سپس قرآن مجید، اضافه مىکند: «بر خود شما نیز گناهى نیست که از این خانهها بدون گرفتن اجازه غذا بخورید: خانههاى خودتان» (منظور فرزندان یا همسران است که از آن تعبیر به خانه خود شده است) (وَ لا عَلى أَنْفُسِکُمْ أَنْ تَأْکُلُوا مِنْ بُیُوتِکُمْ).
«یا خانههاى پدرانتان» (أَوْ بُیُوتِ آبائِکُمْ).
«یا خانههاى مادرانتان» (أَوْ بُیُوتِ أُمَّهاتِکُمْ).
«یا خانههاى برادرانتان» (أَوْ بُیُوتِ إِخْوانِکُمْ).
«یا خانههاى خواهرانتان» (أَوْ بُیُوتِ أَخَواتِکُمْ).
«یا خانههاى عموهایتان» (أَوْ بُیُوتِ أَعْمامِکُمْ).
«یا خانههاى عمههایتان» (أَوْ بُیُوتِ عَمّاتِکُمْ).
«یا خانههاى دائىهایتان» (أَوْ بُیُوتِ أَخْوالِکُمْ).
«یا خانههاى خالههایتان» (أَوْ بُیُوتِ خالاتِکُمْ).
«یا خانهاى که کلیدش در اختیار شما است» (أَوْ ما مَلَکْتُمْ مَفاتِحَهُ).
«یا خانههاى دوستانتان» (أَوْ صَدِیقِکُمْ).
البته این حکم شرایط و توضیحاتى دارد که بعد از پایان تفسیر آیه، خواهد آمد.
سپس ادامه مىدهد: «بر شما گناهى نیست که به طور دسته جمعى یا جداگانه غذا بخورید» (لَیْسَ عَلَیْکُمْ جُناحٌ أَنْ تَأْکُلُوا جَمِیعاً أَوْ أَشْتاتاً).
گویا جمعى از مسلمانان در آغاز اسلام، از غذا خوردن تنهایى، ابا داشتند و اگر کسى را براى هم غذا شدن نمىیافتند، مدتى گرسنه مىماندند، قرآن به آنها تعلیم مىدهد: غذا خوردن به صورت جمعى و فردى هر دو مجاز است.
بعضى نیز گفتهاند: گروهى از عرب مقید بودند غذاى مهمان را به عنوان احترام جداگانه ببرند، و خود با او هم غذا نشوند (مبادا شرمنده یا مقید گردد) آیه، این قیدها را از آنها برداشت و تعلیم داد که این یک سنت ستوده نیست. بعضى دیگر گفتهاند: جمعى مقید بودند اغنیاء با فقیران غذا نخورند، و فاصله طبقاتى را حتى بر سر سفره، حفظ کنند، قرآن این سنت غلط و ظالمانه را با عبارت فوق نفى کرد.
مانعى ندارد که آیه، ناظر به همه این امور باشد.
سپس به یک دستور اخلاقى دیگر اشاره کرده، مىگوید:
«هنگامى که وارد خانهاى شدید بر خویشتن سلام کنید، سلام و تحیتى از نزد خداوند، سلام و تحیتى پر برکت و پاکیزه» (فَإِذا دَخَلْتُمْ بُیُوتاً فَسَلِّمُوا عَلى أَنْفُسِکُمْ تَحِیَّةً مِنْ عِنْدِ اللّهِ مُبارَکَةً طَیِّبَةً).
و سرانجام با این جمله آیه را پایان مىدهد: «این گونه خداوند آیات خویش را براى شما تبیین مىکند، شاید اندیشه و تفکر کنید» (کَذلِکَ یُبَیِّنُ اللّهُ لَکُمُ الآیاتِ لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ).
در این که منظور از این «بیوت» (خانهها) چه خانههایى است؟ بعضى از مفسران آن را اشاره به خانههاى یازده گانه فوق مىدانند.
بعضى دیگر آن را مخصوص مساجد دانستهاند.
ولى پیدا است آیه مطلق است و همه خانهها را شامل مىشود، اعم از خانههاى یازده گانهاى که انسان براى صرف طعام وارد آن مىشود، و یا غیر آن از خانههاى دوستان و خویشاوندان یا غیر آنها، زیرا هیچ دلیلى بر تقیید مفهوم وسیع آیه نیست.
