آینده رو فقط خدا می‌دونه. صلاح واقعی رو هم فقط خدا می‌دونه. ما فقط در دایرهٔ داشته‌ها و وظایف خودمون که در اختیار خودمون هستن مسئولیم. چه‌بسا خدا بخواد با رقیب اردوغان به ما کمک‌کنه. در طریقت هرچه آید پیش سالک خیر اوست؛ چه در سلوک فردی و چه در سلوک اجتماعی. ______________ @Aagahaneh

مرزبندی از اصلاح‌طلب و اصولگرا تغییرکرده. اینقدر در این واژه‌ها ندمید. مرزبندی حال حضر، انقلابی و غیر انقلابی هست؛ ملاک و معیارش هم طرفداری از لیبرالیسم و سیاست‌ها تعدیلی، و مخالفت با اونه. لذا هم اصولگرای غیر انقلابی داریم و هم اصلاح‌طلب انقلابی. ______________ @Aagahaneh

🔽 اسلام سیاسی، جمهوری اسلامی، و مشکلات امروز ما / بخش سیزدهم: منشأ مشکلات 4 🔺 عرض‌کردیم که کم‌کاری مسئولان نمی‌تواند منشأ اصلی مشکلات باشد. پس چرا با وجود مسئولانی که در حد خود سعی در بهبود شرایط داشته‌اند و می‌توانستند از مواضع خود در ادارۀ کلان کشور دفاع‌کنند آن هم در مجامع علمی، مناظرات و در انظار مردم، باز هم مشکلات فراوانی داریم؟ پس گیر کار در جایی دیگر است! ✅ حکایت کشور ما حکایت آن کشاورزی است که می‌خواست میوۀ استوایی «پاپایا» را در خاک مازندران بکارد. به این مثال توجه و دقتی وافر داشته‌باشید تا عمق مطلب را دریابید. فرض‌کنید بخواهید میوۀ استوایی پاپایا را در خاک و هوای مازندران بکارید؛ اگر بتوانید بکاریدش، درآمدی بسیار بیشتر از کشت برنج تارم کسب‌خواهیدکرد! طبیعتا شما از دو حال خارج نیستید؛ 1️⃣ یا خود مهندس کشاورزی و متخصص دانش کشاورزی هستید. 2️⃣ یا اینکه کشاورزی ساده هستید و تخصصی در این رابطه ندارید. ⭕️ اگر خودتان متخصص باشید، به دانش خود مراجعه می‌کنید و آن دانش به شما می‌گوید که می‌توانید کشت پاپایا را در مازندران انجام‌دهید. البته برخی از اساتید این علم، پژوهش‌هایی انجام‌داده‌اند که پاپایا در مازندران رشد نمی‌کند، اما آن اساتید، جریان غالب نیستند و کسانی هستند (مثلا 10% محققان این رشته) که اندیشۀ ایشان در محافل علمی کشاورزی مورد پذیرش نیست. شما هم به احتمال زیاد جزو آن 90% هستید که می‌گویند بکار!! ⭕️ اگر هم خودتان متخصص نباشید، طبعا باید از مهندسان کشاورزی مشورت‌بگیرید. فرض کنید از 10 مهندس مشورت‌می‌گیرید. طبیعتا چون شاکلۀ دانش کشاورزی در دانشگاه، تجویزمی‌کند که پاپایا را بکارید، 9 نفر از این 10 نفر گویند که بکارید! اما شما می‌کارید و می‌بینید محصولی بدست‌نیاورده‌اید. همینطور اگر خودتان مهندس کشاورزی باشید، به‌احتمال 90% جزو جریان غالب هستید و کشت پاپایا را انجام‌داده‌اید. 👈👈 توجه کنید که این مطلب صرفا یک مثال است و شاید در واقعیت، هیچ مهندس کشاورزی نباشد که بگوید پاپایا را در مازندران کشت‌کن!! ⁉️ حال چه می‌کنید؟ طبیعتا از آن 9 نفر می‌پرسید که چرا محصولم خراب‌شد؟ آن‌ها هم می‌گویند فلان جا را درست آب‌ندادی! سال بعد آب‌دهی را هم درست انجام‌می‌دهید، اما باز هم محصول درنمی‌آید. مجددا از آن 9 نفر می‌پرسید و می‌گویند فلان کود یا سم را به‌درستی ندادی. باز هم سال بعد کشت پاپایا را انجام‌می‌دهید و باز هم درنمی‌آید. تا 10 سال به امید درآمدی سرشار، پاپایا می‌کارید، اما هیچ‌چیزی عایدتان نمی‌شود. در این مرحله نتیجه‌می‌گیرید که اگرچه در 10 سال گذشته کار عاقلانه‌ای انجام‌دادید که به متخصصان فن کشاورزی اعتماد کردید، اما اکنون دیگر زمانش فرارسیده که اعتماد خود را به آن متخصصان کم‌کنید و به سراغ آن 10% متخصصان کشاورزی بروید که از همان ابتدا می‌گفتند این ره که تو برای کاشت پاپایا می‌روی به ترکستان است! ❌❌ مسئلۀ اقتصاد در کشور ما عینا همین مثال پاپایا است. زمانی متخصصان اقتصادی لیبرال که جریان غالب در دانشگاه‌ها را تشکیل‌می‌دادند و هنوز هم می‌دهند، برای توسعه و رشد بیشتر کشور نسخه‌پیچی می‌کردند که باید بانک‌های خصوصی را تقویت‌کنیم، اقتصاد را به‌جای مالکیت تعاونی، به‌سمت مالکیت خصوصی ببریم (اگرچه خلاف قانون اساسی و سیاست‌های ابلاغی رهبری بود) و باید مقولۀ یارانه‌های پنهان انرژی را اصلاح‌کنیم. قرار بود رشد و توسعۀ خوبی ایجادشود، اما بیش از 30 سال از شروع حاکمیت این تفکر گذشته و هنوز توسعۀ ایده‌آل انجام‌نشده‌است. این متخصصان اقتصادی دانشگاهی، بسیاری‌شان واقعا انسان‌های شریفی هستند، منتهی تفکر اقتصادی ایشان همین است. وقتی آن اقتصاددان حزب‌اللهی می‌گوید برای حل مشکل صنعت، باید اجازه‌دهیم نرخ بهرۀ بانکی خیلی بالارود، یعنی نظام بانکی ما از اینی که هست هم ربوی‌تر شود! او فکرش پرشده از اینکه تنها راه نجات اقتصاد، ربای بیشتر است، گرچه زیارت اربعین او نیز سرجای خودش است! ما تا از تربیت‌یافتگان شرق و بالاخص غرب نجات‌پیدانکنیم، وضعمان اصلاح نخواهدشد. همین مسئله را در جریانات دیگر نیز داریم؛ علوم سیاسی و فرهنگ نیز همچنین‌اند. افرادی قربة الی الله، تیشه به ریشۀ اسلام می‌زنند چون فکرشان مسموم است. 👈 ان شاء الله در قسمت بعد، بیشتر به این مسئله می‌پردازیم. ______________ @Aagahaneh

تبریک به پرسپوليس اما اینکه طرفدار تیمی باشی که امکانات بسیار بیشتری از بقیه داره هنر نیست. هنر اینه که طرفدار تیمی باشی و در قالب تعاونی در رشد تیمت اثرگذار باشی مثل برخی تیم‌های مطرح اسپانیا. اگرچه فوتبال و طرفداری ازش چیزی به آدم اضافه نمی‌کنه و نه به درد دنیا می‌خوره نه آخرت. https://virasty.com/abizaki/1684460012271532940 ______________ @Aagahaneh

مشکل اقتصاد ما با دو چیز حل می‌شود ان شاء الله: دلارزدایی از اقتصاد و تقویت ریال انحلال تفکر کلان‌مقیاس‌گرایی اما کلان‌مقیاس‌گرایی مهم‌ترین عاملی است که اقتصاد را از دستان طبقهٔ سرمایه‌سالار درمی‌آورد و به «مردم» بها می‌دهد. در انتخابات‌ها همین را مطالبه کنید. https://virasty.com/abizaki/1684461241779690438 ______________ @Aagahaneh

