سوال: علت عدم حضور عبدالله بن جعفر در کربلا:
دلیل همراهی نکردن عبدالله بن جعفر شوهر حضرت زینب کبری علیها السلام با امام حسین علیه السلام چه بود؟
پاسخ:
جناب عبدالله بن جعفر بن ابی طالب برادر زاده امیر المومنين على علیه السلام و شوهر حضرت زینب علیها السلام بودند که در سال 80 هجری قمری از دنیا رفت. او در جنگ های جمل و صفین در رکاب امیرالمومنین حضور داشت اما در واقعه کربلا حاضر نبود. در پاسخ مذکور به چند نکته اشاره می کنیم.
نکته اول : شخصیت جناب عبدالله بن جعفر
درباره شخصیت او، علمای شیعه و سنی مطالب متعددی بیان کرده اند. مرحوم آیت الله خویی رحمه الله علیه می نویسد:
عبدالله بن جعفر دارای منزلت والایی است و نیازی به تعریف و ستایش ندارد. (1)
ذهبی می نویسد:
عبدالله بن جعفر منزلتی بزرگ داشت. او بزرگوار و بخشنده و شایسته پیشوایی بود. (2)
نکته دوم : عذر داشتن عبدالله بن جعفر
بدون شک هر پژوهشگری که به سیره و اخبار عبدالله بن جعفر و مواضع شجاعانه او در دفاع از حق و مبارزه با باطل و طرفداری از عمویش امیرالمؤمنین علی علیه السلام و حسنین علیهما السلام و ارتباط صمیمانه با امام حسین علیه السلام و نزدیک بودن به آن حضرت آگاه باشد، یقین می کند که این سید هاشمی، شجاع، آگاه و طرفدار امام حسین علیه السلام بود و عدم حضور او در کاروان حسینی به جهت عذری بوده است. ایشان عذری داشت که خودش حاضر نبود ولی همسر و دختر عموی بزرگوارش زینب کبری علیها السلام و دو فرزندش عون و محمد، حضرت را تا شهادت همراهی کردند. از جمله مواردی که برای موجه بودن عدم حضور او در کربلا به آن استناد می شود، مطلبی است که در زیارت ناحیه مقدسه، در حق فرزندش آمده است:
سلام بر محمّد بن عبدالله بن جعفر که به جای پدرش حضور یافت. (۳)
مرحوم علامه مامقانی رحمه الله علیه که سه فرزند شهید برای عبدالله بن جعفر ذکر می کند، می نویسد :
او امام حسین علیه السلام را به وسیله فرزندانش عون، محمد و عبدالله علیهم السلام یاری نمود و آنها در رکاب حضرت به شهادت رسیدند؛ اما خودش از همراهی امام معذور بود. (۴)
با وجود تتبع فراوانی که انجام داده ایم درباره این که عذر عبدالله بن جعفر برای نپیوستن به امام چه بوده به منبعی که نوع آن را مشخص کرده باشد دست نیافتیم، جز آنچه در کتاب آقای شیخ جعفر نقدی آمده است. او می نویسد:
درباره همراهی نکردن او با امام حسین علیه السلام در سفر کربلا، گفته شده است که نابینا بوده است. (۵)
۱- «جلالة عبدالله بن جعفر الطيار بن أبي طالب بمرتبة لا حاجة معها إلى الإطراء». معجم رجال الحديث و تفصيل طبقات الرواة : ج 10، ص 138 ، عبد الله بن جعفر، ش 6762.
۲- «عبدالله بن جعفر، السيد العالم ... كان كبير الشأن كريماً جواداً، يصلح للإمامة». سير أعلام النبلاء: ج 3، ص 456 ، عبد الله بن جعفر ش 93 .
۳- «السلام على محمّد بن عبد الله بن جعفر الشاهد مكان أبيه». بحار الأنوار: ج 45 ، ص 68، بقية الباب 37 سائر ما جرى عليه بعد بيعة الناس ليزيد بن معاوية إلى شهادته صلوات الله عليه.
