چرا نمیتونم گریه کنم. یه شوک عجیبی گرفته منو. چرا اینطوری شد :))

ابراهیم رییسی میتونست تو قوه قضاییه بشینه، خروار خروار به محبوبیتش اضافه کنه و رویای بالاتر رو ببینه. اما انتخاب کرد خرابه‌ای که روحانی ساخته رو تحویل بگیره و راننده ماشینی بشه که رو به دره میرفت. دلمون برات تنگ میشه آقاسید :)

شهادت نوش جان ؛ حق شما شهادته آقاسید .. حق شما زندگی بینِ این مردم منفی‌نگر و نمک‌نشناس نیست .

حق اینا یکیه مثل روحانی تا یادشون بیاره خط فقر و نداریِ سه سال پیش چه شکلی بود . .😂

چراغ به دست، دنبال آدم خوبا میگردی :)

یعنی قراره بازم با بغض و صدای لرزون [ اللهم إنا لا نعلم منه الا خیرأ ] بشنویم ؟

عجیب نیاز به یه حرمی زیارتگاهی چیزی دارم تا فقط زار بزنم :))

رفیق شهید، شهیدت می‌کند...

یاد روزی افتادم که حاج قاسم شهید شد. اونموقع کلاس نهم بودم اعتقاداتم به این شکلی که میبینید نبود اما یادمه دوهفته قبل از شهادت حاج قاسم به دوستام که داشتن میگفتن از همه مسئولین و سپاهیا و اینا متنفرن، گفتم حاج قاسم فرق میکنه. پرسیدن حاج قاسم کیه دیگه؟ کلی براشون توضیح دادم اگه اون مرد نبود الان داعش باهامون چه کرده بود.. شاید کمی تاثیر گرفتن ولی میشد گفت بی اهمیت از کنارش گذشتن. روزی که حاج قاسم شهید شد نه، فرداش. شنبه بود که رفتم مدرسه؛ تصمیم گرفته بودم گریه نکنم. اونموقعا یکی از دوستام دقیقا مخالف من بود، توی عقاید، توی برداشت، توی شخصیت. از در مدرسه که اومدم داخل، انگار که از پنجره کلاس منتظرم بوده باشه، دویید اومد توی حیاط و محکمترین بغلی که میتونست رو بهم هدیه داد.. و گفت من کسی که شهید شده رو نمیشناسم اما میدونم تو خیلی دوستش داشتی و چقدر ناراحتی، تسلیت میگم :))) الان به این خاطره که فکر کردم، یه لبخند کمرنگِ ناخواسته زدم.

با رفتن یك خدمتگزار در سدّ آهنین ملت خللی حاصل نخواهد شد كه خدمتگزاران بالا و والاتر در خدمتند و الله نگهدار این ملت و مظلومان جهان است . - آخرین فراز از وصیت‌نامه امام خمینی رحمة الله علیه