🔽 اسلام سیاسی، جمهوری اسلامی، و مشکلات امروز ما / بخش چهاردهم: اقتصاد امروز 🔺 علوم انسانی غربی - ازجمله اقتصاد - اغلب با انکار کل یا بخشی از واقعیات جهان هستی تکون‌یافته‌اند. اقتصاد هم از این آفت مستثنی نیست. چرا اقتصداددانانی شریف داریم که همان نسخه‌های سکولار را ترویج می‌کنند؟ زیرا ایشان در لایه‌های درونی ذهن خود اعتقادی به تنظیم‌گری دین در عرضۀ اجتماعی ندارند و به عبارت دیگر، سکولار هستند؛ اگرچه سفر اربعین برخی از ایشان نیز ترک نمی‌شود و چه‌بسا در اردوگاه اصولگرایی و انقلابی‌گری نیز تعریف شوند. همین است که می‌بینید فلان مسئول حزب‌اللهی که برخی فضاهای مجازی را برای فرزند خود محدود می‌کند، اما به مردم که می‌رسد دم از آزادی بیان می‌زند! 🔴 با توجه به همۀ مطالبی که در قسمت‌های قبل ارئه‌شد، می‌توان دانست که عدم توجه به بخش‌های مهمی از واقعیت‌هایی که اتفاقا آثار بسیار زیادی بر نحوۀ برنامه‌ریزی ما در علومی همچون اقتصاد دارند، چه‌بلایی می‌تواند بر سر آن علم و جامعه بیاورد. متاسفانه بخش زیادی از علوم انسانی موجود و ازجمله اقتصاد همینگونه هستند، و بر پایۀ لیبرالیسمی شکل‌گرفته‌اند که تعریف او آزادی تفاوت بسیار فاحشی با آنچه نگاه واقعیت‌گرایانه و تحلیل پیشینی جهان می‌دهد دارد. این آزادی ول‌انگارانه، همان است که اکنون در عرصۀ اقتصاد و فرهنگ و غیر آن دامن کشور ما را گرفته‌است؛ نه‌تنها کشور ما، بلکه سایر کشورهایی که برای رشد و توسعۀ خود سعی‌داشتند به نسخه‌های غربی و علی‌الخصوص بانک جهانی و اسناد بین‌المللی توجه‌کنند نیز دچار همان شده‌اند. مثال‌های بسیاری وجوددارد که کشورهای مختلف با فرهنگ‌های مختلف، همینکه با این مدل فکری وارداتی مواجه شدند، به‌طور خواسته یا ناخواسته ذوب در آن شده‌اند و مردم خود را به بردگان نظام سرمایه‌داری تبدیل‌کرده‌اند. 🌐 مرحوم امام خمینی تاکید فراوانی داشتند بر اینکه مراقب باشید مملکت دست لیبرال‌ها نیفتد؛ یا در جایی دیگر فرمودند از تربیت‌یافتگان شرق و غرب به این زودی‌ها نجات نخواهیم‌یافت. حتی برای این ایده یکی از نزدیک‌ترین اشخاص به خود (مرحوم منتظری) را نیز فدا کردند تا نشان‌دهند که تعارفی با کسی در این زمینه ندارند. چرا؟ زیرا ما انقلاب نکردیم تا بر اساس تفکرات سابق حرکت‌کنیم و صرفا جای تاج و عمامه عوض‌شود! بلکه انقلاب ما انفجار نور بود و نور یعنی همان «حقیقت». آن نوری که امام می‌فرمود، نور اسپهبدی شیخ اشراق است؛ نور وجود ملاصدرا است و نور ابن‌عربی است؛ در یک کلام، نور قرآنی و نور توحیدی است که ناب‌ترین حقیقت جهان هستی است. آیا نور حقیقت می‌تواند ناکارآمدی ایجاد کند؟! آیا نور حقیقت می‌تواند ناامیدی بیافریند؟! آیا نور حقیقت می‌تواند انحطاط فرهنگی را موجب شود؟! البته که خیر. پس اگر مسیرمان به‌سمت چنین مواردی رفت مشکل از کجاست؟ دقیقا مشکل از همانجایی است که برخی می‌خواهند با فوت‌کردن خود، نور خداوند را خاموش‌کنند! برخی آگاهانه و از روی عمد، و برخی از روی ناآگاهی و سهو؛ اما نمی‌دانند که «الله متمّ نوره ولو کره الکافرون»؛ خداوند نور خود را تمام می‌کند اگرچه کافران خوش‌نداشته‌باشند. ❓ حال شما بگویید، اگر دین صحبت از طهارت و نجاست می‌کند، یعنی چه؟ طهارت یعنی آن رفتارهایی که انسان را به واقعیت نزدیک می‌کند؛ چه وضوء و غسل و تیمم باشد، چه شستن محلی باشد که با نجاستی برخوردی داشته، و چه طهارت باطنی که فهم حقایق قرآنی به آن وابسته است. فرقی نمی‌کند؛ دین آمده تا ما را پاک کند؛ یعنی دست ما را در واقعیت نظام هستی بگذارد. اما نجاست درست در مقابل آن است؛ نجاست موجب دوری از حقیقت هستی می‌شود. حال اگر علومی بودند که از اساس با عدم توجه به واقعیت‌های هستی و حتی با رویکردی الحادی در جهت نفی حقایق توحیدی عالَم شکل‌گرفتند، باید چه عنوانی برایشان به‌کار برد؟! آری! این علوم ذاتا «نجس» هستند! یا به تعبیر رهبر معظم انقلاب، ذاتا مسموم هستند. علم مسموم یعنی چه؟ یعنی علمی که علم نیست و قرار نیست تصویری از واقعیت به ما بدهد؛ بلکه از ابتدا بنیان خود را بر نگاه‌های پسینی نهاده تا به توسعه‌ای مادی برسد، آن هم توسعه‌ای که سود آن به جیب عده‌ای محدود رود و سایر مردم چنین گمان کنند که آن‌ها نیز از این توسعه بهره‌مند هستند!! اما زهی خیال باطل! 👈 در قسمت بعد به حول و قوۀ الهی به خاستگاه مفهوم توسعه و مختصری از تاریخچۀ آن خواهیم‌پرداخت تا مشخص‌شود که چه کلاه گشادی به اسم این عنوان زیبا بر سر بشریت گذاشته‌اند؛ همچنین خواهیم‌گفت که انقلاب اسلامی قرار بود بشر را بیدار کند تا توسعۀ صحیح را بیابیم، اما تربیت‌یافتگان شرق و غرب همواره سعی در انحراف انقلاب از این مسیر داشته‌اند. ______________ @Aagahaneh