و اما این که: منظور از سلام کردن بر خویشتن چیست؟ باز در اینجا چند تفسیر دیده مىشود:
بعضى آن را به معنى سلام کردن بعضى بر بعضى دیگر دانستهاند، همان گونه که در داستان «بنى اسرائیل» خواندیم: فَاقْتُلُوا أَنْفُسَکُم: «بعضى از شما، بعضى دیگر را به عنوان مجازات باید به قتل برسانند».
بعضى از مفسران آن را به معنى سلام کردن بر همسر، فرزندان و خانواده دانستهاند، چرا که آنها به منزله خود انسانند، و لذا تعبیر به «أَنْفُس» شده است، در آیه مباهله نیز این تعبیر دیده مىشود، و این نشان مىدهد: گاه نزدیکى شدید یک فرد به دیگرى سبب مىشود از او تعبیر به «نفس» (خود انسان) کنند، آن گونه که نزدیک بودن على(علیه السلام) به پیامبر(صلى الله علیه وآله) سبب این تعبیر شد.
بعضى از مفسران، نیز آیه فوق را اشاره به خانههایى مىدانند که شخصى در آن ساکن نیست، انسان به هنگام ورود در آنجا با این عبارت بر خویشتن سلام مىکند: السَّلامُ عَلَیْنا مِنْ قِبَلِ رَبِّنا:«درود بر ما از سوى پروردگار ما» ـ یا ـ السَّلامُ عَلَیْنا وَ عَلى عِبادِ اللّهِ الصّالِحِیْنَ: «درود بر ما و بر بندگان صالح خدا».
ما فکر مىکنیم: منافاتى در میان این تفسیرها نباشد، به هنگام ورود در هر خانهاى باید سلام کرد، مؤمنان بر یکدیگر، و اهل منزل بر یکدیگر، و اگر هم کسى نباشد، سلام کردن بر خویشتن، چرا که همه اینها در حقیقت بازگشت به سلام بر خویش دارد.
لذا در حدیثى مىخوانیم: هنگامى که از امام باقر(علیه السلام) از تفسیر این آیه سؤال کردند، در جواب فرمود: هُوَ تَسْلِیْمُ الرَّجُلِ عَلى أَهْلِ الْبَیْتِ حِیْنَ یَدْخُلُ ثُمَّ یَرُدُّونَ عَلَیْهِ فَهُوَ سَلامُکُمْ عَلى أَنْفُسِکُمْ:
«منظور سلام کردن انسان بر اهل خانه است، به هنگامى که وارد خانه مىشود، آنها طبعاً به او پاسخ مىگویند، و سلام را به خود او باز مىگردانند و این است سلام شما بر خودتان».
و باز از همان امام(علیه السلام) رسیده: اِذا دَخَلَ الرَّجُلُ مِنْکُمْ بَیْتَهُ فَاِنْ کانَ فِیْهِ أَحَدٌ یُسَلِّمُ عَلَیْهِ، وَ اِنْ لَمْ یَکُنْ فِیْهِ أَحَدٌ فَلْیَقُلْ السَّلامُ عَلَیْنا مِنْ عِنْدِ رَبِّنا یَقُولُ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ تَحِیَّةً مِنْ عِنْدِ اللّهِ مُبارَکَةً طَیِّبَةً:
«هنگامى که کسى از شما وارد خانهاش مىشود اگر در آنجا کسى باشد بر او سلام کند، و اگر کسى نباشد بگوید: سلام بر ما از سوى پروردگار ما، همان گونه که خداوند در قرآن فرموده: تَحِیَّةً مِنْ عِنْدِ اللّهِ مُبارَکَةً طَیِّبَةً».
آیا خوردن غذاى دیگران مشروط به اجازه است؟
چنان که در آیه فوق دیدیم، خداوند اجازه داده است: انسان از خانههاى بستگان نزدیک و بعضى از دوستان و مانند آنها ـ که مجموعاً یازده مورد مىشود ـ غذا بخورد، و در آیه، اجازه گرفتن از آنها شرط نشده، و مسلماً مشروط به اجازه نیست، چون با وجود اجازه، از غذاى هر کس مىتوان خورد و این یازده گروه خصوصیتى ندارد.