۴- «و قد واساه بولده عون و محمد و عبد الله، قتلوا معه بالطفّ لما كان هو معذوراً في الخروج معه». تنقيح المقال في علم الرجال : 44 ، ص 200 ، عبد الله بن جعفر بن أبي طالب، ش 6784 .
۵- «اما عدم خروجه مع الحسين علیه السلام إلى كربلاء فقد قيل إنه مكفوف البصر ». الزينب الكبرى علیها السلام : ص 87 و مع الركب الحسيني من المدينة إلى المدينة : ج 2، ص 277 ، لماذا لم يلتحق عبد الله بن جعفر بالإمام علیه السلام.
#عاشورا
#کربلا
#عبداللهبنجعفر
#حضرتزینبسلاماللهعلیها
┏━━✨💐💐✨━━┓
@ALIG09149246694
┗━━✨💐💐✨━━┛
نکته سوم : موضع گیری عبدالله بن جعفر عبدالله بن جعفر، پس از وقوع فاجعه کربلا و شهادت فرزندانش عون و محمد مواضع شجاعانه ای می گرفت و دقت در این مواضع موجه بودن عدم حضورش در کربلا را تقویت می کند. طبری به نقل از عبدالرحمن بن عبید می نویسد:
هنگامی که خبر کشته شدن دو فرزند عبدالله بن جعفر به در رکاب امام حسین علیه السلام به او رسید، برخی از دوستان و مردم به او تسلیت می گفتند. غلام و خدمتکارش گفت: این بلایی است که به خاطر حسین علیه السلام بر سرما آمده است. عبدالله بن جعفر در واکنش به حرف غلام، او را با کفش زد و گفت: ای فرومایه، درباره امام حسین علیه السلام این طور صحبت می کنی؟ به خدا قسم! اگر در کربلا بودم، دوست نداشتم از او جدا شوم تا همراهش به شهادت برسم. به خدا قسم! من دو فرزندم را به حضرت می بخشم و مصیبت آن دو برای من آسان است. فرزندانم همراه برادر و پسر عمویم شهید شدند و او را یاری کردند.
سپس رو به اهل مجلس کرد و گفت: خدا را شکر که با شهادت امام حسین علیه السلام بر من منت نهاد و اگر خودم نتوانستم او را یاری دهم، فرزندانم او را یاری کردند. (۶)
۶- « لما بلغ عبدالله بن جعفر بن أبي طالب مقتل ابنيه مع الحسين علیه السلام دخل عليه بعض مواليه والناس يعزّونه، قال: ولا أظنّ مولاه ذلك إلّا أبا اللسلاس، فقال: هذا ما لقينا و دخل علينا من الحسين علیه السلام . قال : فحذفه عبدالله بن جعفر بنعله، ثمّ قال: يابن اللخناء أللحسين علیه السلام تقول هذا؟ والله لو شهدته لأحببت أن لا فارقه حتى أقتل معه والله إنّه لما يسخّي بنفسي عنهما و يهون علي المصاب بهما أنها أصيبا مع أخي و ابن عمي مواسيين له صابرين معه، ثمّ أقبل على جلسائه فقال : الحمد لله عزّوجل عليَّ بمصرع الحسين علیه السلام إلا تكن آست حسيناً يدي فقد آساه ولديّ». تاريخ الأمم و الملوك : ج 3، ص 342، سنة إحدى و ستین و بحار الأنوار: ج 45 ، ص ،122، باب 39 الوقائع المتأخرة عن قتله صلوات الله عليه إلى رجوع أهل البيت علیهم السلام إلى المدينة و ما ظهر من إعجازه صلوات الله عليه في تلك الأحوال.
#عاشورا
#کربلا
#عبداللهبنجعفر
#حضرتزینبسلاماللهعلیها
┏━━✨💐💐✨━━┓
@ALIG09149246694
┗━━✨💐💐✨━━┛