مناظرۀ غنی‌نژاد و علیزاده در برنامۀ شیوه را در این بستر تحلیل‌کنید. تحلیل خود را بنویسید تا منتشر کنیم ان شاء الله. ______________ @Aagahaneh

بنگرید نگاه واقع‌گرایانۀ خمینی را... ______________ @Aagahaneh

🔽 اسلام سیاسی، جمهوری اسلامی، و مشکلات امروز ما / بخش پانزدهم: توسعه 1 🔺 در قسمت قبل، از مبانی علوم انسانی گفتیم و به این تعبیر از رهبری معظم اشاره‌کردیم که این علوم ذاتا مسموم هستند. معنای مسمومیت آن را نیز بیان‌کردیم. ⁉️ اما اکنون سوالی پیش می‌آید که اگر این علوم، مسموم هستند، چرا اینقدر پیشرفت و توسعه برای بشریت به ارمغان آورده‌اند؟ صرفا یکی از شهرهای نیویورک، سانفرانسیسکو، پاریس، بارسلونا و مشابه آن، می‌ارزد به تمام حرف‌هایی که شما می‌زنید! اگر این علومی که شما می‌گویید، مسموم هستند، پس چرا این رشد سرسام‌آور در اقتصاد، فناوری، شهرسازی و غیره را در جهان غرب شاهد هستیم؟ ناگفته پیداست که این پرسش، نگاهی پسینی به مسئله دارد و البته ما نیز در تفاوت‌های میام نگاه پسینی و پیشینی به‌قدر کافی در قسمت‌های گذشته سخن‌راندیم. لذا سعی می‌کنیم از نگرشی پیشینی به این سوال پاسخ‌دهیم. البته همانگونه که قبلا هم ذکر شد، می‌توان نگاه‌های کارکردمحور را برای ارزیابی سیر پیشینی به‌کار بست، اما قضاوت بر اساس نگاه پسینی، به‌هیچ‌وجه پسندیده نیست؛ دلایل این مطلب نیز به‌طور وافی در قسمت‌های قبل ذکر شد. ✅ در پاسخ به این پرسش باید ابتدا مفهوم «توسعه» را شناخت؛ اصلا توسعه یعنی چه؟ چرا این کشورها توسعه‌یافته هستند؟ بالاخره چیزی که برای ما وضعیت این کشورها را مطلوب می‌کند و موجب می‌شود خود را با آن‌ها مقایسه کنیم و بر اساس همین مقایسه به خودمان نمره بدهیم و خودمان را ارزیابی کنیم، همین مواردی است که از مجموع آنان به «توسعه‌یافتگی» تعبیر می‌کنیم؛ مواردی همچون ساختمان‌ها، شهرهای بزرگ و زیبا، خودروهای لوکس، لوازم مصرفی باکیفیت، قدرت نظامی، توانایی تاثرگذاری بر مناسبات جهانی، رفاه عمومی، و ... . ♦️ واقعیت این است که بشر از دیرباز به‌دنبال توسعه بوده‌است. توسعه یعنی وسعت‌بخشی؛ یعنی بدست‌آوردن آنچه که نداریمش. همین روحیۀ توسعه‌طلبی بوده که انسان را در حیطۀ مادی به تولید ابزارها، شکل‌گیری حکومت‌ها، کشورگشایی و مواردی از این دست کشانده است. در حیطۀ معنوی نیز توسعه‌طلبی انسان‌ها به شکل‌گیری ادیان الهی و غیر الهی، و معنویت‌های صادق و کاذب منجر شده‌است. انسان چون عاقل است و می‌اندیشد، همواره