ولى آیا احراز رضایت باطنى (به اصطلاح از طریق شاهد حال) به خاطر خصوصیت و نزدیکى که میان طرفین است، شرط است؟
ظاهر اطلاق آیه این شرط را نیز نفى مىکند، همین اندازه که احتمال رضایت او باشد (و غالباً رضایت حاصل است) کافى مىشمرد. اما اگر وضع طرفین به صورتى در آمده که یقین به عدم رضایت داشته باشند گر چه ظاهر آیه نیز از این نظر اطلاق دارد، اما بعید نیست آیه از چنین صورتى منصرف باشد، به خصوص این که: این گونه افراد، نادرند و معمولاً اطلاقات، شامل این گونه افراد نادر نمىشود.
بنابراین، آیه فوق، در محدوده خاصى، آیات و روایاتى که تصرف در اموال دیگران را مشروط به احراز رضایت آنها کرده است، تخصیص مىزند.
ولى تکرار مىکنیم، این تخصیص در محدوده معینى است، یعنى غذا خوردن به مقدار نیاز، خالى از اسراف و تبذیر.
آنچه در بالا ذکر شد، در میان فقهاى ما مشهور است، و قسمتى از آن نیز صریحاً در روایات آمده.
در روایت معتبرى از امام صادق(علیه السلام) مىخوانیم: هنگامى که از ـ جمله أَوْ صَدِیْقِکُمْ ـ در این آیه از آن حضرت سؤال کردند فرمود: هُوَ وَ اللَّهِ الرَّجُلُ یَدْخُلُ بَیْتَ صَدِیقِهِ فَیَأْکُلُ بِغَیْرِ إِذْنِهِ: «به خدا قسم منظور این است که: انسان داخل خانه دوستش مى شود و بدون اجازه غذا مى خورد».
روایات متعدد دیگرى نیز به همین مضمون نقل شده که در آنها آمده است اذن گرفتن در این موارد شرط نیست (البته اختلافى در میان فقهاء نیست که با نهى صریح یا علم به کراهت، جایز نیست و آیه از آن انصراف دارد).
در مورد عدم افساد و عدم اسراف نیز در بعضى از روایات تصریح شده است.
تنها چیزى که در اینجا باقى مىماند این است: روایتى که در همین باب وارد شده مىخوانیم: تنها از مواد غذایى خاصى مىتوان استفاده کرد، نه هر غذایى ولى از آنجا که این روایت مورد اعراض فقهاء است، سند آن معتبر نخواهد بود.
بعضى دیگر از فقهاء طعامهاى نفیس و عالى که صاحب خانه احیاناً براى خود یا مهمان محترمى و یا مواقع خاصى ذخیره کرده است، استثناء کردهاند، و این استثناء به حکم انصراف آیه از این صورت، بعید به نظر نمىرسد.
به نام خداوند بخشنده مهربان
کانال آشپزی اسلامی براساس اصول طب اسلامی به مناسبت ماه مبارک #رمضان افتتاح شد😍😍🎊
قبل از هرچیزی چند نکته لازم است که باید کسانی که دغدغه غذای سالم دارند بدانند👇👇
📣 #خوردن_مسئولیت_دارد❗️
✳یکی از دستورات قرآن، که بدون استثناء، همه بهش عمل میکنیم دستور خوردنه:
✳"کُلُوا"
بخورید.
✅همهمون این قسمت آیه رو بلدیم و بهش عمل میکنیم:
✳"کُلُوا وَاشْرَبُوا..."
بخورید و بیاشامید.
✅امّا یادمون باشه که از نظر قرآن، خوردن مسئولیت داره.
✅ در قرآن چندین بار دستور "کُلُوا" اومده، ولی هیچ کجا نمیگه بخورید، و برید دنبال کارِتون.
✅ هر کجا گفته بخورید، بعدش از ما یه چیزی خواسته.
✅با هم چند تا از این آیات و مرور کنیم:
✳ کُلُوا وَاشْرَبُوا مِن رِّزْقِ اللَّهِ وَ لَا تَعْثَوْا فِی الْأَرْضِ (بقره/۶۰)
بخورید، ولی گناه نکنید.
✳ کُلُوا مِمَّا فِی الْأَرْضِ حَلَالًا طَیِّبًا وَ لَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّیْطَانِ (بقره/۱۶۸)
بخورید، ولی دیگه دنبال شیطان راه نیفتید.
