز کردنش نیست. قیافه‌اش هنوز هم مثل دیشب به هم ریخته بود، بی‌حوصلگی و ناراحتی از ظاهرش پیدا بود. دلم برای خنده‌هایش تنگ شده بود. جلو رفتم و سلام کردم. به طرفم برگشت و لبخند زد و آرام گفت: –سلام خانم خانوما. نیومدی نیومدی حالا هم که اومدی می خوای جمع کنی بری؟ چشم های نمناکم را به سیب گلویش دادم که به سختی پایین رفت. دستش را پشت کمرم گذاشت. –بیا بریم داخل. محمد امین کوله‌پشتی را از روی دوشش پایین آورد. –آبجی چطوری باید جمعشون کنم؟ به طرف درب شیشه‌ای ویترین بردمش و توضیحاتی برایش دادم. سرش را تکان داد. –تو برو آبجی، من خودم جمع می‌کنم. به طرف آشپزخانه‌ی نقلی مغازه رفتم. علی آن جا دست هایش را روی سینه‌اش جمع کرده و ایستاده بود. آشپزخانه به هم ریخته بود. شروع کردم به مرتب کردن. علی نفسش را بیرون داد. –تو باهاشون موافقی؟ دست از کار کشیدم و نگاهش کردم. –تو که بهتر از من جواب این سوال رو می‌دونی. –پس چرا کاری رو که می خوان، انجام می دی؟ رو به رویش ایستادم. –منظورت جمع کردن وسایله؟ –هم اون، هم این که بهشون حرفی نمی زنی. امروز وقتی حرفای پدرت رو به مادرم گفتم باورش نشد. همین چند دقیقه‌ی پیش به مادرت زنگ زد که بیاد خونه تون و باهاشون صحبت کنه ولی مادرت اجازه نداده و گفته مرغ ما یه پا داره. حرفایی به مادرم زده که مادرم از ناراحتی پشت تلفن گریه‌ش گرفته بود. همه ش بهم می‌گفت یعنی ما باعث این همه اتفاق هستیم؟ لبم را گاز گرفتم. –کاش مامان به خونه زنگ نمی زد. من و رستا هم قبل از اومدنم با مامان حرف زدیم ولی فایده نداشت، اون خیلی عصبانیه. نادیا میگه دلیلش اینه دیروز خیلی فشار عصبی رو تحمل کرده. رفتارش با همه‌ی ما هم تغییر کرده، شاید یه دلیلشم دیدن اوضاع ساره ست. اون خیلی ترسیده. همه ش فکر می کنه منم ممکنه مثل ساره بشم. علی آه پر سوزی کشید. –انگار همه‌ چی دست به دست هم دادن تا ما رو از هم جدا کنن. لیلافتحی‌پور

#نوای قرآن