به‌دنبال بدست‌ آوردن چیزهایی است که ندارد؛ اندیشۀ او وی را به این سمت سوق می‌دهد که دانسته‌ها و داشته‌های فعلی خود را توسعه دهد و قدم در حیطه‌هایی بگذارد که تاکنون آن را نداشته و اکنون می‌تواند آن را دارا شود؛ چه این حیطۀ جدید، حیطه‌ای دانستنی باشد (همچون علوم) و چه حیطه‌ای داشتنی (همچون لوازم و وسایل). حتی ادیان نیز از جانب خداوند برای ارضای توسعه‌طلبی انسان آمده‌اند تا وی را به جایی برسانند که شان واقعی او است. 🔐 اما مشکل از جایی آغاز شد که توسعه را منحصر در موارد مادی دیدند و نه اینکه صرفا به مسائل معنوی بی‌توجه بوده‌باشند، بلکه حتی به توسعه را بر پایۀ «واقعیت» نیز طرح‌ریزی نکردند و در هر دو جنبۀ توسعه (دانشی و داشتنی) واقعیت را محور توسعه قرارندادند. لذا نتیجه این شد که هم علومی تولید کردند که با واقعیت بیگانه بود، و هم در حیطۀ بدست‌آوردنی‌ها، به‌نحوی به‌دنبال چیزهای جدید رفتند که مفاهیمی واقع‌نما همچون عدالت اجتماعی، رفع تبعیض، اقتضائات روح غیر مادی انسان و بسیاری از مفاهیم دیگر را مورد توجه قرارنمی‌داد. مثلا شهرسازی را برای صرفۀ اقتصادی، عمودی و آپارتمانی کردند، و آنگاه خودکفایی خانوارها در تولید مواد غذایی، فدای تمرکز تولید در دست سرمایه‌داران شد؛ یا برای تامین مالی و رشد مادی و صنعتی و شهرسازی بیشتر، بانک را ایجادکردند و رفتارهای ربوی را بن‌مایۀ آن قراردادند تا بتوانند با کنترل پول و توزیع فقر به‌جای توزیع ثروت، سرمایه‌داران را کمک‌کنند که بیشتر بسازند، حتی به‌قیمت اختلاف طبقاتی و محرومیت اکثریت مردم از ثروت‌های خدادادی. 🔆 مثال برای این مسئله در حیطه‌های علمی و فنی بسیار است و می‌توان به‌صورت مستقل به مصادیق آن پرداخت؛ ان شاء الله در آینده به آن می‌پردازیم. اما آنچه اکنون مهم می‌نماید این است که آنچه از توسعه در ذهن ما نقش بسته را می‌توان «توسعۀ زرق‌وبرقی» نامید؛ توسعه‌ای که چشم‌ها را پر می‌کند، اما از درون تهی است. تغییر این نگاه می‌تواند اثری بسیار شگرف در نگاه ما به دنیای مدرن ایجاد نماید. 👈 اما صبر کنید! مسئلۀ توسعه به همینجا ختم نمی‌شود! بلکه به اسم توسعه کلاه گشادی هم بر سر کل مردم دنیا حتی مرفه‌ترین کشورها گذاشته‌اند! آن‌هایی که در قرون اخیر در اروپا و آمریکا توسعه را اینچنین تئوریزه می‌کردند، کلاه گشادی هم بر سر مردم خودشان و سایر ملل گذاشته‌اند که ان شاء الله در قسمت بعد به آن خواهیم‌پرداخت. پس با ما همراه باشید. ______________ @Aagahaneh