✳ کُلُوا مِن طَیِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاکُمْ وَ اشْکُرُوا لِلَّهِ (بقره/۱۷۲)
بخورید، ولی شکر خدا رو بجا بیارید.
✳کُلُوا مِمَّا رَزَقَکُمُ اللَّهُ حَلَالًا طَیِّبًا وَ اتَّقُوا اللَّهَ (مائده/۸۸)
بخورید، ولی تقوا هم داشته باشید؛ و خدا ترس باشید.
✳کُلُوا وَ اشْرَبُوا وَ لَا تُسْرِفُوا (اعراف/۳۱)
بخورید، ولی اسراف نکنید.
✳کُلُوا مِن طَیِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاکُمْ وَ لَا تَطْغَوْا فِیهِ (طه/۸۱)
بخورید، ولی طغیان نکنید (خودمونیش این میشه: رَم نکنید).
✳فَکُلُوا مِنْهَا وَ أَطْعِمُوا الْبَائِسَ الْفَقِیرَ (حج/۲۸)
بخورید، ولی دیگران رو هم اطعام کنید؛ و فقرا رو یادتون نره.
✳ کُلُوا مِنَ الطَّیِّبَاتِ وَ اعْمَلُوا صَالِحًا (مومنون/۵۱)
بخورید، ولی اعمال صالح هم انجام بدید.
✅حتّی قرآن میگه ما به زنبور عسل وحی کردیم:
✳ کُلِی مِن کُلِّ الثَّمَرَاتِ فَاسْلُکِی سُبُلَ رَبِّکِ ذُلُلًا (نحل/۶۹)
از شیره گلها بخور، ولی راه پرودگارت رو طی کن.
✅یعنی خوردن، برای حیوانات هم مسئولیت داره
✅حالا جا داره که بگیم، آدمهایی که میخورن و از زیر بار مسئولیت شونه خالی میکنن، از ... هم کمتر هستند.
⭕️از این به بعد، هر وقت خواستیم غذا بخوریم، با دقّت بیشتری غذا بخوریم.
🍎با هر غذا خوردنی، یه مسئولیتی رو دوشمون داریم.
لینک کانال آشپزی سالم( سلامت منتظران)👇
https://eitaa.com/joinchat/3911319572C801f58afae
#طبع_خوراکی_ها
🔵 #لبنیات
✅ماست: سرد و تر
✅شیر: کمی سرد و تر
✅کره: سرد و تر
✅دوغ: خیلی سرد و تر
✅سرشیر:سرد و تر
✅خامه: سرد و تر
✅پنیر: سرد و خشک
✅کشک: سرد و خشک
✅قره قروت: سرد و خشک
🍎آشپزی اسلامی🍎
join🔜 @Afiyat
#طبع_خوراکی_ها
🔵 #حبوبات
✅نخود: گرم و خشک
✅لوبیا سفید: کمی گرم و تر
✅لوبیا چیتی: گرم و تر
✅لوبیا قرمز: گرم و تر
✅لوبیا چشم بلبلی:کمی گرم و تر
✅عدس: سرد و خشک
✅دال عدس: گرم و خشک
✅گندم: گرم و تر
✅جو: سرد و تر
✅جو دوسر: معتدل
✅ماش:سرد و خشک
✅لپه: گرم و خشک
✅برنج: سرد و خشک
🍎آشپزی اسلامی🍎
join🔜 @Afiyat
#طبع_خوراکی_ها
🔵 #سبزیجات
✅تره: خیلی گرم و کمی خشک
✅کلم برگ: گرم و خشک
✅گل کلم: گرم و خشک
✅ریحان: کمی گرم و خشک
✅جعفری: خیلی گرم و خشک
✅شنبلیله: گرم و خشک
✅گشنیز: سرد و خشک
✅ریواس: سرد و کمی خشک
✅مارچوبه: گرم و تر
✅قارچ: سرد و تر
✅لوبیا سبز: سرد و تر
✅خرفه: خیلی سرد
✅تربچه: گرم و خشک
✅پیازچه: گرم و خشک
✅نعناع:نسبتا گرم و خشک
✅ترخون:خیلی گرم و خشک
✅مرزه: نسبتا گرم و خشک
✅پونه: گرم و خشک
✅شاهی: گرم و نسبتا خشک
✅شوید: گرم و خشک
✅اسفناج: کمی سرد و تر
✅کرفس: گرم و خشک
