📚 زکات فطرۀ میهمان
💠 سؤال: اگر ميهمان، فطریه خودش را بدهد، آيا از عهده صاحب خانه ساقط مىشود؟
✅ جواب: اگر میهمان، نان خور صاحب خانه محسوب شده و با اجازه و از طرف او فطریه خود را بدهد، از عهده ميزبان ساقط مى گردد.
#احکام_فطریه #فطریه_میهمان
🆔 @leader_ahkam
امروز رهبر انقلاب ۸۴ ساله شدند❤️
🔅آیتالله خامنهای روز تولد واقعی خود را ۲۹ فروردین ۱۳۱۸ روایت کردهاند.
🔹با این حساب رهبر جمهوری اسلامی هشتاد و چهارمین سال زندگی خود را تجربه و وارد هشتاد و پنجمین سال زندگی خود شدهاند.
به طبیبِ جان بپیوندید:👇
https://eitaa.com/joinchat/3658612752C778c1803ba
💞✿●•۰▬▬▬▬▬▬▬
42.82M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥 # حتماً ببینید
📌 طنز فرزندآوری با لهجه اردکانی
📚 زمان ادای فدیه بیمار
💠 سؤال: فرد بیماری که نمی تواند روزه بگیرد و بیماری وی مزمن و ادامهدار است و از صحت و سلامتی خود در آینده کاملا مأیوس است، آیا میتواند پس از ماه مبارک، کفاره سی روزه خود را پرداخت نماید یا باید تا آمدن ماه رمضان آینده صبر نماید؟
✅ جواب: باید تا آمدن ماه مبارک رمضان آینده صبر کند.
#احکام_روزه #احکام_فدیه
🆔 @leader_ahkam
📚 معامله اوراق و اسکناس جعلی📚
✍ به دو صورت فرض می شود:
الف) به عنوان مبیع در معامله واقع می شود ←این معامله حرام و باطل است.(یعنی خودِ این اوراقِ تقلّبی به عنوان یک شیء به فروش می رسد)
⚠️ در این صورت، معمولاً هم بایع و هم مشتری، از تقلّبی و جعلی بودن این اوراق آگاه اند ؛ چراکه بایع، خود جاعل است و مشتری هم که به قیمت کمتری می خرد ؛ مثلاً یک میلیون از این اسکناس ها را به صد هزار تومان می خرد، می داند اینها تقلّبی است.
ب) ثمن معاملات واقع می شود:👇
۱. کسی که این اسکناس تقلبی را داده از جعلی بودن آن خبر داشته است← معامله حرام و باطل است(در هنگام معامله قصد دادن ثمن با همان اسکناس را دارد)
⚠️ زیرا معامله بر شخص این ثمن تقلّبی واقع شده است، نه بر ثمن فی الذّمه که کلّی است.
۲. ابتدائاً جنس را در مقابل کلّی ثمن می خرد، درحالی که متوجه وجود اسکناس تقلّبی در جیبش نیست. بعد در مقام اداء متوجّه اسکناس تقلّبی شده و همان را
به بایع تحویل می دهد← معامله صحیح است، منتهی ذمّۀ او همچنان به ثمن واقعی مشغول است.
⚠️ زیرا مبیع در مقابل ثمن کلّی است نه شخص این ثمن. نظیر معاملۀ نسیه ای که وقت پرداخت ثمن، از پول تقلّبی دین را بپردازد که در این صورت، معامله صحیح است ؛ هرچند ذمّۀ او بریء نمی شود، چون با چیزی که مالیت ندارد یا احیاناً محرّم است، ادای دین کرده است.
۳. بایع و مشتری جاهل به تقلبی بودن ثمن هستند← معامله صحیح است و ذمه مشتری که این پول تقلبی را داده، مشغول است و به لحاظ تکلیفی هم قطعاً حرام نیست ؛ چون جاهل و معذورند.
⚠️ زیرا معمولاً معامله بر ثمن کلّی و فی الذمّه واقع می شود ؛ یعنی در معاملات کمتر اتفاق می افتد که فروشنده ای بگوید: "این کتاب را می فروشم به آن اسکناسی که در دست توست"، بلکه در مقابل ثمن کلی می فروشد؛ مثلاً به هزار تومان- که این کلّی است- و هنگام اخراج و دفع ثمن، آن کلّی بر مصداق خارجی و شخصی تطبیق پیدا می کند.