امروز ورای نام دانشگاه‌ها و مراکز علمی و حوزه‌های علمیه ما با یک تفکر روبه‌رو هستیم. تفکری که هیچ نسبتی نه با امام صادق علیه‌السلام دارد نه با شهید شریف واقفی و نه با هیچ ارزش اسلامی و انقلابی دیگر. لیبرال‌های شریف در دانشگاه امام صادق تدریس می‌کنند و برخی امام صادقی‌ها در اندیشکده‌های آنان عضو هستند... همان‌طور که در سیاست و فرهنگ برخی از مذهبی‌ها و آخوندها لیبرال بودند در اقتصاد هم دقیقا همین‌طور است. خط‌کش انقلابی بودن روز به روز جدی‌تر و دقیق‌تر شده است خط‌کش انقلابی بودن یک زمانی ریش بود یک زمانی رای دادن به ناطق نوری یک زمانی احمدی‌نژاد یک زمانی فریب برجام را نخوردن و امروز بسیار دقیق‌تر شده است شاخص انقلابی بودن تقابل با لیبرالیسم اقتصادی است. ♨️ اقْتِصادِفَرهَنگی: 🇮🇷 💠 @h_abasifar

👆مطالب این کانال رو مطالعه کنید. بسیار در تشخیص مصادیق مسمومیت در اقتصاد امروز کمکتون می‌کنه.

رحیم‌پور ازغدی : با ته‌ریش که اقتصاد، اسلامی نمی‌شود دروس علوم انسانی در دانشگاه تدریس می‌شود که به نگاه انقلابی و اسلامی می‌گوید بی‌سوادی! شعار اقتصاداسلامی می‌دهیم ولی در دانشگاه‌ها سکولاریسم و لیبرالیسم تدریس می‌کنیم! اسم جمهوری اسلامی داریم اما ذات جمهوری اسلامی را جاری نکردیم... #قیام_علیه_لیبرالیسم @hzamanim