#لحظاتی_با_احکام 👁👁 با توجه به برخی روایات، آیا بعد از #کشتن_مارمولک🦎 باید غسل کرد❓🔰 ✅👈 آنچه در این زمینه در روایات وجود دارد، در مورد حیوانی به نام «وزغ» است که برخی آن‌ را به مارمولک و یا برخی از انواع آن ترجمه کرده‌اند. ✔️ «وزغ» نوعی حیوان خزنده است که به آن «چلپاسه» می‌گویند. این حیوان در بیابان‌ها و آبادی‌ها زیست می‌کند. مارمالی (مارمولک) نوعی خزنده است که در صحرا است و پیکر بزرگی دارد که به آن آفتاب ‌پرست می‌گویند، و نوعی از آن که پیکر کوچکی دارد به آن «انگشت عروسان» می‌‌گویند. بعضی سوسمار را نیز از افراد وزغ می‌دانند.(۱) 🔺الف) در روایتی وارد شده است که بعد از کشتن وزغ باید غسل نمود: عبداللَّه بن طلحه می‌گوید: از امام صادق‌(ع) از وزغ پرسیدم. امام(ع) فرمود: پلید است، و همه انواع آن مسخ شده است و وقتی آن‌ را کشتید، غسل کنید.‏(۲) ⏮ هر چند این روایت در کتاب معتبری نقل شده، اما سند و راویان حدیث از اعتبار رجالی برخوردار نیست و علامه مجلسی در مرآة العقول، آن ‌را روایتی مجهول ارزیابی می‌کند(۳)، یعنی  راویانش شناخته شده نیست؛ لذا استحباب چنین غسلی مورد اتفاق فقها نیست. 🌺 البته برخی فقها (۴) از جمله شیخ صدوق استحباب چنین غسلی را نقل کرده و دلیلش را  آن دانسته ‌که کشنده وزغ از گناه پاک می‌شود، پس مستحب است غسلی مانند غسل توبه نماید.(۵) اما محقق در کتاب معتبر این استدلال را نپذیرفته است. (۶) 🔺ب) گفته شده است که وزغ در هنگام آتش زدن حضرت ابراهیم(ع) توسط نمرودیان بر آتش می‌دمید و به این علت منفور شده است.(۷) ⏮ این گزارش نیز از زمره روایات صحیح و یا ثقه به شمار نمی‌آید؛ از این ‌رو نباید به این موضوع به عنوان آموزه‌ای دینی و غیر قابل انکار نگریست. 🥀 به هر حال، غسل نشانی از پاکیزگی است و در هر زمان و مکانی ارزش‌مند است.  ➖➖➖➖➖ 📎(۱) اصفهانی، مجلسی اول، محمد تقی، لوامع صاحبقرانی، ج ۱، ص ۵۶۲، قم، مؤسسه اسماعیلیان، چاپ دوم، ۱۴۱۴ق. 📎(۲) کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج ۸، ص ۲۳۲، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق. 📎(۳) مجلسی، محمد باقر، مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول ص، محقق، مصحح، رسولی، سید هاشم، ‌ج ۲۶، ص ۱۶۹، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ دوم، ۱۴۰۴ق. 📎(۴) فیاض کابلی، محمد اسحاق، رساله توضیح المسائل، ص ۹۸، انتشارات مجلسی، قم، اول، ۱۴۲۶ ه‍ ق. 📎(۵) شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، ج ۱، ص ۷۸، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۱۳ق؛ لوامع صاحبقرانی، ج ۱، ص ۵۶۳. 📎(۶) مرآة العقول، ‌ج ۲۶، ص۱۷۰. 📎(۷) «حیوانی که بر آتش نمرود آب می‌ریخت»، ۷۰۶۸۶. ◦•●◉✿🍃#لحظاتی_با_احکام ╰═━⊰🍃🌺💐🌺🍃⊱━═╯ https://eitaa.com/joinchat/2729902495Cbd97566d00