🍎آشپزی اسلامی🍎
join🔜 @Afiyat
#طبع_خوراکی_ها
🔵 #گوشت ها
✅شتر: گرم و خشک
✅گاو: سرد و تر
✅گوساله: سرد و تر
✅گوسفند: گرم و تر
✅بز: سرد و تر
✅مرغ محلی: گرم و تر
✅خروس: سرد و تر
✅جوجه مرغ: گرم و تر
✅ماهی: سرد و تر
✅میگو: سرد و تر
✅اردک: سرد و تر
✅غاز: گرم و تر
✅بوقلمون: گرم و تر
✅کبک: گرم و تر
✅بلدرچین: گرم و تر
✅قرقاول: گرم و تر
✅سار: گرم و تر
✅گنجشک: گرم و تر
✅کبوتر: گرم و تر
✅سیرابی: سرد و تر
✅قلوه: گرم و تر
✅جگر سفید: سرد و تر
✅جگر سیاه: گرم و تر
✅کله و پاچه: سرد و تر
🍎آشپزی اسلامی🍎
join🔜 @Afiyat
#طبع_غذاها_در_طب_کهن (طب اسلامی ایرانی)
#مصلحات در طب کهن
در روش تغذیه سنتی ایرانیان، همیشه به همراهی #مصلح ها با غذاها و دواهای مختلف توجه میشده و بسیاری از خوراکیها و نوشیدنیها بدون مصلح مصرف نمیشدهاند.
اما متأسفانه امروزه بسیاری از این مصلحها کنار گذاشته شدهاند. که سبب کاهش کم و کیف جذب و هضم غذا و افزایش آثار و عوارض آنها خواهد بود.
به پیرامون خود و غذاهایی که میخورید توجه کنید.
برنج با زیره سیاه،
کاهو با سکنجبین،
ماست با زنیان، نعنا، پونه یا سیاهدانه،
کباب گوسفند با سماق،
تخممرغ با دارچین،
شیر با عسل،
عدسی و باقلا با گلپر،
دوغ با کاکوتی.
آویشن یا نعنا، ماهی با سیر یا گردو، آبگوشت با دنبه و ترشی و…
پختن گوشت و مرغ همراه با دارچین، زنجبیل و پیاز و نمونههای فراوان دیگر، هیچگاه صرفاً از سر تفنن یا توجه به مزه و رنگ غذاها نبوده است.
حتی ترکیب و دستور پخت غذاهای اصیل ایرانی نیز بسیار حکیمانه و طبیبانه بوده .
مثلاً شما لیموعمانی را در فسنجان یا گردو را در قیمه یا قورمهسبزی نمیبینید.
و لازم است بدانیم که همه اینها بر اساس دانش و تجربهای عمیق و حکیمانه به دست آمده و شکل گرفتهاند.
آن اندازه از توجه به تغذیه اصولی و درست که در طب ایرانی به چشم میخورد.
کمتر در دیگر مکاتب طبی دنیا دیده میشود. حکیمان ایرانزمین معتقد بودند: «اگر طبیب، درمان بیمار خود را از اصلاح غذای او آغاز نکند. گویی بر کشتن وی جرأت یافته است»
🍎آشپزی اسلامی🍎
join🔜 @Afiyat
دستور پخت #نخود_ارده
یک غذای عالی برای همه مزاج ها و همچنین #تقویت_نیروی_جنسی
مواد لازم برای چهار نفر:
_نخود یک پیمانه
_ارده سه قاشق غذاخوری
_نمک دریا به مقدار لازم
_لیمو ترش تازه یا سرکه طبیعی انگور
_سیر دو حبه
نخود را به مدت دو روز بخیسانید با مقداری اب و نمک به مدت سه ساعت بپزید.و بعد صاف کنید.
نخود را همراه دو حبه سیر خوب بکوبید.
ارده را اضافه کنید و خوب بکوبید.
لیمو ترش یا سرکه را اضافه کرده و خوب مخلوط کنید.
غذا اماده است.😋😋
#نخود_ارده
🍎آشپزی اسلامی🍎
join🔜 @Afiyat