📚 معامله آلات لهو 📚
✍ از آلات لهو، سازهایی است که برای ایجاد نغمه ها و اصوات موسیقایی استفاده می شود. بنابراین هر لهوی مورد نظر نیست، بلکه مقصود لهوی است که از ناحیۀ موسیقی سازی حاصل می شود.
⚠️ مقصود هر نوع آلت موسیقی است ؛ چه آلاتی که از صدر اسلام بوده است، مانند کوبه(طبل های کوچکی که از دو طرف می زدند.)، عود و نی و چه سازهای که بعدها ساخته اند ؛ مانند ویالون و گیتار؛ البته به شرط اینکه این آلات برای همین منظور (اصوات موسیقایی) ساخته شده باشند. بنابراین چیزی که برای این کار ساخته نشده، مقصود نیست؛ هرچند صدای لهوی از آن صادر شود؛ مثل اینکه لیوان هایی را با حجم های مختلف پهلوی هم بگذارند و یک نفر با مضرابی به اینها بزند، به طوری که از هر کدام، صدایی خارج شود؛ صداهایی که با دیگری از لحاظ زیر و بم و شدّت و ضعف تفاوت دارند و شبیه صدای موسیقایی، مثل پیانو یا سنتور، می شود ؛ یا قابلمه ای که خانم ها در بعضی مجالس به جای دف و تنبک می زنند، از آلات لهو نیست؛ مراد از آلات لهو، آلاتی است که برای این غرض ساخته شده است؛ نه هر چیزی که این غرض از آنها حاصل می شود.
✍ اینکه می گوییم امثال قابلمه، سینی که با آن موسیقی می زنند، آلت لهو نیستند، از حیث خرید و فروش آن است و بحث از صوت آنها نیست؛ سخن در این است: شیئی که صوت لهوی از آن صادر می شود، امّا برای این مقصود ساخته نشده، از آلات لهو به حساب نمی آید.
⁉️ آلات لهو از جمله چیزهایی است که منافع حلال و حرام دارد و حکم ساخت، خرید و فروش آن إن شاء الله در درس آلات موسیقی بیان خواهد شد.
📚 معامله ظرف طلا و نقره 📚
✍ از جمله کالاهایی است که دارای منافع حلال و حرام است، اگر به قصد مادّۀ آنها، آن را معامله کنند که صورت و هیئتْ هیچ دخالتی در معامله نداشته باشد، قطعاً معامله اشکالی ندارد ؛ مثل اینکه مشتری مقداری طلا می خواهد تا از آن انگشتر یا شمش بسازد.
📚 معامله شیء دارای منافع حلال و حرام
✍ اگر شیء، دارای منافع حلال و حرام بوده و قصد بایع و مشتری یا یکی از آن دو، استفاده در حرام است، این قسم به سه صورت فرض می شود:
الف) فروشنده حین معامله شرط می کند مشتری مبیع را در منفعت حرام صرف کند← معامله حرام است، ولی باطل نیست.
❗️مثال: فروش انگور به شرط تهیه شراب از آن
ب) قصد بایع از معامله استفاده حرام است، هرچند با او شرط نمی کند ← معامله حرام است، ولی باطل نیست(مثل اینکه کسی می گوید: این سلاح را به من بفروش، می خواهم فلان قتل را انجام دهم. در این صورت به تبع قصد مشتری، قصد بایع هم منفعت حرام می شود)
❗️مثال: مشتری می گوید: می خواهم شراب درست کنم ؛ صد کیلو انگور مناسبِ این کار می خواهم و بایع نیز این انگور را به او بفروشد.
ج) فروشنده می داند مشتری مبیع را در حرام به کار می برد← اگر عرفاً کمک به عمل حرام محسوب شود، معامله حرام است و همچنین اگر وظیفه نهی از منکر
باشد، نباید معامله را انجام دهد. در غیر این صورت انجام معامله جایز است.
❌ دو مورد از مصادیق روشن اعانت بر گناه است:
۱. بایع کالایی را به شرط استفاده در امر حرام بفروشد.
۲. معامله به قصد به کار بردن مبیع در حرام انجام گیرد.